จับใจนายเพลย์บอย

 นิยายเรื่องนี้เป็นแค่เรื่องแต่งขึ้นเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาใดๆ ถึงศิลปิน
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
 

 
“ไม่มีผู้ชายที่ดีที่สุด แต่มีผู้ชายที่รักเธอที่สุด  ก็อาจไม่ใช่คน..สำคัญ” เสียงโทรศัพท์โทโมะดังขึ้น
 
 
“ ว่าไงมีอะไรรึป่าว ”
 
 
“ นายโทโมะครับ ตอนนี้มีขโมยบุกบ้านนายครับ ”
 
 
“ เฮ้ย พวกแกฝากฟางด้วยเดี๋ยวกูจะกลับมารับที่หลัง ” โทโมะพูดทิ้งท้ายก่อเขาจะวิ่งไปอย่างรีบร้อน
 
 
 
_fang_
 
 
โทโมะเขารีบไปไหนของเขาก็ไม่รู้ ฝากฉันให้เพื่อนดูแล แต่ไม่เห็นจะมีใครมาสนใจฉันซักคนต่างคนต่างก็มั่วกับ
ผู้หญิงของตนเอง นี่ฉันต้องนั่งอยู่ในบรรยากาศแบบนี้อีกนานไหมนะ
 
 
“ เธอมานี่ ”  เสียงผู้ชายคนหนึ่งแล้วดึงแขนฉันออกมาข้างนอก
 
 
“นายต้องการอะไร ”
 
“เธอมาที่นี่ทำไม ”
 
“ มันเรื่องของฉันไม่เกี่ยวกับนาย ” ฉันกำลังจะเดินไปจากนายป๊อปปี้
 
“ มานี่ ” เขาพาฉันขึ้นมาโรงแรมที่ใช้จัดงานวันเกิด
 
 
_poppy_
 
 
ผมพาเธอขับรถออกมาจากโรงแรมจนมาถึงคอนโดนผม พร้อมล๊อกประตูห้องไว้
 
“ เธอเป็นอะไรกับไอ้โมะ ”
 
“ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนาย”
 
“เพิ่งรู้จักกับมันไม่กี่วัน ไปทำอะไรกันมาบ้างละ”
 
“ นายหมายความว่าไง โทโมะเขาไม่เหมือนนายหรอก”
 
“ เข้าข้างมันขนาดนี้ ได้กับมันแล้วใช่ไหมล่ะ”
 
“ ทุเรศ นายพูดอะไรของนาย ”
 
“ นายกับกี่ครั้งแล้วล่ะ ถึงหลงกันขนาดนี้ ”
 
 
เพลี้ย ๆๆ  ฉันตบป๊อปปี้ไปหลายครั้ง ฉันรับไม่ได้กับคำพูดทุเรศๆของเขา เขาไม่ให้เกียรติฉันเลย ฉันวิ่งจะไปเปิด
ประตู แต่เขาดึงร่างฉันไว้
 
“ปล่อยนะฉันจะกลับบ้าน ”
 
“ จะรีบกลับไปไหนล่ะ ”
 
“นายจะทำอะไรฉัน
 
“ แล้วเธอคิดว่าไง”   ป๊อปปี้อุ้มร่างของฉันเขามาในห้องนอน
 
“อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ”
 
“ ทีไอ้โมะเธอยังยอมมันเลย”
 
“ฉันกับโทโมะไม่เคยมีไรกันปล่อยฉันไปเถอะ ถ้าโทโมะกับเพื่อนนายเข้ามาเห็นมันจะไม่ดีนะ ” ฟางอ่อนป๊อปปี้
 
“ สุดท้ายก็กลัวไอ้โมะมาเห็น ”
 
“ เธอไม่ต้องกลัวหรอกพวกมันไม่มารบกวนฉันหรอก” ป๊อปปี้ผลักร่างฉันลงบนเตียงพร้องกับร่างของเขาที่ขึ้น
คร่อมฉันไว้
 
“นายมันเลวป๊อปปี้ ” ฟางด่าป๊อปปี้ไปเพราะเธอไม่มีทางสู้เขาได้เลย
 
“ไหนๆเธอก็ว่าฉันเลวแล้ว ฉันก็จะเลวให้เธอดูอีก ” ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะก้มลงไปจูบริมฝีปากสีชมพูของคนที่เขา
คร่อมอยู่
 
 
ผมจูบเธออยู่นานจนเธอหยุดขัดขืนผม ตอนนี้ฟางเริ่มเคลิ้มไปกับรสชาติของจูบที่ผมมองให้เธอ ผมถอนจูบออก
เพื่อให้เธอได้หายใจ จากอันผมก็เริ่มจากการไซร้ที่คอ ผมไม่อยากจะบอกเลยว่าร่างกายของเธอคนนี้มันหอม
หวานเหลือเกิน เกินกว่าที่ผมจะห้ามใจไม่อยู่ ผมสูญดมคอจนถึงข้างใบหู แล้วค่อยๆกลับมาที่ปากหวานอีกครั้ง
จากจูบตอนแรกที่เป็นจูบที่ทำให้เธอเคลิ้มไปกับผมแต่จูบนี้เป็นจูบที่เร้าร้อนที่ผมกำลังปลุกอารมณ์เธอ ตอนนี้ฟาง
เอาแขนมาคล้องที่คอผมแล้วเธอคงไม่ไหวกับสัมผัสที่ผมมอบให้ ผมเลื่อนปากมาจนถึงอกสวย นอกจากปากที่
ดูดและเลียรอบเนินอกแล้ว มือของผมก็ค่อยค่อยรูดซิบพร้อมกับดึงบราออกอย่างง่ายมือ ผมตะลึงกับอกคู่ที่สวย
งามยิ่งกว่าอะไร มือจากที่อยู่ข้างตัวเริ่มเลื่อนไปลูบคลำอกคู่สวยที่เต่งดึง อกสวยของเธอเริ่มปรับขนาดเขากับมือ
ของผมจนมันขยายเต็มมือผม ผมบีบเคล้นจนพอใจ “อืม”เสียงคางของฟางที่หลุดเขาหูผม เสียงนี่ทำให้ผมพอใจ
จากนั้นผมถอดส่วนล่างของเธอออกจนหมดทั้งตัว หลังจากที่ผมจัดการถอดของเธอเสร็จ ผมก็ถอดของตัวเองจน
หมดเหมือนกัน เราสองคนต่างก็เปลือยเปล่าทั้งตัวเหมือนกัน
 
 
_____fang____
 
ฉันลืมตาขึ้นมาด้วยความสงสัยหลังจากที่เขาหยุดกิจกรรมอย่างว่ากับฉัน แต่กับต้องตกใจและอึ้งจนพูดไม่ออกกัน
สิ่งที่ฉันเห็นตรงหน้า คือ เขาไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลยซักชิ้น แต่ที่ตกใจมากกว่านั้นคือฉันก็ไม่ได้ใส่อะไรลยเหมือนกัน
นี่เขาเห็นของฉันหมดแล้วหรอเนี่ย
 
 
“ นายพอเถอะป๊อปปี้ ”  เขาไม่ยอมฟังฉันกลับดึงร่างของนั่งบนตักเขา
 
“ นี่เราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันเลย นายไม่มีสิทธิ์ทำฉันแบบนี้ ”
 
ฉันด่านายป๊อปปี้พร้อมทุบตีที่อกของเขา แต่นายนี่กับกอดร่างฉันแน่นกว่าเดิม
 
“ฉันพึ่งรู้นะว่าเธอชอบความรุนแรง ตอนแรกจะจัดเบาๆให้ แต่คงไม่แล้วล่ะมั้ง ” ป๊อปปี้พูดด้วยสายตาหื่น
 
ตนนี้ป๊อปปี้เริ่มไซร้คอขาวของหญิงสาวที่นั่งบนตักเขา ไซร้จากคอจนมาถึงอก ฉันรู้สึกเหมือนร่างฉันลอยๆ ใช่
ตอนนี้ป๊อปปี้อุ้มร่างฉันมาว่างลงโซฟาข้างๆเตียง เขาลุกเข่าข้างร่างฉัน
 
“ เธอนี่มันหวานจริงๆนะ ”
 
“ ฉันอย่างกลับบ้าน”
 
“เดี๋ยวก็ได้กลับแล้ว แต่ฉันจะพาเธอไปเที่ยวชมสวรรค์ก่อนนะ ”