แค่เธอสงสัย TK

“แล้วแกเจอคนๆนั้นหรือเปล่า?” ยัยเพื่อนถาม
 
“ไม่เจออะแก เจอแต่โรคจิตอ่านหนังสือ FHM” ฉันพูดกับยัยเพื่อน ปกหนังสือ FHM ยังติดตาอยู่เลย ผู้หญิงนุ่ง
 
น้อยชิ้นแถมยังโชว์นู่นโชว์นี่ อี๋~
 
 
TOMO TALK (ย้อนไปตอนแก้วออกมาดูที่ประตู)
 
“ยัยแก้วจะไปไหน?” เพื่อนของแก้วตะโกนถาม แต่ผมคิดว่าแก้่วต้องเดินมาที่ประตูเป็นแน่
 
ซวยแล้วไงตู
 
             ผมรีบวิ่งมาหลบข้างๆประตูทันที แต่ถ้าแก้วเห็นผมขึ้นมาความก็แตกนะสิ เอาไงดี?? ผมเลยตัดสินใจ
 
หยิบนิตยสาร FHM ที่อยู่ในกระเป๋าขึ้นมาเปิดแล้วบังหน้าไว้ก่อนจะเอาตัวไปพิงกับระเบียงที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับประตู
 
รอจนกว่าเธอจะเข้าห้องไป
 
“ไม่เห็นมีใครเลย หรือเราจะคิดมากไปเอง” เธอพูดแล้วเดินเข้าไปในห้อง
 
“ฟู่ว์” โล่งไปทีไม่โดนจับได้ ผมค่อยๆลดหนังสือ FHM ลงก่อนจะเห็นว่าเธอไม่อยู่แล้ว ผมเลยถือหนังสือแล้ววิ่ง
 
ไปที่ห้องตัวเองทันที ถ้าอยู่ตรงนี้อีกสักนาทีท่าทางจะไม่ปลอดภัย
 
--------------------
 
“ไอ้โมะไปไหนมาว่ะ?” ผมมาถึงห้องก็เจอไอ้เขื่อนคนแรก
 
“ฉันก็ไป..” ผมกำลังจะตอบแต่มันก็ขัด
 
“ไปแอบดูน้องแก้วล่ะสิ ฉันรู้แล้ว 55555” ไอ้เขื่อนพูดแล้วก็หัวเราะ แต่มันก็คงไม่เท่าไรหรอกนะ แต่ไอ้เขื่อนมัน
 
หัวเราะไม่เป็นคนนะสิ!
 
“แกก็แล้วจะถามทำไมว่ะ” ผมพูดใส่หน้าไอ้เขื่อนก่อนเดินชนมันเพื่อที่จะเข้าห้องไป
 
“เฮ้ยๆ FHM เล่มใหม่ออกแล้วหรอว่ะ” ไอ้เขื่อนพูดแล้วดึงหนังสือ FHM ที่อยู่ในมือผมออกไปดู แต่ก็ชั่งเถอะ ผม
 
อ่านหมดแล้ว(?)
-------------------
 
“แก้วๆโรคจิตที่แกว่าใช่คนนี้รึเปล่า?” ยัยเพื่อนสะกิดแขนฉัน ทำให้ฉันหันไปมอง
 
“ใช่ๆ ที่ฉันเห็นมันคือเล่มนี่แหละ” ฉันพูดก็ฉันจำหน้าปกมันได้นิหน่า ><
 
“บางทีนะคนที่กำลังอ่านอยู่อาจจะเป็นคนที่ชอบแกก็ได้” ยัยเพื่อนพูด จริงหรอ? ฉันจะเก็บไว้พิจารณาแล้วกัน คน
 
หัวทองๆใส่แว่นสีแดงๆนะหรอ? ก็เขาอ่าน FHM อยู่
 
“เรารีบไปกันเถอะฉันหิวข้าว” ฉันพูดแล้วลากยัยเพื่อนให้เดินเร็วๆแต่ในใจก็ยังคิดถึงหนังสือ FHM เฮ้ย! ไม่ใช่ๆ
 
คิดว่าใครที่เป็นคนเอายามาให้ฉัน ใครที่เป็นคนแอบชอบฉัน
-------------------------
 
“ไอ้เขื่อนเอาหนังสือฉันคืนมาสักที” ผมพูดแล้วเดินจะไปแย่งหนังสือ FHM จากมือมัน ก็มันอ่านนานแล้วนิน่า
 
“ยืมก่อนนะเดี๋ยวเอามาคืน” ไอ้เขื่อนพูดแล้ววิ่งหายไปเลย
 
 
 
เช้าวันต่อมา
 
               ฉันออกจากบ้านแล้วก็เดินไปที่มหาลัยเหมือนทุกวัน แล้วความรู้สึกมันก้เดิมๆ ก็รู้สึกว่ามีคนเดินตามมา
 
บ่อยๆ ซึ่งฉันก็รู้สึกแบบนี้เป็นประจำ ตาพอหันไปก็ไม่เจอใคร
 
“น้องแก้วครับ พี่ไปด้วยยย” คนหัวทองๆเดินมาอยู่ข้างๆฉัน คนพูดของยัยเพื่อนมันปิ้งขึ้นมาในหัวทันที หรือว่าที่
 
ฉันรู้สึกเหมือนมีคนตามสรุปก็คือพี่หัวทองคนนี้รึเปล่า?
 
“พี่ที่เล่นบาสวันนั้นใช่รึเปล่าค่ะ?” ฉันถาม
 
“จำได้ด้วยหรอ? พี่ชื่อเขื่อนครับผม” พี่เขื่อนพูด พี่เขานี่ก็ตลกเหมือนกันนะ
 
              เราเดินมาด้วยกันสักพักอย่างเงียบๆ ฉันไม่ได้พูดอะไร พี่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ไม่นานเราก็เดินมาถึง
 
มหาลัย พี่เขื่อนเขาอาสาเดินไปส่งฉันที่ห้องด้วยแหละ
 
“ขอบคุณมากนะค่ะ” ฉันพูดแล้วก็โค้งให้พี่เขาหนึ่งที
 
“พี่ไปแล้วนะ” พี่เขื่อนพูดแล้วเดินออกไป
 
             ทำไมห้องโล่งจังเลยอ่า ยัยเพื่อนไปไหนหว่า? เอ๊ะ! ลืมไปเลย เมื่อวานมันโทรมาบอกว่าไม่สบายนิ
 
หน่า งั้นวันนี้ฉันก็ต้องนั่งเรียนคนเดียวนะสิ! กินข้าวคนเดียว เหงาเลย TT
 
------------------------------------------------------------------------------------------------
อััพแล้วค่า เม้น+โหวตหน่อยค่า
17 ตุลาคม 2555
8:54  TOEY