โลกตั้งแต่ 9/11: 20 ปีที่ผ่านมาในรูป

คือภาพเมื่อ 20 ปีที่แล้วนับตั้งแต่ 9/11 ที่แสดงแผนภูมิ "สงครามต่อต้านการก่อการร้าย" ที่ตามมาและผลกระทบในวงกว้างต่อเหตุการณ์ในโลก

2001: 9/11

เครื่องบินที่ประสานกันโจมตีตึกแฝดในนิวยอร์กและเพนตากอนคร่าชีวิตผู้คนไปเกือบ 3,000 คน เป็นการโจมตีของผู้ก่อการร้ายที่ร้ายแรงที่สุดในประวัติศาสตร์

การตอบสนองจากสหรัฐฯ ภายใต้การนำของประธานาธิบดีจอร์จ ดับเบิลยู บุช นั้นรวดเร็ว ในเดือนตุลาคม การโจมตีอัฟกานิสถานครั้งแรกเกิดขึ้นเพื่อ "ป้องกันไม่ให้ประเทศเหลือที่หลบภัยสำหรับผู้ก่อการร้ายอิสลามิสต์ของอัลกออิดะห์"

อีกหนึ่งปีต่อมา Osama bin Laden อ้างความรับผิดชอบต่อการโจมตีในนามของอัลกออิดะห์

กลุ่มตอลิบานซึ่งประณามการโจมตีแต่ปฏิเสธที่จะมอบบินลาเดน ต่อต้านเพียงเล็กน้อย

2002: ความกังวลเกี่ยวกับสงครามในอัฟกานิสถานเกิดขึ้น

รัฐบาลสหรัฐฯ ได้เปิดศูนย์กักกันอ่าวกวนตานาโมในเดือนมกราคม เพื่อควบคุมตัวและสอบสวนผู้ต้องสงสัยก่อการร้ายกลุ่มอิสลามิสต์

ฐานทัพเรือตั้งอยู่ในคิวบา และวอชิงตันถูกกล่าวหาว่าเพิกเฉยต่อหลักนิติธรรมและบังคับให้ผู้ต้องขังถูกทรมานและทารุณกรรม

ในอัฟกานิสถาน รัฐบาลตอลิบานล่มสลายภายในเวลาไม่กี่เดือน และหลังจากนั้นรัฐบาลชั่วคราวชุดหนึ่งก็ประสบความสำเร็จ

2003: อิรักถูกรุกราน

กองทหารอเมริกันบุกอิรักในเดือนมีนาคมซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ "สงครามต่อต้านการก่อการร้าย" ฝ่ายบริหารของบุชกล่าวหาว่าผู้นำประเทศซัดดัม ฮุสเซนเป็นหนึ่งใน "ผู้สนับสนุนการก่อการร้าย" ของโลก และเป็นส่วนหนึ่งของ "Axis of Evil" ที่มีชื่อเสียงร่วมกับอิหร่านและเกาหลีเหนือ

นอกจากนี้ ฮุสเซนยังถูกกล่าวหาว่าให้ที่พักพิงแก่ผู้ก่อการร้าย และกลุ่มพันธมิตรกล่าวว่าการบุกรุกดังกล่าวมีจุดมุ่งหมายเพื่อกำจัดประเทศที่ถูกกล่าวหาว่าใช้อาวุธที่มีอำนาจทำลายล้างสูง

2004: กลุ่มก่อการร้ายอิสลามิสต์โจมตีในยุโรป

การโจมตีอย่างโหดร้ายบนรถไฟโดยสารในกรุงมาดริดเมื่อวันที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2547 คร่าชีวิตผู้คนไปเกือบ 200 คน เป็นคลื่นลูกแรกของการโจมตีของผู้ก่อการร้ายอิสลามิสต์ที่ร้ายแรงทั่วทวีปเก่า ซึ่งรวมถึงลอนดอนและแมนเชสเตอร์ในปี 2548 และ 2560 ปารีสและนีซในปี 2558 และ 2559 และเบอร์ลินด้วยในปี 2559

การก่อการร้ายของอิสลามิสต์ยังสร้างรอยแผลเป็นให้กับอิสตันบูล บาหลี มุมไบ และโคลอมโบอีกด้วย

2005: อัฟกานิสถานพิสูจน์แล้วว่ายาก

แม้จะประสบความสำเร็จในการรณรงค์ในอัฟกานิสถานเพื่อขับไล่กลุ่มตอลิบาน การเจรจากับผู้นำชนเผ่าของประเทศก็เป็นเรื่องยาก การเลือกตั้งจะจัดขึ้นสี่ปีหลังจากการบุกรุก แต่การโจมตียังคงดำเนินต่อไปทุกวัน

2006: ซัดดัม ฮุสเซน ถูกประหารชีวิต

เมื่อวันที่ 20 ธันวาคม ซัดดัม ฮุสเซน ผู้นำอิรักที่ถูกขับออกไป ถูกตัดสินว่ามีความผิดฐานก่ออาชญากรรมต่อมนุษยชาติโดยการดำเนินคดีกับรัฐบาลเฉพาะกาลในประเทศของเขา และถูกตัดสินประหารชีวิต เขาถูกฆ่าโดยการแขวนคอ 10 วันต่อมา

2550: 500 ถูกสังหารในการโจมตีอิรัก

การยุติระบอบการปกครองก่อนหน้านี้ไม่ได้ยุติความตึงเครียดในอิรัก เมื่อวันที่ 19 สิงหาคม มีผู้เสียชีวิตเกือบ 500 คนใน Qahtaniya ใกล้ Mosul ในการโจมตีด้วยรถบรรทุก เหยื่อรายนี้เป็นของชุมชนยาซิดี ซึ่งเป็นนิกายเคิร์ดที่ถือว่าหมิ่นประมาทโดยกลุ่มอิสลามิสต์ สหรัฐโทษอัลกออิดะห์สำหรับการโจมตี

2008: สหรัฐฯ จับตาถอนอัฟกานิสถาน

การฝึกกองกำลังอัฟกานิสถานโดยกลุ่มพันธมิตรเร่งขึ้นโดยมีเป้าหมายที่จะถอนตัวภายในปี 2014

2552: หลักฐานการละเมิดโดยกองกำลังระหว่างประเทศ

การพิจารณาคดีในแบล็ควอเตอร์สิ้นสุดลงด้วยพนักงานของบริษัทรักษาความปลอดภัยเอกชนที่ทำสัญญากับสหรัฐฯ ซึ่งพบว่าได้สังหารพลเรือนชาวอัฟกัน

2010: WikiLeaks ทำให้สหรัฐฯ อับอาย

WikiLeaks เปิดเผยรายละเอียดของ "การฆาตกรรมหลักประกัน" ที่กระทำโดยสหรัฐฯ ในอิรัก ผ่านการตีพิมพ์สายลับทางการทูตหลายพันสาย เชลซี แมนนิ่ง ส่วนตัวถูกจับกุมในข้อหาเป็นหนึ่งในแหล่งข่าวรั่วที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์

อกจากนี้ "บันทึกสงคราม" อัฟกานิสถานของ WikiLeaks ยังให้รายละเอียดเกี่ยวกับ "หลักประกัน" ของพลเรือนที่เสียชีวิต การลักพาตัว การทรมาน และการมีส่วนร่วมของปากีสถานในการป้องกันกลุ่มตอลิบาน

2011: บินลาเดนถูกจับ

เมื่อวันที่ 2 พฤษภาคม ประธานาธิบดีสหรัฐ บารัค โอบามา ประกาศว่าโอซามา บิน ลาเดน ถูกจับและสังหาร

การถอนตัวของวอชิงตันจากอิรักเสร็จสิ้นในเดือนธันวาคม กลุ่มผู้ก่อการร้ายฉวยโอกาสเพื่อแพร่ขยายรวมถึงรัฐอิสลามที่เรียกว่า

2012: Julian Assange เข้าสู่สถานทูตเอกวาดอร์

จูเลียน อัสซานจ์ ผู้ก่อตั้ง WikiLeaks ถูกควบคุมโดยระบบยุติธรรมของสหรัฐฯ ในเรื่องการทรยศและจารกรรม พยายามลี้ภัยในสถานทูตเอกวาดอร์ในลอนดอน

เขาจะอยู่ที่นั่นเป็นเวลาเจ็ดปีในช่วงเวลานั้น WikiLeaks ยังคงดำเนินการเอกสารต่อสาธารณะสำหรับรัฐบาลและบริษัทต่างๆ

Assange ถูกตำรวจอังกฤษจับกุมเมื่อเดือนเมษายน 2019 หลังออกจากสถานทูตหลังจากสูญเสียการสนับสนุนจากรัฐบาลใหม่ของเอกวาดอร์

จนถึงตอนนี้ ผู้พิพากษาปฏิเสธที่จะส่งตัวเขาไปสหรัฐฯ เนื่องจากสภาพจิตใจของเขา