ฉันรักเธอยัยเตี้ย

หมอ:ยาหมอวางไว้บนโต๊ะแล้วนะครับถ้าไม่มีอะไรแล้วหมอขอตัวกลับก่อนนะครับ
แม่โซ่:ขอบคุณนะคะดูแลหนูฟ้าดีๆหละตาโซ่
โซ่:คร้าบโผมมม 
ทันทีที่แม่โซ่ออกจากห้องของโซ่โซ่ก็รีบเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัว
โซ่:ฉันขอโทษต่อไปนี้ฉันจะดูและเธอให้ดีที่สุดจะไม่ให้เธอมาเจ็บตัวเพราะฉันอีก
โซ่พูดระบายความรู้สึกออกมาจนตัวเองนอนอยู่ข้างๆฟ้า
วันรุ่งขึ้น
ฟ้า:โอ๊ยยย
หลังจากที่ฟ้าได้รู้สึกตัวก็รีบขยับตัวจนทำให้โซ่ที่นอนอยู่ข้างๆสะดุ้งตื่น
โซ่:ฟ้าเธอฟื้นแล้ว
ฟ้า:ก็ใช่หนะสิทำไมต้องดีใจขนาดนั้นด้วย 
โซ่:เอ่อ....ป่าวหนิฉันจะไปโรงเรียนละเธอนอนอยู่นี่เนี่ยแหละตอนเย็นๆฉันจะกลับ
ฟ้า:ไม่!ฉันไปด้วย
โซ่:เธอยังไม่หายเลยนะ
ฟ้า:ฉันหายแล้วเหลือแต่เท้าเท่านั้นเเค่นี้สบายมาก
โซ่:นั่นเค้าเรียกว่าหายหรอ 
ฟ้า:ไม่รู้แหละถ้านายไม่ยอมให้ฉันไปโรงเรียนฉันจะไม่ยอมทานข้าวทานยาแล้วจะเดินให้มันบวมกว่าเก่า!!!
โซ่:เป็นชุด  ฉันไปอาบน้ำดีกว่าพูดกับเธอไปนานๆมีหวังฉันไปสายแน่
โซ่่พูดกับฟ้าจบโซ่ก็เข้าห้องน้ำไปอาบน้ำทันทีทำให้ฟ้างอนแล้วนอนหันหลังให้โซ่
20 นาทีผ่านไป
โซ่:ฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จละฉันไปก่อนนะ
ฟ้า:........
โซ่:นี่เธองอนฉันหรอ??
ฟ้า:จะไปไหนก็ไปอย่ามาเป็นห่วงความรู้สึกฉัน!
โซ่ไม่ได้พูดอะไรจนเดินออกไปจากห้องเเล้วเดินลงไปข้างล่าง
แม่โซ่:อ้าว ตื่นแล้วหรอหนูฟ้าฟื้นหรือยังหละ
โซ่:ฟื้นปุ๊ปงอนผมปั๊ป -*-
แม่โซ่:เฮ้อ งอนกันอีกละแม่หละเบื่อ 
โซ่:แม่ครับผมฝากดูแลฟ้าแทนผมด้วยนะครับยิ่งขู่ผมอยู่
แม่โซ่:ขู่ว่าอะไรหละ?
โซ่:ก็จะไปยอมทานข้าวทานยาแล้วจะเดินให้เท้าบวมกว่าเดิม
แม่โซ่:อ่อ ได้สิรีบไปโรงเรียนเถอะเดี๋ยวจะสายเอา
โซ่:ครับ สวัสดีครับ