Bad Boy Brothers
19) ถ่ายแบบ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ~ก๊อก ก๊อก ก๊อก~
โอ๊ยยยย!พี่กันต์มาเคาะประตูแต่เช้าอีกแล้วหรอเนี่ย!ก็บอกแล้วไงว่าวันนี้จะไปถ่ายแบบให้เลโออ่ะ!พูดไม่รู้เรื่องไง
"พี่กันต์มึนอะไรป่ะเนี่ย!ก็บอกแล้วไงว่าวันนี้ไปถ่ายแบบอ่ะจะรีบมาปลุกเพื่อ!!"ฉันตะโกนออกไป
"ก่อนจะพูดดูก่อนได้มั้ยว่าใคร!!"พี่กันต์ตะโกนเข้ามา อะไรของเค้าว่ะ?ฉันลุกไปเปิดประตู
"เออ..."พอเปิดประตูออกมาก็เจอโทโมะทำหน้าโหดเป็นยักษ์เฝ้าประตูอยู่
"นายมาทำมั้ยแต่เช้าอ่ะ?"
"นี้มันกี่โมงแล้ว!"โทโมะยื่นนาฬิกาให้ฉันดู
"เก้าโมง...ห๊ะ!!นี้เก้าโมงแล้วหรอเนี่ย?ฉันว่าฟ้ามันยังมืดอยู่เลยนะ"โทโมะเดินไปเปิดม่านและก็เกิดแสงส่องเข้าตาฉันเต็มๆ อุ๊ย!อย่าทำหน้าโหดสิแฟนจ๋าเค้าก็กลัวเป็นนะ
"ไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้!"โทโมะสั่งเสียงเหี้ยม ฉันรีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที อ๋อ!ฉันไม่ลืมเอาผ้าเช็ดตัวกับเสื้อผ้าเข้าไปนะ
"ฉันให้เวลาเธอสิบนาที"โทโมะสั่งก่อนจะมีเสียงปิดประตูสงสัยจะลงไปรอข้างล่าง
..............................................................................................................................
~ข้างล่าง~
หอมมมมม...แม่ทำอะไรไว้อ่ะห๊อมหอม ฉันเดินตามกลิ่นหอมๆไปที่ห้องครัว
"นายทำไรอ่ะ?"ฉันเห็นโทโมะกำลังก้มๆเงยๆอยู่ตรงเตาแก๊ส
"ต้มข้าวต้มไง"โทโมะบอก
"กลิ่นหอมๆที่ฉันได้กลิ่นนี้กลิ่นข้าวต้มนายหรอ?"
"แน่นอน!"
"ว้าวววว...นายทำอาหารเป็นด้วยหรอ?ฉันยังทำไม่เป็นเลย"ฉันหันไปเห็นกับข้าวเต็มโต๊ะ!น่ากินทั้งนั้นเลย
"แน่นอนสิ!รับรองว่าแต่งงานกับฉันไปเธอไม่อดตายแน่"
"บ้า!ใครจะแต่งงานกับนายกัน>///<"
"เขินหรอ!หน้าแดงเลย"โทโมะแซว
"ไม่ได้เขินเว้ย!อากาศมันร้อน"
"บ้านก็เปิดแอร์นะทำมั้ยร้อนละ?"โทโมะทำหน้ากวนประสาท
"นายจะคุยอีกนานมั้ยฉันหิวแล้วนะ!"ฉันรีบไปนั่งรอที่โต๊ะ
"เชิญครับคุณผู้หญิง"โทโมะยกข้าวต้มมาเสิร์ฟ คนแบบเค้าทำอะไรแบบนี้เป็นด้วยหรอเนี่ย 555
"กินดีๆไม่เป็นหรือไงกัน"โทโมะว่าแล้วเอากระดาษเอื้อมมาเช็ดปากให้ฉัน ฉันรู้สึกว่าเค้าดูจะเปลี่ยนไปเยอะเลยนะเนี่ย!แสดงว่าแผนฉันได้ผลอ่ะดิ!!เก่งจริงๆเลยแก้วใจ
"นี้นาย!"ฉันเรียกโทโมะ
"อะไร?"เค้าถามทั้งที่ข้าวก็เต็มปาก
~จุ๊บ>///<~ฉันยื่นหน้าไปหอมแก้มเค้า
"รางวัลที่นายทำข้าวต้มให้ฉันกิน^^"
"แล้วรางวัลที่ไปรับไปส่งและเฝ้าเธอถ่ายแบบอ่ะ"
"นายยังไม่ได้ทำเลยอย่ามามั่วน่า"
"โอเค!แต่ขอมากกว่านี้นะ"
"ฉันว่่าเราไปดีกว่านะเดี๋ยวรถติด"ฉันรีบเดินออกไป
"ไม่ตอบแสดงว่าตกลงนะ!!"โทโมะตะโกนตาม
...................................................................................................................................
~พารากอน~
"ฮัลโหลเลโอนายอยู่ไหนอ่ะ?"ฉันกดโทรหาเลโอเมื่อมาถึง
(อยู่หน้าพารากอนอ่ะเธออยู่ไหน?)
"ฉันอยู่ลานจอดรถอ่ะเดี๋ยวไปนะ"
(โอเคเร็วๆนะ)พอวางสายฉันก็เดินไปหน้าพารากอนทันที
"ทางนี้แก้ว"เสียงเลโอเรียก
"พี่ๆครับนี้แก้วเพื่อนผมครับ"เลโอแนะนำฉันให้พี่ทีมงานรู้จัก
"ไม่ต้องแนะนำหรอกจ๊ะ!ใครๆก็รู้จักแฟนเลโอกันทั้งนั้น"พี่ทีมงานคนนึงพูด
"ไม่ใช่นะค่ะ!เราเป็นเพื่อนกันค่ะ"ฉันรีบปฎิเสธ...ถ้าโทโมะมาได้ยินฉันว่าพารากอนคงต้องสร้างใหม่
"ใช่ครับ!เค้าเป็นเพื่อนกัน...เพราะแก้วอ่ะแฟนผม"โทโมะเดินมาโอบไหล่แสดงความเป็นเจ้าของทันที
"น้องแก้วมีแฟนแล้วหรอค่ะ"พี่ทีมงานหน้าเสียไปเลย!สงสัยจะกลัวหน้าโหดๆของโทโมะ
"ครับ!ผมแฟนแก้วชื่อโทโมะครับ"ถึงปากจะยิ้มแต่สายตานี้อาฆาตสุดๆ
"เดี๋ยวเราแนะนำให้แก้วรู้จักกับพี่ๆทีมงานดีกว่านะ"เลโอแทรกขึ้น ฉันพยักหน้าเป็นเชิงตกลง
"คนนี้พี่โฟร์ฝ่ายประสานงาน คนนี้พี่เก่งช่างกล้อง คนนั้นพี่แยมฝ่ายเสื้อผ้า คนนั้นพี่จี๊ดจ๊าดช่างแต่งหน้่า คนโน่นพี่เอมมี่ช่างทำผม"
"สวัสดีค่ะ"ฉันยกมือไหว้พี่ๆทีมงานแต่โทโมะก็ยังทำเฉย!คนอะไรไม่มีมารยาทเอาซะเลย...ฉันกระทุ้งท้องโทโมะไปหนึ่งทีให้เค้ารู้ตัวว่าจะต้องทำยังไง
"สวัสดีครับ!!"โทโมะทำแบบไม่เต็มใจเท่าไหร่
"พี่ว่าน้องแก้วกับน้องเลโอไปแต่งหน้าทำผมดีกว่านะค่ะ"พี่โฟร์บอก
"โอเคครับ"เลโอตอบ
"งั้นเชิญทางนี้เลยค่ะ!"เราสามคนเดินตามพี่โฟร์ไป...ที่ต้องใช้คำว่าสามคนเพราะโทโมะตามมาด้วย
"มาแล้วนางแบบของพี่"พี่จี๊ดจ๊าดพูดขึ้น ฉันยิ้มตอบ
"งั้นเลโอทำผมไปก่อนนะเดี๋ยวพี่ขอแต่งหน้าให้น้องแก้วก่อน...มานั่งนี้เลยค่ะคุณน้อง"พี่จี๊ดจ๊าดเรียกฉันไปนั่งที่เก้าอี้หน้ากระจก
"พี่โฟร์ค่ะแย่แล้วค่ะ!!"เสียงผู้หญิงคนนึงดังขึ้น
"มีอะไรมด?"
"ก็นายแบบอีกคนป่วยนะค่ะมาถ่ายให้เราไม่ได้แล้ว"
"ห๊ะ!!แล้วแบบนี้จะทำยังไงละเนี่ย"
"พี่ลองไปคุยกับลูกค้าสิค่ะว่าเปลี่ยนคอนเซ็ปได้มั้ย?"
"โอเคเดี๋ยวพี่จะไปกับคุณพิชญ์เอง"พี่โฟร์บอกแล้วรีบเดินออกไป
"แล้วถ้าลูกค้าเค้าไม่ยอมให้เปลี่ยนคอนเซ็ปเราจะทำยังไงละค่ะพี่จี๊ด?"ฉันถาม
"คงต้องหานายแบบใหม่นะค่ะ!แล้วทำมั้ยน้องเคนต้องมาป่วยวันนี้ด้วยเนี่ย...พี่ละเครียดเลย"ดูท่าทุกคนจะเครียดมากเลยนะเนี่ย!ขนาดเลโอยังคิ้วผูกโบว์เลย
"ว่าไงค่ะน้องโฟร์?"พี่เอมมี่ถามเมื่อพี่โฟร์เดินคอตกเข้ามา
"เค้าบอกว่ายังไงก็ไม่เปลี่ยนคอนเซ็ปแน่!ให้หานายแบบใหม่มาให้ได้"
"แล้วจะไปหาจากไหนละค่ะคุณน้องงงงงง...ไม่ได้จองคิวไว้แบบนี้ใครเค้าจะว่าง!ถ้าจะเอาตอนนี้เดี๋ยวนี้คงต้องไปเดินเลือกเอาในพารากอนแล้วแหละค่ะ"พี่จี๊ดจ๊าดบ่น
"ถ้าเราหาไม่ได้เราก็คงต้องยกเลิกงานนี้ไปนะค่ะ"พี่โฟร์พูดเศร้าๆ
"งั้นกลับกัน!!"โทโมะลุกมาดึงฉัน
"จะไปไหนกันค่ะคุณน้อง?"พี่จี๊ดจ๊าดถาม
"ก็ยกเลิกแล้วนี้ครับ!ผมก็จะพาแก้วกลับบ้าน"
"นี้นาย!ยังไม่มีใครบอกว่ายกเลิกเลยนะ"ฉันหันไปเถียง
"เค้าก็บอกอยู่ว่าหาหานายแบบไม่ได้ก็ยกเลิก"โทโมะเถียงกลับ
"แต่เค้ายังไม่ได้หากันเลยนะ!!"
"ยังไงก็หาไม่ได้หรอก!เธอคิดว่าคนที่เดินไปเดินมาในพารากอนเนี่ยหล่อทุกคนหรือไง!"
"ก็ยังไม่ได้หาเลยนายจะรู้ได้ไง!!"
"งั้นถ้าเที่ยงแล้วเธอยังไม่ได้ถ่าย!เราต้องกลับบ้าน!!"โทโมะยืนคำขาดก่อนจะหันหลังกลับ
"พวกพี่มองผมทำมั้ยครับ?"โทโมะถามเพราะพี่ๆทีมงานมองเค้าเป็นตาเดียว
"น้องโทโมะเป็นนายแบบให้พี่หน่อยนะ"พี่โฟร์พูด
"ผมเนี่ยนะ!ไม่เอาด้วยหรอก!!"โทโมะเดินหนี
"น้องโทโมะคร้าาา...ช่วยพี่หน่อยเหอะนะค่ะคุณน้อง"พี่จี๊ดจ๊าดอ้อนวอน
"ไม่ครับ!ผมไม่เป็น!!"
"แต่ถ้าน้องโทโมะไม่เป็นงานพี่ก็พังนะสิค่ะ!"
"เรื่องของงานพี่สิ!!มันไม่ใช่งานผม!"
"น้องแก้วคร้าาาา...ช่วยคุยกับน้องโทโมะหน่อยสิค่ะ"พี่จี๊ดจ๊าดหันมาอ้อนฉันแทน
"นี้นาย!ช่วยพี่เค้าหน่อยเหอะน่า"ฉันบอก
"ฉันไม่ทำ!!"
"แค่นี้ช่วยไม่ได้หรือไงกัน!!น้ำใจอ่ะมีมั้ย!!"
"ไม่มี!!"
"เออดี!!งั้นไปเลย!!"
"น้องแก้วทำมั้ยพูดแบบนี้ละค่ะ!"
"อย่าไปขอร้องเค้าเลยค่ะพี่จี๊ด!คนแบบเค้าทำไม่ได้หรอก!!คนแบบโทโมะ วิศว อัครอภิมหาเบิ้มสกุล ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง!!ดีแต่เรียกร้องความสนใจไปวันๆ!!เค้าไม่แคร์หรอกนะค่ะว่าใครจะเป็นยัง!!แค่ตัวเองมีความสุขก็พอแล้ว"
"นี้เธอด่าฉันหรอ!!"โทโมะเข้ามากระชากแขนฉัน
"ฉันพูดความจริง!!ฉันคิดว่าฉันเปลี่ยนนายได้!แต่ก็ไม่เลย!!นายก็ยังเป็นโทโมะคนเดิม!!คนที่เอาแต่ใจ!!ไม่สนใจว่าคนอื่นจะทุกข์ร้อนยังไง!!"
"เธออย่ามาว่าฉันนะแก้ว!!"เค้าบีบแรงขึ้น
"ฉันคิดผิดจริงๆที่คบคนแบบนาย...เราเลิกกันเหอะ"
"ได้!!"
"ห๊ะ!!"ทุกคนตกใจ...รวมทั้งฉันด้วย
"ฉันจะยอมถ่ายแบบ!แต่ฉันไม่เลิกกับเธอเด็ดขาด!!"
"เย้ๆๆๆๆๆ"ทุกคนร้องดีใจ ฉันยิ้มจนแก้มปริ
"นี้เธอหายโกรธฉันแล้วหรอ?"โทโมะถาม
"ใครโกรธ!ไม่มีนะ"
"เธอแกล้งฉันหรอแก้ว!!"ฉันทำหน้ายียวนใส่เค้า 555
"ยัยตัวแสบ!"โทโมะเขกหัวฉันหนึ่งที
"เจ็บนะ!แล้วดูสิบีบจนแขนแดงหมดแล้ว"ฉันบอก
"ขอโทษ"เค้าพูดเบาๆ
"อะไรนะ?"
"ก็ขอโทษ"
"นายพูดอะไรฉันไม่ได้ยินเลย?"
"ก็บอกว่าขอโทษไงเล่า!!"เค้าตะโกนเสียงดังจนคนแถวนั้นหันมามอง
"พูดเป็นด้วยหรอ?"
"ก็เพราะเธอไง>///<"
"นายเขินอีกแล้วอ่ะ!หน้าแดงเลย กิ๊วๆ"ฉันแซว
"เธออ่ะไปแต่งหน้าเลยนะ!เค้ารอกันแย่แล้ว"โทโมะผลักฉันไปนั่ง
"รู้นะว่าเขิน"ฉันยังแซวเค้าที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่
"เงียบๆไปเลยไป!"
...............................................................................................................................
~หน้าเซต~
"คอนเซ็ปนี้จะเป็นรักสามเศร้านะ!เลโอกับแก้วรักกันส่วนโทโมะแอบชอบแก้ว"พี่เก่งบอก
"ทำมั้ยผมต้องแอบชอบแก้วด้วยละ!ผมเป็นแฟนแก้วนะ"โทโมะค้าน
"ก็เค้าต้องการแบบนี้นี่ค่ะคุณน้อง"พี่โฟร์บอก
"อย่ามางี่เง่าน่า...ก็แค่การทำงานเองนะ"ฉันบอก
"แต่ว่า..."
"งั้นจะให้รางวัลเพิ่มเป็นสองอาทิตย์"ฉันกระซิบบอก
"จริงนะO_O"โทโมะทำตาเป็นประกาย
"อืม...อย่างี่เง่าด้วย!เค้าให้ทำอะไรก็ทำ"
"ครับผม^^"
"โอเคแล้วนะค่ะ"พี่โฟร์ถาม
"ค่ะ!"
"งั้นเเข้าฉากได้เลยค่ะ!น้องแก้วกับเลโอทำเป็นเล่นกันนะค่ะส่วนน้องโทโมะก็มองแบบเศร้าๆนะ"พวกเราเดินไปเข้าฉาก
"โทโมะครับ!หน้าเศร้านะครับไม่ใช่หน้าโหด"พี่เก่งตะโกนบอก
"นาย!ทำดีๆสิ ถ้านายทำไม่ดีฉันก็ยิ่งต้องใกล้ชิดกับเลโอนานขึ้นนะ"ฉันกระซิบบอก โทโมะเปลี่ยนสีหน้าัทันที
"โอเคครับเยี่ยม!ค้างไว้นะครับ 1 2 3 แชะ แชะ แชะ เปลี่ยนท่าครับ...โอเคดีคครับ แชะ แชะ น้องโทโมะเข้าไปซบหลังน้องแก้วนะครับ โอเครับเยี่ยม!แชะ แชะ โอเครับ!เดี๋ยวเปลี่ยนฉากนะ"พี่เก่งตะโกนบอก พวกพี่ช่างแต่งหน้าเข้ามาซับเหงื่อให้พวกเรา
"เดี๋ยวเราเข้าไปถ่ายในอาคารกันนะค่ะ"พี่โฟร์บอก พอเดินเข้ามาคนก็ยิ่งมองกันใหญ่
"ฉากนี้เป็นคู่นะ!แก้วกับเลโอก่อนละกัน"ฉันกับเลโอเดินไปหน้าเซต
"ขอแบบสดใสนะ!"พี่เก่งบอก เราก็จัดการเลย!เหมือนถ่ายรูปเล่นมากกว่า 5555
"โอเคเยี่ยม!โทโมะมาครับ"พี่เก่งเรียกโทโมะที่นั่งเล่นเกมอยู่
"โทโมะนั่งบนม้านั่งนะส่วนแก้วนอนหนุนตัก"พวกเราทำตาม แอบเขินนะเนี่ย>///<
"แก้วหลับตาครับ!โทโมะมองแก้วนะ โอเคเยี่ยม!แชะ แชะ แชะ"
"เปลี่ยนท่านะครับ!แก้วนั่งแล้วมองไปนะมองแบบไม่มีจุดหมายอ่ะส่วนโทโมะมองแก้ว โอเคครับดี แชะ แชะ แก้วเชิดหน้าขึ้นนิดหนึ่ง...ดีครับ"พี่เก่งต้องคอยบอกเราตลอดเพราะเราก็ไม่เคยถ่ายแบบทั้งคู่เลยไม่รู้จะทำท่ายังไงดี
"โอเควันนี้ดีมากครับ"พี่เก่งบอก ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายสามกว่าๆ...เราถ่ายกันเสร็จแล้ว!!
"นี้เงินค่าจ้างของแก้วกับโทโมะนะ"พี่โฟร์ยื่นซองขาวมาให้เราคนละซอง
"ขอบคุณค่ะ/ครับ"
"เดี๋ยวไปกินเลี้ยงด้วยกันก่อนนะ"พี่เก่งบอก
"ที่ไหนค่ะ?"
"ร้านนัดพบนะ"
"ร้านแก้วนี้ค่ะ!"
"จริงหรอ!มีคนบอกอยู่ว่าลูกร้านนี้หน้าตาดี...จริงๆด้วยสิ"พี่เก่งแซว
"แน่นอนอยู่แล้วค่ะ^^"
"ว่าแต่แก้วไปยังไงละ?ไปกับพวกพี่มั้ย"
"เดี๋ยวแก้วไปกับโทโมะนะค่ะ!ถ้าไม่ไปเดี๋ยวงอน"ประโยคหลังฉันทำเหมือนกระซิบแต่ก็พูดให้เค้าได้ยิน
"อะแฮ่ม!"โทโมะกระแอมออกมา
"งั้นเจอกันที่ร้านะค่ะ!สวัสดีค่ะ"ฉันบอกลาพี่เก่งและเดินตามโทโมะไป
~ในรถ~
"รางวัล"นี้ก็ทวงกันจริงเลย!
"ที่อื่นไม่ได้หรือไง!ไม่อายบ้างหรอห๊ะ"
"อายทำมั้ย!รถฉันติดฟิล์มมืดสนิทไม่มีใครเห็นหรอก"
"งั้นมัดจำไว้ก่อน...จุ๊บ!"ฉันหันไปหอมแก้มเค้า โทโมะอมยิ้มแล้วขับรถออกไป
...........................................................................................................................
~ร้านนัดพบ~
ฉันมาถึงร้านก่อนพี่ๆทีมงานอีก
"ว่าไงจ๊ะลูกเขยแม่!วันนี้เหนื่อยมั้ยลูก"แม่เดินเข้ามาหาโทโมะ
"เหนื่อยมากเลยครับแม่!ผมถ่ายแบบด้วยนะครับ"
"จริงหรอลูก!ลูกแม่หล่อขนาดนี้ใครจะอดใจไว้ละ"แม่กอดโทโมะ
"แม่!แก้วเป็นลูกแม่นะไม่คิดจะสนใจเลยไง!!"ฉันโวยวาย
"ไม่หรอก!ฉันสนใจลูกเขยฉันมากกว่า"
"อะไรอ่ะ!นี้นายไปสนิทกับแม่ฉันตอนไหนเนี่ย"ฉันตีแขนเค้า
"เจ็บนะ!แม่ดูสิครับแก้วตีโมะอ่ะ"โทโมะฟ้อง
"ไอ้มาเฟียขี้ฟ้อง!!"ฉันเดินหนีไปหลังร้าน
"ใครกันน่าเป็นหมาหัวเน่า!"เสียงพี่กันต์พูดขึ้น
"อะไรละ!!พี่กันต์ก็เหมือนกันนั้นแหละ"
"ใครบอก!แม่รักฉันจะตายใช่มั้ยครับแม่"พี่กันต์เข้าไปกอดแม่อีกคน
"ใช่จ๊ะลูกรัก!"
"พ่อคร้าาาาาาาาาา"ฉันเดินไปหาพ่อ
"อะไรของแก!"แต่ได้รับสายตานิ่งกลับมา ง๊ะ!!พ่อไม่เข้าข้างแก้วTT^TT
"สวัสดีครับพ่อ แม่ พี่กันต์"เสียงเลโอดังขึ้น
"สวัสดีจ๊ะเลโอ"แม่ทัก
"ผมพาพี่ๆทีมงานมาทานข้าวนะครับ"
"ทีมงานที่ถ่ายแบบนะหรอ?"
"ใช่ครับ^^"
"แม่อยากเป็นนางแบบอ่ะถ่ายแม่บ้างสิ 555"
"แม่ครับ!สงสารคนที่จะซื้อเหอะนะ"พี่กันต์พูดขึ้น
"ตากันต์!!แกไปอยู่กับน้องแกเลยนะ!ฉันไม่รักแกแล้ว"แม่ชี้มาทางฉัน
"เป็นไงละ!แม่ไม่รักเราแล้ว!!"ฉันพูดกับพี่กันต์
"เซ็งเลย!"แล้วเราก็ทำหน้าง้อ
"ผมว่าแม่น่าจะพาพี่น้องคู่นี้ไปเช็คสมองนะครับ"โทโมะพูด
"เดี๋ยวก็ไม่ยกยัยแก้วให้ซะเลยนี้พูดแบบเนี่ย"พี่กันต์บอก
"ใช่ๆ...เฮ้ย!!เกี่ยวไรกะแก้วเล่า!"ฉันเสริม
"พวกแกจะเล่นกันอีกนานมั้ย!พี่เค้ามารอนานแล้วนะ"พ่อพูดขึ้นมาอารมณ์ไหนว่ะเนี่ยพ่อเรา?
"งั้นเชิญนั่งเลยจ๊ะทุกคน!มื้อนี้แม่เลี้ยงเอง"แม่บอกและเข้าไปสั่งอาหารจากแม่ครัวชุดใหญ่เลยฉันกับโทโมะก็ไปนั่งกับพี่เค้าๆด้วยกินกันไปคุยกันไป วันนี้ร้านฉันเสียงดังมากกกกก...พอกินเสร็จทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
"นี้นาย!เดี๋ยวฉันกลับบ้านกับพี่กันต์ก็ได้นายกลับบ้านไปเหอะนะ"ฉันบอกเพราะฉันจะรอปิดร้านนะ
"เดี๋ยวฉันไปส่งเอง"โทโมะไม่ยอมไป
"ฉันจะรอปิดร้านอ่ะนายกลับไปเหอะ"
"ไม่เป็นไรเดี๋ยวรอ"
"รอทำมั้ยเนี่ย!"
"ก็จะไปส่ง!จะเอารางวัล"ประโยคหลังเค้าเลื่อนมากระซิบข้างหู
"ถ้าจะอยู่นี้ก็ช่วยทำตัวให้มีประโยชน์ด้วยนะค่ะ!เอาไปเสิร์ฟโต๊ะสี่ดิ"ฉันยกถาดอาหารไปใส่มือเค้า
"เธอกล้าใช้ฉันหรอ!!"
"ก็ใช้อยู่นี้ไง!ทำดิ!!เชิญค่ะ^^"ฉันผายมือเชิญ โทโมะทำหน้าหงุดหงิดแต่ก็ยอมทำ
.........................................................................................................................
~ในรถ~
โทโมะมาส่งฉันที่บ้านจริงๆและฉันก็ต้องให้รางวัลเค้าเป็นจูบที่เร่าร้อนแถมฝากรอยที่คออีกนะ!รู้สึกว่าเป็นแฟนตานี้แล้วเปลืองตัวชะมัด
"นี้!"ฉันกำลังจะเปิดประตูแต่เค้าก็ดึงไว้ก่อน
"อะไรอีกละ!จะขอรางวัลอีกหรือไงค่ะ?"
"เธอนี้ชอบรางวัลดีเนอะพูดจังเลย"
"อะไรเล่า!!"
"ฉันแค่จะบอกว่าพรุ่งนี้พ่อฉันจะมาแล้วนะเธอเตรียมตัวได้เลยจะมารับแต่เช้า"
"รีบไปไหน?"
"ไปแต่งตัวไง!เธอต้องสวยๆ"
"เป็นแบบนี้ไม่ได้หรอ?นายอายเวลาที่ควงฉันในสภาพนี้ไปหาครอบครัวนายหรอ"น้อยใจนะเนี่ย
"ไม่ใช่แบบนั้น!ฉันไม่อายหรอกนะไม่ว่าเธอจะเป็นยังไงฉันแค่อยากให้เธอแต่งตัวสวยๆแค่นั้นเอง"
"แต่ฉันอยากเป็นตัวของตัวเอง!ฉันแต่งตัวแบบนี้ได้มั้ย?"
"ได้สิ!เธอจะเป็นยังไงฉันก็รักอยู่ดี"
"แต่นายอย่าลืมสิ่งที่ฉันชอบสามอย่างนะไม่งั้นไม่ไปด้วยแน่"
"งั้นพรุ่งนี้ถ้าฉันทำได้เธอก็ต้องเสร็จฉันดิ!"โทโมะทำหน้าหื่น
"ทะลึ่ง!!>//<"
"ฉันจะไม่ทำอะไรเธอถ้าเธอไม่เต็มใจ"
"จริงหรอ"
"ไม่รู้ดิต้องดูสถานการณ์ก่อน"
"ตาบ้า!!"
"555 ล้อเล่นๆ...ถ้าเธอไม่ยอมฉันไม่ทำหรอก"
"งั้นฉันไปแล้วนะ!ฝันดีค่ะ จุ๊บ!"ฉันหันไปหอมแก้มเค้าก่อนจะลงจากรถไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ