PopularTomboy!!!ยัยทอมสุดแสบมาติดกับฉันซะดีๆ

โทโมะ : ยัยทอมมาตรงนี้กับฉันหน่อย [พูดแล้วดึงแขนไปหลบตรงมุมเสา]
แก้ว : มีอะไร [พูดแบบเซ็งๆ]
โทโมะ : เธอไม่มีทางชนะฉันหรอก หึหึ [โน้มหน้าลงใกล้ๆหน้าแก้ว]
แก้ว : นายจะทำไร…เอาหน้าออกไปนะ [พูดแล้วดันหน้าโทโมะออกแต่โทโมะกลับไม่ขยับเขยื้อนสักนิด]
โทโมะ : มาเป็นของฉันเถอะ [พูดจบก็ก้มลงจูบปากแก้วทันที]
ฟาง : กะ…แก้ว [ตกใจที่เห็นแฟนตัวเองไปจูบกับผู้ชายคนอื่น]
แก้ว : อื้อ… [ไม่พูดอะไรทั้งนั้นและจูบโทโมะตอบ]
ป๊อปปี้  : เราไปกันเถออะครับ [มาจับมือฟางแต่ฟางสะบัดทิ้งเดินตรงไปทางสองคนที่จูบกันอย่างไม่อายฟ้าอายดิน]
ฟาง : โทโมะ!!! [ตะโกนเสียงดังแล้วเตะขาโทโมะอย่างแรงจนโทโมะเซไปนิด]
แก้ว : ฟะ…ฟาง เอ่อ…มันไม่ได้เป็นแบบที่ฟางคิดนะ แก้วอธิบายได้ [เมื่อสติกลับมาแก้วก็พยายามบอกฟางแต่ฟางไม่ฟังอะไรทั้งนั้นเอาแต่มองหน้าโทโมะ]
ฟาง : ฉันขอคุยอะไรกับนายหน่อย [พูดกับโทโมะแล้วเดินออกไปส่วนโทโมะก็หันมายิ้มเยาะเย้ยแก้วก่อนจะเดินตามฟางไป]
 
 
ฟาง : นายทำแบบนี้ทำไม [เมื่อมาในที่ลับตาคนแล้วฟางก็เริ่มพูดทันที]
โทโมะ : ความสุข
ฟาง : ฉันขอเถอะนะ เลิกยุ่งกับแก้วเถอะ
โทโมะ : ไม่มีทาง
ฟาง : แล้วนายต้องการอะไรนายถึงจะยอมปล่อยแก้ว
โทโมะ : เวอร์จิ้นแก้ว
ฟาง : หา!!! [เผลออุทานออกมาเสียงดัน]
โทโมะ : เธอจะยอมช่วยฉันไหมหละ ถ้าฉันได้แล้วฉันจะยอมปล่อยแก้วไป
ฟาง : เอ่อ…ฉันตกลง
โทโมะ : โห ทำไมคิดไวจัง
ฟาง : พรุ่งนี้ 4 ทุ่มฉันจะเปิดห้องรอ นายอยากทำอะไรก็เชิญตามสบายแล้วอย่าลืมหละ ต้องปล่อยแก้วไป
โทโมะ : แล้วเธอจะไปนอนไหนทั้งคืน
ฟาง : ไม่รู้
โทโมะ : งั้นเธอไปนอนห้องฉัน ฉันนอนอยู่กับป๊อปปี้
ฟาง : อืม [พูดแล้วเดินจากไป]
            ‘คิดว่าฉันได้เวอร์จิ้นของยัยทอมนั่นแล้วฉันจะปล่อยเธอไปงั้นหรอไม่มีทาง!!!’ โทโมะ