LOVE & SAD รักครั้งนี้จะจบลงอย่างไร

 
 
' HI! โมะคุง เเก้วจายยยย ' ที่เเท้เสียงที่ดังขัดขึ้นก็คือเสียงของเขื่อนเพื่อนชาย(?)ร่วมวงของโทโมะ
 
 
"เฮ้ย ๆ โมะคุงอ่ะฉันให้แก้วเรียกได้คนเดียวเว้ย"
 
 
'งั้นเรียกว่า... ฮันนี่ แก้วจายยย'
 
 
"ไอ่เขื่อนเอาดีๆ ไม่ต้องมาเรียกชื่อน้องหมาฉันมีอะไรว่ามา"
 
 
" อะโด่! โมะเมะ ใจร้ายเขื่อนขา เเค่จะมาบอกว่าเฮียฮ้อ เรียกโทโมะ กับ เเก้วจายยไปพบ "ด่วน"
 
 
'เฮียเรียกโมะ กะ แก้วไปพบเหรอ' เสียงร่างบางถามขึ้นหลังจากเงียบอยู่นาน
 
 
"คร้าบบเเก้วจายย งั้นเขื่อนขา ไปก่อนนะ จุ๊บบุ จุ๊บบุ" โบกมือลาเพื่อนก่อนจะทำท่าส่งจุ๊บไปให้เล่นเอา
 
 
เพื่อนร่วมวงอย่างโทโมะถึงกลับกุมขมับ เพราะรู้สึกว่าช่วงนี้เพื่อนเขา "รั่ว" ม๊ากกกๆ
 
 
"โมะไปกันเถอะ" เสียงสาวเอ่ยชวนคนข้างๆ ก่อนจะเดินออกไป
 
.
 
.
 
.
 
.
 
.
 
.
 
.
 
.
 
.
 
'ฮะ เฮียจะให้ผมกับเเก้วเล่นละครเหรอครับ เเล้วงานร้องเพลงล่ะครับเฮีย'
 
 
"เฮ้ย! ใจเย็นก่อนเฮียว่าช่วงนี้เฮียจะให้ K-OTIC น่ะเปิดโปรเจ็คเดี่ยวน่ะ ส่วน FFK ก็จะมีงานถ่าย
 
 
เเบบเดี่ยวอะไรเเบบนี้เเหละ เเล้วพอดีทางค่าย KTP เขาอยากได้พวกเทอทั้ง 2 คนร่วมทำงานด้วย
 
 
เเละที่สำคัญเรื่องนี้คงปฏิเสธไม่ได้ด้วย อ่ะนี่บทของทั้ง 2 คน เปิดกองวันพรุ่งนี้ ไม่ต้องหนักใจมากบท
 
 
ที่ถ่ายวันพรุ่งนี้ไม่เยอะ เดี้ยวมาเจอกันทีมาบริษัทก่อน ส่วนนางเอกของเรื่องก็เป็นคนในค่ายเรานี่เเหละ
 
 
นั้นก็คือ พิม พิมประภา พวกเทอก็รู้จักกันมาก่อนเเล้วใช่ไหมพระเอกของเรื่องก็เเกโทโมะส่วนเเก้วก็รับ
 
 
บทเป็นเพื่อนสนิทของโทโมะ ที่สำคัญห้ามปฏิเสธคิดซะว่าเฮียขอ ไปล่ะ" พูดรวบๆคราวเดียวเเล้วก็เดิน
 
 
จากไป ปล่อยให้ทั้ง 2 คนอึ้งจนพูดอะไรไม่ถูกไม่รู้ว่าหายใจทางผิวหนังรึเปล่านั้น
 
.
 
.
 
.
 
.
 
.
 
 
 
เช้าวันต่อมาที่ค่าย RS
 
 
ทั้ง 2 คนมาที่ค่ายอย่างปฏิเสธไม่ได้พอมาถึงก็มีพี่ทีมงานออกมารับเเล้วก็ขับรถพาไปกองถ่ายทุกอย่าง
 
 
เป็นไปได้ด้วยดี เเต่รู้สึกว่าจะดูหวั่นใจกับนางเอกของเรื่องนิดหน่อยเพราะก่อนน่านี่โทโมะเองก็เคยชอบ
 
 
พิมมาก่อน
 
 
 
3 สัปดาห์ผ่านไปทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี เเต่วันนี้รู้สึกไม่เเน่ใจยังไงบอกไม่ถูก
 
 
"แก้ว วันนี้โมะมีฉากจูบกันพิมอ่ะ เเก้วพาไปถามผู้กำกับหน่อยสิว่าใช้มุมกล้องได้ไหม" แฟนหนุ่มเอ่ย
 
 
ประโยคขอร้องแฟนสาวด้วยน้ำเสียงออดอ้อน
 
 
"อือ" ตอบเพียงประโยคสั้นเเล้วก็เดินไปด้วยกัน
 
 
'อ้อ ฉากจูบขอเป็นฉากจริงนะครับ' เสียงผู้กำกับบอกมากด้วยน้ำเสียงชัดเจนเล่นเอาทั้งคู่น่าถอดสี
 
 
"ใช้มุมกล้องเถอะครับ ถือว่าผมขอ"
 
 
'ไม่ได้จริงครับๆ'
 
 
"นะครับ"
 
 
"เอ้า ไม่ได้ก็ไม่ได้สิว่ะ!! เห็นว่าเป็นดาราเเล้วยังเรื่องมากใส่กูอีก"
 
 
" งั้นผมก็ขอถอนตัว คุณก็เชิญหาพระเอกใหม่ได้เลย!" เรื่องราวชักจะบานปลายไปใหญ่เเล้วจนร่างบาง
 
 
ต้องรีบกระชากร่างสูงออกมา
 
 
"โมะทำไมทำแบบนั้นไม่ได้นะ เฮียอุตส่าห์ขอมาเเล้วนะ"
 
 
"เเก้ว! เเต่โมะสัญญากับแก้วแล้วนะ เรื่องจูบนั้นน่ะ" เอ่ยปากบอกเเฟนก็เขาเคยสัญญาไว้กับเทอเเล้วนิ
 
 
จะให้เขาผิดสัญญาคงทำไม่ได้
 
 
"ไม่เป็นไรหรอกโมะ ก็โมะไม่ได้อยากจูบพิมจริงๆซะหน่อยนิ เเก้วไม่โกรธหรอก"ปากบอกแฟนหนุ่มอย่าง
 
 
นั้นไปเเต่ในใจเทอก็ชักจะกลัวๆอยู่
 
 
เอ้าเข้าฉากได้เเล้ว เสียงทีมงานเรียกทั้ง 2 คนไปถ่ายต่อซึ่งฉากต่อไปก็เป็นฉากจูบ
 
 
เทค 1 ฉาก 1 เริ่ม
 
 
เสียงผู้กำกับส่งเริ่มถ่ายฉากสำคัญ ใบน่าทั้งคู่ของพิม กับ โทโมะค่อยๆขยับเข้าหากันเรื่อยๆจนปากทั้ง 2
 
 
ประกบกันพอดี เเก้วที่เห็นก็ทนไม่ไหวเลยขอตัวไปซ้อมบทของตัวเองไกลๆ
 
 
หลังจากที่ถ่ายฉาก เลิฟซีนกับพิมเสร็จก็ว่าจะไปหาเเก้วเเต่รู้สึกจะไปช้ากว่าใครบางคน............
 
 
 
ร่างบางนั่งก้มน่าอยู่คนเดียวเงียบๆ เเต่จู่ๆก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น
 
 
"ไง นังเเก้วมานั่งเศร้าคนเดียวเลยสิเเก"
 
 
"พิม" เงยน่าขึ้นมามอง
 
 
"หึ! ฉันล่ะสมเพชแกจริงนังเเก้ว ชีวิตนี้เเกก็คงเป็นได้เเค่"เพื่อนสนิทของโทโมะได้เท่านี้เเหละทั้งในความ
 
 
จริง ขนาดในละครเเกยังเป็นเเค่ เพื่อนสนิทเท่านั้นเลย ส่วนฉันมันน่ะนางเอก"
 
 
"ใคร"
 
 
"ฉันนี่ไงล่ะที่จะเเย่งโทโมะจากแกนังเเก้ว"
 
 
"ใครถาม" พูดน้ำเสียงห้วนๆก็จะลุกหนีเพราะไม่อยากมีเรื่องด้วย เเต่มีรึอีกฝ่ายจะยอม
 
 
"แก จะรีบหนีไปไหน"กระชากเเขนเเก้วกับมา เเล้วทำท่าจะตบเเต่สายตาก็เหลือบไปเห็นใครบางคนเข้า
 
 
ก่อนเลยเปลี่ยนเเผน
 
 
"โอ๊ย! พี่เเก้ว พิมขอร้องเเหละอย่าทำอะไรพิมเลย" ทำเป็นตะโกนดังก่อนจะไปนอนกับพื้นเเล้วกระชาก
 
 
เเก้วลงไปคร่อมเทอไว้ ก่อนจะจับมือเเก้วยกสูงๆเเล้วตบมาที่น่าตัวเองไม่ยั้ง
 
 
"เพี้ย เพี้ย เพี้ยๆๆ" ร่างบางที่อยู่ก็ถูกพิมเอามือจับตบถึงกับงงทำอะไรไม่ถูกจนกระทั่ง...........
 
 
"แก้ว หยุด" ร่างสูงที่เดินเขามาเห็นเเก้วกำลังจะตบพิมเลยเอ่ยห้ามเเล้ว"ผลัก"แก้วออก
 
 
'โมะมันไม่ใช่อย่างที่เห็นนะ' รีบบอกร่างสูงว่าตนไม่ได้ทำ
 
"โกหก! โทโมะไม่ได้ตาบอดนะเเก้ว" หันน่ามาตวาดร่างบางทั้งๆที่ตนเองไม่รู้ไม่เห็นเรื่องราวก่อนน่านี้เลย
 
"โทโมะไม่เชื่อเเก้ว"
 
"ใช่! โทโมะไม่เชื่อเเก้วโทโมะไม่ใช่'ควาย'นะที่เเก้วจะมาหลอกได้เห็นอยู่ตำตาว่าเเก้วทำอะไรพิม"
 
"โทโมะ" เรียกชื่อเเฟนหนุ่มตัวเองเบาๆ นี่เขาเชื่อใจสิ่งที่เห็นมากกว่าเทอเหรอเนี่ย
 
"พิม พิม เป็นไงบ้าง" ถามคนในอ้อมกอดที่ตอนนี้เเสร้งบีบน้ำตา
 
"พิม ไม่เป็นไรค่ะพี่โมะ พี่โมะก็อย่าไปว่าพี่เเก้วเลย พิมผิดเองค่ะ" พูดเสียงอ่อยก่อนจะเเสยะยิ้มไปทาง
 
เเก้ว
 
"มารยา" เสียงเเก้วเอ่ยปากว่าพิมด้วยความโมโห
 
"เเก้วเทอต่างหากที่มารยา ฉันก็หลงคิดว่าเทอเป็นคนดีที่เเท้ก็สวมหน้ากากไว้"เสียงร่างสูงเอ่ยปากว่าร่าง
 
 
บางเล่นเอาถึงกลับคนฟังน้ำตารื่นในดวงตาเลยทีเดียว
 
 
"พี่โทโมะพอเถอะค่ะ พิมผิดเองถ้าพิมไม่มาบอกพี่เเก้วเรื่องทั้งหมดคงไม่เป็นเเบบนี้"เเกล้งพูดว่าเป็นความ
 
 
ผิดตนเองเพื่อเรียกคะเเนนความสงสาร
 
 
"บอกอะไรครับพิม"
 
 
"ก็พิมเเค่จะมาบอกพี่เเก้วว่าอย่าคิดมาเรื่องที่พิมจูบกับพี่โทโมะ แต่พี่เเก้วก็ไม่ฟังเเล้วก็มาทำร้ายพิม
 
 
ฮึก พิมผิดเองค่ะพิมของโทษ"
 
 
"พิมไม่ผิด หรอกคนที่ผิดอ่ะเเก้ว งี่เง่าสิ้นดี" หันน่าไปว่าแฟนสาวโดยไม่สนใจความรู้สึกเทอ
 
 
"มันจะมากไปเเล้วนะโทโมะ โทโมะเชื่อใจคนอื่นมากกว่าเเก้วได้ยังไง"
 
 
"โมะเชื่อในสิ่งที่เห็นมากกว่า"
 
 
" หึ ถ้าโทโมะไม่เชื่อใจเเก้วงั้นเราก็ไม่มีความจำเป็นที่ต้องคบกันอีก เราเลิกกัน" เอ่ยเสียงเด็ดขาดกับ
 
 
ชายหนุ่ม
 
 
" ได้ "เราเลิกกัน" ตอบกลับเเบบไม่คิด
 
 
" ก็ดี งั้นต่อจากนี้ 'เราก็เป็นเพียงคนเเปลกหน้าที่ไม่หน้าบังเอิญมาพบกัน' " พูดจบก็เดินจากไป
 
 
พร้อมความเจ็บเเละความผิดหวังกับคนรักที่ตอนนี้เป็นเพียงเเค่อตีดไปเเล้ว
 
 
หลังจากที่เเก้วเดินออกไปเเล้วโทโมะก็ยังคงปลอบใจพิมอยู่นานส่วนในใจตอนนี้ก็คิดย้อนเวลากลับไปนี่
 
 
เขาพูดอะไรที่ทำร้ายจิตใจคนที่เขารักไปบ้าง เเต่ชั่งเหอะเทอก็ควรได้รับบทเรียนซะบางเขาไม่รู้ว่าทำไม่ถึง
 
 
โกรธเเก้วได้ขนาดนี่หรือเพราะเขายังรักพิมอยู่เเล้วที่ผ่านมากับเเก้วเขาไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอเเต่เหตุผลมัน
 
 
คงไม่เพียงพอหรืออาจเป็นเพราะเขาเชื่อสิ่งที่เห็นมากกว่าเชื่อใจเเก้ว เเต่ถึงกระนั้นก็ยังไม่เข้าใจตนเองอยู่
 
 
ดี..........
 
 
"นี้อาจเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของความเจ็บปวด"
 
 
--------------------------------------------------------------------------------------------
 
 
 
ฝากติดตามหน่อยนร๊าาาาา พิมผิดก็ขอโทษด้วยเด้ออ
 
เม้น+โหรต หน่อยนร๊าพลีสสสสสสส