Misguided Story โปรดฟังฉันก่อน!!

แก้ว // น้องค่ะทางนี้ค่ะ!!
ไมค์ // ครับผม! นี่ครับพี่สาว ^_^
แก้ว // ขอบใจจ๊ะน้องชายนี่ค่าเหนื่อยนะ เอ๊ะ!! แต่หน้าตาน้องนั้น!! พี่เคยเจอที่ไหนนะ ???? (ฉันทำท่าทางนึกทันทีว่าเคยเห็นที่ไหนแต่ก็นึกไม่ออก)
ไมค์ // หน้าตาผมคงโหลมั้งครับอาจคนหน้าเหมือนก็ได้ ^_^
แก้ว // ไม่หรอกพี่เคยเห็นจริงๆนะ ว่าแต่เค้กนี่เท่าไหร่จ๊ะ
ไมค์ // 350 บาทครับผม ^_^ (ฉันยื่นแบงค์ 500 ไปให้เพราะในกระเป๋าตังฉันไม่มีแบงค์ย่อยเลย) เออะ ผมไม่ได้เอาตังค์ถอนมาอ่ะครับเดี๋ยวเอามาถอนนะครับ
แก้ว // ไม่เป็นไรจ้า เอาไปหมดนี่แหล่ะ ^_^
ไมค์ // ขะ ขอบคุณครับ (เมื่อน้องชายส่งเค้กรับเงินฉันไปก็เดินออกไปทันที)
โซ่ // เจฟไปกันยังอ่ะ??~
เจฟ // ไปสิ ^^
แก้ว // มะ เดี๋ยวพี่ไปพาไปเที่ยวที่นึง
โซ่ เจฟ // ที่ไหนพี่แก้ว!!
แก้ว // ใจตรงพร้อมกันอีก ไม่บอกเดี๋ยวก็รู้ ^_^
โซ่ เจฟ // โห!! ก็ได้ครับไปกัน
แก้ว // น้องคิดตังด้วยค่ะ ^_^
พนักงาน // ทั้งหมด 555 บาทค่ะ
แก้ว // นี่ค่ะ ^^ ไปกันเด็กๆ
            จากนั้นฉัน โซ่ เจฟ ก็เดินออกมาจากร้านอาหารญี่ปุ่น แล้วก็มีเสียง เสียงนึงเรียกเอาไว้
ไมค์ // พี่ครับ พี่ครับ
แก้ว // อ้าวน้องส่งเค้กนิว่าไงจ๊ะ
ไมค์ // นี่ตังค์ถอนครับ ผมไปนะครับ (ฉันไม่ทันจะพูดอะไรเลยน้องก็วิ่งไปซะแล้ว เด็กคนนี้จริงใจจริงๆ)
>>>>>> 
>>>> 
            Keaw talk
2 วันต่อมา ฉันก็ตื่นเช้าเพราะต้องไปส่งโซ่ที่มหาวิทยาลัยหลายๆคนงงทำไมต้องไปส่งโซ่ แล้วโซ่ไม่ได้เรียนจบจากเมืองนอกเหรอ จริงๆโซ่จบมอปลายที่ญี่ปุ่น ต่อปริญญาตรีต่อที่ฝรั่งเศษได้แค่ครึ่งปีเท่านั้นก็ย้ายมาต่อที่ไทยเรานี้และ 555+!!
โซ่ // พี่แก้วมั่วพล่ำเพ้อเขียนไดอารี่อยู่ได้ไปเร็ว!!
แก้ว // - - (ดูมันว่าเราT^T) จ้าๆ ไปเดี๋ยวนี้ละจ้า (เหอะพ่ออีกคนรึไงเนี่ย!!)
>>>>>> 
>>>> 
โซ่ // พี่แก้วทางนั้นเร็วๆ อีกนิดจะสายแล้ว
แก้ว // ซอยนี่นะ
            ฟ๊าบบบ เอี๊ยดดดดดด!!
... // นี่คุณขับรถภาษาอะไรเนี่ยห๊ะ!!
แก้ว // ฉันรีบนิทำไมห๊ะ??~
... // แก้ว!!
แก้ว // โทโมะ - -* ไปและฉันรีบ ชิ๊ส~!!
โทโมะ // อะไรของเขา เป็นพ่ายผิดแท้ๆดูทำอย่างต้องเจอ หึหึ
โซ่ // พี่แก้วเมื่อกี้คู่หมั่นพี่นิ
แก้ว // อย่าพูดถึงอีตานั้น พูดแล้วหมั่นไส้ (เมื่อพูดจบฉันก็ขับรถเร็วขึ้นทำเอาโซ่ต้องจับรถไว้แล้วพูดกับฉัน)
โซ่ // พี่แก้วซิ่งเกินไปแล้วน๊า
แก้ว // อาไรเล่ามหาวิทยาลัยอยู่ข้างหน้าแล้วเนี่ย
            ปรึ๊นนนนนนนนน!! เอี๊ยดดดดดดดดด!! แบรกทีรถท้ายกระดกเลย หึหึ ทำเอาคนทั้งมหาลัยมองมาทางรถฉันเป็นแถวๆ โซ่ที่เดินลงจากรถก็อายจนต้องเอาหนังสือปิดหน้าปิดตากันเลยทีเดียว
เจฟ // ไงโซ่!!
โซ่ // ไอ้เจฟ >///<’’
เจฟ // เอ็งเรียนนี้อ่อ??
โซ่ // ไปคุยที่อื่นนะตูละอายเข้าจัดไปเลย
เจฟ // เอ่อๆ พี่เอ็งนี้ขับรถเทพเว่อร์อ่ะ ^^
โซ่ // >////<
… // ไอ้กอล์ฟ ไอ้ไมค์ ไอ้ขี้คอก ไอ้เด็กไม่มีหัวนอนปลายเท้า!!
… // นายไม่มีสิทธิ์ไปว่าสองคนนี้แบบนี้นะ
... // เอ็งก็อีกคนไอ้แว่น!! อย่ามาคิคุแถวนี้ลำคาญ ตุ๊บบบ!!
กอล์ฟ // นายไม่เป็นไรนะ
... // อื้ม!
เจฟ // พวกนายทำไรอะ อาจารย์ครับมีคนต่อยกัน!!~
โซ่ // ไม่เป็นไรนะ เห้ยนายแว่น!!
... // นายคนที่เคยเจอในงานเลี้ยงบ้านนีระสิงห์นิ
โซ่ // นายนะก็เป็นงี้ตั้งแต่บ้านนั้นและนี้เป็นไงโดนต่อยเลย เหอะๆ
เจฟ // พวกนายสองคนไม่เป็นไรนะ
GM // ครับ ^^
ไมค์ // คุณคนที่เจอในร้านอาหารญี่ปุ่นนิ
เจฟ // อ้าวนายที่เอาเงินมาคืนพี่แก้วนิ เรียนที่นี้ด้วยเหรอเนี่ย!! อยู่ปีไหนอ่ะ
ไมค์ // ปี 1 ครับ
เจฟ // ปีเดียวกับพวกฉันเลยเนอะโซ่!!
โซ่ // เออะ อื้ม เรามาเป็นเพื่อนกันนะ ^^
... // เดี๋ยวนะนายชื่อโซ่เหรอ
โซ่ // อื้ม ทะไมอ่ะ
... // โซ่ตอนเด็กๆเรียนโรงเรียนอนุบาลหมีน้อย เพื่อนๆชอบเรียกว่าพ่อเป็ด แล้วบ้านอยู่แถวสวนมิกิ จังหวัด...
โซ่ // นายรู้ได้ไงเนี่ย???
... // โซ่จริงๆด้วย ฉันนิวนะ^^
โซ่ // เห้ย!!~ นิวคิดถึงจัง (กระโดดกอดกันทำเอาเจฟ กอล์ฟ และไมค์มองค่อนข้างสยิวนิดนึง)
เจฟ // ตกลงว่าไงนายสองคนจะเป็นเพื่อนกับพวกเราป่าวเนี่ย อยู่กลุ่มเดียวกันทำงานด้วยกันคอยช่วยเหลือกันเป็นไง ^^
ไมค์ // แต่พวกเรา...
นิว // ความจนไม่ใช่อุปสักในการเป็นเพื่อนกัน ไม่ว่าฐานะอะไรก็เป็นเพื่อนกันได้ขอแค่เชื่อใจกัน ^_^
โซ่ // เป็นเพื่อนกันนะ ^^
ไมค์ // กอล์ฟ??
กอล์ฟ // ก็ได้ตกลงพวกเราจะเป็นเพื่อนกันพวกนาย จะคอยช่วยพวกนายเท่าที่พวกเราทำได้ละกัน ^^
ไมค์ // พวกเรามีเพื่อนนอกจากสองคนนั้นแล้ว T^T
            มาทางด้าน 2 สาว เนยแจมกันมั้งนะจ๊ะ ^^
... // ยัยเนยแกมานี้ทำงานให้ฉันหน่อย!!
เนย // ตรงไหนละกิ๊บ!!
กิ๊บ // นี้ไง แกเอาไปทำให้ฉันหมดเลยนะฉันขี้เกลียดทำอะ!!
เนย // แต่...
กิ๊บ // แกกล้าขัดฉันเหรอห๊ะ??
เนย // ก็ได้ๆ
... // ไม่ได้หรอก!!~
กิ๊บ // ใครอ่ะ!!
... // ฉันเอง ฟ้า กิ๊บเธอไม่คิดที่จะทำเองบ้างเลยรึไงงานอ่ะ
กิ๊บ // มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอยัยเนยเพื่อนฉัน ฉันจะทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน
ฟ้า // เนยเธออยากทำรึป่าว
เนย // เอ่อ…
กิ๊บ // คนอย่างแกถ้าไม่มีฉันใครจะเป็นเพื่อนด้วยห๊ะ!! จนก็จนแถมกะโปโลทั้งพี่ทั้งน้อง ชิ๊~!!
เนย // T^T (เนยก้มหน้าพร้อมกับน้ำตาไหล)
ฟ้า // ฉันไง ฉันไม่เกี่ยงว่าจะจนจะมียังไงก็คนเหมือนกัน
กิ๊บ // เหอะ! น่าลำคาญไปทำเส๊ะยัยเนย
ฟ้า // อย่านะเนย!!
กิ๊บ // ยัยเนย!!
ฟ้า // เนย
เนย // ... (เดินหันหลังกับไปที่โต๊ะเรียนพร้อมกับถือสมุดงานของกิ๊บไป)
กิ๊บ // ไง ^^
ฟ้า // ... - -
เนย // เอาของเธอคืนไปกิ๊บ!! พร้อมกับปาสมุดใส่หน้ากิ๊บ!!
กิ๊บ // ว๊ายยยยยยยยย!! กรี๊ดดดดดดดดด!! ยัยเนยแก
เนย // ทำไม (พร้อมกับกำมัดแน่น) หึหึ กิ๊บฉันจะไม่เป็นเพื่อนกันเธออีกต่อไปและเธอก็ไม่มีสิทธิมาว่าพี่ฉันย๊ะ!!
ฟ้า // เนย ^_^
เนย // ฟ้าของใจเธอมากนะ
ฟ้า // จ้า ต่อไปนี้เรามาเป็นเพื่อนกันนะ
เนย // อื้อ ว่าแต่แจมไปไหนเนี่ย เฮ้อ~!! โดนยัยน้ำใช้อยู่แน่เลย
>>>>>> 
>>>> 
น้ำ // ยัยแจมแบกดีๆสิ
แจม // เฮ้อ~!!
... // เธอฉันช่วยนะ
แจม // ขอบคุณนะ ^_^
น้ำ // นี้ยัยแคร์ ไม่ยุ่งเรื่องของคนอื่นสิย๊ะ!!
แครอล // แต่เธอให้เขาถืออยู่คนเดียวเลยเนี่ยนะ
น้ำ // มันก็เรื่องของฉัน นี่มันเพื่อนฉันย๊ะ
แครอล // เพื่อน เพื่อน นี่หรอเพื่อน ไม่ใช่ละน้ำเธอทำยังกับเขาเป็นคนใช้เลยนี่เหรอเพื่อนอ่ะ
น้ำ // ยัยแคร์ ฮ๊ายยยยยย!! (วิ่งเข้าไปจะตบแครอล)
แจม // น้ำ อย่านะ (ปล่อยของตกเกลื่อนพื้นและวิ่งไปห้ามน้ำไม่ให้ตบแครอล)
น้ำ // แกช่วยมันเหรอ ต่อไปนี้แกไม่ใช่เพื่อนฉัน!!~
แจม // เดี๋ยวก่อนน้ำ น้ำ น้ำ!!
แครอล // เดี๋ยวก่อน! เธอชื่อแจมใช่ไหม ไม่ต้องไปสนใจเขาหรอก น้ำนะเห็นเธอเป็นแค่คนใช้เท่านั้นแหล่ะ
แจม // แต่...
แครอล // เป็นเพื่อนกันไหม ^^
แจม // เธอพูดว่าไรนะ
แครอล // เป็นเพื่อนกันไหม ทำไมเหรอ??~
แจม // T^T ตั้งแต่ย้ายมาเรียนที่นี่ไม่เคยมีใครพูดกันฉันอย่างนี้มาก่อนเลยมีเธอคนแรกเลย T^T ดะ ดี ใจ จัง ฮึก
แครอล // ต่อไปนี้เราเป็นเพื่อนกันนะ ^^
แจม // อื้ออ
แครอล // ฉันอีกเพื่อนอีกคนไว้เดี๋ยวจะแนะนำให้เธอรู้จักละกัน
แจม // จ้า!!

จบตอนแล้วฝากติดตามด้วยนะค่ะ