แค่คำว่า"เข้าใจ"

   4 ปีต่อมา
 ณ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง (เวลา 12.30 น.)
ผู้หญิง1 // แก!นั้นพี่โทโมะนิ
ผู้หญิง2 // เอ้อ!ใช่ พี่เค้าเรียนจบแล้วไม่ใช่หรอ? จะมามหาลัยทำไมอ่ะ
ผู้หญิง3 // แกลืมไปแล้วหรอ! พี่เค้ามีแฟนเป็นถึงดาวมหาลัย ก็ต้องตามหวงเป็นธรรมดา!
ผู้หญิง1 // ถ้าเกิดว่ายังเรียนไม่จบนะ สงสัยตัวคงติดกันเป็นปาท่องโก๋แน่เลยว่ะ
ผู้หญิง2 // ฉันก็ว่างั้นแหละ ผู้ชายแบบนี้ สมัยนี้หาย๊าก ยาก คนได้เป็นแฟน โชคดีสุดๆ
ผู้ชาย1 // คุยอะไรกันอยู่จ๊ะสาวๆ
ผู้หญิง1,2,3 // ไม่เกี่ยวกับนาย!
  ด้านโทโมะ
โทโมะ // รอนานไหมแก้ว!
แก้ว // ไม่หรอก แก้วก็เพิ่งมาเอง ^^
เฟย์ // อะแฮ่มๆ เห็นหัวฉันบ้างไหม?
โทโมะ // อ้าว! เฟย์ มาตั้งแต่เมื่อไร
เฟย์ // ฉันมาตั้งแต่นายยังไม่มา! =0=''
โทโมะ // ล้อเล่นๆ เธอรอไอ้เขื่อนอยู่หรอ?
เฟย์ // ถ้าเขื่อนเป็นแฟนนาย นายจะรอไหม!
โทโมะ // อย่าเพิ่งโมโหสิ มันติดประชุมเดี๋ยวก็มา
แก้ว // แล้วนายล่ะ? ไม่ประชุมหรอ
โทโมะ // หนีเค้ามาจ๊ะ โอ๊ย! ที่รักตีโมะทำไม -3-'' (แก้วตีแขนโทโมะ)
แก้ว // มีงานแล้วไม่ยอมทำงาน ถ้าโดนว่าก็มาบ่นให้ฟังอีก
โทโมะ // ก็ฉันเป็นห่วงเธอนิ
เฟย์ // แล้วใครบอกให้นายกับเขื่อนเลือกเรียนแค่ 3 ปีล่ะ! สมน้ำหน้า
เขื่อน // เฟย์เย่จ๋าาาาาาาาา เขื่อนคุงมาแล้วววววววว~
เฟย์ // จะตะโกนทำไม อายคนเค้า
เขื่อน // จะอายทำไม คนเยอะแยะ ฮ่าๆ
แก้ว // พอแล้วเขื่อน ดูเฟย์สิ หน้าแดงหมดแล้ว อิอิ ><
เฟย์ // ถ้าแกมีแฟนแบบนี้แกจะอายไหมล่ะ
แก้ว // อย่าเลย แค่นี้ฉันก็รับไม่ไหวแล้ว คิดดูสิจากแต่ก่อนเงียบๆ ขรึมๆ แต่ไหงปัจจุบันเป็นแบบนี้ก็ไม่รู้ 555
โทโมะ // พอเลยๆกินข้าวกันดีกว่า (นำอาหารที่ซื้อมา ให้หญิงสาวทั้งสอง หลังจากกินเสร็จ 2 สาวจึงไปเรียน ส่วน 2 หนุ่มก็ไปทำงานต่อ)
   ที่บริษัท
พิม // โทโมะขาาาาา ไปไหนมาค่ะ พิมรอคุณตั้งนาน (เดินมาเกาะแขน)
โทโมะ // ปล่อยผม! คุณไปทำงานได้แล้วนะพิม!
พิม // โทโมะค่ะ! วันนี้พิมรอคุณตั้งนานนะค่ะ!
โทโมะ // เรื่องของคุณสิครับ เพราะผมไม่ได้บอกให้คุณรอ ! (แกะมือพิมออกแล้วเดินไป)
พิม // อร๊ายยยยยยยยย!!! โทโมะกลับมาก่อน!
เขื่อน // นี่! ฉันจะบอกอะไรเธอให้นะ ไอ้โมะมันมีแฟนแล้ว แถมร๊ากกกกกกกกันมากด้วย เธออย่าไปยุ่งกับมันเลย (พูดแล้วเดินไป)
พิม // รักกันมากงั้นหรอ? งั้นฉันจะทำให้มองหน้ากันไม่ติดเลยคอยดู!!
  ณ มหาลัย (16.00 น.)
เฟย์ // แก้ว ฉันถามแกจริงๆนะ แกไม่กลัวโทโมะนอกใจหรอ? (กำลังนั่งพิมงานอยู่ พอเฟย์ถามถึงกับชะงัก แต่งก็ยิ้มน้อยๆ)
แก้ว // แล้วแกกลัวไหมล่ะ
เฟย์ // มากเลยอ่ะ
แก้ว // ฉันก็เหมือนแกอ่ะแหละ
เฟย์ // แต่แกดูไม่มีอาการเลยนะ (ตั้งแต่โทโมะเรียนจบ ก็มีสาวๆมาให้ดอกไม้บ้าง มาสารภาพรักบ้าง แต่โทโมะก็มักจะปฏิเสธ)
แก้ว // ฉันคิดว่าเค้าคงไม่ทำอย่างนั้นหรอก
เฟย์ // ทำไมแกถึงคิดอย่างนั้นแหละ
-------------------------------------------------------------------------------
อัพแค่นี้ก่อนนะ วันนี้มีธุระ เป็นยังไงบ้างบอกด้วยนะ เพราะลองแต่งเป็นเรื่องแรก
เดี๋ยวถ้าพรุ่งนี้มีเวลามากพอ จะอัพให้จบเลยนะค่ะ