ยอมเธอ เพราะใจรัก(tk)

9.1

เขียนโดย molovetk

วันที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 20.33 น.

  11 ตอน
  48 วิจารณ์
  18.38K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
แก้ว//ปล่อยแก้วออกไปเถอะค่ะ แก้วร้อง อะแฮะๆๆ แก้วไอป็นระยะ
โทโมะ//อยู่ในนั้นแหละ สมน้ำหน้า 
แก้ว// ตึง! โครม! แก้วเป็นลมในห้องน้ำ
โมโมะ//นี้เธอ ทำอะไรห๊ะ
แก้ว// ...........เสียงเงียบ
โทโมะ//นี้เธอ อย่ามาเงียบใส่ฉันนะ
แก้ว// ................เงียบเหมือนเดิม
โทโมะเลยลองเปิดประตูเข้าไปดู ก็พบว่าแก้วเป็นลมอยู่ในห้องน้ำ โทโมะเห็นเลยรีบพาแก้วไปโรงพยาบาล
พยาบาล// ผู้ป่วยไข้ขึ้นสูงมากเลยนะค่ะ ทำไมผู้ป่วยถึงได้เปียกแบบนั้นหล่ะค่ะ
โทโมะ// อ่อ ผมทำเองครับ
พยาบาล//วันหลังระวังผู่ป่วยด้วยนะค่ะ พรุ่งนี้ผู้ป่วยก็กลับบ้านได้แล้วหล่ะค่ะ
โทโมะ//ครับ ขอบคุณครับ โทโมะพูดแล้วเดินไปในห้องพักผู้ป่วย
แก้ว//อะแฮะๆๆ แก้วไอออกมาเป็นระยะ 
โทโมะ// เป็นไงบ้างหล่ะ
แก้ว// ยังปวดหัวอยู่นิดหน่อยค่ะ
โทโมะ//ฉันกลับก่อนนะ ฉันไม่ชอบที่นี่ แล้วพรุ่งนี้ฉันจะมารับ
แก้ว// ค่ะ ขอบคุณค่ะ
โทโมะ// อืม โทโมะพูดแล้วปิดประตู แล้วขับรถกลับบ้าน
ณ บ้านของโทโมะ
ทิ้งเขาซะ ทิ้งเขาซะ ถ้าไม่รักก็เกลียดเขาไป เกลียดเขาไป เสียงโทรศัพท์ของโทโมะดังขึ้น
แล้วโทโมะก็เห็นว่าเป็นเบอร์หวายที่โทรมา
โทโมะ//ฮัลโหล
หวาย//โทโมะ มาหาหวายหน่อยสิค่ะ
โทโมะ//ผมจำเป็นอะไรที่จะต้องไปหาคุณหล่ะ โทโมะพูดอย่างเย็นชา
หวาย//ทำไมถึงพูดแบบนี้หล่ะค่ะ
โทโมะ//ก็คุณมันแค่ของเล่น แล้วฉันก็เบื่อเธอแล้วด้วย อย่าโทรมาอีก แล้วก็จำไว้ด้วยว่า เธอมันแค่ของเล่น
หวาย//กรี๊ดๆๆ หวายไม่ยอมน่ะ มาคุยกันให้รู้เรื่อง กรี๊ดๆๆ
โทโมะ// โทโมะตัดสายทิ้งแล้วพูดว่า เธอมันก็แค่ของเล่น หึหึ
วันรุ่งขึ้น ที่โรงพยาบาล โทโมะก็มารับแก้วกลับบ้าน
แก้ว//ขอบคุณนะค่ะที่เมื่อวานพามาส่งโรงพยาบาล
โทโมะ// ไม่ต้องขอบคุณหรอก ฉันแค่สงสารลูกหมาเปียกน้ำแค่นั้นเอง
แก้ว// ...........แก้วดูอึ้งๆกับคำที่โทโมะพูด คำพูดนี้ทำให้แก้วเจ็บลึกเข้าไปในหัวใจ แก้วได้แต่ก้มหน้าก้มตา
ไม่พูดคุย
ณ บ้านของโทโมะ
โทโมะเข้ามานอนในห้องของตัวเอง แล้วก็มีโทรศัพท์โทรเข้ามาเห็นเป็นเบอร์จากเลขาของพ่อกับแม่ เลยรับสาย
โทโมะ//ฮัลโหล มีอะไร
เลขา//ฮึกๆๆ คุณท่านทั้งสอง เสียแล้วค่ะ ท่านเกิดอุบัติเหตุขณะกำลังเดินทางไปบริษัท ฮึกๆๆ ทางเราจะนำ
ศพทั้งสองท่านกลับมาเมืองไทยนะค่ะ
โทโมะได้ยินก็ถึงกับเข่าอ่อนทันที โทโมะนั่งร้องไห้อยู่บนเตียง คิดถึงแต่ตอนที่พ่อแม่ยังอยู่ 
แก้ว// คุณโทโมะค่ะ ข้าวมาแล้....... แก้วเห็นโทโมะร้องไห้ถึงกับงงทันที แก้วค่อยๆเดินไปหาโทโมะแล้วนั่ง
ข้างๆ พร้อมกับพูดว่า เป็นอะไรไปค่ะ แก้วถามด้วยสีหน้าเป็นห่วง โทโมะมองหน้าแก้วแล้วโผเข้ากอดทันที
แล้วโทโมะก็พูดว่า
โทโมะ//พ่อกับแม่ฉันตายแล้ว ท่านสองคนเกิดอุบัติเหตุ ฉันไม่เหลือใครแล้ว ฮือๆๆ
แก้ว//ห๊า คุณท่านตายแล้ว แก้วได้ยินก็ตกใจและช็อกไปแป๊ปนึง
โทโมะ//ฉันจะทำยังไงดีแก้ว ฉันไม่เหลือใครแล้ว ฉันเหลือแต่น้ากับอา ฉันอยากตายกับพ่อแม่
แก้ว//อย่าคิดแบบนั้นสิค่ะ แก้วจะอยู่ข้างๆคุณโทโมะเองนะค่ะ คุณยังมีแก้ว มีป้านวล มีน้า มีอา
โทโมะ//ฉันขอบใจเธอมากนะแก้ว เธอคงจะลำบากใจมากที่อยู่กับฉัน ฉันทำให้เธอเจ็บ แต่เธอก็ไม่เคยจะว่า
อะไรฉัน ฉันขอบคุณนะแก้ว ฉันสัญญาว่าฉันจะดีกับเธอ
แก้ว//ดีแล้วค่ะ แต่ตอนนี้ปล่อยแก้วก่อนได้ไหมค่ะแก้วหายใจไม่ออก
โทโมะค่อยๆคลายกอดออกจากแล้วแล้วมองหน้า
แก้ว//หมดหล่อเลยเห็นไหมค่ะ แก้วพูดแล้วปาดน้ำตาให้โทโมะ
*********************************************************
ตอนหน้ามีตอนพิเศษ 5555555 โทโมะจะดีขึ้นไหมน้าาาาา ให้ทาย 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา