The heart เธอคือหัวใจของฉัน

7.7

เขียนโดย kwangy

วันที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2554 เวลา 22.09 น.

  10 session
  58 วิจารณ์
  22.60K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่7

ณ โรงเรียน  kamikaze family

ฟาง:วันนี้อย่าลืมทำตามแผนล่ะ

เฟย์ ป๊อปปี้ เขื่อน:เคๆ

ออด ออด ออด

เฟย์:ขึ้นห้องกันเถอะ

ทุกคน:อืม

หัวหน้าห้อง:นักเรียนเคารพ

นักเรียน:สวัสดีค่ะ/ครับ

อาจารย์:จ่ะ สวัสดีทุกคน วันนี้จริญญากับวิศวลานะจ๊ะ เริ่มเรียนกัน

นักเรียน:ค่ะ

พักกลางวัน

เขื่อนก็นำกระดาษโน้ตไปวางไว้ใต้โต๊ะหวาย

ฟาง:เค มั้ย

เขื่อน:เคๆ

ฟาง:ไปเถอะๆ

 

มาที่หวายกันบ้าง

 

หวาย:พิม ขึ้นห้องกันเถอะ

พิม:อืม

พอถึงทที่ห้อง หวายก็เห็นกระโน้ตใต้โต๊ะ

ข้อความในกระดาษ

หวาย เจอกันหลังโรงเรียน ตอนเย็น เวลา 16:00 น. อย่าลืมมาล่ะ เชิญพิมไปด้วยนะ

หวาย:กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด มันเป็นฝีมือใครกัน

พิม:ชั้นว่าต้องเป็นฝีมือพวกยัยฟางแน่ๆเลย

หวาย:แล้วจะไปมั้ยล่ะ

พิม:ไป

หวาย:อืม

เลิกเรียนแล้วคร้าบบบบบบบบบบบ

หวาย:พืม ไปกันเถอะ

พืม:อืม

ณ หลัง โรงเรียน

ฟาง:มาแล้วเหรอหวาย

หวาย:ก็มาแล้วสิ ไม่เห้นรึไง

เฟย์:เห็นแล้วมีปัญหาอะไร

หวาย:ก็มีไง

พิม:หวาย หยุดก่อนเถอะ ฟาง แล้วเธอเรียกพวกชั้นมา มีปัญหาอะไรเหรอ

ฟาง:ป่าว ก็ไม่มีอะไร ก็แค่

พรึบ!!

เสียงเขื่อนกับป๊อปปี้ล๊อคแขนหวายกับพิมเหมือนที่ทำกับแก้ว

หวาย:นี่พวกเธอจะทำอะไรน่ะ

ฟาง:ก็ทำเหมือนที่แกทำกับแก้วนั่นแหละ

เฟย์:ใช่

เพี๊ยย เพี๊ยย เสียงมือของสองสาว เฟย์ฟางได้ปะทะลงบนหน้าของหวายและพิมเกือบเป็นสองเท่าของที่แก้วเคยโดน

ฟาง:รู้สึกยังไงบ้างล่ะ

เฟย์:ใช่ พวกแกรู้สึกยังไงกันบ้าง

พิม:ถามได้ ก็เจ็บอ่ะดิ

ป๊อปปี้:แล้วที่แกทำกับแก้วไป แล้วแก้วเค้าจะรู้สึกยังไงฮะ

หวาย:ก็ช่างมันดิ มันบังอาจมาเปิดศึกกับชั้นเอง ช่วยไม่ได้

ฟาง:นังหวาย มันจะมากไปแล้วนะ

เฟย์:พอเถอะฟาง เรามาทำตามแผนดีกว่านะ

ฟาง:เค เขื่อน ของที่สั่งได้ยัง

เขื่อน:เรียบร้อยคร้าบ

แล้วเขื่อนก็ยื่นหมามุ่ยในฟาง

หวาย:พวกแกจะทำอะไรอ่ะ

ฟาง:ก้นิดกน่อย

เฟย์:เขื่อน ป๊อป ปล่อยหวายกับพิมได้แล้ว

แล้วฟางกับเฟย์ก็โยนหมามุ่ยใส่พิมกับหวาย แล้ววิ่งขึ้นรถป๊อปปี้ แล้วก็ขับรถไปที่โรงพยาบาล

 

 มาที่หวายกับพิม

 

หวาย:กรี๊ดดดดด ทำไมมันคันจังเลย

พิม:นั่นสิ หวาย กลับบ้านกันเถอะ ไปอาบน้ำกัน

หวาย:เอ่อๆ ได้ๆ ไปๆ

หวาย( ฝากไว้ก่อนเถอะยัยแก้ว บังอาจเอาเพื่อนมาแก้แค้นแทน คราวหน้าเจอหนักกว่านี้แน่ ยัยแก้ว)

ณ โรงพยาบาล

ฟาง:โทโมะ แก้วเป็นยังไงบ้าง

โทโมะ:ยังไม่ฟื้นเลย

ฟาง:แล้วพี่กิ่งล่ะ

โทโมะ:ดูแม่แก้วอยู่กับพ่อที่ห้องข้างๆอ่ะ

ฟาง:อืม

ป๊อปปี้:นี่ทุกคน แล้ววันนี้ใครจะเฝ้าแก้ว

โทโมะ:ชั้นจะเฝ้าเอง

เขื่อน:งั้นเดี๋ยวชั้นกับป๊อปปี้ไปเอาชุดมาให้แกล่ะกัน

โทโมะ:อืม ขอบใจนะ

ฟาง:งั้นเดี๋ยวพวกเราไปซื้อข้าวเย็นมาก่อนนะ

เฟย์:ใช่ เดี๋ยวพวกนายกลับมากินด้วยกันนะ

เขื่อน ป๊อปปี้:อืม

พอทุกคนออกไปจากห้อง โทโมะก็ยังไม่ยอกปล่อยมือจากแก้วเลย แล้วโทโมะก็นั่งหลับไป เวลาผ่านไปเร็วมาก ทุกคนก็กลับมากันแล้ว ก็เห็นโทโมะนั่งจับมือแก้วไว้ตลอดเวลาแล้วก้อหลับไป ก็เลยไม่ได้ปลุกขึ้นมากินข้าวด้วยกัน

ฟริ้ววว  แล้วทุกคนก็กินข้าวเสร็จ

ฟาง:พวกเรากลับกันเถอะ พรุ่งนี้มีสอบ

ป๊อปปี้:งั้นฟางกลับกับป๊อปนะ

เฟย์:งั้นเฟย์กลับกับเขื่อนได้ป่ะ

เขื่อน:อืม ได้ๆ งั้นพรุ่งนี้เจอกัน บาย

ทุกคน:อืม บาย

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา