She is My Girl

 
 
   “ฮะ..เฮ้ย! นายพาฉันมาทำไมเนี่ย?”
 
   “บอกว่าไม่ต้องถามมาก ตามมาอย่างเดียวก็พอ” โทโมะดุผ่านทางสายตาเล็กน้อยแล้วลากร่างบางเข้ามาในคฤหาสน์หลังใหญ่โตสุดอลังการ
 
   “ตาโทโมะ...นั่นแกพาใครมาน่ะ” หญิงวัยกลางคนที่แต่งตัวดูดีมีฐานะ คาดว่าน่าจะเป็นคุณผู้หญิงของบ้าน(คฤหาสน์)หลังนี้ถามขึ้น ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ร่างสูงและร่างบาง
 
   “แม่...นี่เมียผม” ร่างสูงบอกกับผู้เป็นแม่หน้านิ่ง ในขญะที่ร่างบางที่ยืนอยู่ข้างๆ ได้แต่ทำหน้างงไปหมด
 
   “อะไรกัน นี่แกแอบไปมีเมียตั้งแต่เมื่อไหร่กันฮะ”
 
   “แม่ไม่จำเป็นต้องรู้หรอกน่า...” เขาเว้นวรรคไว้นิดนึงก่อนจะพูดต่อ “แล้วแม่ก็เลิกยัดเยียดยัยคุณหนูบ้าบออะไรนั่นนให้ผมได้แล้วนะ ผมไม่ชอบ”
 
   “เออย่ะ เห็นแกมีเมียกับอย่างงี้แล้วฉันก็ดีใจ นึกว่าคนไม่เอาไหนอย่างแกจะไม่มีผู้หญิงคนไหนเค้าเอาซะอีก”
 
   “-__-+++”
 
   “แล้วหนูชื่ออะไรจ๊ะ ว่าที่ลูกสะใภ้ของแม่?” แม่ของโทโมะหันมาถามแก้วบ้าง เสียงที่พูดกับว่าที่ลูกสะใภ้(?)ต่างกับที่พูดกับลูกชายของตัวเองโดยสิ้นเชิง
 
   “เอ่อ...หนูชือแก้วค่ะ” ถึงแม้เธอจะพูดเสียงสั่นบ้างแต่ก็ยังคงรอยยิ้มสวยงามแบบนางงามจักรวาลไว้ได้ตลอด(?)
 
   “แล้วคบกับตาโทโมะนานรึยัง? ลูกชายแม่ทำตัวถ่อยๆกับหนูบ้างหรือเปล่า? แล้วเตรียมจะแต่งงานกันเมื่อไหร่ล่ะลูก?”
 
   “เอ่อ...”
 
   ว่าที่แม่ยาย(?)รัวคำถามใส่เธอเป็นชุด ทำเอาร่างบางได้แต่อ้าปากพะงาบๆ ตอบอะไรไม่ทัน จนร่างสูงต้องแทรกขึ้น...
 
   “พอได้แล้วน่ะแม่ เดี๋ยวผมพาเมียขึ้นไปพักผ่อนก่อนละกัน” ว่าแล้วร่างสูงก็พาร่างบางขึ้นไปบนห้องนอนของเขา โดยที่ตอนนี้ในหัวเธอมีแต่คำถามมากมายเต็มไปหมด
 
   ‘อะไรกันเนี่ยยย!!!?’
 
 
   ตุ้บ!
 
   เขาผลักร่างบางลงบนโซฟาขนาดใหญ่ภายในห้องนอนโทนสีดำ(จะมืดไปไหน) ก่อนจะนั่งลงข้างๆ กันกับเธอ
 
   “นี่! ช่วยอธิบายให้ฉันเข้าใจหน่อยได้มั้ยฮะว่านายกำลังทำอะไรอยู่? ฉันงงไปหมดแล้วนะ”
 
   “เล่นละคร”
 
   “ฮะ...เล่นละคร?” เธอทวนคำพูดแล้วมองหน้าเขาอย่างงงๆ “ช่วยพูดและขยายความให้มันชัดเจนกว่านี้หน่อยได้มั้ย? อะไรกัน อยู่ๆก็บอกกับแม่นายว่าฉันเป็นเมียนายเนี่ยนะ เหอะ...ฉันอยากตาย TT”
 
   “ก็แค่เล่นละครตบตาแม่ฉันเฉยๆ เข้าใจมั้ย!?”
 
   “แล้วทำไมต้องทำแบบนั้นด้วย?”
 
   “...แม่จะจับฉันแต่งงานกับผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้น่ะสิ - -*”
 
   “อย่างนี้นี่เองหรอ...แล้วทำไมนายต้องเอาฉันมาเล่นละครตบตาแม่นายด้วยล่ะ ผู้หญิงในโลกนี้ก็มีตั้งเยอะแยะ”
 
   “เพราะเธอเป็นลูกหนี้ฉันไงเล่า! แล้วก็หยุดถามมากซักที”
 
   “ค่ะคุณชาย (_ _*) แต่...ขอถามอีกครั้งนึงได้มั้ย?”
 
   “อะไร -*-”
 
   “ฉันจะต้องแกล้งทำเป็นเมียนายไปอีกนานเท่าไหร่กัน?”
 
   “ไม่มีกำหนด!”
 
   “O_O!!!!!!”
 
โปรดติดตามตอนต่อไป

 --------------------------------------------------------------------------------------------
มาอัพล้าววว ว.  ^{++++++++++}^
สนุกมั้ย ? งงมั้ย ? ถ้างงก็กราบขออภัยด้วย -/\- แหะๆๆ
ช่วยติดตาม เม้นท์ โหวต ให้หน่อยละกันนะคร้าบบบ เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์คนเน้ด้วย
ถ้าได้เม้นท์ที่พอใจเมื่อไหร่แล้วจะรีบมาอัพ วะฮร่าาา~ มาทวงฟิคได้ที่ @mnpcy_xxx ;D
 
รักรีดเดอร์ทุกคนนะคร้าบ > 3<