ความรักทั้ง 8 ของเจตน์

เจตน์เก็บบทเรียนที่ได้รับจากป๊อปปี้เลิฟของเค้า แล้วเดินหน้าต่อ หลายครั้งที่เค้าเจอแอท บนรถประจำทาง เค้าทำได้เพียงแค่มองเค้าอยู่ห่างๆ และ

หวังเพียงว่า แอทอาจจะวนกลับมาในอนาคตของเค้าช่วงใดช่วงหนึ่งก็เป็นได้ 

เจตน์ได้เข้าเรียนในโรงเรียนหญิงล้วน ในชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ด้วยทุนเรียนดี ในห้อง 1 หรือห้องคิงส์ ที่มีนักเรียนทั้งหมด 51 คน 

เดี๋ยวก่อนถอยมาแป๊ป เจตน์ไม่ได้เก่งขนาดนั้นหรอก เธอสอบได้ที่ 7 ตอน ป.6 แต่เพื่อนเธอที่ได้ที่หนึ่งถึงหก เค้าได้เข้าเรียนที่อื่นกันไปหมดแล้ว

ทุนเรียนดีในโรงเรียนแห่งนี้ จึงตกถึงเธอ..

ณ โรงเรียนหญิงล้วนที่เต็มไปด้วยนักเรียนจำนวนหลายพันคน แต่โรงเรียนเล็กแคบเหมือนขนมชั้น ทำให้ทุกคนก็รู้จักมักคุ้นหน้ากันเป็นอย่างดี

เนื่องจากห้องเรียนมีจำนวนไม่มาก และเราอยู่ชั้น ม.2 ก็ต้องเดินเรียนตามระเบียบของเด็กที่ยังมีกำลังวังชา แม้ว่ากระเป๋าจะหนักเป็นตันๆ

ในงานกีฬาสีโรงเรียน เด็กทุกคนต่างตื่นเต้นกับการแข่งขัน และขบวนพาเหรด ฉันก็แค่เด็กอ้วนๆ ตันๆ ตัดผมเสมอติ่งหู เนิร์ดๆ

แต่ในใจของฉันมันไม่ได้เนิร์ดนะเส่ ฉันพร้อมมีความรักให้กับคนทั้งโลก เพ้อเนอะ ฉันสะดุดตามาก กับคนถือธงสีแดง หน้าตาเธอช่าง

น่ารัก ผมหนา ใส่ชุดกีฬาแล้วลุคคือผัดสัว(ผัวสัดๆ)มากคร่าา ฉันหลงเลิฟพี่เค้าตั้งแต่แรกเห็น ฉันได้รู้ในภายหลังว่าพี่เค้าชื่อ เจี๊ยบ

เค้าช่างเท่ห์มากเสียนี่กระไร 

ฉันว่าคนเรียนโรงเรียนหญิงล้วนก็น่าจะเข้าใจว่า มันฟิลแบบไหนกัน หลงปลื้มรุ่นพี่ แต่ความรักครั้งนี้ของฉันมันช่างแสนสั้นนัก ไม่นานหลังจากนั้น 

พี่เจี๊ยบในชุดนักเรียน ก็คือผู้หญิงน่ารักๆคนนึง ตัวสูง กระโปรงเสมอเข่า(สมัยก่อนมันก็ไม่ได้ถูกระเบียบเท่าไหร่นะ) แม้ว่าพี่เจี๊ยบจะมีคนแอบปลื้มมากมาย

แต่ตัวพี่แกนั้นดันไปหลงรักเพื่อนสนิทตัวเอง ซึ่งเพื่อนสนิทคนนั้น ก็คือพี่ของเพื่อนในห้องฉันเองจ้า โลกกลมเนอะ ฉันก็ได้แอบปลื้มพี่เค้าจนกระทั่ง

ได้พบกับเธออีกคน ...

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความรักมันก็แบบนี้ ในขณะมีใครหลายคนมองไปที่พี่ แต่พี่ก็มองที่เค้าคนนั้นแค่คนเดียว

อันนี้คือภาพที่ฉันเห็นเวลาที่พี่เจี๊ยบมองเพื่อนคนนั้น แม้ว่าเค้าไม่มีทีท่าว่าจะสมหวังเลยก็ตาม