แค่เธอสงสัย TK

“แก้วมาขอพี่เป็นแฟนทำไม?” พี่เขื่อนถาม
 
“ก็พี่กำลังจีบแก้วอยู่ไม่ใช่หรอค่ะ?” อะไรกันเนี่ย ฉันเริ่มจะงงแล้วนะ!
 
“พี่เปล่าทำอะไรซะหน่อย!” พี่เขื่อนพูดแล้วยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาโบกๆตรงหน้า พร้อมส่ายหัวไปมา
 
“ก็พี่เป็นคนเอายามาให้แก้วตอนแก้วไม่สบายไม่ใช่หรอ?” ฉันถามต่อ
 
“เปล่านะ พี่เปล่า” พี่เขื่อนก็ตอบแบบเดิม
 
“แล้วพี่ได้ส่งข้อความมาหาแก้วรึเปล่า?” ฉันถามต่อ เพราะยังไงก็ยังมั่นใจว่าเป็นพี่เขื่อน ไม่ใช่ใครอีกเป็นแน่
 
“พี่จะส่งข้อความหาแก้วได้ยังไงล่ะ เบอร์แก้วพี่ยังไม่มีเลยนะ!” พี่เขื่อนพูดทำให้ฉันสงสัยต่ออีกแล้ว อะไรกันอ่า
 
แค่จะหาคนๆเดียวทำไมมันยากเย็นขนาดนี้
 
“ถ้าไม่ใช่พี่เขื่อนแล้วจะเป็นใคร?” ฉันครุ่นคิดอยู่กับตัวเอง เป้าหมายที่คิดว่าใช่กลับไม่ใช่ซะได้ แล้วแบบนี้จะเป็น
 
ใครอีกล่ะ ในเมื่อสมองตอนนี้ของฉันมันคิดไม่ออกแล้วจริงๆ
 
“อยากรู้รึเปล่า?” พี่เขื่อนพูด ทำให้ฉันหันไปมองหน้าพี่เขื่อนทันที
 
“พี่รู้หรอค่ะ?” ฉันเดินเข้าไปใกล้ๆพี่เขื่อนเพื่อรอฟังว่าเป็นใคร
 
“ลองไปตามที่อยู่นี้ดูสิ อ่ะนี่คีย์การ์ด” พี่เขื่อนยื่นกระดาษมาให้ใบหนึ่งที่มีเส้นทางอยู่ในกระดาษพร้อมกับคีย์การ์ด
 
ของคอนโด
 
“คนที่เขาทำอะไรให้แก้วเขาอยู่ที่นั้นหรอค่ะ?” ฉันเงยหน้าถามพี่เขื่อนหลังจากที่มองแผนที่เสร็จเรียบร้อย
 
“ใช่ แต่แก้วจะรักมันได้แบบที่มันรักแก้วรึเปล่าอันนี้แก้วต้องตัดสินใจเอง”
 
“.....”
 
“แต่พี่ยืนยันได้คำเดียวว่ามันรักแก้วมาก” พี่เขื่อนพูดแล้วยิ้มให้แก้วหนึ่งที
 
“ถ้าเขารักแก้วมากอย่างที่พี่เขื่อนว่าจริงๆ แก้วคงจะรักเขาได้เหมือนที่เขารักแก้วเหมือนกันค่ะ” ฉันตอบออกไป
 
แล้วยิ้มกว้างๆให้พี่เขื่อนหนึ่งที แค่การกระทำที่เขาทำให้ฉันก็รู้แล้วว่าเขาเป็นคนดี การที่เขาทำอะไรแบบนี้ให้ฉัน
 
เขาคงจะเป็นคนที่อดทนมาก แล้วก็น่าจะโกหกเก่งอีกด้วย ^^ เขาต้องเป็นคนที่แคร์ฉันเอามากๆ แถมฉันยังคิดว่า
 
เขาต้องเป็นคนที่รู้จักฉันดีมากๆด้วย ถึงพอเจอหน้าเขาจะเป็นคนพิการ ปากแหว่ง เพดานโหว่ ขาลีบ หรือ
 
ปัญญาอ่อน ฉันก็รักเขาทั้งนั้นแหละ  ความรักมันไม่ได้เกิดขึ้นเพราะหน้าตาหรือรูปร่างแต่มันเกิดขึ้นที่..หัวใจ
 
“ถ้าแก้วจะรักมันได้จริงๆ แก้วคงจะต้องง้อมันหน่อยนะ” พี่เขื่อนพูด
 
“ทำไมค่ะ?” ฉันถามเพราะไม่เข้าใจที่พี่เขื่อนพูด
 
“พี่ว่ามันคงจะได้ยินตอนที่แก้วขอพี่เป็นแฟน” ห๊ะ!
 
“แล้วแบบนี้เขาจะชอบแก้วอยู่รึเปล่า?” ฉันถาม
 
“อันนั้นแก้วต้องง้อมันเองแหละ อย่าลืมไปตามที่พี่บอกล่ะ มีอะไรโทรหาพี่ได้นะ” พี่เขื่อนพูดแล้วยื่นนามบัตร
 
มาให้ฉัน
 
“ขอบคุณพี่เขื่อนมากนะค่ะ” ฉันพูดแล้ววิ่งเข้าไปกอดพี่เขื่อนก่อนจะรีบวิ่งออกไปทันที เดี๋ยวจะไม่ทันเวลา ฉันไม่
 
ยอมปล่อยคนที่รักฉันไปง่ายๆแบบนี้หรอกนะ!
 
“หมดหน้าที่ฉันแล้วนะเว้ย! ต่อไปก็เป็นหน้าที่ของแกแล้วไอ้โมะ” ผมพูดกับตัวเอง เผื่อไอ้โมะมันจะได้ยินมั้ง ถ้า
 
ไม่ใช่เพราะผมป่านนี้ไอ้โมะคงแห้วไปแล้ว เรื่องทั้งหมดไม่ได้เป็นแบบที่มันคิดเลยสักนิด มันคิดว่าถ้าแก้วรู้แก้วจะ
 
ไม่รักมันแต่มันกลับคิดผิด ขนาดแก้วยังไม่รู้ว่าใครเป็นคนที่คอยดูแล คอยทำอะไรให้ แก้วก็พูดกับผมแล้วว่าแก้วจะ
 
รักไอ้โมะ
 
-------------------------
 
“227 ห้องนี้แหละ” ฉันบอกป้ายห้องกับแผนที่ที่พี่เขื่อนจดให้สลับไปมาก่อนจะเอาคีย์การ์ดที่ได้มาเสียบลงตรง
 
ช่องหน้าประตูก่อนจะค่อยๆดันเขาไป
 
              ฉันก้มมองตั้งแต่พื้นห้องก่อนจะค่อยๆย่องเข้าไปเรื่อยๆ ห้องถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบ นี่ถ้าไม่บอกว่า
 
เป็นห้องของผู้ชายฉันคงจะไม่เชื่อ ห้องสะอาดเรียบร้อย ฝุ่นแทบจะไม่มีเลยก็ว่าได้ ว่าแต่! เป้าหมายของฉันอยู่
 
ไหนกัน?
 
“หรือจะเป็นห้องนั้น” ฉันมองไปที่ห้องที่ถูกแยกไป มีแสงไฟลอดออกมาเล็กน้อย เขาน่าจะอยู่ในห้องนั้นแน่ๆ ก่อน
 
ที่จะเปิดฉันเลยเอาหูไปแนบประตูเอาไว้เผื่อจะได้ยินว่าเขาพูดอะไร แต่ก่อนที่ฉันจะได้แนบหู ฉันกลับเห็นหน้า
 
ประตูมีป้ายติดไว้ด้วย
 
TOMO
หล่อ สวยและรวยมากกกกกกกกก
 
                ฉันมองป้ายหน้าห้องแล้วต้องตกใจ คำว่าหล่อและรวยพอเข้าใจ แต่สวยมันคือะไร?
 
เอ๊ะ! ภาษาอังกฤษเขียนว่า ‘TOMO’ งั้นภาษาไทยก็เป็น ‘โทโมะ!’ จะใช่รุ่นพี่ที่ฉันเอาผ้าเช็ดหน้าไปคืนรึเปล่านะ
 
แต่เพราะฉันโดนรถเฉี่ยวครั้งนั้นล่ะมั้ง ทำให้ฉันรู้สึกแปลกๆกับพี่โทโมะอะไรนั้น แล้วยิ่งถ้าเขาเป็นคนที่ทำอะไรมาก
 
มายให้ฉัน ฉันก็อดไม่ได้อยู่ดีที่จะรักเขา ><
 
               พอๆจบเรื่องนี้ไปก่อน อย่างแรกที่รู้คือคนที่อยู่ในห้องนี้ชื่อโทโมะ(ขอให้เป็นโทโมะคนเดียวกันเถอะ)
 
ต่อไปขอแนบหูฟังเสียงข้างในห้องก่อนเถอะ
 
“ทำม้ายยย เธอต้องไปหาไอ้เขื่อนเป็นแฟนนนนนด้วยย” เสียงลากยาวดังออกมาจนฉันได้ยิน แต่เสียงคุ้นๆอ้ะ ถึง
 
เสียงจะดูเมาๆก็เถอะ แต่ฉันจำได้ ต้องเป็นพี่โทโมะรุ่นพี่คนนั้นแน่ๆ!
 
“ก็ดี! เป็นแฟนกันไปเลยยย ฉันจะได้กินให้มันตายๆไปเลย!” กินให้ตาย? กินอะไร? อย่าบอกนะว่าจะ...ว่าจะ!
 
ฆ่าตัวตายยย!
 
------------------------------------------------------------------------------------------------
อัพแล้ว เย้ๆ กว่าจะกลั้นกรองออกมาเป็นตัวหนังสือได้มันชั่งยากลำบาก
โทโมะจะฆ่าตัวตายแล้วอ่า! ทำไงดี(อยากรู้ก็แต่งต่อเส๊ะ!)  ก็ไม่แต่งมีอะไรป่ะ!
5555555 ช่วยเม้น+โหวตหน่อยค่า ใกล้จบแล้ว ถามล่วงหน้าเลยนะว่าจะให้มีสเปรึเปล่า? ตอบกันด้วยนะค่ะ
หลังจากนี้ขอลาก่อน บ๊ายบาย
FB:Eno'ToEy
4 พฤจิกายน 2555
10:44    TOEY