ยัยน่ารัก หวานใจ....นายผู้กำกับขาโหด♥

8.9

เขียนโดย To_oNg0909

วันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 16.49 น.

  27 ตอน
  637 วิจารณ์
  99.49K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

14) "เป็นข่าว"

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ตอนที่ 14 ‘เป็นข่าว’
 
    แสงแดดยามเช้าลอดผ่านเข้ามาปลุกร่างบางที่กำลังหลับไหลให้รู้สึกตัว  หญิงสาวปรือตาขึ้นมาสู้แสง
 
อือ...กี่โมงแล้วเนี้ย วันนี้เธอมีถ่ายตอน 10 โมงนี่น่า
 
ความคิดที่แวบเข้ามาในหัว ทำเอาเธอผุดลุกขึ้นนั่งแทบจะในทันที
 
                “ว๊าว...นาย”
 
     ฟางมองมือหนาของคนข้างกายที่รั้งเอวบางของตัวเองไว้ อดที่จะคิดไปถึงเรื่องเมื่อคืนไม่ได้
 
ในที่สุดเธอก็หาคำตอบของเรื่องทั้งหมดเจอซักที แต่ใช่ว่าทุกอย่างมันจะจบลงแค่ที่เขาและเธอยอมรับหัวใจตัวเอง
 
ซะเมื่อไหร่กัน
 
              “นาย ตื่นได้แล้ววันนี้มีถ่ายตอนเช้านะ”  
 
      เขย่าปลุกชายหนุ่มที่ยังคงซุกหน้ากับหมอนใบโตไม่ยอมตื่นมองใบหน้าหล่อยามนอนหลับที่มีสีหน้าไม่ต่าง
 
จากเด็กน้อย รอยยิ้มหวานแต่งแต้มริมฝีปากบาง ก่อนจะโน้มหน้าลงไปจุ๊ฟปากหนาเบาๆ
 
             “ตื่นได้แล้ว คุณผู้กำกับขี้เซา” เอ่ยเสียงหวานกับคนที่ยังคงอยู่ในนินทา
 
              “อือ...ฟาง”
 
              “ตื่นเร็ว วันนี้เรามีถ่ายตอนเช้านะ”
 
กอบผ้าห่มคลุมตัว พลางมองหาเสื้อผ้าตัวเองที่ไม่รู้ว่าโดนชายหนุ่มโยนไปตรงไหนบ้าง
 
               “ว๊าย ตาบ้าทำอะไรของนายเนี่ย ปล่อยฉันเลยนะ”
 
               “อาบน้ำไง” ชายหนุ่มเอ่ยหน้าตาย อุ้มหญิงสาวเข้ามาในห้องอาบน้ำ ปลอดผ้าห่มที่เธอใช้คลุมกาย
 
อยู่ออกโยนไปนอกห้องน้ำ
 
              “ไม่เอานะ สายแล้ว”
 
จับมือคนที่จ้องจะฉวยโอกาสกับร่างกายของเธอเอาไว้แน่  ขืนปล่อยให้ตานี่อาบให้มีหวังเธอได้ไปหลับที่กองชัวร์
 
                “อือ...”
 
 
 
 
แต่สุดท้ายก็โดนชายหนุ่มตักตวงความสุขไปจากเธอจนได้ แต่ที่เจ็บใจที่สุดก็คงจะเป็นตัวเองที่ยอมให้ความร่วมมือ
 
เป็นอย่างดีซะอีกกว่าเขาจะพาเธอมาถึงกองถ่ายได้ก็เกือบถึงเวลานัดแล้ว
 
               “วันนี้มีสัมภาษ์อะไรรึเปล่า” ป็อปปี้เอ่ยถามปอนต์หลังจากมองเห็นนักข่าวเดินไปเดินมาอยู่ทั่วกองถ่าย
 
              “ไม่มีนะพี่ อ้อ นั้นไง”
 
ปอนต์ชี้ให้ป็อปปี้ดูต้นเหตุที่นักข่าวต่างมารออยู่เต็มกองถ่าย
 
             “น้องโทโมะ น้องฟาง พี่ของสัมภาษ์หน่อยค่ะ”
 
ยากที่จะหลบออกไป ทั้งคู่จำต้องฉีกยิ้มให้กล้องพลางตอบคำถามของพี่ๆนักข่าว งงๆ
 
              “ตกลงคบกันแล้วใช่มั้ยค่ะ”
 
              “เอ่อ  ใครคบกับใครค่ะ”
 
              “แหม อย่ามาทำเป็นไก๋เลยค่ะ ก็น้องโมะกับน้องฟางไงค่ะ”
 
              “ใช่ค่ะ เห็นว่าควงกันไปหาพ่อแม่ของน้องฟางมาแล้วไม่ใช่เหรอค่ะ”
 
              “นั้นซิค่ะ แล้วแบบนี้จะแต่งกันเมื่อไหร่ค่ะ”
 
              “อย่าลืมเชิญพวกพี่ด้วยนะค่ะ พี่เต็มใจทำข่าวโปรตโมทให้เต็มที่เลยค่ะ”
 
โทโมะกับฟางมองหน้ากัน งงๆ กับบรรดาคำถามที่โดนยิงคำถามชนิดที่ไม่เว้นช่องให้เธอตอบซักนิด
 
ทั้งคู่ต่างสบตากันอย่างอึดอัด เพราะหากเอ่ยไปตามความจริงผลกระทบที่ตามมาคงไม่ใช่เรื่องเล็กแน่
 
              “เอ่อ ฟางว่าพวกพี่คงต้องเข้าใจอะไรผิดแล้วแหละค่ะ”
 
              “ฟางกับโมะเราไม่ได้เป็นแฟนกัน เราเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้นค่ะ”
 
              “แหมน้องฟาง ไอ้เพื่อนกันของคนในวงการเนี้ย มันก็แฟนกันนั้นแหละค่ะคุณน้อง”
 
พี่นักข่างสาวประเภทสองแย้งเสียงแหลม ก่อนจะหันไปหัวเราะกับนักข่าวคนอื่น ยิ่งทำให้เธอรู้สึกฉุนกับการไม่ยอม
 
ฟังความจริงของนักข่าว
 
              “เพื่อนก็คือเพื่อนค่ะ” ฟางย้ำเสียงเข้ม 
 
พี่เอน่ารีบเข้ามาประกบก่อนที่ฟางจะเกิดอาการระเบิดลงกลางวงสัมภาษ์
 
              “เอ่อ พี่ว่าให้น้องๆไปเตรียมตัวเข้าฉากก่อนดีกว่านะค่ะ”
 
              “ครับๆ นี่เลยครับ น้องจินนี่ยังไม่ได้สัมภาษ์เลยครับ”
 
ปอนต์รับดึงจินนี่เข้ามาแทนที่ของสองหนุ่มสาว แต่นักข่าวต่างเดินแยกย้ายไปคนล่ะทางอย่างอารมณ์เสีย ที่ไม่ได้
 
ข่าวเด็ดตามที่ต้องการ
 
               “ชิ จินนี่ก็ไม่อยากดังเพราะข่าวฉาวเหมือนใครบางคนซะหน่อย”
 
              “เธอว่าใครจินนี่”
 
              “ถ้าไม่ใช่เธอก็อย่าร้อนตัวซิจ๊ะ ฟาง” จินนี่พูดยิ้มๆก่อนจะเดินหนีไป
 
หันมองหาป็อปปี้ ชายหนุ่มก็เอาแต่ก้มหน้ามองสตอรี่บอร์ดในมือ ไม่ยอมเดินเข้ามาพูดกับเธอซักคำ
 
โอ๊ย อะไรกันเนี้ย เธอยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ ไอ้ผู้กำกับบ้า
 
ส่วนโทโมะรีบวิ่งมาดึงแฟนสาวหายเข้ามาในห้องแต่งตัวได้ทันก่อนที่แก้วจะเดินหนีไปอีก
 
              “แก้ว เรื่องข่าว...”
 
             “ไม่ต้องหว่งหรอกโมะ แก้วเข้าใจ มันก็แค่ข่าว”
 
ถึงปากจะพูดไปแบบนั้นแต่นัตย์ตาของเธอกลับวูบไหวสวนทางกับคำพูดทุกอย่าง เมื่อไหร่ที่เธอจะชินซักทีนะ
 
 
ชินกับความเจ็บปวดที่เธอไม่สามารถบอกใครๆได้ว่าเขาเป็นของเธอ
 
             “โมะ ขอฟางคุยด้วยได้รึเปล่า”
 
             “แก้วขอตัวนะ” แก้วเดินก้มหน้าผ่านฟางออกไป ฟางคว้าแขนอีกฝ่ายไว้แต่กลับโดนเธอสะบัดทิ้ง
 
             “โทโมะเป็นของฉัน เธอเข้าใจรึเปล่าฟาง”
 
ตะโกนใส่หน้าหญิงสาวอีกคนก่อนจะเดินออกจากห้องไปทันที
 
              “แก้ว!” เรียกชื่อแฟนสาวอย่างตกใจกับการกระทำของเธอ
 
              “โทโมะๆ ใจเย็นๆก่อน แก้วคงเข้าใจผิดเรื่องนี้”    ฟางคว้าแขนของโทโมะไว้ก่อน เพราะตอนนี้ทมั้งคู่
 
ต่างก็กำลังแรงหากเธอปล่อยไปทั้งคู่ต้องทะเลาะกันหนักแน่
 
              “ฟาง คือเรายังไม่อยากคุยเอาไว้ก่อนได้มั้ย”
 
              “ฟางเข้าใจนะ แต่ถ้าเราไม่คุยกันตอนนี้ เรื่องคงยิ่งปานปลายมากกว่านี้ อีกอย่างฟางไม่อยากต้อง
 
ทำให้ใครเสียใจเพราะฟางด้วย”
 
คำพูดตรงๆของฟาง ทำให้โทโมะจำต้องทิ้งตัวลงนั่งอย่างหมดแรง
 
เขาไม่เข้าใจซักนิดว่าข่าวแบบนั้นมันออกไปถึงสื่อได้ยังไง
 
               “เรื่องนี้มีคนส่งข่าวให้นักข่าว เพื่อหวังสร้างข่าว โทโมะพอจะเข้าใจใช่มั้ย”
 
               “ไอ้ป็อป ไม่มีทางเอาเรื่องแบบนี้ไปสร้างกระแสให้ละครแน่นอน”
 
   โทโมะพูดอย่างมั่นใจ เพราะเขารู้จักเพื่อนดี
 
              “อันนั้นฟางก็ว่าไม่ใช่ แต่ถ้าเป็นใครที่ต้องการจะดับนางเอกของเรื่องล่ะ”
 
โทโมะขมวดคิ้มมองหน้าหญิงสาวอย่างไม่เข้าใจว่าเธอหมายถึงใครกันแน่
 
               “ฟางว่าใคร”
 
              “เรื่องนั้นโทโมะไม่ต้องเป็นหว่งหรอก ฟางจัดการได้ แต่ที่เราต้องหว่งก็คือ โทโมะกับแก้วตั้งหาก”
 
              “ฟางหมายถึงเรื่องอะไร”
 
              “ผู้หญิงนะ ไม่มีใครทนได้หรอกนะถ้าเห็นแฟนเราไปใก้ลชิดผู้หญิงคนอื่น
 
 ถึงแม้มันจะเป็นเรื่องงานก็เถอะ   คราวที่แล้วฉันก็ผิดที่ใช้นายประชดป็อปปี้ ฉันลืมคิดไปว่าแก้วคงจะรู้สึกไม่ได้ ฉัน
 
ขอโทษด้วย”
 
              “แต่จะให้เราทำยังไง มันคืองาน เราเลี่ยงไม่ได้ฟางก็รู้”
 
              “ใช่ฟางรู้ แต่คนอื่นไม่รู้นิ”
 
               “ฟางจะทำอะไร”
 
              “เราจะแถลงข่าวกัน”
 
              “ไม่ ไม่มีทาง ถ้าเราแถลงข่าวตอนนี้ช่องเอาเรื่องแน่”
 
              “ไม่มีใครได้ทุกอย่างที่เราอยากได้หรอกนะโทโมะ”
 
โทโมะมองสีหน้าเด็ดเดี่ยวของอีกฝ่ายอย่างหนักใจ
 
               “ฟาง เธอกับไอ้ป็อปรักกันรึเปล่า”
 
ฟางมองคนถามนิ่ง
 
               “ฉันคิดว่านะ” ฟางตอบเสียงเบา เธอเองก็เริ่มไม่มั่นใจว่าคำพูดของเขามันมีน้ำหนักแค่ไหน แค่วันนี้มี
 
ข่าวโปรตโมทกับเพื่อนเขาแท้ๆ เขายังหลบหน้าเธอเหมือนเดิมแล้วแบบนี้จะให้เธอคิดว่ายังไง...
 
ToP ♥“โทโมะเป็นของฉัน เธอเข้าใจรึเปล่าฟาง” BY KAEW
 
♪♫  ^_________________________^  ♪♫ 
รีบมาอัพอย่างด่วนเพราะจะมีคนหนีเราไปทำการบ้านแล้ว ฮ่าๆๆ 
เอาเป็นว่าเจอกันตอนหน้าค่ะ ^^

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา