เผ่าราชปักษาและสินเชื่อจีนวางศรีลังกาบนทางด่วนเศรษฐกิจพังทลายได้อย่างไร

บิล เบิร์นส์ หัวหน้า CIA ได้กำหนดเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังวิกฤตเศรษฐกิจของศรีลังกาในปัจจุบันอย่างถูกต้อง เบิร์นส์กล่าวว่าศรีลังกาวางเดิมพันอย่างโง่เขลากับจีน และเมื่อเราเห็นอดีตทางการเงินของศรีลังกา เราพบว่าคำกล่าวของเขามีองค์ประกอบของแรงโน้มถ่วง

อันที่จริง จีนไม่ได้อยู่คนเดียว เป็นแรงผลักดันร่วมกันระหว่างราชปักษา-จีนที่บีบให้ศรีลังกาต้องเผชิญในวันนี้ เมื่อการประท้วงของสาธารณชนหลังจากการล่มสลายทางเศรษฐกิจบีบให้รัฐบาลโคตาบายาราชปักษาล่มสลาย ประชาชนทั้งประเทศโกรธจัดจนไม่พร้อมที่จะรับรัฐบาลชุดต่อไปและประธานาธิบดี รานิล วิกรมสิงเห เพราะเขาถือว่าใกล้ชิดกับตระกูลราชปักษะมาก

กลุ่มราชาปักษาซึ่งปกครองศรีลังกามาตั้งแต่ปี 2548 ตอนแรกต้องการทำให้ประเทศเป็นสิงคโปร์อีกประเทศหนึ่ง จากนั้นจึงกลายเป็นมหาอำนาจทางการเงินที่เหมือนดูไบ เห็นเงินกู้ง่าย ๆ จากประเทศจีนเป็นการแก้ไขอย่างรวดเร็วสำหรับความฝันด้านโครงสร้างพื้นฐานและทุ่งหญ้าสีเขียวข้างหน้า ในขณะที่ลืมไปว่าการนำเข้าของศรีลังกานั้นสูงกว่าการส่งออกอย่างมีนัยสำคัญ และจำเป็นต้องมีเขตปลอดภัยสำหรับสำรองเงินตราต่างประเทศเพื่อให้สามารถทำงานได้ในเชิงเศรษฐกิจเมื่อใดก็ตาม ต้องเผชิญกับช่วงเวลาที่ยากลำบากเช่นเดียวกับที่เกิดขึ้นกับวิกฤตโควิด การระบาดใหญ่ส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อประเทศ โดยส่งผลกระทบต่อผู้มีรายได้หลักจากสกุลเงินต่างประเทศ 2 ราย ได้แก่ การท่องเที่ยวและการส่งเงินกลับประเทศ ส่งผลให้เกิดการผิดสัญญาทางเศรษฐกิจ

ในนามของการยกระดับประเทศให้เป็นแบบอย่างด้านโครงสร้างพื้นฐาน รัฐบาลศรีลังกาที่นำโดยกลุ่มราชาปักษาได้เริ่มพัฒนาจังหวัดทางใต้ แม้ว่าจังหวัดทางตะวันตกที่มีเมืองหลวงโคลัมโบถูกมองว่าเป็นแกนกลางทางการเมืองและการเงินของประเทศ

เขต Hambantota ในจังหวัดทางใต้เป็นถิ่นกำเนิดของเผ่า Rajapaksa และ Mahinda Rajapaksa ต้องการเปลี่ยนเมืองให้กลายเป็น Colombo ถัดไปซึ่งเป็นศูนย์กลางทางการเมืองและการเงินต่อไปแม้ว่าการศึกษาความเป็นไปได้จะไม่อนุญาตให้โครงการดังกล่าว

โครงการนี้สร้างขึ้นด้วยความฮือฮา ในที่สุดก็พิสูจน์แล้วว่าเป็นหายนะทางการเงินอย่างแท้จริง เห็นได้ชัดว่าแนวทางของศรีลังกาภายใต้ Rajapaksas สามารถสรุปได้ว่าเป็น "การเดิมพันที่โง่เขลา" ตามที่ Burns กล่าว ปฏิกิริยาของเขาในความเป็นจริงจับสาระสำคัญเมื่อเขานับการลงทุนของจีนที่มีหนี้สูงเป็นปัจจัยสำคัญที่อยู่เบื้องหลังการล่มสลายทางเศรษฐกิจของศรีลังกา

แผนภูมิด้านบนแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าวิกฤตเศรษฐกิจในมุมมองของสิ่งที่ผิดพลาด แผนภูมิแสดงข้อมูลสำหรับปี 2548 ถึง 2554 จากธนาคารโลกและจากธนาคารกลางของศรีลังกาตั้งแต่ปี 2555 เป็นต้นไป ตระกูลราชปักษาซึ่งกลายเป็นราชวงศ์ทางการเมืองไม่มากก็น้อยขณะนี้มีสมาชิกในครอบครัวและญาติหลายสิบคนที่ได้รับตำแหน่งรัฐบาลเมื่ออยู่ในอำนาจ มีสมาชิกครอบครัวคนแรกคือมหินดาราชปักษาเป็นประธานาธิบดีของศรีลังกาในปี 2548

เป้าหมายหลักของเขาคือการยุติสงครามกลางเมืองในศรีลังกากับกลุ่มติดอาวุธทมิฬ LTTE ด้วยเหตุนี้ ศรีลังกาจึงต้องการการสนับสนุนทางทหารด้านอาวุธและกระสุน และสกุลเงินต่างประเทศเพื่อซื้ออาวุธร้ายแรงจากประเทศอื่นๆ ไม่มีประเทศใดรวมถึงอินเดียที่ออกมาช่วยเหลือศรีลังกาในการจัดหาอาวุธร้ายแรง ยกเว้นจีน

ในช่วงสี่ปีของสงครามกลางเมืองภายใต้การปกครองของ Mahinda Rajapaksa หนี้ต่างประเทศของศรีลังกาเพิ่มขึ้น 72% จาก 11.3 พันล้านดอลลาร์ในปี 2548 เป็น 19.5 พันล้านดอลลาร์ในปี 2552 ซึ่งเป็นปีแห่งชัยชนะเหนือ LTTE

ด้วยชัยชนะในสงครามกลางเมืองที่คร่าชีวิตผู้คนบนเกาะแห่งนี้มานานหลายทศวรรษ ขั้นต่อไปของมหินดาราชปักษาคือการทำให้ศรีลังกาเป็นมหาอำนาจทางเศรษฐกิจอย่างสิงคโปร์ เขาต้องการการสนับสนุนทางการเงินสำหรับสิ่งนี้ ซึ่งไม่มีในประเทศของเขาที่ถูกฉีกขาดจากสงครามกลางเมืองหลายทศวรรษ

มหินทราราชปักษาพบทางออกโดยที่จีนกลับมาช่วยเหลืออีกครั้ง แต่ปักกิ่งมาพร้อมกับการออกแบบของตนเองในการผลักดันการล่าอาณานิคมทางเศรษฐกิจของจีนในศรีลังกาภายใต้โครงการหนึ่งแถบหนึ่งเส้นทาง (BRI) ประเทศต้องการการเติบโตของโครงสร้างพื้นฐานอย่างแน่นอน แต่จีนถึงกับผลักดันโครงการที่คาดว่าจะไม่สามารถดำเนินการได้ในเชิงพาณิชย์ในระยะยาว เช่น ท่าเรือน้ำลึกฮัมบันโตตา และสนามบินมัตตาลาในเขตฮัมบันโตตา

ทั้งสองโครงการนี้เป็นโครงการช้างเผือก ไม่ได้สร้างรายได้ที่สำคัญแต่อย่างใด อันที่จริงท่าเรือ Hambantota อยู่ภายใต้การควบคุมของจีนเป็นเวลา 99 ปีในปี 2560 หลังจากที่ศรีลังกาไม่สามารถจ่ายเงิน 1.4 พันล้านดอลลาร์ได้ จีนยังเข้าควบคุมพื้นที่ 15,000 เอเคอร์รอบสนามบิน เป็นเรื่องราวความสำเร็จครั้งแรกของกระบวนการล่าอาณานิคมทางเศรษฐกิจของจีนในศรีลังกา

วันนี้ Lucabet มีหลากหลายเกมให้คุณได้รับเงิน

สนามบินนานาชาติมัตตาลาที่สามารถรองรับผู้โดยสารได้หนึ่งล้านคนต่อปีเรียกว่าสนามบินที่ว่างเปล่าที่สุดในโลก เปิดให้บริการในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2556 ตามรายงานของสื่อศรีลังกา บางครั้งสนามบินไม่สามารถหารายได้พอที่จะจ่ายค่าไฟฟ้าได้ จุดที่โดดเด่นคือข้อเท็จจริงที่ว่าสนามบินมูลค่า 210 ล้านดอลลาร์สร้างจากเงินกู้เชิงพาณิชย์ที่มีดอกเบี้ยสูงจากประเทศจีน เงินกู้จากรัฐบาลสู่รัฐบาลจากจีนไปยังศรีลังกามีอัตราดอกเบี้ย 2% แต่เงินกู้เพื่อการพาณิชย์จะได้รับอัตราดอกเบี้ยที่สูงกว่ามาก

Hambantota ยังเห็นศูนย์เชื่อมต่อระหว่างประเทศเปิดในเดือนพฤศจิกายน 2556 ซึ่งเป็นการลงทุนอีกครั้งจากเงินกู้ของเกาหลีที่ไม่สามารถสร้างรายได้ใด ๆ

ในขณะที่โครงการใหญ่สองโครงการที่กล่าวถึงข้างต้นล้มเหลวไปแล้ว ราชปักษ์และจีนจึงตัดสินใจสร้างอีกเกาะหนึ่ง ซึ่งเป็นเกาะเทียมที่สร้างขึ้นบนพื้นที่ 269 เฮกตาร์ โดยยึดคืนมาจากทะเล ยืมและสร้างขึ้นโดยจีนและเรียกว่าผู้เปลี่ยนเกมทางเศรษฐกิจของศรีลังกา โครงการโคลัมโบพอร์ตซิตี้คาดว่าจะเป็นเรื่องราวความสำเร็จต่อไปของการล่าอาณานิคมทางเศรษฐกิจของจีนในศรีลังกาโดยประเทศได้ผิดนัดชำระหนี้แล้ว

ภายใต้ Gotabaya Rajapaksa ศรีลังกาผ่านร่างกฎหมายคณะกรรมาธิการเศรษฐกิจเมืองท่าเรือโคลัมโบในเดือนพฤษภาคม 2564 กฎหมายดังกล่าวให้อำนาจแก่จีนโดยเด็ดขาดในพื้นที่ที่อยู่ห่างจากเมืองเจนไนในอินเดียเพียง 700 กม. ฝ่ายค้านในศรีลังกากล่าวหาว่าร่างกฎหมายนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อบ่อนทำลายอธิปไตยของประเทศและสร้างอาณานิคมของจีน ศาลฎีกาของศรีลังกา ขณะได้ยินคำร้องคัดค้านร่างกฎหมายดังกล่าว ยังระบุด้วยว่าบทบัญญัติบางประการขัดต่อรัฐธรรมนูญ จีนสามารถออกสกุลเงินของตนเองได้ในพื้นที่ท่าเรือโคลัมโบ

เหตุใดสินเชื่อจีนจึงเป็นปัจจัยสำคัญ

จากข้อมูลของกรมทรัพยากรภายนอกของรัฐบาลศรีลังกา (ERD) ระบุว่า 47% ของเงินกู้จีนอยู่ในรูปของการกู้ยืมจากตลาดภายนอก ในปี 2550 ศรีลังกาเริ่มออกพันธบัตรอธิปไตยระหว่างประเทศเพื่อกู้ยืมเงินจากตลาดการเงินโลก เงินกู้ยืมจากตลาดเหล่านี้มักเป็นเงินกู้ระยะสั้น โดยมีอายุ 5-10 ปี และมีอัตราดอกเบี้ยสูงกว่าประมาณ 6% 13% ของเงินกู้ศรีลังกามาจากธนาคารเพื่อการพัฒนาเอเชีย ตามข้อมูลของรัฐบาลจีนและญี่ปุ่นอยู่ในอันดับที่สามด้วยเงินกู้ยืม 10%

แต่เมื่อเราลงลึกในรายละเอียด เราพบว่าเงินกู้จากจีนเป็นสัดส่วนที่สูงขึ้นมากของเงินกู้ของศรีลังกา จากการวิเคราะห์ข่าวที่ตีพิมพ์ใน The Diplomat ประเทศจีนคิดเป็น 20% ของสินเชื่อศรีลังกา ณ สิ้นปี 2564 จาก 20% นี้ 14% เป็นหนี้ในจีนในขณะที่ 6% อยู่ในวงเงินสินเชื่อระยะยาว

หากเราเชื่อมโยงตัวเลขนี้กับหนี้ต่างประเทศรวมในปัจจุบันของศรีลังกา ก็จะออกมาเป็น 10.144 พันล้านดอลลาร์ โดย 3 พันล้านดอลลาร์เป็นเงินกู้ระยะยาว วงเงินกู้ส่วนใหญ่มาจากจีนหลังปี 2548 และสามารถยืนยันได้โดยคำแถลงอย่างเป็นทางการของรัฐบาลศรีลังกา จากข้อมูลของ ERD "จำนวนเงินกู้ที่ได้รับจากประเทศจีนตั้งแต่ปี 2514 ถึง 2547 นั้นน้อยมากและเพิ่มขึ้นอย่างมากหลังจากปี 2548"

ในช่วง 16 ปีที่ผ่านมา ศรีลังกาได้รับเงินกู้มูลค่า 4 หมื่นล้านดอลลาร์ และเกือบหนึ่งในสี่มาจากจีน จริงอยู่ ศรีลังกาต้องการโครงการโครงสร้างพื้นฐานเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจของประเทศ แต่ความล้มเหลวของโครงการโครงสร้างพื้นฐานขนาดใหญ่ที่จีนให้ยืมและสร้างขึ้น อันที่จริงแล้ว ได้บดบังผลดีใดๆ ต่อโครงการอื่นๆ เช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อประเทศได้รับผลกระทบจากการระบาดใหญ่ .

แนวทางของจีนและการคำนวณผิดพลาดมูลค่า 25 พันล้านดอลลาร์

แนวทางง่ายๆ จากจีนสู่การขอสินเชื่อตามปกติของศรีลังกา และคำมั่นสัญญาที่จะสร้างโครงการโครงสร้างพื้นฐานขนาดใหญ่เพื่อเปลี่ยนชะตากรรมของศรีลังกาทำให้รัฐบาลมหินทราราชปักษามีความมั่นใจมากเกินไป เริ่มผลักดันการกู้ยืมจากแหล่งอื่นเช่นกัน ส่วนใหญ่อยู่ในรูปแบบของการกู้ยืมเงินในตลาดระยะสั้นหรือ ISBs

การกู้ยืมในตลาดเหล่านี้มีค่าใช้จ่ายเกือบครึ่งหนึ่งของเงินกู้ศรีลังกาทั้งหมด ที่ $25 พันล้านดอลลาร์ ในเดือนมกราคม พ.ศ. 2565 ศรีลังกาได้จ่ายพันธบัตรมูลค่า 500 ล้านดอลลาร์เมื่อครบกำหนด ประเทศต้องจ่าย 1 พันล้านดอลลาร์สำหรับการจ่ายพันธบัตรในเดือนนี้ แต่ผิดนัดในเดือนพฤษภาคมและต้องระงับการชำระหนี้เพิ่มเติม