วุ่นรักของยัยคุณแม่จำเป็น

เฟย์:"นี่พี่กับป๊อปปี้เป็นไรกันเนี่ย"
ฟาง:"ไม่มีไรหรอกเฟย์ พี่ไปห้องก่อนน่ะ"ฟางกำลังจะเดินไปห้องไปก้อโดนป๊อปปี้จับมือไว้

ป๊อปปี้:"ฟาง ฟางเป็นอะไรอ่ะบอกป๊อปมาสิ"

ฟาง:"ไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้นแหละ"

ป๊อปปี้:"ไม่เชื่องั้นไปคุยกันที่ห้อง"แล้วป๊อปปี้ก้อลากฟางไปที่ห้องแต่ฟางก้อพยายามดิ้นชายหนุ่มเลยอุ้มไป

ฟาง:"ปล่อยนะๆๆๆๆ"

ป๊อปปี้:"ไม่!"แล้วป๊อปปี้ก้ออุ้มฟางไปปล่อยให้ทั้ง5คนยืนงง

แก้ว:"มันเกิดไรขึ้นกันแน่เนี่ย"ทุกคนทำหน้างงไม่ต่างจากแก้วเลยได้แต่เอาใจช่วยให้ทั้งคู่ปรับความเข้าใจกันได้

เมบี:'พ่อค่ะ แม่แก้ว เมบีอยากไปเล่นนํ้าน้าๆๆๆ"เมบีอ้อนโทโมะและแก้วจนทั้งคู่ต้องใจอ่อนพาเด็กน้อยไปเล่นนํ้า

โทโมะ:"ถ้างั้นไปเปลี่ยนผ้าน่ะไปเถอะ'แล้วทั้งสามคนจึงเดินไปที่ห้องพักของตน

เขื่อน:"แล้วเราทำไรดี"เขื่อนเอาหน้ายาวๆของตนเองมาวางไว้บนไหล่ของเฟย์

เฟย์์ :"พอเลยๆอยากพักผ่อน'

แล้วเฟย์ก้อเดินไปตามด้วยเขื่อน

ด้านPF

ป๊อปปี้:"จะบอกได้ยังว่าเป็นอะไร"เมื่อป๊อปปี้เดินมาถึงห้องก้อวางหญิงสาวลงบนเตียงและจ้องที่จะคำตอบจากหญิงสาวด้วยสายตา

ฟาง:"อยากรู้ใช่ป่ะ ได้ถ้าป๊อปจะหลอกฟางอ่ะทำไมไม่ทำให้มันเนียนกว่านี้ล่ะ"

ป๊อปปี้:"หลอก หลอกอะไรป๊อปไม่เคยหลอกอะไรฟางเลยน่ะ"ป๊อปปี้ทำหน้างงให้กับฟาง

ฟาง:"ไม่ต้องมาโกหกเลยน่ะ ผู้ชายก้อเหมือนกันทุกคนอ่ะเจ้าชู้ไม่เลือก"

ป๊อปปี้:"ฟางช่วยอะิบายหน่อยป๊อปไม่เข้าใจเลยน่ะ"

ฟาง:"ก้อผู้หญิงคนนั้นไงคนที่ป๊อปกอดอยู่หน้าห้องนํ้าไงแถมยังจับมือ อี๋อ๋อกันด้วย"

ป๊อปปี้:"อ้อ 55555 คนนั้นนะพี่สาวป๊อปเองแหละ"
ป๊อปปี้บอกความจริงฟางไปเธอก้อไม่เชื่อ

ป๊อปปี้:"ถ้างั้นโทรเลย จะได้รู้เรื่องกันไป"

ฟาง:"อย่านึกว่าฟางไม่กล้านะ"แล้วป๊อปปี้ก้อโทรไปหาพี่สาวของตนเองเพื่อฟางได้คุยกับเธอ

ป๊อปปี้:"พี่ปุ๊กกี้ครับมีคนอยากจะคุยกับพี่อ่ะ"

(ใครเหรอ)

ฟาง:"สวัสดีค่ะนั่นพี่สาวของป๊อปปี้หรือเปล่าค่ะ"

(ใช่ค่ะเป็นพี่น้องคลานตามกันมาเลยแล้วคุณเป็นแฟนน้องชายชั้นเหรอค่ะ)

ฟาง:"เอ่อ..ใช่่ะถ้างั้นไม่มีไรแล้วค่ะขอโทษน่ะค่ะ"แล้วหญิงสาวก้อส่งโทรศัพท์คืนชายหนุ่มแล้วทำหน้าสำนึกผิดให้กับป๊อปปี้

ป๊อปปี้:"เห็นมั้ยบอกแล้วไม่เชื่อ"ป๊อปปี้พูดแบบงอนๆ

ฟาง:"ฟางขอโทษน้าาๆๆๆป๊อปน้าา ฟางผิดไปแล้ว"ฟางทำหน้าอ้อนป๊อปปี้เพื่อให้ชายหนุ่มหายงอนชายหนุ่มเองก้อหัวเราะความน่ารักของหญิงสาว

ป๊อปปี้:"ก้อได้ๆแต่ป๊อปอยากให้ฟางรู้ว่าป๊อปรักฟางคนเดียวและจะรักตลอดไป"

แล้วป๊อปปี้ก้อดึงฟางเข้ามากอดทั้งคู่ยืนกอดกันอยู่แบบนั้นในที่สุดทั้งคู่ก้อปรับความเข้าใจกันได้

แก้ว:"นี่ทาครีมก่อนน่ะค่ะแล้วค่อยไปเล่นนํ็าจะได้ป้องกันยูวีจากแสงแดด"

แล้วหญิงสาวก้อหยิบครีมในกระเป๋าออกมาทาให้เมบีส่วนโทโมะนั่นก้อเอาแต่มองแก้ว

โทโมะ:"นี่ถ้าดูแลกันขนาดนี้น่ะครับผมว่าแก้วยอมมาเป็นคุณแม่แบบเต็มตัวให้กับเมบีดีกว่าเนอะ"ชายหนุ่มพูหดกับแก้วแล้วประโยคหลังจึงหันไปพูดกับลูกสาวเมบีจึงหันไปยิ้มให้กับโทโมะแล้วพยักหน้าเห็นด้วย

เมบี:"ใช่ค่ะ แม่แก้ว แม่แก้วอ่ะน่าจะแต่งงานกับพ่อน่ะค่ะจะได้มีน้องให้เมบีด้วย"

แก้ว:"ไม่เอาน่ะค่ะเมบีไม่พูดแบบนี้อีกไปเล่นนํ้ากันเถอะ"

แล้วทั้งสามคนก้อไปเล่นนํ็ากันโดยที่แก้วไม่รู้ว่าสองพ่อลูกวางแผนอะไรกันไว้

โทโมะ:"แก้วครับไปเล่นนํ็ากันเถอะปล่อยให้เมบีเล่นคนเดียวมันอันตราย"

แก้ว:"คุณก้อไปเล่นสิชั้นไม่อยากนี่"แต่โทโมะไม่ฟังคำคัดค้านของหญิงสาวเลยเดินมาอุ้มไป

แก้ว:"ว๊ายคุณจะทำอะไรนะ ปล่อยน่ะ"

โทโมะ:"ในเมื่อคุณไม่ยอมผมก้อต้องทำแบบนี้ไงครับ"ชายหนุ่มยิ้มให้กับหญิงสาวแล้วเอาหญิงสาวไปปล่อยลงทะเลทั้งสามคนจึงเล่นนํ้ากนอย่างสนุกสนาน

ตกเย็น

ที่ห้องทานอาหาร

เขื่อน:"แหมๆวันนี้เปลี่ยนบรรยากาศก้อดีเหมือนกันน่ะ"

เฟย์:"ใช่น่ะถึงแม้ว่าจะไม่ได้ชมวิวก้อตาม"

เขื่อน:"นั่นไงพวกนั้นมากันและ' และเขื่อนก้อชี้ไปทางที่พวกโทโมะเดินมา

เฟย์:"แหมๆหมู่นี้ทำอย่างกะว่าเป็นแม่จริงๆของเมบีเลยน้า"หญิงสาวแซวเพื่อนที่เพิ่งเดินมาถึงโต๊ะอาหารเล่นเอาแก้วถึงกับหน้าขึ้นสี

แก้ว:"พอเลยยัยเฟย์"

แล้วป๊อปปี้กับฟางก้อเดินเข้ามาเป็นคู่สุดท้าย

โทโมะ:"นี่คืนดีกันแล้วเหรอว่ะไอ้ป๊อป แล้วโกรธเรื่องไรกันอ่า"

ป๊อปปี้:"ก้อฟางเค้าเข้าใจชั้นผิดเพราะว่าเค้าคิดว่าพี่ปุ๊กกี้เนี่ยเป็นกิ๊กชั้นเพราะว่าดันไปเจอตอนที่ชั้นยืนกอดกับพี่สาวชั้นอยู่ กลับมาเลยต้องมาเคลียไง" ป๊อปปี้อธิบายอย่างละเอียดจนเพื่อนๆเข้าใจกันหมดแล้ว

เขื่อน:"แล้วนีแกกับฟาง..."

ฟาง:"หยุดความคิดแบบนั้นเลยน่ะเขื่อน"ฟางชี้หน้าห้ามปรามความคิดของเขื่อนไว้ทำให้คนอื่นนั่งหัวเราะ

เฟย์:"นี่ๆทานข้าวกันเถอะค่ะ แล้วพรุ่งนี้เราต้องกลับกันแล้วน่ะ"
เมบี:"ว้าเมบี อยากอยู่เที่ยวต่อจัง"

โทโมะ:"ไว้โอกาสน้าน่ะลูก เด๊ยวพ่อพามา"

เมบี:"พาแม่แก้วมาด้วย"

โทโมะ:"โอเคเ๊ยวพามาทั้ง แม่ และลูกเลย เนอะ"
แก้ว:"นี่คุณไม่ต้องมาสรุปเองเลยน่ะ" และทุกคนก้อนั่งหัวเราะไปและทานข้าวต่อไป

แก้ว:"เด๊ยวไปห้องนํ้าก่อนน่ะค่ะ"แล้วแก้วก้อลุกไปเข้าห้องนํ้า ชายหนุ่มจึงหันมาขอความช่วยเหลือจากเพื่อน

โทโมะ:"พวกแกช่วยไรชั้นหน่อยดิว๊ะ"

ป๊อปปี้:"อะไรว่ะ"

โทโมะ:"คือวันนี้ชั้นจะให้เมบีไปนอนกับฟางได้มั้ย"

ฟาง:"ทะ..ทำไมอ่า"

เมบี:"เพราะว่าคุณพ่อมี่เรื่องที่จะต้องทำกับแม่แก้วไงค่ะ"

เขื่อน/เฟย์:"หมายความว่าแก/นายจะ"

แล้วแก้วก้อเดินมาทำให้ทุกคนเงียบ

แก้ว:"มีไรกันเหรอค่ะ"

ฟาง:"ไม่มีไรหรอก เออวันนี้เมบีไปนอนห้องน้าฟางดีกว่าเนอะ"

เมบี:"ค่ะ น้าฟาง"

แล้วทั้งหมดจึงทานข้าเสดแล้วแยกย้ายกันไปห้องของตนเองส่วนเมบรฃีก้อเตรียมเสื้อผ้าไปนอนกับฟาง

แก้ว:"ทำไมเมบีไปนอนกับฟางล่ะคะ"

โทโมะ:"ก้อเห็นแกบอกว่าอยากเปลี่ยนบรรยากาศนะ"แล้วโทโมะก้อเขามากอดหญิงสาวไว้จากด้านหลัง

แก้ว:"เอ่อ คุณค่ะทำไรเนี่ย"

โทโมะ:"แก้วผมรู้น่ะว่าเราเพิ่งเจอกันไม่นานแต่ความรู้สึกที่ผมมีต่อคุณมัน..ทำให้ผมลืมเธอคนนั้นได้และคุณก้อทำให้ผมอยากมีความรักสักครั้งหนึ่ง ผมอยากจะบอกคุณว่า..ผมรักคุณน่ะ"

แก้ว:"เอ่อ ชั้น"

โทโมะ:"คุณล่ะรักผมมั้ย"

แก้ว:"ชั้น..ชั้นก้อรักคุณค่ะ" คำตอบของหญิงสาวทำให้ชายหนุ่มยิ้มไม่หุบและเขยิบหน้าเข้าใกล้หน้าของหญิงสาวมากขึ้นจนกระทั้งปากของทั้งคู่ประกบกันและจูบนี่ก้อเป็นจูบที่เรา่ร้อนสลับหวานปนกันไปและหญิงสาวก้อจูบตอบชายหนุ่มแบบเร่าร้อนกว่าเดิมจนชายหนุ่มทนไม่ไหวดันให้ร่างของหญิงสาวไปที่เตียง

แก้ว:"จะทำจริงเหรอคุณ"
โทโมะ:"ผมรักคุณและผมสัญญาว่าจะไม่ทำให้คุณเสียใจน่ะ"

แล้วชายหนุ่มก้อก้มลงจูบปากของหญิงสาวต่อและไล่ตั้งแต่แก้มอันเนียนใสมาถึงลำคอของหญิงสาวชายหนุ่มจึงทำลอยแดงไว้ที่คอแล้วมือของชายหนุ่มก้อเริ่มไม่อยู่สุขแล้วเพราะตอนนี้โทโมะเอามือขยํ้าเล่นอยู่ที่ยอดอกอันงามของหญิงสาว

แก้ว:"อะ อ๊า แก้วเจ็บน่ะ"

โทโมะ:"อดทนหน่อยน่ะครับ"แล้วชายหนุ่มก้อเริ่มปลดเปลื้องพันธนาการของหญิงสาวและตนเองออกจนหมดจนทั้งคู่ไม่เหลืออะไรเลยและเริ่มบรรเลงเพลงรักกันไปเรื่อยๆๆจนทั้งคู่หมดแรงและชายหนุ่มจึงลงมานอนข้างหญิงสาวและห่มผ้าให้หญิงสาวแล้วนอนกอดแก้วจนหลับไปในที่สุด

มาอัพพพพพแล้วน้าาาาาาาถ้าหนุกไม่หนุกก้อบอกได้น้าาาาา

อย่าลืมน่ะค่ะมาอัพๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเยอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอ่านเยอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆน้าแล้วจะมาอัพใหม่55555