hunhan forever รักร้ายของนายจอมโหด(nc+) the end
เขียนโดย fernatty
วันที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2556 เวลา 20.27 น.
แก้ไขเมื่อ 1 มีนาคม พ.ศ. 2557 17.03 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
18) อาการเมา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากโรงเรียนเลิก ผมกับพี่ลู่ก็เดินทางมาผับทันที พอดีว่าผมมีเพื่อนเป็นเจ้าของที่นี่เลยไม่ต้องลำบากในการ
เข้าผับเพราะอายุไม่ถึงน่ะครับ ผมเดินตรงไปเรื่อยจนมาหยุดอยู่หน้าประตูสีแดงและเขียนว่า ห้องลับเพาะของexo
ผมเปิดประตูเข้าไปก็ไปเจอกับเพื่อนทั้ง8คน
"อ้าวเห้ยเป็นไงมาไง"คริสกล่าวทักเป็นคนแรก
"เออนั่นดิมาได้ไง"เทาพูดตามมาติดๆ
"เออแล้วบายดีป่าวว้ะมึง"เฉินพูดจบก็เดินแท้กมือและเดินกลับไปนั่งที่
"เออห่าไม่ได้เจอซะนานหล่อขึ้นนะเนี๊ยมึง"ตามด้วยเลย์พูดและยิ้มแบบกวนๆ
"เออแล้วนี้มึงมากับใคร?"ไคพูดและเดินมาสำรวจไอเตี้ยข้างๆผม
"อย่ายุ่งน่า"ผมเดินไปขวางไอไคทันทีเมื่อมันทำท่าเหมือนจะมาจับแขนลู่ฮาน
"ฮั่นแน่ แฟนหรอว้ะ"ดีโอหรือโด้เดินตามมาและและตบหัวไคที่เดินไปลวนลามคนอื่นไม่เข้าเรื่อง ไอสองคนนี้มีซัมติงอะไรกันหรือป่าว???
"เออว่ะใช่แฟนหรือป่าว"ชานยอลถามและทำหน้าสงสัย
"นั่นดิน่าตาน่ารักว่ะ จีบได้ป้ะ"ตามมาด้วยซูโฮ มองไอเตี้ยอย่างลวนลามและใช้สายตาเจ้าเล่ห์ เมียกูครับเมียกูเดี๋ยวตบตาแตก- -*
"เอออนี่แล้วเรื่องที่มึงเข้าผับกูมาเพราะจะทำงานอะไรของมึงซักอย่างอ่ะ ว่าแต่งานไรว้ะ"ไคพูดแทรกและเดินมาใกล้....ลู่ฮาน ไอห่ารากก มายืนตรงกุนี่ไปยืนทำไมข้างๆแฟนกูว้ะ
"เค้าให้บอกข้อดีข้อเสียของผับว่ะ กูว่านะผับมึงโดนกูวิจารณข้อเสียบึมแน่ หึหึ"ผมมองมันแบบกวนและจูงมือไอเตี้ยไปนั่งที่โซฟา
"ไอ้ห่าาาาาา งั้นมึงรีบออกไปจากผับกูเดียวนี้เลย"ไคบอกและเดินมาตบหัวผมและหันไปยิ้มอย่างน่ารักให้ลู่ฮาน ไอมืดเอ้ยยย-.-
"เอาน่าาาา ต้องแดกเหล้าด้วยนะเว้ย ครูเค้าบอกว่าให้ดื่มด้วย ถ่ายรูปไปส่ง"ผมบอกและถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย
"วิชาเหี้ยไรว้ะ"เลย์พูดแทรกขึ้นมาและทำหน้างงๆ
"เออนั่นดิ แปลกชิบหาย"ต่อด้วยคริสที่นั่งยีฟันจนเห็นเหงือก-0-
"เออเรื่องงานมึงไว้ก่อนแล้วแพคฮยอนที่รักกูไปไหนว้ะ"ชานยอลพูดขึ้นหลังจากที่มันมองหาคนที่ชอบเอาตัวมา
ติดกับผมเวลา เออลืมบอกไปไอชานมันแอบชอบไอแพคตั้งแต่ประถมแล้วแต่แพคฮยอนไม่ได้ชอบมันแต่ชอบผม
แทน ตอนนั้นมันเกียจขี้หน้าผมชิบหายเลยครับ- -* แต่ก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้เพราะผมยืนยันอย่างหนักแน่น
ว่าไม่ได้คิดอะไรกับแพคทั้งนั้น และตอนนั้นก็เป็นตอนที่ผมกำลังคบกับพี่ลู่ด้วยมันเลยเชื่อ ฮั่นแน่งงหล่ะสิครับว่า
ผมเคยคบกับพี่ลู่ตอนไหน ว่างๆเดียวบอกครับ ฮี่ฮี่
"ไม่รู้ว่ะ เดี๋ยวนี้หายหน้าหายตาไปแล้ว ไม่ได้สนใจด้วยซ้ำ พอเหอะมาเรื่องงานกูนี่"ผมบอกปัดและหันมามองไอ
เตี้ยทีนั่งเงียบอยู่ข้างๆ
"หิวหรือป่าว"ผมถาม
"ไม่อ่ะ ทำงานเถอะ อยากกลับบ้านแล้ว"ไอเตี้ยบอกและนั่งหาวอย่าง.....อุบาทมากครับ
"เออแล้วนี่ใครว้ะ ไม่คิดจะแนะนำให้เพื่อนรู้จักเลยหรือไง ฟายยย"ไคถามอย่างเจ้าเล่ห์และด่าลากเสียงหล่อๆของมันด่าผม
"ลู่ฮาน จบนะกูบอกมึงแล้วห้ามยุ่ง ห้ามเข้าใกล้ด้วย"ผมงงกับตัวเองเหมือนกันว่ากำลังเป็นอะไรอยู่ นี่ผมหวงหรอ
บ้าาาแล้ว ผมไม่ได้คิดไรกับไอเตี้ยซะหน่อย
"เออหวงเค้าก็บอกแฟนมึงไง"ไอไคยังถามไม่หยุด ผมหันไปมองหน้าไอเตี้ยว่าจะเอายังไงดีตอบไปว่ายังไงดี แต่
คำตอบที่ได้มาคือนิ่งแล้วก็นิ่ง
"เพื่อนกัน พวกมึงคิดไปไหนเนี๊ย"ผมตอบกลับไปแต่กลับเจ็บจี๊ดๆแบบแปลกๆซะงั้น
"ทำงานได้หรือยัง"ไอเตี้ยพูดเสียงเรียบแทรกขึ้นมาท่ามกลางความเงียบ
"เออๆ ไปทำงานๆ"ไอไคบอกและเดินนำหน้าไป ผมหันไปมองหน้าไอเตี้ยแบบงงๆว่าเป็นอะไร แต่ไม่มองเลยไม่สบตาผมเลย เป็นอะไรไปนะ?
และแล้วก็มาถึงใจกลางของผับมีผู้คนเยอะแยะไปหมด ผมหันไปคว้าข้อมือพี่ลู่เพราะกลัวจะจมหายไปในฝูงชนแต่
ลู่ฮานกลับสะบัดมือผมออก และเดินไปข้างๆไอไคโดยไม่รอผม เออชั่งแม่งเหอะเมนส์มาหรือไงอารมณ์แปรปรวน
จริง ไอไคสั่งเครื่องดื่มมาสองชุดสำหรับผมและพี่ลู่ที่นั่งทำหน้าหงิก-..- อย่างผมนี่เรื่องเหล้านี่จิ๊บๆครับ ผมกิน
ประจำ
"เออนี่พวกมึงก็แดกๆแล้วถ่ายรุปไปซะนะ ถ้าอยากแดกอะไรก็สั่งเลยไม่ต้องคิดตัง"พวกมันหันมาบอกผม และหันไปบอกปะโยคสุดท้ายกับแคชเชียร์ หึหึแดกฟรีแล้วกู
"เคยกินเหล้าหรือป่าว"ผมหันไปถามพี่ลู่ซึ่งนั่งหันหน้าไปทางเวที
"ไม่"ลู่ฮานตอบเสียงเรียบโดยไม่หันมามองหน้าคนถาม
"เฮ้ เป็นอะไรเนี๊ยอย่างี่เง่าน่า"ผมบอก เริ่มจะโมโหแล้วนะ
"........."ได้คำตอบมาคือความเงียบ ผมเลยไม่สนใจและนั่งจิบเบียร์ต่อ
"หันมาทำงาน จะได้เสร็จๆ"ผมบอกเสียงเรียบ คนตัวเล็กหันมาและทำหน้านิ่งๆใส่ผม เตี้ยเอ้ยยยย
"จะให้ทำอะไร"คนตัวเล้กบอกเสียงเรียบๆ
"ดื่มเบียร์เข้าไปให้หมดจะถ่ายรูป เบียรือันนี้มันไม่แรงเท่าไหร่ เดี๋ยวถ้ามันแรงกว่านี้ผมจะกินเอง"ผมบอกและหยิบไอโฟนออกมา
"หมดเลยหรอ"คนตัวเล็กพูดและทำหน้าหวาดๆ
"(' ') (. .)"ผมพยักหน้าโดยพี่ไม่ได้มองอะไรเลยว่าคนตรงหน้ากำลังนั่งหน้าเสียอยู่
"เอ่อ..คือไม่หมดได้ไม๊"คนตัวเล็กต่อรอง โอ้ยยน่ารำคาญว่ะเรื่องมากจริงๆ
"อย่าเรื่องมาก ให้กินก็กินเข้าไป"ผมบอกเสียงรำคาญนิดๆ และยกโทรศัพท์ขึ้มาจะถ่ายรูป
"อึก...อึกๆ"คนตัวเล็กดื่มเบียร์จนหมดแก้วทันที ผมถ่ายรูปเสร็จเรียบร้อยแล้วและหันไปสั่งเบียร์มากินต่อ จนลืมสังเกตคนตัวเล็กที่นั่งหน้าแดง่ำเพราะฤทธิ์แอลกอฮอร์
"ซะ เซฮุน"คนตัวเล็กเรียกผมเบาๆผมหันไปแทบจะตกเก้าอี้ตอนนี้พี่ลู่หน้าแดงมากแพ้เหล้าหรอเนี๊ยให้ตายเถอะ
"เห้ยๆ เป็นไรหรือป่าว แพ้เหล้าทำไมไม่บอกเหล่า โถ่วเว้ย"ผมบอกอย่างหัวเสียและยืนประครองคนตัวเล็กไว้
"ขะ ขอโทษ"คนตัวเล็กบอกเสียงสั่น เฮ้อออ ผมถอนหายใจออกมาและพยุงคนตัวเล็กไว้ในอ้อมกอด
"เดินไหวหรือป่าว เออน้องไปเรียกไอไคให้หน่อย"ผมถามคนตัวเล็ก และหันไปบอกพนักงาน
"ไหว ไม่เป็นอะไรแล้วปล่อยเถอะ"คนตัวเล้กพยายามขัดขืนจนหลุดจากอ้อมกอดผม แรงเยอะขนาดนี้ไม่เป็นไร
แล้วหล่ะมั้ง ผมเลยยืนมองอย่างเป็นห่วงอยู่ข้างๆ
"เฮ้ยมึงมีไรว้ะ"ไอไคเดินมาอย่างรวดเร็วและหันไปมองหน้าลู่ฮานที่ตอนนี้แดงแจ๊ด
"ทำไมเป็นสภาพนี้อ่ะ"ไอไคถามอย่างตกใจและเข้าไปประครองหน้าลู่ฮานใกล้ๆ
"แพ้เหล้า เห้ยมึงเอาหน้าออกไปไกลเลยๆ"ผมบอกอย่างอารมณ์เสีย
"อื้ออออ ร้อนจัง"พี่ลู่ครางออกมาและพยายามจะแกะกระดุมออก
"เห้ย ทำไรอ่ะ"ไอไคอุทานออกมาอย่างตกใจเมื่อพี่ลู่ถอดเสื้อออกมาจนเห็นร่างกายของคนตัวเล้กที่ขาวจั๊วและผิวเนียนมาก
"ไอเหี้ยย ขาวชิบ"ไอไคบอกออกมาอย่างเคลิ้มๆ ป้าบบบ ผมตบหัวมันไปทีนึง อย่ามาทำสายตาหื่นๆใส่พี่ลู่กูนะเว้ย
"อื้อออออออ หล่อจัง"พี่ลู่ เดินเข้าไปกอดคอไอไคและทำหน้าเคลิบเคลิ้มใส่ นี่มันเมาเหล้าหรือว่าโดนยาปลุกเซ็กครับ- -*
"เห้ย ออกมาๆ" ผมวิ่งเข้าไปลากให้พี่ลู่ออกจากไอไคที่ตอนยืนตัวเกร็งเป็นหุ่น สงสัยช้อค-.-
"เหี้ยกูมีอารมณ์แล้วว่ะ"ไอไคบอกออกมาอย่างไม่อายปาก และทำท่าจะเดินเข้าหาพี่ลู่
"ไอสาสมึงออกไปเลย"ผมดันหัวและประครองพี่ลู่ที่จะล้มทั้งยืน
"เออกูไปล้ะถ้าอยู่นานกว่านี้มีหวังกูจับคนปล้ำตรงนี้แน่เลย"ไอไคพูดจบก็รีบเดินกลับเข้าห้องลับเฉพาะทันที
"งื้ออออออออร้อนจัง อ๊ะหล่อจังมีแฟนยังครับ"พี่ลู่สติแตกแน่ๆเลย และผมก็กำลังจะสติแตกตามไป บ้าเอ้ยย อย่า
ทำหน้าแบบนี้ได้ไม๊มันปลุกอารมณ์ผมนะ
"กลับบ้านเถอะ"ผมบอกและเตรียมลากพี่ลู่ไป แต่คนตัวเล้กกลับสะบัดมือผมออกอย่างแรงและเดินเข้าไปนั่งค่อมใครก็ไม่รู้ที่นั่งอยู่บนโซฟาของโต๊ะถัดไป
"หล่อจังมีแฟนยังครับ"ผมภาพตรงและอึ้งไปทันทีเมื่อพี่ลู่เริ่มเอาหน้าไปนัวเนียคนแปลกหน้าและประกบปากทันที
ผมอยากจะเดินไปชกหน้าไอคนๆนั้นจริงๆที่มันไม่ยอมลุกหนีแต่กลับจูบตอบผมอยากต่อยมันจริงๆนะแต่แขนขาผม
กลับขยับไม่ได้เลย มันแข็งทื่อไปหมด ผมได้แต่ยืนมองภาพตรงหน้าที่ตอนนี้แทบจะถอดเสื้อผ้าเอากันตรงนี้แล้ว
อยู่ดีๆความโมโหทำให้ผมไม่สนใจใครทั้งนั้นเดินเข้าไปกระชากคนตัวเล้กอย่างไม่สนใจสายตาคนกลุ่มใหญ่ที่
กำลังมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และลากออกจากร้านทันที หึหึชอบอ่อยคนอื่นนักหรอกถ้าอยากโดนนักผมจัดให้
"อื้ออเจ็บปล่อยนะ"คนตัวเล็กที่ถูกผมลากออกมาอย่างไม่ใยดีร้องท้วงขึ้นมาแต่ผมไม่สนใจ กระชากพี่ลู่และตรงไปโบกรถแท้กซี่ทันที
"ไปไหนครับ"แท็กซี่หันมาถามและทำสีหน้างงๆ เหมือนจะถามว่าเกิดอะไรขึ้น
"หมู่บ้านเพชรรัชด์ครับ"ผมตอบกลับไปและหันไปจับคนตัวเล้กที่ดิ้นไม่หยุด
"ปล่อยนะ จะพาไปไหนเนี๊ย แกเป็นใคร"พี่ลู่เริ่มดิ้นและถีบผมอย่างแรง นี่ผมโมโหแล้วนะ
"หุบปาก ผมจะปล่อยที่ก็ต่อเมื่อพี่อยู่ใต้ร่างผมเท่านั้น"ผมตะคอกออกไปอย่างเดือดดานเป็นจังหวะเดียวกันที่รถ
แท๊กซี่มาจอดหน้าบ้านพอดี ผมจ่ายตังและกระชากพี่ลู่ให้เดินตามมาทันที คนขับรถได้แต่มองแบบงงๆและรีบขับ
รถออกไปทันทีเมื่อผมหันกลับไปมองด้วยตาที่เต็มไปด้วยความน่ากลัว
-----------------------------------------
แต่งเพลินอ่ะคิคิ ก็บับว่างอะนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ