ชีวิตที่ต่อลมหายใจได้ด้วยน้ำใจ

               มูลนิธิเพื่อเพื่อน เป็นองค์กรเกี่ยวกับการดูแลสัตว์ป่วยยากไร้ ก่อตั้งขึ้นด้วยความใจบุญของสุนทรีย์ หญิงวัยกลางคนที่รักสัตว์เป็นที่สุด เธอไม่ได้มีฐานะดีเหมือนเศรษฐีคนอื่น ๆ แต่ถ้าเป็นเรื่องช่วยเหลือเพื่อนสี่ขาเธอก็ไม่ยอมแพ้หรอก เธอคิดว่าสัตว์ก็เหมือนคน มีชีวิตและจิตใจ ต้องการดูแลเอาใจใส่และต้องการความรัก ในอดีตเธอเคยคิดว่าความรักดี ๆ มาจากการไขว่คว้า ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าการได้รับความรักที่แท้จริงไม่ใช่การขอ แต่เป็นการให้ต่างหาก เธอมีความสุขมากที่ได้ให้ความรักให้การดูแลเพื่อน ๆ ตัวเล็กเหล่านี้ ทว่าทุกอย่างล้วนมีขีดจำกัด ลำพังเงินยังชีพหลังเกษียณเริ่มหมดลงแล้ว...เธอรับสุนัขและแมวมาดูแลมากเกินไป

               ปวดเศียรเวียนเกล้าอยู่พักใหญ่ ๆ สุนทรีย์ก็นึกอะไรได้ สายตาสบกับโทรศัพท์มือถืออย่างเปล่งประกาย เธอรีบดื่มกาแฟรสโปรดแล้วลุกจากเก้าอี้ เธอวางแก้วกาแฟที่ถูกตัวเองขโมยดื่มจนเกลี้ยงแก้วไว้ในซิงค์ล้างจาน หยิบโทรศัพท์มือถือและเดินไปยังบ้านเพื่อนในอุปการะ

               มูลนิธิตั้งอยู่ในอาณาเขตบริเวณบ้านของเธอ เธอจึงไม่จำเป็นต้องอาศัยรถยนต์ในการเดินทาง นอกจากเธอก็จะมีเจ้าหน้าที่ที่เป็นทาสสุนัขทาสแมวมาร่วมดูแลองค์กรด้วย ครั้นเดินมาถึง...แซมมี่ก็เดินเข้ามาต้อนรับเป็นตัวแรก ตามด้วยของขวัญและเจ้าคุณที่วิ่งออกมาจากโรงเลี้ยงสุนัข แซมมี่เป็นสุนัขหลังอานที่ถูกรถชนและยังเป็นสุนัขจรจัด เธอเพิ่งรับมาเลี้ยงเมื่อสามเดือนที่แล้ว ของขวัญเป็นสุนัขของเจ้าหน้าที่พี่เลี้ยงสัตว์นำมาเลี้ยงเพื่อช่วยงานในองค์กร ส่วนเจ้าคุณเป็นสุนัขฝากเลี้ยงระหว่างที่กำลังรักษาอาการป่วย อีกสองสามวันคงได้กลับไปหาเจ้าของเดิม สุนทรีย์ลูบหัวเกลอสามตัวอย่างเอ็นดู เล่นกับเจ้าตูบได้เพียงครู่ วรรณา เจ้าหน้าที่จัดสรรงบประมาณมูลนิธิเพื่อเพื่อน และ กรพินธุ์ พี่เลี้ยงสัตว์และสัตวบาลประจำองค์กรก็เดินออกมาจากโรงอนุบาลสัตว์ป่วย อาคารหลังข้าง ๆ โรงเลี้ยงสุนัข

               "สวัสดีค่ะคุณป้า" ทั้งสองทักทายสุนทรีย์พร้อมเพรียงกัน เธอรับไหว้ตอบยิ้ม ๆ ตรงข้ามกับสีหน้าสองสาว พวกเธอคงกังวลเรื่องค่าอาหารและค่ายาของผองสัตว์ในความดูแลเช่นเดียวกับเธอในตอนแรก

               "คุณป้าคะ คือว่า..." ก่อนที่วรรณาจะพูดเรื่องชวนปวดหัวจนจบ สุนทรีย์ก็พูดแทรกขึ้นพลางโชว์ตัวช่วยในมือ

               "ไม่เป็นไร ป้าเจอทางออกแล้วจ้ะสาว ๆ "

               แล้วทั้งสามก็ร่วมมือช่วยกันถ่ายรูปสุนัขรูปแมว รูปเดี่ยวบ้าง...รูปหมู่บ้าง...

               โชว์สภาพปัญหาบ้าง... โชว์ความน่ารักของเหล่าตูบบ้าง... 

               เมื่อได้ภาพที่ต้องการกลุ่มอัศวินพิทักษ์สัตว์ก็เดินเข้ามายังห้องทำงาน นั่งเลือกรูปที่ใช้ได้และพิมพ์ข้อความขอความอนุเคราะห์จากผู้ใจบุญ ต่อลมหายใจให้กับเด็ก ๆ ที่มูลนิธิ ซึ่งการรับบริจาคทางเฟซบุ๊กและไลน์ก็ได้รับการตอบรับเป็นอย่างดี มีผู้ใจบุญโอนเงินเข้ามายังมูลนิธิเพื่อเพื่อนอย่างล้นหลาม หนึ่งในนั้นก็มีน้ำใจจากแพรวรัตน์ด้วย...

               หลังจากมูลนิธิเพื่อเพื่อนประกาศรับบริจาคได้ประมาณสองสามวัน ได้มีผู้ใช้เฟซบุ๊กชื่อ 'แพรว แพรวรัตน์' ส่งข้อความเข้ามาถามรายละเอียด เวลานั้นไม่มีใครอยู่เลย เพราะออกไปรับประทานอาหารกลางวันกันหมด เหลือเพียงสุนทรีย์ที่นั่งจิบกาแฟที่โต๊ะเพียงลำพัง สุนทรีย์พอมีทักษะการใช้สื่อโซเชียลอยู่บ้าง เธอลุกไปนั่งยังโต๊ะที่มีคอมพิวเตอร์เปิดอยู่ทันทีที่ได้ยินเสียงข้อความ ด้วยจำได้ว่าคอมพิวเตอร์เครื่องนั้นไว้สำหรับติดต่อกับมูลนิธิเพื่อเพื่อนโดยเฉพาะ สุนทรีย์เปิดอ่านข้อความซึ่งระบบตอบอัตโนมัติตอบกลับไปแล้ว เธอพิมพ์ถามซ้ำอีกครั้ง

มูลนิธิเพื่อเพื่อน : สวัสดีค่ะ มูลนิธิเพื่อเพื่อนยินดีต้อนรับค่ะ ติดต่อสอบถามอะไรคะ

แพรว แพรวรัตน์ : ดิฉันสนใจที่จะบริจาคเงินเพื่อช่วยเหลือสัตว์ป่วยค่ะ

มูลนิธิเพื่อเพื่อน : ยินดีค่ะ

แพรว แพรวรัตน์ : สอบถามรายละเอียดหน่อยค่ะ มีบัญชีมูลนิธิมั้ยคะ

มูลนิธิเพื่อเพื่อน : มีค่ะ นางสุนทรีย์ ไตรยางค์ ธ.กรุงเทพฯ เลขที่บัญชี xxx-4-75886-x

แพรว แพรวรัตน์ : มีแต่บัญชีส่วนตัวหรอคะ

มูลนิธิเพื่อเพื่อน : ใช่ค่ะ ป้าเป็นเจ้าของมูลนิธิ ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับทั้งทางเอกชนและรัฐบาลค่ะ เปิดมูลนิธิด้วยเงินบำนาญหลังเกษียณ เปิดมาได้สามปีแล้ว แต่มีหลายชีวิตที่ต้องดูแล ป้ารับภาระไม่ไหวจึงเปิดรับบริจาคค่ะ

แพรว แพรวรัตน์ : ขอขอบคุณสำหรับรายละเอียดนะคะ และก็ขอโทษที่หนูถามมากเกินไปค่ะ หนูชอบบริจาคค่ะ แต่เพราะความใจบุญ ทำให้หนูกลายเป็นคนโง่ หนูไม่ต้องการส่งเสริมมิจฉาชีพให้เอาดีด้วยการหลอกทำบุญ หนูถึงอยากรู้ค่ะ เมื่อรู้ว่าเงินของหนูสร้างประโยชน์ให้มูลนิธิเพื่อเพื่อนแล้วหนูก็เบาใจค่ะ อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ

มูลนิธิเพื่อเพื่อน : ยินดีค่ะ สาธุ  

                สิ้นสุดการสนทนา สุนทรีย์ก็เปิดเพลงออเคสตร้าจังหวะโปรดจากโปรแกรมยูทูปฟัง และเล่นกับแซมมี่และเหล่าผองเพื่อนอย่างสุขใจ หวังอย่างยิ่งว่าธารน้ำใจที่เชื่อมผู้ใจบุญกับมูลนิธิเพื่อเพื่อนมันจะไม่เหือดแห้งหายไป...ชีวิตของพวกเขาอาจต้องขึ้นกับหยดน้ำใจเหล่านี้