35 ปีนับตั้งแต่เกิดภัยพิบัตินิวเคลียร์ เชอร์โนบิลเตรียมพร้อมสำหรับการไหลทะลักของนักท่องเที่ยว

ในช่วง 35 ปีนับตั้งแต่เกิดภัยพิบัตินิวเคลียร์ที่เชอร์โนบิล ถนนสายหลักในบริเวณใกล้เคียงในเมืองพริเพียต ประเทศยูเครน ถูกพืช ต้นไม้ และสัตว์ป่าเข้ายึดครอง

หลายชั่วโมงหลังจากการล่มสลายของเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ของสหภาพโซเวียตในปี 1986 เมืองที่เคยเป็นที่ตั้งของคนงานในโรงไฟฟ้านิวเคลียร์และครอบครัวของพวกเขาได้ดำรงอยู่ตั้งแต่นั้นมาเป็นเมืองผีที่น่าขนลุก

แต่ตอนนี้ถนนสายกลางไม่มีต้นไม้และไม้พุ่ม และเชื่อมต่อกับสายส่งไฟฟ้าอีกครั้ง ในปี 2020 อดีตผู้อยู่อาศัยในเมืองที่ครั้งหนึ่งเคยรุ่งเรืองแห่งนี้ได้ไปเยือนเมืองนี้เป็นครั้งแรกเพื่อฉลองครบรอบห้าทศวรรษนับตั้งแต่ก่อตั้งครั้งแรกในสหภาพโซเวียตในขณะนั้น

แม้ว่าจะมีนักท่องเที่ยวที่เหนียวแน่นเพียงไม่กี่หยดเท่านั้นที่เดินทางไปยังเชอร์โนบิลและบริเวณโดยรอบในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา ทางการยูเครนเชื่อว่าในไม่ช้าสิ่งนี้จะกลายเป็นกระแสน้ำ ถ้าไม่ใช่น้ำท่วม

HBO มินิซีรีส์

การตระหนักรู้ของสาธารณชนเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่เชอร์โนบิลเมื่อ 35 ปีที่แล้วในวันที่ 26 เมษายน เพิ่มขึ้นจากมินิซีรีส์ HBO ที่ได้รับความนิยมและได้รับการชื่นชมอย่างมากเกี่ยวกับภัยพิบัติและผลที่ตามมา

การท่องเที่ยวจำนวนมากไม่เพียงแต่ช่วยรักษาเหตุการณ์ของเชอร์โนบิลให้คงอยู่ ทางการยูเครนเชื่อ แต่ยังนำเงินสดมาช่วยในการฟื้นฟูงานต่อไป

เช่นเดียวกับการบูรณะใน Pripyat รัฐบาลได้วางแผนพิพิธภัณฑ์แห่งใหม่ซึ่งจัดแสดงอุปกรณ์กู้ภัยที่ใช้ในระหว่างการทำความสะอาดเมื่อกว่าสามทศวรรษที่แล้ว

ผลพวงจากภัยพิบัตินิวเคลียร์ครั้งเลวร้ายที่สุดในโลก ประชาชนราว 350,000 คนถูกย้ายออกจากพื้นที่โดยรอบเชอร์โนบิล เมืองใหม่ Slavutich ก่อตั้งขึ้นเพื่อเป็นบ้านของคนงานในโรงงานและนักวิทยาศาสตร์ ห่างจากจุดที่เกิดการระเบิดประมาณ 30 กม.

แต่เขตยกเว้นเชอร์โนบิลยังคงเป็นอนุสาวรีย์ที่ว่างเปล่าและกว้างใหญ่สำหรับความผิดพลาดของมนุษย์อย่างใหญ่หลวงที่กระทำโดยเจ้าหน้าที่โซเวียตเมื่อ 35 ปีที่แล้ว ซึ่งทำให้เครื่องปฏิกรณ์หมายเลข 4 ระเบิด ไฟไหม้ และพ่นสารกัมมันตภาพรังสีออกสู่ชั้นบรรยากาศ

ทางการโซเวียตพยายามทำให้ภัยพิบัติสงบลง โลกที่กว้างขึ้นได้เรียนรู้ว่าบางอย่างเกิดขึ้นที่เชอร์โนบิลหลังจากตรวจพบระดับรังสีทางเหนือสุดของสวีเดน ในเมือง Kyiv ในขั้นต้นนั้น ประชาชนไม่ได้รับการบอกเล่าเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ล่มสลาย ซึ่งเกิดขึ้นทางใต้เพียง 65 กิโลเมตร

ในขั้นต้น เครื่องปฏิกรณ์ถูกฝังอยู่ภายในโลงศพขนาดใหญ่ ซึ่งล่าสุดในปี 2019 ยังคงมีรังสีรั่วไหลออกมา ในปีนั้น ในที่สุดก็ถูกห่อหุ้มด้วยเพิงโค้ง ภายใน หุ่นยนต์ยังคงใช้ความพยายามอย่างอุตสาหะในการรื้อสิ่งที่เหลืออยู่ของเครื่องปฏิกรณ์

เฉพาะตอนนี้เท่านั้นที่เจ้าหน้าที่ของยูเครนสบายใจที่จะแนะนำว่าในที่สุดเขตยกเว้น Prypat และแม้แต่เครื่องปฏิกรณ์ที่ฝังไว้ก็อาจกลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวได้: อนุสาวรีย์ไม่เพียง แต่สำหรับความผิดพลาดในอดีตของมนุษยชาติเท่านั้น แต่ยังรวมถึงความสามารถในการรับตัวเองและดำเนินการต่อไป

“การท่องเที่ยวของเรามีเอกลักษณ์เฉพาะตัว มันไม่ใช่แนวคิดคลาสสิกของการท่องเที่ยว” Bohdan Borukhovskyi รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงสิ่งแวดล้อมของยูเครนกล่าว

“นี่เป็นพื้นที่ของการทำสมาธิและการไตร่ตรอง ซึ่งเป็นพื้นที่ที่คุณสามารถเห็นผลกระทบของความผิดพลาดของมนุษย์ แต่ [ที่] คุณยังสามารถเห็นความกล้าหาญของมนุษย์ที่แก้ไขมันได้”

การออกอากาศของซีรีส์ HBO ทำให้จำนวนนักท่องเที่ยวเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าในปี 2019 ทางการกล่าว ก่อนที่การระบาดของโควิด-19 จะหยุดโดยสมบูรณ์ภายในกลางปี ​​2020 เมื่อการระบาดใหญ่ลดน้อยลง เจ้าหน้าที่หวังว่าพวกเขาจะสามารถควบคุมศักยภาพด้านการท่องเที่ยวของเชอร์โนบิลได้

ดังนั้นการทำงานใน Pripyat ซึ่งรวมถึงการกวาดล้างพืชพรรณและการใช้พลังงานไฟฟ้า ทางการวางแผนที่จะสร้างเส้นทางที่กำหนดไว้ผ่านซากปรักหักพังเพื่อให้นักท่องเที่ยวสามารถเยี่ยมชมสถานที่ต่างๆ เช่น สระว่ายน้ำร้างของเมืองและสวนสนุก

สัตว์ป่าเจริญรุ่งเรือง

เครื่องปฏิกรณ์ทั้งสี่ของโรงงานอยู่ในกระบวนการรื้อถอน แต่งานนี้จะไม่แล้วเสร็จภายในปี 2064 อย่างเร็วที่สุด บางส่วนของไซต์อาจมีกัมมันตภาพรังสีเป็นเวลาหลายศตวรรษ แต่ขณะนี้ระดับต่ำพอที่นักท่องเที่ยวจะเยี่ยมชมได้อย่างปลอดภัยและสำหรับนักวิทยาศาสตร์ที่สามารถทำงานได้

ยูเครนยังคงห้ามไม่ให้มีที่อยู่อาศัยระยะยาวภายในเขตดังกล่าว แม้ว่าจะมีคนราว 100 คน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นอดีตผู้พำนักอาศัย ซึ่งคาดว่าจะฝ่าฝืนคำสั่งดังกล่าวและยังคงอาศัยอยู่ที่นั่นต่อไป

การไม่อยู่ของมนุษย์ได้นำไปสู่ความเจริญรุ่งเรืองของสัตว์ป่า โดยมีหมี วัวกระทิง หมาป่า ลิงซ์ ม้าป่า และนกหลายสิบสายพันธุ์ที่อาศัยอยู่รอบๆ นอกจากนี้ยังดึงดูดนักวิทยาศาสตร์ที่ยินดีต้อนรับโอกาสในการศึกษาว่าสัตว์ตอบสนองต่อการขาดการพัฒนามนุษย์อย่างไร

“นี่คืออาณาเขตขนาดมหึมา… ซึ่งเราเก็บบันทึกเหตุการณ์ของธรรมชาติเอาไว้” เดนิส วิชเนฟสกี นักชีววิทยาวัย 43 ปี ผู้ซึ่งสังเกตธรรมชาติในเขตอนุรักษ์แห่งนี้มาตลอด 20 ปีที่ผ่านมา กล่าว “เขตยกเว้นไม่ใช่คำสาป แต่เป็นทรัพยากรของเรา”

ตอนนี้ยูเครนกำลังมองหาเขตยกเว้นที่ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกโดยองค์การยูเนสโก

“เชอร์โนบิลไม่ควรเป็นสนามเด็กเล่นสำหรับนักล่าผจญภัย” โอเล็กซานเดอร์ ตคาเชนโก รัฐมนตรีกระทรวงวัฒนธรรมยูเครน กล่าวกับเอพี

“ผู้คนควรออกจากเขตการกีดกันด้วยความตระหนักรู้ถึงความทรงจำทางประวัติศาสตร์ของสถานที่แห่งนี้และความสำคัญต่อมวลมนุษยชาติ”