Legend of love everlasting รักเธอไม่มีวันเปลี่ยน

  " คุยเรื่องอะไรกันทำไมเฟย์ ไม่รู้อ่ะ " 

" ก็พี่สาวแกนะ่สิพากิ๊กเข้าบ้าน "  โห้! นี่ยัยแก้วพูดแบบนี้เลยเหรอถ้ายัยแก้วไม่พูดรักษาหน้าฉันละก็ฉันจะไม่นับยัยแก้วเป็นเพื่อนเลย คอยดูสิ!

"เข้าบ้านบ้าบออะไรล่ะ ยัยเฟย์พี่ไม่มีเพื่อนที่ชื่อแก้วนะ" ฉันงอนยัยแก้วนิดๆ

"โอ๋ โอ๋ ไม่ต้องงอนนะฉันแค่ล้อเล่นเอง อย่างอนฉันน่า"   แล้วยัยแก้วก็กอดฉันไว้ทำท่าทางเหมือนง้อฉัน แต่เวลาที่ยัยแก้วเตะตัวฉัน ฉันรู้สึกเหมือนอยู่กับผู้ชายยังไงไม่รู้ **ขนลุก**

"นี่ ยัยแก้วไม่ต้องมากอดฉันเลย แล้วอย่าพูดเรื่องนี้ให้ใครได้ยินล่ะ ไม่งั้นฉันตายแน่" ฉันพูดขมขู่ยัยเฟย์กับยัยแก้ว

"แล้วทำไมพี่ฟางต้องตายด้วยอ่ะ คุณพ่อออกจะใจดี" ยัยเฟย์คงจะยังไม่เห็นพ่อโกรธสินะถึงพูดแบบนี้

"นั้นดิ ทำไมแกต้องตายด้วยคุณอาก็ออกจะใจดี" ยัยแก้วก็เหมือนกันสงสัยยังไม่เคยเห็นพ่อฉันโกรธเหมือนยัยเฟย์เลย

"เอาน่า อย่าบอกเรื่องนี้กับใครล่ะกัน" ฉันยังไม่อยากบอกเรื่องของพ่อ ว่าถ้าหากพ่อฉันโกรธเป็นยังไง ฉันเองก็เคยโดนพ่อโกรธอยู่บ่อยๆแล้วตอนนี้ฉันก็ชินซะแล้ว เท่าที่ฉันคิดดูฉันว่ายัยเฟย์กับแก้วยังไม่เคยโดนพ่อดุ แต่ทำไมฉันโดนพ่อดุคนเดียวล่ะ อ๋อพ่อเคยบอกฉันว่า ฉันเป็นลูกสาวคนโตต้องรับรู้ทุกเรื่อง และอาจจะมีบางที่ที่ฉันทำเรื่องผิดผลาดพ่อก็เลยโกรธ แต่ฉันก็ไม่ได้โกรธพ่อนะเพราะฉันรู้ว่าพ่อคงเคยโดนคุณปู่ว่ามากกว่าฉันแน่นอนแต่ตอนนี้คุณปู่ไม่อยู่แล้ว ฉันเคยเห็นคุณปู่แต่ในรูป และฉันก็พยายามที่จะทำงานบริษัทของพ่อให้ดีที่สุด ยัยเฟย์กับยัยแก้วถือว่ารู้เรื่องบริษัทน้อยมากเพราะว่าพ่อไม่อยากให้ลูกมาเสี่ยงอัตรายกับพ่อ จริงๆพ่อก็ไม่ให้ฉันทำงานบริษัทหรอกแต่ฉันอยากทำและฉันก็ทำให้พ่อเห็นแล้วว่าฉันสามารถทำงานบริษัทของพ่อฉันได้   แต่พ่อฉันก็อดเป็นห่วงฉันไม่ได้เพราะพ่อรู้ดีว่าทำธุระกิรย่อมมีศัตรูมาทำร้ายตลอดเวลา ฉันเลยทำให้พ่อเห็นเลยว่าฉันสามารถฆ่าคนและป้องกันตัวเองได้เป็นอย่างดี   พ่อเลยเลิกกังวลเรื่องนี้เลยบ่อยให้ฉันทำธุระกิรต่อจากพ่อ

"อืม เราสองคนสัญญาว่าจะไม่บอกใคร"  ยัยเฟย์กับแก้วประสานเสียงกัน

    หลังจากนั้นเราก็คุยกันตามประสาผู้หญิงอย่างสนุกสนาน ฉันดีใจที่มีเพื่อนและน้องสาวที่น่ารักสดใสอะไรแบบนี้แต่ยัยเฟย์ออกจะน่ารัก สดใส ยิ้มได้ตลอดเวลา แต่ทำไมยัยเฟย์ต้องไปรักผู้ชายเจ้าชู้ด้วยทำไมก็ไม่รู้ผู้ชายดีๆมีตั้งเยอะที่เข้ามาจีบยัยเฟย์   แต่ยัยเฟย์ไม่สนใจอะไรสักนิด   ทั้งพ่อ แม่  และรวมถึงตัวฉันเอง  รักยัยเฟย์มาก  มากเกินที่จะบรรยาย เพราะว่ายัยเฟย์เหมือนผ้าสีขาวที่น่าถนอมมากที่สุด ยัยเฟย์เป็นคนดีเกินที่จะต้องมาเจอเรื่องร้ายๆแต่ไม่ว่ายัยเฟย์จะเจอเรื่องร้ายแรงแค่ไหนฉันในฐานะพี่สาวของยัยเฟย์จะคอยปกป้องน้องสาวคนนี้เอง ฉันจะไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมาทำร้ายความสุขของยัยเฟย์ได้ ต่อให้ฉันตายเพื่อแลกกับความสุขของเฟย์ฉันก็ยอม เพราะรอยยิ้มของเฟย์ทำให้ใครหลายคนที่หมดกำลังใจ ทำให้มีกำลังใจขึ้นมาทันที ซึ้งฉันก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วย และฉันก็สัญญากับตัวเองไว้แล้วว่าจะทำให้เฟย์มีความสุขทุกวินาที    สักพักหลังจากที่เรานั่งคุยกันด้วยความคิดถึงก็มีคนของพ่อคนหนึ่งใส่สูทสีดำเช่นเดิมเข้ามาหาฉัน

"คุณหนูครับ  คุณเรียกให้หาครับ"

" เรียกแค่พี่ฟาง " ยัยเฟย์เพื่อความแน่ใจว่าเรียกฉันแค่คนเดียว

" ครับ "

"อืม เดี๋ยวฉันตามไป " ฉันตอบรับสั้นๆก่อนที่จะหันไปบอกยัยเฟย์กับแก้ว

"เดี๋ยว พี่มานะ" เฟย์กับแก้วพยักหน้าเพื่อเป็นสัญณานบอกว่ารับรู้  แล้วฉันก็เดินขึ้นไปหาพ่อที่ห้อง ฉันอยากรู้จริงๆว่าพ่อเรียกฉันไปทำไม เพราะว่าถ้าพ่อเรียกฉันไปหาต้องมีเรื่องที่สำคัญมากถึงเรียกฉันแค่คนเดียว   ฉันขึ้นบันไดที่ทอดยาวตั้งแต่ชั้นใต้ดินถึงชั้นสองของบ้าน  แล้วฉันก็เดินตรงไปยังห้องของพ่อฉันทันที คนของพ่อที่เฝ้าประตูอยู่หน้าห้องพ่อ เปิดประตูให้ฉันเข้าไป พร้อมกับปิดประตูเมื่อฉันเข้าห้องของพ่อแล้ว  ภายในห้องของพ่อถูกตกแต่งด้วยสี น้ำตาลปะปนด้วยสีดำ   พ่อฉันนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานที่อยู่อีกมุมของห้อง  ฉันเลยเดินเข้าไปหาพ่อพร้อมกับถามว่า

"พ่อเรียกหนูมามีอะไรรึเปล่าค่ะ" ฉันพูดกับพ่อพร้อมกับนั่งลงตรงเก้าอี้ข้างหน้าโต๊ะทำงานของพ่อ

"ลูกรู้ใช่ไหมว่าถ้าพ่อเรียกหนูมาต้องมีเรื่องที่สำคัญมาก "

"ค่ะ  หนูรู้ แล้วพ่อมีเรื่องอะไรเหรอค่ะ" ฉันอยากรู้จะตายอยู่แล้วว่าพ่อเรียกฉันมามีเรื่ออะไร

"พ่ออยากให้หนูเป็นเจ้าของบริษัทแทนพ่อ" พระเจ้า ! พ่อจะยกบริษัทให้ฉันเป็นไปได้ไงเนี้ยพ่อหวงบริษัทจะตายแล้วจู่ๆก็จะมายกบริษัทให้ฉันเป็นไปไม่ได้หรอก แต่ถ้าเป็นไปได้ก็ดี^_^

"พ่อจะให้หนูเป็นเจ้าของบริษัทก็ต่อเมื่อหนูต้องแต่งงานกับคนที่ป้าเขาหาให้" แต่งงาน ! นี้ฉันเพิ่งยี่สิบเองนะจะรีบไปไหน ฉันก็ไม่ได้หน้าตาแก่ขนาดนั้นซะหน่อย ถึงต้องแต่งงาน ไม่ได้ ไม่ได้ ฉันไม่อยากแต่งงาน

"ทำไมค่ะพ่อ ทำไมหนูต้องแต่งงานด้วย หนูไม่เอาหรอก ให้หนูแต่งงานกับใครก็ไม่รู้ หนูไม่แต่งนะค่ะพ่อ ยังไง  ยังไง หนูก็ไม่แต่งเด็ดขาด  พ่อไม่เคยขัดใจหนูนิค่ะแต่ทำไมตอนนี้พ่อถึงทำแบบนี้ ถ้าพ่อทำแบบนี้หนูจะกลับ ลอนดอน พ่อไม่เคยเป็นแบบนี่กับหนู หนูโตพอที่จะหาแฟนเองได้แล้วทำไมพ่อทำแบบนี้หนูจะไม่มีวันแต่งงานเด็ดขาด ยังไงหนูก็ไม่แต่ง ! "  หลังจากที่ฉันปฏิเสธพ่อก็มีเสียงที่ทำให้ฉันเข้าใจว่าพ่อไม่ได้อยากให้ฉันแต่งงานแต่เป็นเพราะ...

"แกจะไม่แต่งไม่ได้เพราะว่าฉันตกลงกับทางฝ่ายนู่นไว้แล้วว่าแกต้องแต่งงานกับคนนี้ "   ฉันว่าแล้วต้องเป็นป้าฉันที่ทำเรื่องแบบนี้ ชอบเข้ามายุ่งกับชีวิตฉันอะไรหนักหนา  และคิดเหรอว่าฉันจะยอมฉันไม่มีวันยอมป้าฉันเป็นครั้งที่สองอีกแน่นอน  ป้าวางรูปผู้ชายที่ฉันต้องแต่งงานด้วย พร้องกับมีประวัติส่วนตัว ชื่อ กั้ง วรกร ศิริสรณ์ ฉันจะทำให้ผู้ชายคนนี้เจ็บให้มากที่สุดคอยดู

อาจจะสั้นสมองไม่ไปแล้วคิดไม่ออก

เรามีหนึ่งคำถามใครดู Teaser เพลง  Friends ของ K-otic แล้วบ้าง

เราไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเดินหันหลัง (คำถามอาจจะดูโง่ไปหน่อยแต่เราอยากรู้จริงๆ)

ใครรู้บอกเราหน่อย