ยัยหน้าใสปราบหนุ่มเพลย์บอย

/// KENTA ///
ณ KAMIKAZE SCHOOL
วันนี้ผมมาถึงโรงเรียนเช้า เพราะอะไรน่ะหรอ? ก้น้องแรลลี่(ญาติห่างๆของผมเอง พอดีที่บ้านเค้าไปต่างประเทศกันหมด ที่บ้านของน้องเค้าก้เลยมาฝากน้องเค้าไว้กับแม่ผม)น่ะสิมาโรงเรียนแต่เช้าเพื่อจะมาทำงานกลุ่มกับเพื่อนน่ะสิ เฮ้อ~ผมเลยต้องตื่นเช้าไปด้วยเลย อ้าวนั่นไอ้ป็อปปี้นี่นาเข้าไปทักหน่อยดีกว่า
เคนตะ:เฮ้ยไอ้ป็อป ไมวันนี้มาโรงเรียนแต่เช้าเลยวะ ปกติก้เห็นมาตอนจะเข้าเรียนคาบแรกอยู่ละไม่ใช่หรอวะ?
ป็อปปี้:พอดีเมื่อวานฉันนอนไม่ค่อยหลับน่ะ 
เคนตะ:ออ งั้นฉันไปก่อนนะ เดี๋ยวต้องไปดูน้องซะหน่อย
ป็อปปี้:แกมีน้องด้วยหรอวะ?
เคนตะ:น้องแรลลี่น่ะ ญาติห่างๆพอดีที่บ้านเค้าไปต่างประเทศ น้องเค้าก้เลยมาอยู่กับแม่ฉันสักพัก ไว้เดี๋ยวจะพามาให้ดู
ป็อปปี้:เออๆ 
หลังจากนั้นผมก้เดินเพื่อที่จะขึ้นไปหาน้องของผม แต่ผมก้บังเอิญเจอจินนี่เข้า ผมเลยเดินเข้าไปทัก
เคนตะ:สวัสดี จินนี่
จินนี่:สวัสดี เคนตะ
เคนตะ:ทำไรอยู่ตรงนี้คนเดียวอ่ะ
จินนี่:รอเพื่อนน่ะ แล้วนายล่ะ
เคนตะ:ออ เรากำลังจะขึ้นไปหาน้องน่ะ.....อ้อ จินนี่เรามีเรื่องจะถามเธออ่ะ
จินนี่:เรื่องอะไรหรอ
เคนตะ:คือ.....ตอนเด็กๆเธอเคยไปญี่ปุ่นมั้ย?
จินนี่:ถ้าจำไม่ผิด...อืม...ก้เคยนะ ทำไมหรอ?
เคนตะ:ป่าวหรอก...ถามดูเฉยๆน่ะ แล้วตินนั้นเธออายุเท่าไหรหรอ?
จินนี่:สัก..17 ได้มั้ง พอดีตอนนั้นเรามีโปรเจกต์ถ่ายโฆษณาน่ะ
เคนตะ:ออ งั้นเราไปละ บาย..เจอกันบนห้องนะ
จินนี่:อืม
จริงด้วยเด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นเธอจริงด้วยจินนี่ อต่ดูเหมือนว่าเธอจะจำฉันไม่ได้เลยนะ....จินนี่ หลังจากนั้นผมก้ขึ้นไปดูน้องพร้อมกับนั่งคิดไปคิดมาเกี่ยวกับเรื่องอดีตเมื่อก่อนของผมกับจินนี่ เดี๋ยวผมจะย้อนไปให้ดู
เมื่อ 3 ปีที่แล้ว
ณ ประเทศญี่ปุ่น ในฤดูใบไม้ร่วง
ผมเดินมาที่หน้าบ้านเพราะได้ยินเสียงกดออด 
กริ๊งๆๆ "มีของมาส่งครับ" เสียงของบุรุษไปรสนีย์ดังขึ้น
เคนตะ:คร้าบๆมาแล้วคร้าบ
ไปรสนีย์:มีของมาส่งครับ..คุณเคนตะใช่มั้ยครับ
เคนตะ:ใช่ครับ
ไปรสนีย์:มีพัสดุส่งถึงคุณครับช่วยเซ็นรับด้วยนะครับ
เคนตะ:ครับๆ
"ใครกันนะส่งพัสดุมาให้ผม" ผมคิดในใจ
แม่เคนตะ:มีอะไรหรอจ๊ะเคน
เคนตะ:มีพัสดุส่งถึงผมน่ะครับเดี๋ยวผมขอขึ้นไปแกะกล่องก่อนนะคร้าบ
แม่เคนตะ:จ้ะๆ เร็วๆนะกับข้าวพร้อมแล้ว
เคนตะ:คร้าบ คุณแม่
หลังจากนั้นผมก้รีบวิ่งขึ้นมาบนห้องพร้อมกับเปิดกล่องดู ในกล่องใบนี้มันมีกระดาษใบหนึ่งเขียนเป็นภาษาไทยส่งมาถึงผม ซึ่งผมก้พอจะอ่านออกอยู่บ้าง(นิดหน่อย) ในกระดาษใบนั้นเขียนว่า "สวัสดีค่ะ น้องชื่อเคนตะใช่มั้ยค่ะ พอดีพี่เห็นคลิปที่น้องร้องแรปเป็นภาษาญี่ปุ่นน่ะค่ะ พี่มีเรื่องอยากจะคุยด้วยพรุ่งนี้ช่วยเดินทางมาที่ Osaka เวลา 10 โมง หน่อยนะคะ จากพี่เอฟู่" (ถ้าชื่อซ้ำขอโทดนะค้า:ไรเตอร์) หลังจากนั้นผมก้วิ่งลงไปบอกคุณแม่
เคนตะ:แม่ครับเคนมีเรื่องจะบอกครับ
แม่เคนตะ:เรื่องอะไรจ๊ะ?
เคนตะ:พรุ่งนี้ผมจะไป Osaka นะครับ พอดีมีคนชื่อ"พี่เอฟู่" มาติดต่อให้ผมไปพบน่ะครับ
แม่เคนตะ:ได้จ้ะ มาๆ มากินข้าวก่อนลูกเดี๋ยวมันจะเย็นซะก่อน
เคนตะ:ครับๆ
วันรุ่งขึ้น
เคนตะ:ไปนะครับแม่
แม่เคนตะ:จ้ะๆ รีบๆกลับมานะจ๊ะ
เคนตะ:ครับแม่
ผมออกเดินทางมาจนถึง Osaka เป็นทีาเรียบร้อยแค่เอ๊ะ ในกระดาษใบนั้นไม่ได้เขียนนี่นาว่าเจอกันที่ไหน เฮ้ย!! แย่แล้วนี้มัน 9.35 น. แล้วนะ ตายแน่เลยผมสายอีกแว้วววววว~
.......:น้องเคนตะใช่มั้ยจ้ะ
เคนตะ:ครับ ผมเคนตะ หรือว่าพี่คือ....
.......:ใช่จ้ะ พี่ชื่อเอฟู่นะ มาๆคุยข้างในร้านของเพื่อนพี่ก่อน
เคนตะ:ครับ (อ้อ ผมลืมบอกไปพี่เค้ะน่ะสามารถพูดภาษาญี่ปุ่นได้)
เคนตะ:พี่เรียกผมมามีอะไรหรอครับ?
เอฟู่:คือพี่น่ะอยากให้เราไปออดิชั่นการรับสมัครนักร้องเข้าสังกัด KAMIKAZE น่ะ แล้วถ้าเธอผ่านการออดิชั่นครั้งนี้ พี่จะให้เธอไปเรียนที่ KAMIKAZE SCHOOL 
เคนตะ:จริงหรอครับพี่!! ผมดีใจมากเลยครับ
เอฟู่:จริงจ้ะ
เคนตะ:แล้วต้องบินไปวันไหนหรอครับพี่
เอฟู่:อาทิตย์หน้าจ้ะ ไว้พี่จะมาบอกเธออีกทีนะ อ่ะนี่นามบัตรพี่ พี่ขอเบอร์เธอหน่อยสิ
เคนตะ:+668145xxx ครับ
เอฟู่:จ้ะ ไว้พี่จะติดต่อกลับไปนะ
หลังจากคุยกับพี่เอฟู่เสร็จผมก้รีบกลับมาที่บ้านเพื่อที่จะบอกข่าวดีกับคุณพ่อคุณแม่
เคนตะ:พ่อครับ แม่ครับ อาทิตย์หน้าเคนจะไปออดิชั่นที่ประเทศไทยนะครับ
แม่เคนตะ:ได้สิจ๊ะ แม่ขอให้ลูกทำสำเร็จนะจ๊ะ
เคนตะ:ครับ
พ่อเคนตะ:ไปแล้วก้รีบๆกลับมาล่ะ อย่าลืมกิจการของพ่อละกัน
เคนตะ:ขอบคุณครับ รักคุณพ่อคุณแม่ที่สุดเลย งั้นเคนขอตัวไปนอนก่อนนะครับ บ๊ายบายคร้าบบ จุบุ >~<
 
 
 
 
ไรเตอร์อัพตอนใหม่แล้วน้า ต้องขอโทดมากๆเลยที่ไม่ได้อัพซะนานพอดีช่วงนี้ปั่นงานเยอะไปหน่อยไว้จะอัพให้อีกน้า