ดวงใจของฉันคือเธอ

10.0

เขียนโดย momyy

วันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 18.51 น.

  12 session
  3 วิจารณ์
  20.94K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) กินข้าว (เอาไป50ก่อนนะ)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

http://www.keedkean.com

"ไม่ได้เธอต้อองไปกับฉันนี้คือคำสั่ง"

"อือ งั้นก้อได้"

ณ ร้านอาหารจีนแห่งหนึ่ง

"ชอบกินอาหารจีนเหรอคิมบอม"

"ไม่หรอกมันใกล้ดีนะ เธอจะกินไรหล่ะ ขอเมนูด้วย"แหม่ไม่รักษาน้ำใจกันเลย

"ครับคุณคิมบอม"

"อืมงั้นฉันเอาไข่พะโล้อย่างเดียวพอ"

"ทำไมกินน้อยจัง"

"ปกติฉันกินแค่มาม่าชามเดียว"

"เอ่องั้นฉันเอา...........นะ"

"นี้ทำไมสั่งเยอะจังคิดว่าจะกินหมดเหรอ"

"ชั่งฉันเถอะน่า"

"ขอโทษที่ยุ่ง"จ่อยเลยเราลืมไปว่าเราแค่คนที่ถูกเขาลากมาเพราะเราทำผิดเท่านั้น

"งอนเหรอ"

"ฉันจะงอนนายทำไมในเมื่อเราไม่ได้เป็นอะไรกันอีกเทอมหนึ่งเราก้อจะไม่ได้เจอกันแล้วนายก้อต้องไปช่วยพ่อนายบริหารธุรกิจ ฉันก้อต้องช่วยแม่ขายเสื้อผ้า แล้วฉันจะงอนนนายทำไม่หล่ะ"

เอ่อฉันจะงอนนายทำไมอยู่ๆคำถามนี้ก้ิผุดขึ้นมาในหัวฉัน

"งั้นฉันกลับก่อนนะ17.15แล้วเดี้ยวแม่สงสัยเพราะนี้ก้ออยู่ไกลกว่ามหาลัยอีก"

"อืม"

เฮ้อ ทำไมนะทำไมฉันต้องแอบชอบคนๆนี้ด้วยนะทำไม คิดแล้วน้ำตาก้อพาลจะไหล โทรหาพี่ชายดีกว่า

"ฮัลโหล พี่แจจุงค่ะ"

"อืมว่าไงเหรอคาอึล แล้วนี้เราอยู่ไหนหล่ะเห็นแม่โทรมาบอกว่าเรายังกลับไม่ถึงบ้านเลย"

"พ พี่ค่ะพี่ อืออออออออออออออ"แล้วฉันก้อปล่อยโฮออกมาทันทีดีนะที่ๆฉันอยู่นะมันไม่มีคนอื่นอยู่

"นี้ คาอึลบอกพี่มานะว่าตอนนี้เราอยู่ที่ไหน"

"พี่ค่ะคาอึลอยู่ทีี่.....นี้ค่ะ"

"งั้นรอพี่5นาทีเดี้ยวพี่ไปรับ"ระหว่างที่รอพี่ชายมารับฉันก้อคิดอะไรได้หลายอย่างจริงสินะเราก้อเป็นแค่คนรู้จักกันอีกไม่นานก้อต้องจากกันแล้ว

5นาทีต่อมา

ปริ๊น ๆๆๆๆๆๆ

"คาอึล พี่มาแล้ว"ฉันเงยหน้ามองพี่แจจุงแล้วก้อเดินขคึ้นรถไป

"ร้องไห้ทำไมหล่ะหึ"ฉันเงยหน้ามองพี่ชายสักพักแล้วก้อตักสินใจเล่าให้พี่ชายฟัง

"พ พี่ค่ะน้องหลงรักผู้ชายคนหนึ่งมาตั้งแต่น้องเป็นเฟรชชี่แล้ว แต่ว่าน้องไม่กล้าบอกเขาน้องเรียนห้องเดียวกับเขาน้องแอบมองเขาทุกวันทุกครั้งที่พบหน้าาาาาแต่เราก้อไม่เคยคุยกันจริงๆจังๆซักครั้งหนึ่งแต่ว่าวันนี้น้องเดินชนกับเขาแล้วเขาก็พาน้องไปกินข้าวแต่พอน้องถามเขานิดหน่อยเขากลับตอบว่าอย่ามายุ่งน้องเสียใจมากเลยค่ะพี่ชายทำไมค่ะ ทำไมน้องถึงไม่กล้าพูดคำๆนั้นออกมาซักทีหนึ่ง"ฉันระบายกับพี่ชายจนหมดพี่ชายหันมามองหน้าฉันนิดนึงแล้วหันไปขับรถต่อ แล้วพูดขึ้นว่า

"น้องชอบเขามากเหรอ แล้วทำไมน้องไม่ลองบอกเขาหล่ะ"

"แล้วถ้าเขาปฎิเสธน้องหล่ะค่ะน้องจะทนได้ยังไง"

"น้องยังมีพี่นะ อีก3เดือนน้องก้อจะจบแล้วไม่ใช่เหรอถ้าเขาปฏิเสธน้อง พี่จะพาน้องไปเรียนต่ออเมริกากับพี่ พี่จะดูแลน้องเอง นะค่ะน้องลองบอกเขาดูถ้าเขาปฏิเสธน้องพี่จะดูแลน้องเอง"





 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา