นิทาน "แมวเก้าชีวิต"
เขียนโดย Mawmeaw
วันที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2562 เวลา 19.45 น.
แก้ไขเมื่อ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2562 20.39 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
1) ✍️
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความครั้งหนึ่งในฤดูหนาวอันหนาวเหน็บ สมัยที่สัตว์ต่างๆยังสามารถพูดได้ มีแม่แมวท้องแก่ใกล้คลอดตัวหนึ่ง ได้หาที่ที่ปลอดภัยสำหรับการคลอดลูก ในที่สุดนางได้พบยุ้งฉางที่เงียบสงบปลอดผู้คนอยู่ท้ายไร่ ภายในยุ้งฉางมีกองฟางแห้งอยู่เป็นจำนวนมาก เมื่อเห็นว่าเหมาะจะใช้เป็นที่พักสำหรับการคลอดลูก นางจึงได้ตกลงใจอาศัยนอนที่นี่ในคืนหนาวเหน็บเช่นนี้
ตกดึกคืนนั้น แม่แมวได้คลอดลูกออกมาทั้งหมด 9 ตัว หลังจากลูกแมวทั้งหมดคลอดออกมา ทุกตัวผลัดเปลี่ยนกันดูดนมแม่ตามสัญชาตญาณอย่างหิวกระหาย บางตัวก็คลานมาซุกใต้ขนของแม่เพื่อสัมผัสไออุ่นคลายความหนาวเย็นของอากาศ
คืนนี้ลมพัดแรง ลมได้พัดเอาเศษไม้แห้งที่ชาวบ้านก่อไฟเอาไว้ผิงสำหรับคลายหนาว มาตกลงบนกองฟางจำนวนหนึ่ง ทำให้เกิดไฟลุกไหม้ขึ้นภายในยุ้งฉาง
เพลิงไหม้ลุกลามอย่างรวดเร็ว แม่แมวตกใจมาก นางรีบคิดหาทางพาลูกน้อยของตนออกไปจากยุ้งฉางให้ปลอดภัยทั้งเก้าตัว แต่ด้วยลูกจำนวนมากถึงเก้าตัว ประกอบกับนางเพิ่งคลอดลูกใหม่ ร่างกายแม่แมวยังอ่อนเพลีย จึงไม่สามารถที่จะคาบลูกออกไปจากยุ้งฉางทีละตัวได้ทัน เมื่อจนใจนางจึงหลับตาลงอธิษฐานขอพบกับเทวดาผู้มีจิตเมตตาเพื่อขอความช่วยเหลือ
เทวดาเมื่อรับรู้คำอธิษฐานของแม่แมว ก็บังเกิดความสงสาร จึงได้ปรากฏกายขึ้นกลางยุ้งฉาง ขณะที่ไฟไหม้ลุกลามใกล้เข้ามาทุกทีๆ
เทวดาได้เอ่ยขึ้นว่า
"เจ้าอธิษฐานขอให้ข้าลงมาช่วยเหลือใช่หรือไม่"
"ใช่เจ้าข้า"
แม่แมวตอบ
"ถ้าอย่างนั้น ข้าสามารถให้พรวิเศษแก่เจ้าเพียง 1 ข้อ เจ้าจะขออะไร จงว่ามาเถิด"
เมื่อเทวดากล่าวจบ แม่แมวนิ่งคิดเพียงครู่เดียว แล้วบอกกับเทวดาว่า
"ท่านเทวดาผู้มีเมตตา โปรดจงช่วยชีวิตลูกแมวทั้งเก้าตัวของข้าให้รอดพ้นจากเพลิงไหม้ในครั้งนี้ด้วยเถิดเจ้าข้า"
เทวดาเมื่อได้ฟังคำขอของนาง จึงได้ถามกลับไปว่า
"แล้วตัวของเจ้าล่ะ"
แม่แมวตอบอย่างเด็ดเดี่ยว
"อันตัวข้านี้จะอยู่หรือตายหาได้สำคัญไม่ พรเพียงข้อเดียวที่ข้าปรารถนา คือ ขอให้ลูกๆทั้งเก้าตัวของข้ามีชีวิตอยู่รอดปลอดภัยต่อไปก็เพียงพอแล้วเจ้าข้า"
เมื่อแม่แมวยืนยันเช่นนั้น เทวดาจึงกล่าวกับนางว่า
"ข้านับถือในหัวใจอันยิ่งใหญ่และความรักของแม่ที่มีต่อลูกทั้งเก้าชีวิตของเจ้ายิ่งนัก ข้าจะให้พรตามที่เจ้าปรารถนา"
"ขอบพระคุณมากเจ้าข้า ท่านเทวดา"
หลังจากแม่แมวพูดจบ เทวดาก็หายตัวไป
ลูกแมวทั้งเก้าตัวได้หายตัวไปพร้อมกับเทวดา และมาปรากฏตัวอยู่ข้างนอกยุ้งฉางในเวลาต่อมา
แม่แมวนอนนิ่งหมดแรงอยู่ภายในยุ้งฉาง นางยิ้มทั้งน้ำตาเมื่อเห็นว่าลูกๆของนางทั้งเก้าตัวปลอดภัยแล้ว พรของนางสมปรารถนาแล้ว นางหลับตาลง ยอมรับชะตากรรมของตนเอง ไฟไหม้โหมกระหน่ำเข้ามาเรื่อยๆจนกระทั่งถึงพื้นบริเวณที่แม่แมวนอนหลับตาสงบนิ่งอยู่
ด้านนอกยุ้งฉาง ลูกแมวทั้งเก้าตัวต่างโผเข้ากอดกันร้องไห้ระงม เมื่อมองเห็นแม่ตกอยู่ภายในท่ามกลางกองเพลิง โดยไม่รู้ว่าจะสามารถช่วยเหลือแม่ของตนได้อย่างไร
จู่ๆ ท้องฟ้าก็มืดครึ้ม กลุ่มเมฆดำทะมึนลอยมารวมตัวกันเป็นก้อนใหญ่ ในไม่ช้าฝนก็ตกลงมาห่าใหญ่ ทำให้ไฟที่กำลังลุกไหม้โหมกระหน่ำอย่างรุนแรงนั้นค่อยๆมอดลงและดับสนิทไปในที่สุด
ลูกๆทั้งเก้าตัวรีบตะเกียกตะกายคลานเข้าไปหาแม่ของมันด้วยความดีใจ
ทันใดนั้น เทวดาก็ได้ปรากฏตัวขึ้นมาอีกครั้งตรงหน้าแม่แมวและลูกๆของนางทั้งเก้าตัว แล้วเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเปี่ยมด้วยเมตตาว่า
"ในเมื่อเจ้าขอให้ลูกทั้งเก้าตัวของเจ้ามีชีวิตอยู่รอดปลอดภัยต่อไป ซึ่งตอนนี้ลูกๆของเจ้ายังตัวเล็กอ่อนเยาว์นัก ดังนั้นเพื่อให้ลูกอยู่รอดได้ แม่จึงต้องมีชีวิตอยู่ด้วย เพื่อเลี้ยงดูลูกๆให้อยู่รอดปลอดภัยต่อไป พรเพียงข้อเดียวที่เจ้าขอ บัดนี้ได้สัมฤทธิ์ผลแล้ว"
เทวดากล่าวจบก็ยิ้มอ่อนโยน แล้วหายวับไปกับตา
แม่แมวซาบซึ้งใจในความเมตตาของท่านเทวดา นางกอดลูกๆทั้งเก้าชีวิตเอาไว้ด้วยความรักเต็มเปี่ยมในหัวใจของผู้เป็นแม่
________________________________
"รักของใครมิยิ่งใหญ่เท่าของแม่
ไม่ยอมแพ้แม้ชีวิตหวิดดับสูญ
ขอเพียงลูกปลอดภัยไร้อาดูร
ยิ่งเพิ่มพูนรักลูกแท้แน่นิรันดร์"
#รักแท้อยู่ใกล้ ที่ใจของแม่
#แมวเก้าชีวิต
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ