รักวุ่นวายของ...ฉันและเธอ

8.2

เขียนโดย ยัยฟูจ้าLieBDicH

วันที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 17.16 น.

  16 ตอน
  194 วิจารณ์
  38.44K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
โทโมะ// เห้ยย!! แก้ววววว!! (โทโมะเห็นเงาอะไรก้อไม่รู้อยู่ตรงหัวแก้ว เลยเงยหน้าขึ้นไปดูแล้วดึงแก้วเข้าหาตัว จากนั้นกระถางต้นไม้ก้อถูกปล่อยลงมา)
          เพล้ง!!!!
ฟาง// นั้นยัยหวายนิ (แล้วทุกคนก้อวิ่งตามหวายไป)
โทโมะ// แก้วเปนอะไรรึเปล่า (แก้วตกใจเลยไม่สนใจอะไรทั้งนั้นได้แต่หลับตาปี๋แล้วตอบโทโมะออกไป)
แก้ว// ไม่เป็นไรแล้ว (ตอบทั้งที่ยังหลับตาอยู่)
โทโมะ// หึ หึ ลืมตาได้แล้ว ยัยเฟอะ (แก้วค่อยๆ ลืมตาขึ้น) ลุกขึ้นมา (โทโมะลุกขึ้น แล้วดึงแก้วขึ้นมา)
ป๊อปปี้// วิ่งเร็วชิบหา..เลยวะ แฮกๆ
เขื่อน// แฮกๆๆ เออนั้นดิ 
โทโมะ// ตกลงใครทำอะ
เฟย์ ฟาง พิม ขนมจีน// ยัยหวาย
แก้ว// กลับกันเหอะ (ทุกคนก็พากันกลับบ้าน)
          ด้าน หวาย (นางมาร)
หวาย// วันนี้แกรอดไปนังแก้ว วันหลังแกไม่รอดแน่
        ณ บ้าศิริมงคลสกุล
ขนมจีน// แม่คะ กลับมาแล้วคะ (พูดก่อนจะเดินเข้ามาในบ้าน)
แม่แก้ว+ขนมจีน// มาๆเข้ามา แล้วหนูคนนั้นใครละ (มองไปทางคิตตี้)
คิตตี้// หนูเป็นน้องสาวพี่โทโมะคะ
แม่แก้ว+ขนมจีน// จะๆ นั้งก่อนๆ
คิตตี้// คุณน้าใจดีจังเลยคะ ให้พวกพี่ๆเขามาอยู่เป็นอาทิตย์ก้อไม่ว่า
แม่แก้ว+ขนมจีน// ไม่ว่าหรอกจะ บ้านอยู่ซอยเดียวกันทั้งนั้น
คิตตี้// งั้นหนูขออยู่กับพี่โทโมะนะคะ
แม่แก้ว+ขนมจีน// ตามสบายเลยจะ
คิตตี้// ขอบคุณคะ (แล้วคิตตี้ก้อนั้งคุยกับแม่แก้วอย่างสนุกสนาน)
           ด้าน โทโมะ แก้ว
โทโมะ// โอ๊ยๆ เบาๆหน่อยสิ มันแสบ (ที่ทำเพราะโทโมะแขนถลอกนิดหน่อย)
แก้ว// เบาสุุดแล้ว
โทโมะ(คิดในใจ)//"ยัยแก้วนี้้ก้อน่ารักไม่เบานะเนี้ย"(จากนั้นโทโมะก็นั่งจ้องหน้าแก้ว)
แก้ว// อะเสร็จแล้ว (โทโมะก้อยังจ้องหน้าแก้วไม่เลิก) จะจ้องอีกนานมั้ย
โทโมะ// อุ๊ย...ลืมตัว (แก้วพูดทำให้โทโมะสะดุ้งเล็กน้อย)
ส่วน ป๊อปฟาง เขื่อนเฟย์ เคนตะพิม นั้งเล่นเกมส์กันอย่างเมามัน
จองเบกับ ขนมจีนก็ อ่านหนังสือ
แก้ว// พวกเรามานี่หน่อย
ทุกคน// มีไร
แก้ว// หยุดอาทิตย์นึงไปใหนกันดี
ขนมจีน// ไป ปาย ไม่ได้ไปนานละ คิดถึง
แก้ว// ก็ดีนะ ทุกคนว่าไง
ทุกคนเว้นขนมจีนกับแก้ว// ไป ไป
โทโมะ// ไอคิตเองตอบเขาว่าไป ห้องแกเขาให้หยุดหรอ
คิตตี้// เปล่าอะ แต่คิตจะไป
โทโมะ// ตามใจ
พิม// แล้วเราจะไปวันไหนกันละ
แก้ว// พรุ่งนี้ เดียวแก้วบอกแม่ให้โทรจองตั่วเครื่องบิน ส่วนรีสอร์ทก็ของครอบครัวแก้วละกัน แยกย้ายกันไปนอนเหอะ (ทุกคนก้อแยกย้ายกันไปนอน หลังจาก โทรจองตั่วเครื่องบิน และ แพ็คกระเป๋า เสร็จ)
          เช้าวันรุ่งขึ้น
        ที่ สนามบินสุวรรณภูมิ
ทุกคน// ไปแล้วนะคับ/คะ
แม่แก้ว+ขนมจีน// เดินทางดีๆนะ
ทุกคน// คับ/คะ
                  4 ชั่วโมงผ่านไป
             ณ ศิริมงคลสกุล@ปายรีสอร์ท
เฟย์ ฟาง// ถึงซักที
พิม// อากาจดีชะมัดเลย
แก้ว// เข้าข้างในกันเหอะ (ทุกคนก้อเดินเข้าไปข้างใน)
         ข้างใน
แบงค์// มากันแล้วหรอ พวกตัวแสบทั้งหลาย
ขนมจีน// แหมๆ พี่แบงค์ที่แท้ก้อแอบกลับมาหาพี่เบลล์นี่เอง
แก้ว// ว่าแต่ พี่เบลล์ อ้วนขึ้นนะเนี้ย
แบงค์// ท้อง
ทุกคน// ยินดีด้วยนะ
เบลล์// จ้า
แก้ว// พี่กราฟจ๋า ขอกุญแจบ้านแก้วหน่อยสิ
กราฟ// อะเอาไป (ยื่นกุญแจให้แก้ว)
แก้ว// ไปทุคน (และทุกคนก้อนั้งรถต่อเข้าไปอีก 500เมตร)
      ณ บ้านกลางไร่สตอร์เบอรี่
แก้ว// ในบ้านมีหกห้องนะ
ป๊อปปี้ เขื่อน// ทำไมมีเยอะจัง
แก้ว// ก็แม่มีลูกสามคนรวมขนมจีนด้วยเลยมีสี่ ห้องแม่ห้องนึง ไว้รับแขกห้องนึง
ป๊อปปี้ เขื่อน// อ่อ
เฟย์// แล้วจะนอนกันยังไงมันไม่ลงตัว
พิม// ก็แบบนี้ไง เฟย์นอนกับฟาง แก้วนอนกับคิตตี้ ฉันนอนกับขนมจีน ป๊อปปีเขื่อนโทโมะนอนด้วยกัน  เคนตะนอนกับจองเบ แค่เนี้ย
ผู้ชายทุกคน// ไม่เอาา
ขนมจีน// เอางี้ดิเเฟร์ดี (ขนมจีนชูลูกเต๋าขึ้นมา)
จองเบ// ความคิดดี
แก้ว// มาเดี๋ยวแก้วโยนก้อ (แล้วแก้วก้อโยนลูกเต๋า) ได้สอง
ฟาง// ได้หนึ่ง
ป๊อปปี้// ดูไปดูมาเหมือนเล่นไฮโล ยังไงก้อไม่รู้
โทโมะ//เออวะ
แก้ว// ใครจะโยนต่อ
พิม// พิมเอง (แล้วพิมก้อโยน) ได้ห้า ต้องนอนขำทั้งคืนแน่เลย
เคนตะ// ทำไมอะ
พิม// ก็ 555 ไง
เคนตะ// ยัยบ้า โป๊ก!! (เคนตะดีดหน้าผากพิม)
พิม// นายอย่าอยู่เลยไอหน้าลิงอุรังอุตัง (แล้วพิมก็วิ่งไล่เตะเคนตะรอบบ้าน)
ขนมจีน// สาธุขอให้ได้ห้องตัวเองด้วยเถิด
แก้ว// ห้องขนมจีนพิมได้ไปแล้วไม่ใช่หรอ
ขนมจีน// เออวะ แฮะๆ (จากนั้นก้อ) ได้ สาม
คิตตี้// คิตได้สี่
เฟย์// เฟย์ได้หก
เขื่อน// เขื่อน ได้ ได้ ได้หก ฮิฮิ
เฟย์// ม๊ายยยยยยยยยยยย (เฟย์ตะโกน)
โทโมะ// ฮี่ๆๆๆ (ขำแบบมีเลศนัย) ได้สอง
คิตตี้// เห้ย เฮียอย่าทิ้งคิต คิตกลัวผี
แก้ว// มานอนด้วยกันสิคิต
คิตตี้// ไม่เปนไรคะพี่แก้ว หุหุ
ป๊อปปี้// ฮิ้วๆๆ ได้หนึ่ง เสียใจด้วยนะจะสาวน้อย ฉันได้นอนกับเธอ (พูดแล้วหันไปยิ้มทะเล้นให้ฟาง)
ฟาง// เดี๋ยวก็ได้รู้ว่าใครกันแน่ที่ต้องเสียใจ
เคนตะ// ได้นอนกลางสวนสตอร์เบอรี่
        พลั่ว!!! (พิมตบหัวเคนตะ)
เคนตะ// ไม่เล่นละ ได้ห้า
พิม// นายได้นอนกลางสวนสตอร์เบอรี่สมใจแน่ไอหน้าลิง
จองเบ// ได้สาม
แก้ว// แยกย้ายกันเอาของไปเก็บ แล้วเจอกันที่ห้องอาหารนะ (แล้วทุกคนก้อแยกย้ายกันเอาของขึ้นไปเก็บ)
        ห้องอาหาร
ทุกคน// อิ่มจัง
แก้ว// ทุกคนไปพักผ่อนข้างนอกกันดีมั้ย ช่วงนี้สตอร์เบอรี่ออกผลเยอะ
เฟย์// ไป
เขื่อน// กินตลอด
         ในไร่สตอร์เบอรี่
ด้านแก้ว (เพราะทุกคนหนีไปกินสตอร์เบอรี่กันหมดรวมโทโมะด้วย)
         :::Kaew Talk:::
ขณะที่ฉันนั้งอ่านหนังสืออยู่ นายโทโมะเดินมาจากใหนก็ไม่รู้ อยู่ดีๆก้อมานอนตักฉัน
แก้ว// นี่นายทำอะไร (ฉันถามนายโทโมะก่อนจะวางหนังสือลง)
โทโมะ// ขออยู่แบบนี้ก่อนนะ ฉันไม่นอนตักใครง่ายๆหรอก เห็นแบบนี้ก็เลือกเหมือนกันนะ (พูดอะไรก้อไม่รู้ ฉันก็หวั่นใหวเป็นเหมือนกันนะ)
แก้ว// หมายความว่าไง (โทโมะแกล้งทำเป็นหลับ) นายบ้านิ ฉันก็หวั่นใหวเป็นเหมือนกันนะ
             ::: End Kaew Talk:::
หลังจากนั้นไม่นาน แก้วก็หลับไป แต่ที่จริงโทโมะไม่ได้หลับ ได้ยินที่แก้วพูดทั้งหมด โทโมะลุกขึ้นนั้งแล้วจับแก้วลงมานอนตักตัวเองแทน แล้วก้อหลับไป
-----------------------------------------------------------------------------------
หวานกันได้อีก ป๊ากับม๊า ตอนที่10ไม่ค่อยเด็ด แต่ตอนที่12 เด็ดมาก ไรเตอร์ ไปหานิยายลุ้นหัวใจฯก่อนนะ ไม่ได้ไปนานละ ลีดเดอร์จะมาถล่มบ้านแว้วววว ฟิ้ววว......

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา