ไม่ว่าจะหลักสูตรการศึกษาแบบใด สิ่งสำคัญคือ เด็กจบมาแล้วต้องนำมาใช้ในการทำงานได้

การศึกษาเป็นรากฐานสำคัญของการพัฒนาชีวิตและสังคม อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันยังมีคำถามสำคัญที่ต้องพิจารณาอย่างจริงจัง นั่นคือ “เด็กที่จบการศึกษามาแล้ว สามารถนำความรู้และทักษะที่ได้เรียนไปใช้ในการทำงานจริงได้หรือไม่?” แม้หลักสูตรการศึกษาจะมีความหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นการศึกษาตามระบบโรงเรียน มหาวิทยาลัย การศึกษาทางเลือก หรือแม้แต่การเรียนรู้ด้วยตนเอง แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ หลักสูตรเหล่านั้นต้องสามารถเตรียมความพร้อมให้ผู้เรียนเข้าสู่ตลาดแรงงานและนำไปใช้ได้จริง ปัญหาที่พบในระบบการศึกษาไทยและการเตรียมความพร้อมสู่การทำงาน แม้ว่าโรงเรียนและมหาวิทยาลัยจะสอนเนื้อหาทางวิชาการที่มีประโยชน์ แต่ยังมีปัญหาสำคัญที่พบได้บ่อย ทั้ง ความไม่สอดคล้องระหว่างหลักสูตรกับตลาดแรงงาน หลายหลักสูตรยังคงเน้นการสอนเชิงทฤษฎีมากกว่าการปฏิบัติ ส่งผลให้เด็กที่จบใหม่ขาดทักษะที่จำเป็นต่อการทำงานจริง และต้องใช้เวลาเพิ่มเติมในการฝึกฝนตนเองหรือเรียนรู้จากประสบการณ์การทำงาน และยังขาดการพัฒนาทักษะชีวิตและทักษะอาชีพ นอกจากความรู้ด้านวิชาการแล้ว ทักษะชีวิต เช่น การแก้ปัญหา การบริหารเวลา การสื่อสาร และการทำงานเป็นทีม เป็นสิ่งจำเป็นอย่างมากในการทำงาน แต่กลับไม่ได้รับการสอนหรือให้ความสำคัญมากพอ

ไม่ว่าจะเป็นหลักสูตรการศึกษาแบบใด สิ่งสำคัญที่สุดคือ เด็กที่จบมาแล้วต้องสามารถนำความรู้และทักษะไปใช้ในการทำงานได้จริง ระบบการศึกษาจำเป็นต้องปรับตัวให้ทันกับความเปลี่ยนแปลงของโลก ไม่ว่าจะเป็นการเน้นการฝึกปฏิบัติ เสริมทักษะอาชีพ หรือปรับหลักสูตรให้ตรงกับความต้องการของตลาดแรงงาน หากสามารถทำได้ เด็กไทยจะมีโอกาสประสบความสำเร็จในอาชีพ และประเทศชาติก็จะได้รับประโยชน์จากแรงงานที่มีคุณภาพและสามารถแข่งขันได้ในระดับโลก แนวทางในการพัฒนาหลักสูตรเพื่อให้เด็กสามารถนำความรู้ไปใช้ได้จริง เพื่อให้การศึกษามีประสิทธิภาพและเตรียมเด็กให้พร้อมต่อการทำงานในอนาคต หลักสูตรควรมีการปรับปรุงในด้าน ส่งเสริมการเรียนรู้แบบปฏิบัติและการแก้ปัญหาจริง เพิ่มการฝึกงานหรือโครงการที่ให้เด็กได้ทำงานจริงในองค์กร ใช้การเรียนการสอนแบบ Project-Based Learning (PBL) ที่ให้เด็กเรียนรู้ผ่านการลงมือทำ ส่วนมากจะอยู่ในหลักสูตรโรงเรียนนานาชาติในกรุงเทพ สนับสนุนให้มีการทำ Case Study หรือจำลองสถานการณ์การทำงานจริงในห้องเรียน รวมถึงปรับปรุงหลักสูตรให้สอดคล้องกับตลาดแรงงาน ร่วมมือกับภาคอุตสาหกรรมและผู้ประกอบการในการออกแบบหลักสูตร และควรมีวิชาเลือกที่เกี่ยวข้องกับอาชีพและเทคโนโลยีใหม่ ๆ ปลูกฝังแนวคิด “เรียนรู้ตลอดชีวิต” (Lifelong Learning) เพื่อให้เด็กสามารถพัฒนาตัวเองต่อไปหลังเรียนจบ เสริมสร้างทักษะที่จำเป็นในการทำงาน ฝึก Soft Skills เช่น การทำงานเป็นทีม การสื่อสาร การเจรจาต่อรอง และการคิดเชิงวิพากษ์ สอน Digital Skills ที่จำเป็นต่อการทำงานในยุคดิจิทัล เช่น การใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์ การตลาดออนไลน์ และการวิเคราะห์ข้อมูล