ยัยน่ารัก หวานใจ....นายผู้กำกับขาโหด♥

ตอนที่ 6 ‘ตลาดน้ำ’
 
                 “เดี๋ยว ตลาดน้ำ ตลาดน้ำเนี้ยนะ”
 
    ฟางร้องเสียงหลงทันที ที่เห็นว่าชายหนุ่มพาเธอมาที่ไหน ‘ตลาดน้ำอัมพวา’ สถานที่ขึ้นชื่อแห่งหนึ่งของ
 
ประเทศอันนั้นเธอก็พอจะเคยได้ยินมาบ้าง แต่เธอคิดไม่ถึงว่าคนอย่าง ป็อปปี้ ผู้กำกับจอมเจ้าชู้แบบเขาจะพาเธอ
 
มาเที่ยวตลาดนน้ำ แต่ถ้าจะให้พูดกันตามตรง ตลาดน้ำมันไม่เคยอยู่ในความคิดที่ผู้ชายคนไหนจะพาเธอมาเลยตั้ง
 
หากและยิ่งไม่เข้ากับคนข้างกายเธอที่สุด
 
      ป็อปปี้เพียงแค่ยักคิ้วกวนๆให้ เขาจัดการล็อครถก่อนจะเดินนำคนที่ยังมองทางเข้าตาค้าง เข้าไปด้านใน
 
ฟางรีบฉุดแขนร่างสูงเอาไว้ก่อนที่เขาจะพาเธอเดินเข้าไปด้านใน
 
                  “อะไรของเธออีก”
 
                  “นายจะให้ฉันเดินเข้าไปในสภาพนี้หรือไงกันเล่า”
 
ชี้ตัวเองที่ยังคงอยู่ในชุดกระโปรงมินิค็อกเทล สีผ้าสดตัวสั้นที่เหมาะกับการไปเที่ยวในผับมากกว่าจะมาเดินกลาง
 
ตลาดน้ำแบบนี้  เหลียวมองรอบๆตัวที่เริ่มมีสายตาแปลกๆจับจ้องมาที่เธอ
 
                  “แล้วจะเอายังไง?”
 
ถามเอื่อยๆกับฟาง ใบหน้าสวยเริ่มตึงเครียดราวกับกำลังอยู่ในห้องประชุมอาเซียนก็ไม่ปาน
 
                  “อ๊ะ...นั้นไง”
 
ลากป็อปปี้ไปทางร้านที่หมายตาไว้ทั้นที
 
                   “ไม่เอา”
 
ป็อปปี้ปฎิเสธเสียง เมื่อเห็นของในมือฟาง ที่ยืนให้เขา
 
                   “น้า ใส่เป็นเพื่อนกันหน่อยน้า ฉันอยากใส่อ่ะ”
 
                    “เธออยากใส่ ก็ใส่ไปคนเดียว”
 
ทำสีหน้าราวกับรังเกียจไอ้เสื้อยืดสกรีนข้อความ I ♥ อัมพวา นั้นหนักหนา
 
ฟางรีบดึงชายเสื้อป็อปปี้ที่กำลังจะเดินออกจากร้านไว้ได้ทัน ก่อนที่จะหันไปส่งยิ้มหวานให้ลุงเจ้าของร้านช่วยเธอ
 
พูด ให้ชายหนุ่มยอมใส่เสื้อยืดเป็นเพื่อนเธอ
 
                    “ตามใจเมียหน่อยเถอะว่ะ พ่อหนุ่ม”
 
                     “อ๊ะ...มะ...”
 
                      “ครับ”
 
แค่ได้ยินสรรพนามที่ลุงใช้เรียกหญิงสาวข้างกาย ก็ทำให้ป็อปปี้ยอมเปลี่ยนใจเดินกลับเข้ามาในร้านอีกครั้ง
 
                    “หึได้เลยครับคุณภรรยา สามีจัดให้” เอ่ยล้อเลียน
 
ป็อปปี้จัดการปลดกระดุมเสื้อเชิตราคาแพงที่สวมอยู่ออก
 
                     “อ๊าย....นาย”
 
ตาโตไปกับความใจกล้าของป็อปปี้ ที่เขากล้าถอดเสื้อโชร์ซิกแพ็คกลางที่สาธารณะแบบนี้ ก่อนจะดึงเสื้อ
 
I ♥อัมพวา ในมือเธอไปสวม
 
ป็อปปี้มองสำรวจตัวเอง กางเกงยีนดูจะไม่เข้าแหะ
 
                   “ลุงครับ ผมขอกางเกงเลด้วยครับ”
 
                   “2ตัวเลยดีกว่า” ดูชายหนุ่มจะเริ่มสนุกกับการเปลี่ยลุ๊คครั้งนี้
 
                   “อ่ะ พ่อหนุ่ม”
 
                   “ขอคุณครับ” รับถุงกางเกงและเสื้อไซด์เล็กของหญิงสาวมาถือ ก่อนจะควักเงินจ่ายเป้นค่าเสื้อ
 
และกางเกง
 
จัดการลากมือฟางมาที่ห้องน้ำหญิง ส่งเสื้อและกางเกงให้เอเข้าไปเปลี่ยน
 
                  “อะ...เอาจริงดิ”
 
                  “เร็วๆ อยากใส่ไม่ใช่เหรอ”
 
สุดท้ายก็จำต้องเข้าไปเปลี่ยนเป้นเสื้อยือและกางเกงเล จนได้จะติดก็แต่ตรงรองเท้าเนี่ยแหละที่มันดูขัดๆไม่เข้ากับ
 
ชุดเอาซะเลย คงต้องไปหาซื้อเอาข้างหน้า
 
แต่เมื่อออกมาจากห้องน้ำก็มีรองเท้าแตะใส่สบาย ยื่นมาให้ ฉันเงยมองหน้าคนที่ยื่นมาให้ งงๆ
 
แอบแปลกใจที่เขารู้ขนาดเท้าของเธอ
 
ป็อปปี้พาฟางเดินเข้ามาด้านในของตัวตลาด ที่ยังคงบรรยากาศบ้านเรื่อง ร้านค้าไว้แบบเดิมทั้งหมด
 
ฟางมองสองข้างทางที่เต็มไปด้วยร้านขายของกิน แล้วไหนจะเรืองพายที่ขานสองฝั่งริมน้ำอีก
 
ร่างเล็กเดินลัดเลาะผ่านฝูงชนเข้าไปชะโงกดูร้านนั้นร้านนี้อย่างสนุกสนาน ผ่านร้านไหนเป้นต้องร้องขอให้คนพามา
 
ซื้อให้ชิมทุกร้านไป ป็อปปี้มองร่างเล็กที่ดูจะสนุกจนลืมวัย
 
                 “จับไว้จะได้ไม่ต้องเป็นเด็กหลงทาง”
 
ป็อปปี้ดึงมือเล็กมากุมไว้ ฟางมองมือให้ของชายหนุ่มที่กุมมือเธอไว้ ให้ความรู้สึกปกป้องแบบที่เธอเองก็ไม่เข้าใจ
 
ตัวเองว่าทำไมต้องใจเต้นไปกับสัมผัสอบอุ่นด้วย
 
                  “นี่ ยิ้มๆๆ”
 
ฟางหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูขึ้นมาเก็บภาพตอนกินของชายหนุ่มไว้
 
                  “เฮ้ย” พยายามคว้าโทรศัพท์ของฟางมาลบรูปน่าเกลียดของตัวเองออก แต่ฟางจัดการเอา
 
โทรศัพท์เครื่องสวยยัดเก็บไว้ด้านในเสื้อ ป็อปปี้ได้แต่มองใบหน้าทะเล้นของอีกฝ่ายแค้นๆ
 
‘แชะ’
 
                 “อ๊ายยย นาย เอามาดูเลยนะ”
 
                “เรื่อง?”
 
ป็อปปี้ชูโทรศัพท์ของตัวเองหนีร่างเล็กที่พยายามจะคว้าไปดูรูปที่เขาแอบถ่ายเธอคืนให้ได้ แต่ด้วยความสูงที่ต่าง
 
กัน ทำให้เธอได้แต่โดด ย็องแหย็ง
 
                “ฮ่าๆๆ”
 
ป็อปปี้หัวเราะสะใจไปกับใบหน้างอง้ำของอีกฝ่าย แต่สุดท้ายเขาก็ต้องซื้อไอติมสูตรโบราณมาง้อเธอจนได้
 
 
 
 
 
 
                “เฮ้อ เหนื่อย”  หลังจากที่ลากกันไปมาทั้งวัน ในที่สุดก็หาที่เหมาะๆนั่งพักจนได้
 
                “หมดแรงแล้วไง”
 
                “ช่ายยยยยย เหนื่อนมาก ไม่ได้สนุกแบบนี้มาตั้งนาน” รอยยิ้มหวานยังคงแต่งแต้มอยู่ที่ริมฝีปากบาง
 
               “แบบนี้ดูดีกว่าหน้าอมทุกข์ของเธออีกนะ”
 
               “ชิ” ฟางเบ้ปากใส่คนข้างกายยิ้มๆ
 
              “ว๊าว ดาวเยอะชะมัด” เงยหน้ามองท้องฟ้าที่เริ่มจะมืดลง ดวงดาวต่างเริ่งเปล่งแสงให้เห็น
 
คงามสวยงามยามค่ำคืนแบบที่หาดูไม่ได้ในกรุงเทพ มันทำให้เอสบายใจอย่างบอกไม่ถูก นี่มันดีกว่าไปนั่งสูดกลิ่น
 
บุหรี่ในผับตั้งเยอะ
 
               “ฟาง....”
 
    ToP ♥ “จับไว้จะได้ไม่ต้องเป็นเด็กหลงทาง” BY POPPY &“ตามใจเมียหน่อยเถอะว่ะ พ่อหนุ่ม” BY ลุง
 
♪♫  ^_________________________^  ♪♫     
 
อัพแล้วน้า หวานตามคำเรียกร้อง ฮ่าๆ ไม่รู้จะหวานพอรึเปล่านะ เอาเป็นว่า ใครที่รอNC เราบอกได้เลยว่ายังมีอีกเยอะ เรื่องน้NC กระจายคร้าาาาา คนเขียนมันหื่นอ่ะ
ใครที่ติดคอมเม้นเราไว้มาเม้นซะดีๆๆ เราไม่ลิมนะ ^^
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นค่ะ อ่านแล้วชื่นใจมากกกกกก (มีแรงอัพนิยายอีกเอยะ)
เจอกันตอนหน้าเนอะ ♥W♥