ยมทูตสาว

นานะ : น่าเบื่อ~~~~~

ยูโกะ : เป็นอะไรค่ะคุณหนู ช่วงนี้เป็นช่วงพักนะค่ะ

ยู : ถ้าเบื่อ ผมขอเล่าเรื่องหนึ่งให้ฟังไหมครับ

นานะ : เองสิ ดีกว่าไม่มีอะไรทำ

ยูโกะ : ดิฉันจะเตรียมขนมกับชาให้นะค่ะ

นานะ : เอามาเลย ยูเริ่มได้เลย

ยู : ครับ ณ.หมู่บ้านแห่งหนึ่งที่อยู๋ป่าลึกมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งถูกคนในหมู่รังเกียจเพราะถูกกล่าวหาว่าเป็นแม่มด คนในหมู่บ้านจึงตัดสินใจไล่
เธอออกจากหมู่บ้านให้ไปอยู๋ในถ้ำเธอทั้งทรมานทั้งหิว แต่โชคยังดีที่มีเด็กชายคนหนึ่งไม่เชื่อว่าเธอคือแม่มดและเขายังนำขนมกับน้ำผลไม้มาให้เธออีกด้วย เขาทำเป็นแบบนี้มาตลอดสองปีจนเด็กสาวเริ่มสงสัยว่าทำไมพวกผู้ชายในหมู่บ้านเริ่มหายตัวจนคนในหมู่บ้านในเริ่มสงสัยว่าเป็นคำสาปของเด็กสาวที่พวกเขาไล่ให้ออกไปจากหมู๋บ้านหรือป่าว เด็กสาวเริ่มกลัวเด็กชายที่เอาของมาให้เธอตลอดจะเป็นอันตรายเธอจึงตัดสินใจบอกเขาว่าห้ามเอาอาหารมาให้เธออีก แต่เด็กชายก็ปฏิเสธที่จะเอาอาหารมาให้เธอจนสุดท้ายเด็กชายสารภาพกับเด็กสาวว่าเขาชอบเธอมาตลอดถึงจะถูกกล่าวหาว่าเป็นแม่มดก็ตามเขาก็จะหนีตามเธอไปทุกที่ เมื่อเด็กสาวได้ยินสิ่งนั้นก็ได้แต่ยิ้มให้กับเด็กชายแล้วพวกเขาก็มีอะไรกันจนหลับไป เด็กสาวลืมตาตื่นก็ต้องตกใจกับสิ่งที่อยู่ข้างหน้าคือเด็กชายที่อยู่ในร่างหมาป่า ในหัวของเธอที่กำลังสับสนเด็กชายก็ตื่นแล้วเล่าเรื่องทุกอย่างให้เธอฟังที่เขาต้องิยู่ในสภาพเพราะถ้าเขามีอะไรกับสาวที่เขาชอบจะทำให้เขาอยู่ในร่างนี้ ส่วนพวกผู้ชายที่หายไปเพราะพวกเขารู้ที่อยู่ของเธอเด็กชายจึงตัดสินใจต้องฆ่าพวกเขาถ้าไม่ทำพวกเขาก็จะฆ่าเด็กสาวซึ่งเขาไม่ยอมให้เกิดขึ้น เมื่อเด็กสาวได้ยินเช่นนั้นเธอยินดีที่จะอยู่กับเขาถึงแม้เขาจะเป็นมนุษย์หมาป่าก็ตาม แต่มีสิ่งหนึ่งที่เธอสงสัยอยู๋นั้นก็คืออาหารที่เขานำมาให้เธอมันมีแต่เนื้อกับน้ำสีแดงที่เขาบอกว่าเป็นน้ำผลไม้ที่มีสีแดง แต่สุดท้ายเด็กสาวก็ไม่กล้าถามเพราะกลัวว่าเขาจะโกรธ จบแล้วครับ

นานะ : เป็นการจบแบบน่าเศร้า

ยูโกะ : ดิฉันคิดว่าเด็กสาวน่าจะโง่สุดๆไปเลยนะค่ะ

นานะ : ฉันยอมรับในข้อนี้แต่มีอีกข้อที่ทำให้สนใจคือเด็กสาวมีอะไรกับมนุษย์หมาป่าข้อนี้แล้วที่น่าสนใจ

ยู : หมาป่าที่รักมนุษย์ เป็นความรักที่น่ารักดีนะครับ

นานะ : สำหรับฉันนะเป็นเรื่องเล่าที่น่าสนใจตรงมีอะไรกันนี้แล้ว

ยูโกะ : คุณหนูสนใจเรื่องพวกนี้แล้วหรอกค่ะ

นานะ : นิดนึง

ยู : ถ้าคุณหนูต้องกันเรียกผมได้เสมอครับ

ยูโกะ : ออกตัวเร็วเลยนะ

นานะ : 5555555555555555555

.....................................................................................................................