The heart เธอคือหัวใจของฉัน

7.7

เขียนโดย kwangy

วันที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2554 เวลา 22.09 น.

  10 session
  58 วิจารณ์
  22.60K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่8

เช้าวันรุ่งขึ้น

แก้ว:อืมมมม(ละเมอ)

โทโมะ:แก้ว แก้วฟื้นแล้ว

แก้ว:โทโมะ ที่นี่ที่ไหน

โทโมะ:ที่โรงพยาบาลน่ะ

แก้ว:โอ๊ย!! เจ็บแผลจังเลย

โทโมะ:โมะว่าแก้วนอนพักก่อนก็ได้นะ ยังไม่ต้องลุกขึ้นมาหรอก

แก้ว:อือ แล้วต้องนอนโรงพยาบาลอีกกี่วันอ่ะ

โทโมะ:หมอบอกว่าอีกซักระยะอ่ะ

แก้ว:เฮ้ย!!วันที่สอบไม่ใช่เหรอ

โทโมะ:โมะบอกครูให้แล้ว ครูบอกว่าหายดีก่อนค่อยกลับไปสอบ

แก้ว:อืม

แล้วเวลาก็ผ่านไปจนแก้วหายดีและได้ออกจากโรงพยาบาล

แก้ว:เฮ้อ! ได้ออกจากโรงพยาบาลซักที

โทโมะ:ฮ่าๆๆ ไปเถอะแก้ว

แก้ว:อืม

ณ โรงเรียน kamikaze family

ฟาง:แก้ว เป็นยังไงบ้าง

แก้ว:ก็ดีอ่ะนะ กว่าได้ออกจากโรงพยาบาล เบื่อสุดๆ

แล้วอยู่ดีๆหวายก็เดินเข้ามา

หวาย:หายดีแล้วเหรอนังแก้ว

แก้ว:อือ แล้วจะมาหาเรื่องอะไรกันอีกเนี่ย

พิม:ไม่มีหรอก แค่มาทัก นึกว่าตายไปแล้ว

ฟาง:นี่มันจะมากไปแล้วนะ หวายพิม

หวาย:แล้วจะทำไม

ฟาง:หนอยยยยยย ตายซะเถอะ

แก้ว:ฟาง อย่าเลย พอเถอะ

หวาย:นังแก้ว ทำเป็นแม่พระเลยนะ  น่าตบซะจริงๆ

หวายกำลังยกมือขึ้นมาจะตบแก้วแต่โทโมะมาจับแขนหวายไว้ทัน

โทโมะ:หวาย นี่เธอจะทำอะไร

หวาย:ป่าวนี่คะโมะ

ฟาง:หน้าไม่อายเลยนะหวาย

โทโมะ:หวาย พอซักที เลิกยุ่งกับแก้วซักทีได้มั้ย

หวาย:หวายขอพูดนะที่นี่เป็นครั้งสุดท้าย หวายจะมีทางยอมนังแก้วเป็นอันขาดจนกว่าโทโมะจะมาเป็นของชั้น ชั้นขอเปิดศึกกับเพื่อนแกด้วย นังแก้ว

เพี๊ยยย เสียงมือแก้วปะทะลงบนหน้าหวาย

แก้ว:นี่ตบที่เธอเปิดศึกกับเพื่อนชั้น

แล้วหวายก็ล้มลงไปกองกับพื้น

พิม:หวาย เป็ยไงมั่ง

หวาย:ไม่เป็นไร ฝากไว้ก่อนเถอะ นังแก้ว

แก้ว:อย่าลืมมาเอาคืนล่ะ โอ๊ย!!

แล้วแก้วก็นังลงทรุดกับพื้น

โทโมะ:แก้ว เป็นอะไรไป

แก้ว:เจ็บแผลนิดหน่อยอ่ะ

ฟาง:สงสัยตอนที่ตบหวายเมื่อกี้

เฟย์:พาแก้วไปนั่งพักก่อนป่ะ

โทโมะ:เดี๋ยวชั้นพาไปเอง

นานแล้ว อาการเจ็บแผลของแก้วก็ยังไม่ลดลง

โทโมะ:แก้ว เป็นยังไง ค่อยยังชั่วรึยัง

แก้ว:ยังเลย

ออด ออด ออด

แก้ว:โมะ ไปเรียนกันเถอะ

โทโมะ:ไหวมั้ยแก้ว โมะว่าแก้วกลับบ้านไปพักก่อนดีกว่านะ

แก้ว:อืม โทรบอกพี่กิ่งก่อนนะ

โทโมะ:อืม

เวลาผ่านไป พี่กิ่งก็มารับแก้วกลับบ้าน

พี่กิ่ง:แก้ว เดินไหวมั้ย

แก้ว:ยังได้ พี่กิ่ง

พี่กิ่ง:งั้นแก้วขึ้นไปนอนพักบนห้องก่อนนะ

แก้ว:อืม

เลิกเรียนแล้ว

แก้ว:พี่กิ่ง แก้วขอออกไปเดินเล่นหน่อยนะ

พี่กิ่ง:อืม ระวังตัวด้วยนะ

พอกำลังจะเดินออกไปเที่ยว โทโมะก็ขับรถมาหน้าบ้านพอดี

โทโมะ:แก้ว จะไปไหนเหรอ

แก้ว:จะออกไปเดินเล่นหน่อยอ่ะ

โทโมะ:งั้นโทโมะไปด้วยนะ

แก้ว:อืม

แก้วกับโทโมะก็เดินจูงมือกันไปเที่ยวที่ตลาดกันสองคน แล้วหวายก็ขับรถผ่านมากับพิมพอดี

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา