ฉันอยากจะมีอะไรกับลุกศิษฐ์ของตัวเองค่ะ NC25+

ชั้นยังจำเค้าได้เสมอ ถึงแววตา เสียง กลิ่นตัวของเขา เพราะเขามักจะมาหาชั้นที่ห้องอยู่บ่อยๆ คงเป็นคนซุ่มซ่ามละมั้ง ถึงได้มาที่ห้องพยาบาลบ่อยขนาดนี้

ทุกครั้งที่มาชั้นต้องทำแผลให้เค้าเสมอๆ

เวลาที่ใกล้ชิดกับเค้า มันทำให้ใจของฉันเต้นไม่หยุด

บางทีชั้นก็คิดว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่ใช่ว่าฉันไร้เดียงสาเกินกว่าจะเข้าใจ

แต่ทำไม มันถึงต้องเกิดขึ้นกับลูกศิษฐ์ของฉันด้วย

 

รอย เป็นนักเรียนชั้นมัธยมปลายสุขภาพดี สังกัดอยู่ชมรมกีฑาเป็นคนขยัน อดทน สุภาพบุรุษและน่ารัก ฉันมักจะมองเค้าจากหน้าต่างที่ห้อง

จากมุมนี้ชั้นสามารถมองเห็นได้ทั้งสนามเลย

วันนี้เค้าก็ออกวิ่งอีกแล้วเหมือนเดิม

 

อ๊ะ นั่น

 

ล้มอีกจนได้ เค้ามักจะพลาดเวลาต้องวิ่งกระโดดผ่านรั้วเสมอๆ พอชั้นถามก็จะได้คำตอบประมาณว่า

‘ผมกะจังหวะไม่ค่อยได้ครับ’

นั่นสินะ

เอาละเค้ากำลังจะเดินขึ้นมาแล้ว ฉันคงต้องเตรียมอุปกรณ์เอาไว้สักหน่อย

 

ผ่านไปไม่ถึง 5 นาที เค้าก็โผล่เข้ามาในห้องพยาบาลอย่างที่คิดชั้นส่งยิ้มดุๆให้กับเค้า

 

“รอบนี้อะไรอีกละ”

“อาจารย์หวานครับ คือขอโทษนะครับ ผมมีแผลถลอกตรงหัวเข่าครับ”

“จริงๆเลย ทำไมไม่หัดระวังซะหน่อยละ”

“ผมก็พยายามแล้วนะครับคงอดตำแหน่งนักกีฬาแน่เลย”

“ก็นะ” ชั้นต้องพยายามข่มตัวเอง ไม่ให้ทำตัวใจดีกับเค้ามากเกินไป แบบนั้นอาจทำให้ดูไม่ดีในฐานะของอาจารย์ได้

“ขอโทษด้วยครับ..” เค้าทำเสียงอ่อย ชั้นฟังแล้วรู้สึกสงสารแต่ก็ทำเป็นไม่สนใจเรียกเขาในนั่งลงก่อนที่จะเริ่มทำแผล

“โอยย อูย” เสียงครางของเราลอดออกมาจากปาก ถึงแม้จะพยายามเก็บกดความเจ็บปวด แต่ทว่าชั้นก็ได้ยิน ชั้นใช้มือข้างนึงจับหัวเข่าของเค้าเอาไว้และใช้มืออีกข้างถือที่คีบสำลีก่อนจะค่อยๆล้างแผลให้สะอาดก่อน

“อูยยยยย อาจารย์หวานครับบ”

เสียงของเค้ากระตุ้นอารมณ์ของฉันเล็กๆ ที่หว่างขาของชั้นรู้สึกร้อนขึ้นมา ขาทั้งสองข้างเองก็หนีบกันแน่น

ในหัวต่างนึกจินตนาการขึ้นมาถึงตอนที่ได้ทำกับเขา

“อา.. แฮ่กๆ”

 

ชั้นเลื่อนมือจากหัวเข่าขึ้นไปบริเวณด้านบนอย่างช้าๆ จนสัมผัสได้ถึงขาอ่อนของเด็กหนุ่ม

“อา จารย์ ครับ ?”

“อยู่นิ่งๆอย่าขยับเดียวจะติดเชื้อ”

 

มือชั้นค่อยๆเลื่อนขึ้นไปทีละเล็กละน้อย จนเริ่มใกล้กับหว่างขาของเด็กหนุ่ม ชั้นรู้สักร้อนผาวในขณะที่เด็กหนุ่มพยายามเกร็งตัวให้อยากอยู่นิ่งๆ ลมหายใจเริ่มร้อนระอุในทุกครั้งที่เข้าไป มันอีกเพียงนิดเดียวเท่านั้น

 

บางที ถ้าเกิดชั้นพาเข้าไปที่เตียง..

 

“เสร็จแล้วจ๊ะ”

“อ๊ะ ขอบคุณมากครับ”

 

เฮ้อ … เกือบไปแล้ว เราเป็นครูนะเป็นครู อืม….

รอยหลังจากล่าวขอบคุณก็เดินออกจากห้องพยาบาลไปอย่างรวดเร็ว

ชั้นใช้มือแตะไปยังเก้าอี้ที่เค้าเคยนั่งอยู่

มันยังคงอุ่นๆอยู่เลย

ชั้นมองเช็คประตูที่ปิดสนิทดีก่อนที่จะนั่งหันหน้าเข้ากับกำแพง ก่อนที่จะใช้นิ้วล้วงเข้าไปในกระโปรง

นิ้วชี้ถูกใช้วนเล่นอยู่รอบกลีบอยู่สักพักหลังจากนั้นจึงเลิ่กกางเกงในออกมา ก่อนจะตรงเข้าไปยังจุดสวรรค์ของชั้น

มันแฉะไปหมดซะแล้ว ชั้นใช้ลูบเม็ดไปมาก่อนจะล่วงเข้าออกไปมา

 

อะ...อ่า.. อืม..

 

อ่า.. ทำไมชั้นถึงได้เป็นคนแบบนี้นะ กับนักเรียนแท้ๆ แต่เพราะแบบนั้นแล้ว มันเลยทำให้ชั้นรู้สึกมากกว่าปรกติ ไม่สิอาจเพราะเป็นเค้าด้วย เลยทำให้ทุกอย่างผิดเพี้ยนไปได้ขนาดนี้

 

ซี้ด… อ่า..

 

ชั้นต้องพยายามกลั้นเสียงห้องพยาบาลปรกติแล้วอาจไม่ค่อนมีคนมา แต่ทว่าก็ไม่ใช่ว่าจะประมาทได้

ถ้าเกิดถูกจับได้ว่าช่วยตัวเองในห้องพยาบาลแล้วฉันจะเอาหน้าที่ไหนไปสู้กับคนอื่นเค้าละ

 

นั่นเค้า..

 

ตรงที่สนามชั้นมองเห็นเด็กหนุ่มที่กำลังพยายามพัฒนาตัวเองให้ดี มันทำให้ชั้นอยากจะเข้าไปดูแล อ่า… อ่า….

ที่ตรงบริเวณกลางสนามจู่ๆ เค้าก็มองขึ้นมาเห็นชั้นที่หน้าต่าง ก่อนที่จะยิ้มและโบกมือให้

นี่มัน…

ทั้งหมดนี่มัน!!

จะทำให้ชั้นไม่ไหวแล้ว!!

 

อร๊างงงงงงงงงงง!!!

 

ราวกับทุกอย่างที่เก็บเอาไว้มันระเบิดออกมาในทีเดียว หากไม่สามารถปลดปล่อยมันออกมาได้แล้ว มันคงอาจทำให้ชั้นเป็นบ้าไปได้

 

แฮ่ก แฮ่ก …

 

แค่นึกถึงเค้าก็ทำให้ชั้นเสร็จซะแล้ว ฉันต้องการเค้าเหลือเกิน

 

ในวันถัดๆมา

 

“อาจารย์ครับ เจ้ารอยอยู่ดีๆก็ป่วยหนักขึ้นมาซะเฉยๆเลยครับ”

 

ประตูห้องพยาบาลถูกเปิดขึ้นพร้อมกับเด็กหนุ่มสองคน คนแรกคือรอยอีกคนคงเป็นเพื่อนของเขาที่พยุงมาส่ง

 

“แย่ละสิไข้สูงหรอ พาเค้ามานอนบนเตียงนี่สิ” ชั้นชีนิ้วไปยังเตียงที่ว่างอยู่ พลางเดินเข้าไปช่วยประคองรอยให้มานอนบนเตียง

“เกิดอะไรขึ้นทำไมอยู่ดีๆถึงป่วย”

“หมอนี่ป่วยเพราะว่าวิ่งเยอะเกินไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วครับ แต่ก็ยังฝืนตัวเองมาเรียนอยู่ สุดท้า

ยก็เลยไปไม่ไหว อย่างที่เห็นนี่แหละครับ”

“แบบนี้นะเอง เอาละไปได้แล้วเดียวครูจัดการเอง”

“เข้าใจแล้วครับ”

 

เด็กหนุ่มอีกคนเดินหลบออกจากห้องไป

ชั้นยืนมองรอยที่หายใจหอบ หน้าแดงเพราะพิษไข้

 

“นี่ไหวหรือเปล่า”

“อ่าา ผมยังไหวอยู่ครับ...”

“ไม่ต้องฝืนหรอก เดียวครูจะเอายามาให้แล้วก็นอนหลับให้สบายซะนะ”

“อะครับ”

 

เราเดินไปหยิบยาแก้ไข้พร้อมกับรินน้ำเปล่าสักแก้ว ก่อนจะค่อยๆประคองให้เขาดื่มอย่างช้าๆ เราจ้องมองริมฝีปากสีแดงระเรื่อนั้นค่อยๆกลืนน้ำลงไป

กลิ่นตัวของผู้ชายลอยออกมาตามอากาศ เราเผลอกลืนน้ำลายลงคอตามไปด้วย

หลังจากที่รอยกินยา เค้าก็หลับไปอย่างง่ายดาย

อาจเพราะพิษยาหรือพิษไข้

 

ตอนนี้เหลือเพียงแต่ชั้นกับเค้าสองต่อสอง ชั้นกำลังยืนจ้องมองร่างของเด็กหนุ่มที่ไร้การป้องกัน มือของชั้นก็ค่อยๆเลื่อนไปยังที่เป้าของเค้าโดยที่ไม่รู้ตัว

 

อะ..อ่า….

 

ชั้นใช้มือลูบคลำมันไปมาสักพักเหมือนจะรู้สึกว่ามันจะเริ่มแข็งขึ้นมาบ้าง แต่ไม่มั่นใจเพราะอย่างนั้นคงต้องเช็คดูให้แน่ใจสักหน่อย

มือขวาค่อยๆปลดกระดุมกางเกงออกอย่างช้าๆ ก่อนที่จะค่อยเลิ่กมันออกมา

 

“อุ้ยย”

 

เจ้าสิ่งนั้นมันเด้งโผล่ออกมาอย่างรวดเร็ว

 

นี่คงแข็งเต็มที่แล้วละมั้ง ขนาดใช้เพียงแค่มือนะเนี่ย จขนาดของมันใหญ่จนทำให้ต้องใช้ทั้งสองมือจับถึงจะพอ

 

เรายื่นหน้าเข้าไปใกล้ ได้กลิ่นของเด็กผู้ชายโชยออกมาจนฉุนจมูก ชั้นเริ่มรู้สึกร้อนไปทั่วร่างกาย

ถ้าเป็นตอนนี้คงไม่เป็นไรสินะ

ชั้นค่อยๆอ้าปากขึ้น แล้วงับเข้าไปตรงกลางคำของรอย กลิ่นและรสชาติลอยอยู่ภายในปากของฉัน ก่อนที่จะเริ่มใช้ลิ้นเลียตั้งแต่โคนล่างยันจุดสูงสุด

หลังจากนั้นจึงเริ่มอมตั้งแต่ด้านบนลงมา

 

มะ อืออ… อืออ

 

สิ่งที่อยู่ในปากมันร้อนมากขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งมันสั่นเต็มที่ก่อนที่จะพ่นน้ำสีขาวกระจายออกทั่วทั้งบริเวณปากของฉัน

 

อ่า….

 

ชั้นกลืนน้ำสีขาวทั้งหมดนั้นลงไป รสชาติคาวและความร้อนยังติดอยู่ที่ลำคอ

 

“มันยังแข็งอยู่เลยนะ”

 

ชั้นเอื้อมมือไปจับรอยอีกครั้ง มันยังคงแข็งไม่ต่างจากตอนก่อนหน้านี้ ชั้นหัวเราะคิกคักอย่างถูกใจ ดูเหมือนว่าความสุขของชั้นจะยังไม่จบลงแค่นี้

มือทั้งสองข้างเอื้อมไปปลดกระดุมเสื้อของเค้าออก ก่อนจะบรรจงเลียลงไปที่หน้าท้อง ค่อยๆไล่ขึ้นยังบริเวณหน้าอก จบลงที่ปลายยอดก่อนจะวนไปมาอยู่สักสองสามที

 

“อา.. อา.. แฮ่ก” ชั้นได้ยินเสียงร้องครางของรายดังออกมาเป็นระยะๆ ดวงตาของเค้ายังปิดอยุ่แต่หน้าแดงกว่าเดิมอีก ร่างกายเองก็ร้อนไม่แพ้กับของฉันเช่นกัน

“เอาละ ตาของครูมั้งนะ” ชั้นพูดพร้อมกับถอดกางเกงในของตัวเองออกมา เหลือเพียงแค่ชุดกราวกับกระโปรงสั้นทรง A ตามฟอรม์มาตฐานของโรงเรียน

ขาข้างนึงก้าวข้ามขึ้นไปควบเค้าที่นอนอยู่บนเตียง

 

ชั้นใช้มือด้านนึงยันกับพื้นเอาไว้ แล้วใช้อีกข้างจับของๆเขา ก่อนที่จะค่อยๆหย่อนตัวลงไปอย่างช้าๆ

 

“อ่า… ซี้ด.. อ่า… นี่มันรู้สึกดีอย่างที่คิดเอาไว้เลย”

ในตอนที่มันเริ่มเข้ามา ร่างกายชั้นเหมือนกับถูกไฟช็อต มันใหญ่คับเต็มตัวและยังแข็งมากอีกด้วย หากขยับแรงมากชั้นอาจเสร็จไปเลยก็ได้

จนทนค่อยๆทำจนกระทั่งมันเข้าไปจนสุด

“อิอิ เท่านี้เธอก็เป็นของครูแล้วนะ รอย” ชั้นเอื้อมมือขวาไปแตะที่ริมฝีปากของเค้า เด็กหนุ่มคงจะไม่มีทางรู้ตัวได้เลยว่า ได้เสียความบริสุทธ์ให้กับอาจารย์คนนี้ไปซะแล้ว

 

ชั้นเริ่มขยับสะโพกตัวเองไปมาอย่างช้าๆ

 

“ซี้ดด อ่า… อ่า...” ของๆเค้ามันช่างรอยเหลือเกินแข็งจนไม่ว่าจะขยับไปทางไหนก็รู้สึกเสียวไปหมด

ชั้นก้มตัวลงไปยังใบหน้าของเด็กหนุ่มก่อนจะบรรจงประกบริมฝีปากลงไป สัมผัสอุ่นแผ่กระจายไปทั่ว ก่อนที่จะสอดใส่ลิ้นเข้าไปหาอีกฝ่าย

 

อ่า อร่อยดีจัง

 

ชั้นทำแบบนั้นไปเรื่อยๆ ใช้ลิ้นตัวเองพันกับลิ้นของเค้าในขณะที่สะโพกกระขยับต่อไปเรื่อยๆ

ก่อนจะเริ่มเปลี่ยนจากปากเป็นซอกคอ

ชั้นใช้ปากดูดและกัดบริเวณซอกคอของเค้าให้เป็น Kiss mark

ก่อนที่จะเริ่มหัวเราะอย่างถูกใจ

 

“อะ..อึก..” รอยมักจะส่งเสียงรองเวลาที่ชั้นใช้มือเล่นกับหัวนมของเค้า

เดาได้ลเยว่าตอนนี้เค้าคงกำลังฝันดีมากๆอยู่แน่ๆ

“สำหรับเด็กหนุ่มแล้ว เรื่องนี้ควรจะเริ่มก่อนจากฝ่ายชาย เพราะถ้าเกิดเธอมีแฟนต้องก็ต้องเป็นคนเริ่มก่อน แต่สำหรับชั้นเธอเป็นกรณีพิเศษนะรู้ไหม” ชั้นเริ่มขยับสะโพกไว้ขึ้นสลับกับการปี้ มันลงไป

“อร๊างงงงง มันเข้าไปจนสุดแล้ว สุดจนถึงมดลูกของฉันเลย” ชั้นสัมผัสได้ถึงหัวของมันที่พุ่งเข้ามาชนกับมดลูกในตัวของชั้น และนั่นมันเพิ่มความเสียวให้มากขึ้นทุกครั้งที่กระแทก

“อ่า ซี้ดด  อ่า...”

 

มันเสียวมาก จนชั้นเริ่มจะทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ชั้นเริ่มเล็งการขยับให้มากขึ้นบี้ให้แรงขึ้นไปอีก

เจ้าตัวน้อยเริ่มสั่นเหมือนกับตัวชั้นเองที่เริ่มสั่นมากขึ้นเหมือนกัน

 

“อ่า ชั้นจะ ชั้นจะไม่ไหวแล้ววว!!!”

“อร๊างงงงงงงงงงงงงง!!”

 

ชั่วพริบตาที่เหมือนกับถูกไฟช็อตไปทั่วทั้งร่าง น้ำสีขาวๆได้ไหลทะลั่กเข้ามาภายในตัวของชั้นผสมเข้ากับน้ำของชั้่น กลิ่นคาวของพวกมันตีกันมั่วไปหมด

ชั้นล้มตัวหมดแรงลงไปนอนทับร่างของเขาเอาไว้

ในที่สุดตั้งแต่วันนั้น เค้าก็ได้กลายเป็นของๆชั้นไปซะแล้ว

 

“อะ. อาจารย์”

“ว่าไง ตื่นแล้วหรอ”

“ครับเอ่อว่าแต่เย็นแล้วหรอ”

“อือ เธอเป็นไข้หนักมากถึงกับหลับไปทั้งวันเลย”

“อะ..อ่า ต้องขอโทษด้วยครับที่ทำให้ลำบากจนได้”

“แล้วเธออาการเริ่มดีขึ้นแล้วอย่างงั้นหรอ”

“ครับผมรู้สึกโอเคอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนเลยครับ”

“ถ้าแบบนั้นก็ดีแล้วละ ตอนนี้ครูจะปิดห้องพยาบาลแล้วไปได้แล้วละ”

“เอ่อครับ..”

 

พูดจบรอยก็ลุกขึ้นจากเตียงเสื้อผ้าของเค้าถูกจัดเตรียมไว้เหมือนเดิมเรียบร้อย

 

“เอ่ออาจารย์ครับ”

“หืออ”

“วันนี้อาจารย์ดูสวยกว่าทุกวะ… เอ้ยไม่ใช่สิผมหมายถึงอาจารย์ดูอารมณ์ดีกว่าทุกวันนะครับ”

“ฮุๆ งั้นหรอ ขอบใจนะ”

 

พูดจบเค้าก็ตั้งท่าจะเปิดประตูออกไป

 

“รอย ถ้าเธอป่วยหนักๆแล้วละก็มาหาครูได้ทุกเมื่อเลยนะ”

“เข้าใจแล้วครับ แล้วผมจะมาใหม่ครับ”

“ดีจ๊ะ ฮุๆ”