*ลบ

10.0

วันที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 20.33 น.

  9 chapter
  84 วิจารณ์
  12.27K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7) ความรัก?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 


กรี๊ดดดดดดดดดดดด

ร่างบางรับรู้ถึงแรงกระแทก ทันทีที่ถูกโยนลงบนเตียง 

แก้ว : นายจะทำอะไรฉันอ่ะ 

โทโมะ : อะไรที่ผู้ชาย ผู้หยิงเค้าทำกันล่ะ หืม เด็กน้อย ?

มืออันแสนเยือกเย็นลูกหัวลงถึงแก้มขาวเนียน 

แก้ว : พี่โมะ ขอร้องนะ อย่าทำอะไรแก้วเลย จะให้แก้วไปตากแดด หรือ ไปแช่น้ำก็ได้นะ

โทโมะ : ไม่เอา มันสิ้นคิดเกินไป  

แก้ว : พี่โมะ.............อือ  

ปากอวบอิ่มถูกประกบ ลิ้นร้อนๆแทรกผ่านเข้าไปคลอเคลีย เล่นกับลิ้นอุ่นๆ 

แก้ว : อือ ......... ปล่อยนะ ปล่อย 

โทโมะ : ไม่เอาหน่า เธอติดหนี้ฉันไว้เยอะนะ ทั้งเรื่องรถและเรื่อง ........หึหึ 

เมื่อเช้าทำอะไรไว้ฮะ? ไม่รู้ใช้งานได้อยู่ไหมเนี่ยะ ขอลองกับเธอละกัน

แก้ว : ปล่อยๆ .............อือ อือออออออ

จมูกเรียวโด่ง ฝังลงที่ต้นคอไล้วนขึ้นลงอย่างเอาแต่ใจ 

มือค่อยๆลามไปใต้เสื้อนักศึกษา 

โทโมะ : ซ่อนรูปเหมือนกันนะเรา -//-

แก้ว : ไอพี่บ้า ปล่อยนะ ปล่อย 

ตอนนี้ร่างบางแทบทำอะไรไม่ได้เลย นอกจากนอนดิ้นๆๆๆๆ มือสองมือถูกพันธนาการไว้

แก้ว : ฮืมมม ฮือ T^T ปล่อยนะ 

ร่างบอบบางร้องขึ้น เมื่อเสื้อนักศึกษาถูกถอดออก เหลือเพียงเสื้อกล้ามสีขาว

แก้ว : พี่จะทำอะไรอ่ะ?

ร้องขึ้น เมื่อชายหนุ่มหยิบไอโฟน มาถ่ายคลิปเธอไว้

โทโมะ : เก็บไว้ดูไงครับ ที่รัก ♥

แก้ว : โรคจิตที่สุด ปล่อยนะ ขอร้อง ปล่อยแก้วเถอะ 

ร่างสูงไม่ฟังคำคัดค้าน ฉีกเสื้อกล้ามออกอย่างง่ายดายย 

เผยให้เห็นเนินอกนูนๆที่ไม่อยู่ภายใต้บราสีชมพูแปร้ด

ก่อนจะเอื้อมมือไปปลดกระโปรงสั้นออก 

โทโมะ : หึหึ เด็กน้อยเอ้ย

ชายหนุ่มยิ้มขำกับความน่ารักของเธอ  

แก้ว : ปล่อ......อุ๊บ X

ปากทำหน้าที่ได้รวดเร็ว ผสานกับมือที่ลูบไล้ไปทั่วตัวหญิงสาว 

แก้ว : พี่โมะ ขอร้องจริงๆ แก้วยอมแล้วๆ พี่อย่าทำนะ แก้วกลัว 

โทโมะ : งั้นเธอต้องรับผิดชอบเรื่องรถ 

แก้ว : อืม 

โทโมะ : แค่นี้เอง

ร่างสูงอุ้มร่างบางให้นอนดีๆ แล้วคลุมผ้าให้ 

ใจจริงๆ ห้ามไม่ได้แล้ว ก็หญิงสาวทั้งน่ารัก เซ็กซี่ ผิวขาว เนื้อเนียนนุ่ม 

หอมหวานไปทั้งตัว แต่..........เค้าไม่กล้าจะทำอะไรเธอหรอก

โทโมะ : หลับซะ เดี๋ยวบ่ายๆฉันจะปลุกไปทำกิจกรรม

พูดแล้วลบคลิปที่เพิ่งอัดไว้ออก 

แก้ว : เอ่อ....ขอบใจ 

โทโมะ : เดี๋ยวฉันไปหาชุดมาให้ใหม่ละกัน ฝันดี จุ๊บบบ

ก้มลงจุ๊บหน้าผากร่างบางที่นอนสั่นด้วยความกลัวปนตกใจ 

โทโมะ : หายกลัวได้แล้ว ฉันแค่ขู่เธอเอง งั้น ถือว่าเป็นบทลงโทษเด็กดื้อละกัน 

.

 

.

 

.

 

.

.

.

พาท เฟย์เย่ 

เฟย์ : พี่เขื่อน เฟย์ ไม่ไหวแล้วววววววววววว

จู่ๆ สติของฉันก็ดับวูบไป~~~~~

พอรู้ตัวอีกทีก็มาอยู่ที่ห้องพยาบาลแล้ว

เขื่อน : เป็นไงบ้าง พี่ตกใจแทบแย่!

เฟย์ : เฟย์บอกแล้วว่าเฟย์เป็นลมแดด 

เขื่อน : อืม พี่ขอโทษ

เฟย์ : ไม่เป็นไรเฟย์หายแล้วล่ะ เอ่อ...เหลือตั้ง 5 นาที เฟย์ไป.....

เขื่อน : ไม่ต้อง ถือว่าครบแล้วละกัน เธอนอนพักก่อนดีกว่า 

เฟย์ : ขอบคุณนะคะ พี่ใจดีจริงๆด้วย ^^

เขื่อน : สาวน้อยแสนหวานกลับมาแล้วหรอ?

เฟย์ : ใครบอก เฟย์เป็นสาวเซ็กซี่ขยี้ใจต่างหากกกกกกกกกก

.

 

.

 

.

 

.

พาท ฟางจี้

ฟาง : อ๊ายยยยยยย ไอเวลาบ้า เมื่อไรจะครบ ชม. เนี่ยะ 

ป๊อป : นี่เธอไปกินยาบ้ามาจากไหน บ่นมาเป็น 40 นาทีแล้วนะ

ฟาง : นี่ ทำไมนาฬิกานายเดินช้าแบบนี้อ่ะ ฉันหนาวจะตายอยู่แล้วนะ 

ป๊อป : ตายไปเลย เชิญ !! อยู่ไปก็รกมหาลัย

ฟาง : กรีีดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ไอบ้า!!

ป๊อป : นี่หยุดกรี๊ดได้แล้ว ไม่อายชาวบ้านเค้ารึไง

ฟาง : คนสวยทำอะไรไม่เคยต้องอาย :P ไม่เคยไม่ยินหรอ "คนน่ารักทำอะไรก็ไม่น่าเกลียด bebe"

ป๊อป : งั้นคนสวยก็แช่น้ำต่อไปอีก 20 นาทีนะครับ 

ฟาง : ได้ ถึงตาฉันบ้างเมื่อไรจะแกล้งนายให้เข้ดเลย รู้จักฟางน้อยไปแล้ว

ป๊อป : โหยยยยย กลัวตายล่ะ :P  (ทำหน้าเลียนแบบฟาง)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา