It's You ใช่นายแน่รักแท้ของฉัน!!

โธ่เอ้ย!!ฉันไม่น่าสนับสนุนยัยเฟย์กับเขื่อนเลย= o =

ถ้าฉันเป็นฝ่ายค้านป่านนี้ฉันคงไม่ต้องมานั่งเล่นทายสำนวนไทยกับนายจงเบนี่หรอก - -^^

"ขนทรายมาวัดหร่อครับ"

"เข้าวัดจ้ะ - -"

"สอนจะเข้ว่ายนาม"

"จระเข้"

"ฝนตกมักทั่วฟ้า"

"ไม่ทั่วฟ้า"

"รีดเลือดกับ..."

"นี่จะเล่นทายสำนวนบ้าๆบอๆอย่างนี้อีกนานมั้ยเนี่ย!!" ป๊อปปี้ที่นั่งเล่นบีบีอยู่เงยหน้าขึ้นมาด่า

เอ่อ...ดุดีกว่า = =^^

"ก้อด้าย...อ่านเองก้อด้าย"จงเบทำหน้าเศร้า

"เอ่อ...จงเบ..."ฉันหันไปเรียกจงเบเบาๆ

"หือ..."

"ไปเล่นกันตรงนู้นก็ได้"ฉันพูดแล้วชี้ไปที่ม้านั่งใต้ต้นไม้ ทำไงได้เห็นหน้าจงเบแล้วมันสลด ไปดุเขาขนาดนั้นถ้าเขาไปประกาศที่เกาหลีว่าคนไทยดุจะทำอย่างไงล่ะ

ล่มจมไง TuT

"ไม่ต้องไป ไม่ต้องเล่น"นายนั่นดุอีกครั้ง ขณะที่ฉันกำลังจะลุกออกจากเก้าอี้

หนอย!ดุอยู่นั่นแหละ ประจำเดือนขาดหรือไง= =++

"จงเบอยู่นี่แหละ เราจะไปแล้ว"ฉันพูดแล้วยัดของลงกระเป๋า

"ปายหนายหร่อ"

"ไปหาเฟย์!"

"ไปเป็น ก.ข.ค หรอไง" นายป๊อปปี้พูด

"ก็ยังดีกว่าไม่ได้เป็น ก.ข.ค แต่โดนดุ"ฉันพูดแล้วเดินออกมา

ชิส์!ดุกว่าหมาแถวบ้านฉันอีก ไอ้ผู้ชายเป็นเมนส์!!

(บันทึกพิเศษ:ป๊อปปี้)

ยัยขี้แยเป็นอะไรอีกนะ นั่งกันอยู่ดีเดินออกไปเฉยเลยแถมยังตบท้ายด้วยการประชดอีก หรือว่าเธอไม่ชอบให้เสียงดัง อืมๆรู้แล้ว ^^ ก็ได้ผมสารภาพเลยว่าผมไม่ได้รำคาญหรอก ผมแค่ไม่ชอบเห็นยัยฟางคุยกับคนอื่นโดยเฉพาะไอ้จงเบเนี่ย ที่จริงมันพูดไทยชัดโคตรแต่ไม่เข้าใจว่ากับยัยขี้แยต้องแอ๊บพูดไม่ชัดด้วย  อันที่จริงไอ้เขื่อนมันขอร้องผมคนเดียว แต่ไอ้จงเบมันฟังอยู่มันเลยขอช่วยด้วยแล้วยังลากไอ้เคนมาอีก

ไอ้เพื่อนบัดซบ!!มันต้องจีบฟางแน่ๆ

แต่ใครสนผมมีผู้หญิงเยอะอยู่แล้วไม่สนยัยขี้แยซักนิด ไม่ๆๆๆ(ร้อนตัว -*-)

"แกเป็นอะไรวะ นั่งถอนหายใจอยู่นั่นแหละ"ไอ้เคนเงยหน้าจากหนังสือรถถาม

"เปล่า แค่สงสัยไอ้เบเฉยๆ"

"แกก็รู้นิสัยมันนี่ มันก็แกล้งพูดไม่ชัดอย่างนี้แหละ"

นั่นฉันก็รู้เว้ยยย =o=^^

“แล้วมันจะพูดทำเพื่อ?”

เงียบ...

“ไอ้เคน...”

เงียบ...

“ไอ้...”พอผมเงยหน้าขึ้นไปมอง ผมก็ต้องกำหมัดแน่นทันที

มันลุกไปแล้ว!!!

โอ๊ย! อยากจะกรี๊ดดังๆ(?)ดูสาวๆพวกนั้นมองสิ สายตาเหมือนมองคนบ้า ตายล่ะ! เขาเข้าใจผิดทั้งตึกแล้วมั้ง ><++

ไอ้เคนตะ! ไอ้ยุ่นปี่ ! ไอ้ใบ้หวงรถ! ไอ้จับรถมาทำเมีย! ไอ้! ไอ้! ไอ้!!!

(จบบันทึกพิเศษ)

“แล้วแกก็เดินออกมาเลย”ยัยเฟย์ถามงงๆหลังจากที่ฉันเล่าเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบ

“ใช่ฉันงี้เคืองมากเลยอะแก”

“เอาน่ะ ไอ้ป๊อปมันก็อย่างนั้นแหละ”เขื่อนที่นั่งให้เฟย์ป้อนขนมอยู่พูดบ้าง

“ใช่ๆทำใจเถอะ เดี๋ยวก็ชิน” และยัยเฟย์ก็เห็นด้วย

ชิ!เป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยนะยะ -o-^^

“อ้าว สะหวาดดีคู่ข้าวเก่าปาเม็น” จงเบที่พึ่งมาถึงก็พูดภาษาแปลกๆให้ยัยเฟย์งงทันที

เฮอะ!ดีละจะได้รู้สึกถึงจิตใจฉันบ้าง  -U-++