เเอบรักคนที่ไม่เคยรักเราจะดีรึเปล่าค่ะ...

ตอนนั้นเราพึ่งอยู่ป.4เเล้วตอนนั้นพี่เขาอยู่ป.6เเล้วตอนนั้นเราเเอบชอบพี่เขาทุกๆวันเราจะคอยตามหาเเละมองพี่เขาในตอนที่พี่เขายิ้ม เเต่พอเราเห็นเขาอยู่กับพี่ผู้หญิงคนหนึ่งเราเเถมจะทรุดลงกับพื้นพวกพี่เขาสนิทกันมากขึ้นยิ่งทำให้เรานั้นปวดใจขึ้นไปอีกเเละมารู้อีกทีพี่เขาเป็นเเฟนกับพี่ผู้หญิงคนนั้นไปเเล้วเราก็ยังพอรับไหวเเล้วท่องว่า''เขาไม่ได้รักเรา เเค่มองเขาเราก็มีความสุขเพราะฉะนั้นอย่าร้องไห้...''เเละตอนนั้นพอเราทำใจได้เเล้วตอนนั้นเราเล่นเฟสบังเอิญไปเจอชื่อพี่เขาเราก็ลังเลว่าจะขอเป็นเพื่อนดีไหมเพราะเราตั้งใจจะตัดคำว่ารักออกเเล้วหันมาเป็นเพื่อนกับพี่เขาเเทนเเต่เราก็ทำไมได้..เเล้วเหม่อลอยจนไปกดขอเป็นเพื่อนพี่เขาเราตกใจมาก เเล้วรอลุ้นเเละในที่สุดผลก็ออกมา!พี่เขายอมรับเราว่าเป็นเพื่อนเราดีใจอยู่เเล้วรู้สึกเจ็บปนอยู่ด้วย มีอยู่ช่วงหนึ่งเราไปทักพี่เขา(ในเฟส)เเต่พี่เขาตอบกลับมาว่า''รำคาญจะไปไหนก็ไปเลยไป''เราเงียบเเล้วก็กดคีย์บอดร์คอมไปว่า''ไม่เป็นไรค่ะ ถึงพี่จะรำคาณฉันเเต่ไม่เป็นไรเพราะฉันไม่มาให้เห็นหน้าพี่อีกเลย''จบเเล้วเราก็รีบปิดคอมเเล้วขึ้นไปนอนร้องไห้อยู่เเล้วพอมาอีกวันเราเเถบไม่อยากมองหน้าพี่เขาเลย(เเต่ก็เเอบเหล่หน่อยๆ)พอพี่เขาจบป.6ไปเราก็ขึ้นชั้นป.5เเล้วเรามารู็อีกทีว่าพี่เขามีเเฟนใหม่เเฟนใหม่ของพี่เขานั้นน่ารักมากเราเคยเห็นรูปตอนพี่เขากับเเฟนยืนกอดกัน เเล้วเราก็เจ็บเเละเจ็บ เจ็บมาก เเละตอนนั้นก็ไม่คิดว่าอยากมีความรักเเล้วเพราะว่าเมื่อก่อนสงสัยว่าเลิกเเล้วทำไมต้องเจ็บเเต่ตอนนี้สงสัยว่าเจ็บเเล้วทำไมยังต้องรัก...