ณดาเพื่อนรัก

(1)

"โอ๊ย โอ๊ยย อ๊อยย ..." เสียงของหญิงสาววัยรุ่นที่นอนหงายอยู่บนเตียง ในสภาพเปลือยเปล่า มือซ้ายของเธอกำขวดโรออนและเขย่าอยู่เป็นจังหวะ ส่วนมือขวาถือโทรศัพท์ iPhone บนหน้าจอปรากฏเป็นภาพของผู้ชายหน้าตี๋ ท่าทางขี้อาย

"โอ๊ โอ๊ โอ๊ยยย ..อ๊ะ อ๊ะ" ร่างเธอกระตุก นิ้วเท้าจิกเกร็ง และถอนหายใจยาว
เธอลุกออกจากเตียง และเดินไปยังห้องน้ำ สักพักก็มีเสียงเปิดฝักบัวและน้ำตกลงที่พื้น เธออาบน้ำอย่างสบายใจ

(2)

ณดา สาวมหาลัยที่ต้อง ย้ายเข้ามาเรียนที่กรุงเทพฯ ในมหาวิทยาลัยชื่อดังย่านอโศก ตอนนี้เธออยู่ปีสองแล้ว
ทำให้คุ้นเคยกับความเป็นอยู่ในเมืองหลวงมากขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก

ณดาเป็นเด็กเรียบร้อย เนื่องจากพ่อและแม่ของเธอเป็นครู เธอใส่กระโปรงพลีทคุมเข่า รองเท้าผ้าใบสีขาว ใส่แว่นกรอบสีดำหนาเตอะ ณดาดูจะเนิร์ดที่สุดในกลุ่มเพื่อนแก๊งค์ของเธอ

ในตอนแรกสุดเธอมีเพื่อนอยู่ 5 คน แต่แล้วก็ย้ายไปอยู่กลุ่มอื่นทีละคนสองคน จนตอนนี้เหลือแค่เธอกับเหมียวเท่านั้น ไม่ใช่ว่าเหมียวอยากสนิทกับเธอนักหรอก แต่เพราะเธอเรียนเก่งต่างหากล่ะ จึงทำให้เหมียวสาวเปรี้ยว ไม่ไปไหน ณดาเองก็ไม่ใช่คนโง่ที่จะดูเหมียวไม่ออก แต่เธอไม่อยากเป็นหมาหัวเน่าอยู่คนเดียว ณดาจึงดีกับเหมียวมาก ทุกคนในห้องเข้าใจว่าทั้งคู่เป็นเพื่อนสนิทกัน

(3)

ณ ห้องเรียน

"ณดาา วันนี้เราไม่ได้ไปกินข้าวด้วยนะ พอดีนัดกับพี่โต้งเอาไว้น่ะ" เหมียวพูดเสียงออดอ้อน

"โอเค ไปเถอะ เรากินคนเดียวได้"
ณดาตอบ

เสียงอาจารย์ดังขึ้น"ไว้มาต่อครั้งหน้านะครับ" เหมียวก็แยกออกจากห้องไป มองไปก็เห็นโต้งผู้ชายผิวเข้มรูปร่างท้วมยืนรออยู่ที่หน้าประตู เขาอยู่ปี 3 คบกับเหมียวมาตั้งแต่มัธยมต้นแล้ว

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ณดาต้องมานั่งกินข้าวคนเดียว หลังจากกินข้าวที่โรงอาหารเสร็จ ณดากลับห้องทันที ตอนปีหนึ่งณดามีรูมเมทอยู่คนนึง แต่ภายหลังเธอซิ่วไปทำให้เหลือแค่ณดาอยู่คนเดียว

(4)

ห้องณดา

(ภาพจากหน้าจอมือถือ)
ไอคอนการเพิ่มเพื่อน แชท และการแจ้งเตือนเป็นศูนย์ ไม่มีตัวเลขสีแดงแต่อย่างใด ณดามองหน้าจอและถอนหายใจเบา ๆ แววตาเฉยชา เหมือนคิดไว้แล้วว่าจะต้องเป็นแบบนี้เมื่อเปิดแอพ Facebook ขึ้นมา

เธอปิด Facebook แล้วเปิดแอพใหม่ขึ้นมา บนหน้าจอมีรูปชายหนุ่ม เธอใช้นิ้วชี้ปัดหน้าจอไปทางซ้ายทีขวาที หน้าของผู้ชายเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ ณดายิ้มกรุ้มกริ่ม
เธอกดไอคอนแชทบน feature ปรากฎแชทของผู้ชายนับ 10 คนที่เธอไม่ได้ตอบ

วื้บ! (เสียงเตือนแสดงความ match ระหว่างกัน)

"สวัสดีครับ" คำทักทายจากชายหน้าหวาน

"ดีค่ะ" ณดาพิมตอบ

"เรา 'เอส' นะ เธอเรียนอยู่ ม.A หรอ"

"ใช่ ๆ เธอรู้ได้ไง เรา 'ณดา' "

"รู้สิก็ โลเคชั่น มันขึ้นว่าอยู่แถวนี้"
"รู้ตัวป่ะ ว่าเธออ่ะ สวยมากเลย"

"พูดงี้เราก็เขินแย่สิ555"

1 ชั่วโมงผ่านไป...

"เคร ไว้นัดเจอกันนะ ไม่คิดเลยว่าคนหน้าตาดีอย่างเธอเนี่ย ยังโสดอยู่55"

"จ้า ไว้เจอกันเอส" ณดาจบการสนทนา

เธอกดเข้าไปดูโปรไฟล์ของเอส เห็นภาพเอสในรถสปอร์ตของเขา หรูหรา แลดูเป็นไฮโซ ภาพหนึ่งเอสยืนคู่กับพ่อของเขาที่เป็นนักการเมืองชื่อดัง ดูเหมือนณดาจะตกหลุกรักชายคนนี้เข้าแล้ว...

(5)

2 อาทิตย์ต่อมา
เหมียวในร้านเสื้อผ้า กับโต้งที่ถือถุงเต็มมือทั้งสองข้าง

"ตัวนี้สวยไหม อ้วน" เหมียวถาม

โต้งเอ่ยทันที "หมูใส่อะไรก็สวย"

"งั้นเอาตัวนี้แหละ เดี๋ยวไปลองก่อนนะ"
พูดแล้วเหมียวก็ตรงไปยังห้องลอง

"อ้าว! ณดา" เสียงชายคนหนึ่งดังขึ้น
"หือ?!" เหมียวขมวดคิ้วงง ๆ

เขายิ้มให้ "แหม พอเจอกันข้างนอกจำกันไม่ได้เลยนะ เราเอสไง"

"เอสไหน ผิดคนแล้วว" เหมียวแย้ง

โต้งเดินมาหาเหมียว "มีอะไรกันเหรอ"

เอสสีหน้าเปลี่ยนเป็นขรึม "นี่ใครอ่ะ ณดา"

โต้งพูดขึ้น "ก็แฟนผมไง มีอะไร!"

"ไหนบอกว่ารักเราคนเดียวไง โกหกกันเหรอวะ กูว่าแล้วน่าตาอย่างมึงไม่น่าโสด" เอสขึ้นเสียง

"เฮ้ย มึงจะเอาเหรอวะ ว่าแฟนกูทำไม"
โต้งขึ้นเสียงกลับ

เอสผลักโต้ง "ทำไม! มึงจะทำไม"

โต้งสวนหมัดขวาเข้าแก้มซ้ายเอสอย่างจัง "ผวะ!"

เหมียวร้องลั่น "ช่วยด้วยย ช่วยด้วยค่ะ"

พนักงาน และเจ้าหน้าที่รปภ. กรูกันมาแยกทั้งคู่ที่กอดนัวเนียกันอยู่ที่พื้น

"ระวังตัวไว้นะมึง!" เอสขู่ ก่อนเช็ดริมฝีปากและเดินไป

(6)

วันรุ่งขึ้น เหมียวเราเรื่องที่เกิดขึ้นให้ณดาฟัง ญดาตกใจมาก
"แปลกมากอะ แล้วชื่อเหมือนเราด้วยนะ ถ้าเราเจอแบบนี้คงตกใจแย่แน่ ๆ" ณดาท่าทางตกใจมาก

"แล้วพี่โต้งเป็นอะไรมากไหม" ณดาถามขึ้น

"ฮ่า ๆ พี่โต้งซัดมันลงไปกองกับพื้นเลย"

"คือหน้าตาก็ดีนะ ถ้าพี่โต้งไม่อยู่เราคงเนียนไปกับเขาแล้วล่ะ ฮ่า ๆ" เหมียวเสริมอย่างขบขัน

"แหม่ ไม่ค่อยเลย กับผู้ชายเนี่ย จะฟ้องพี่โต้ง"

"อย่าาา นะ เก๊า ล้อเล่ง" เหมียวติดตลก
"เคร เรากลับห้อง" ณดาบอก

"โหย รีบกลับอีกละ จะฟิตไปไหน หนังสืออะอ่านวันไหนก็ได้" เหมียวแซวณดา

ช่วงเย็น บริเวณถนนหน้ามหาลัย
ระหว่างที่ผู้คนกำลังเลิกเรียนและเดินทางกลับ

โป้งง!! (เสียงปืน)

"กรี๊ดดด กรี๊ดดด.." เสียงกรีดร้องลั่น
"ว๊ายย ช่วยด้วยย" เหมียวตะโกน

ภาพตัดมาที่ถนน
โต้งอยู่ในสภาพนอนชักกระตุก อยู่ที่พื้นถนน บริเวณหน้าท้องมีเลือดทะลักออกไม่หยุด ที่ปากและจมูกก็เช่นกัน "อัก อัก.." เหมือนโต้งพยายามจะพูด แล้วก็แน่นิ่งไปโดยที่ยังลืมตา

เหมียวหมดแรงนั่งลงกับพื้นพร้อมกับเขย่าตัวพี่โต้งของเธอ สะอื้นร้ำไห้น้ำตาอาบเต็มสองแก้ม เธอไม่รู้ว่าเลยใครเป็นคนยิงพี่โต้ง รู้ตัวอีกทีพี่โต้งก็ลงนอนจมกองเลือดแล้ว

(7)

ห้องณดา

"โอ๊ย โอ๊ยย อ๊อยย ...อุ๊ย ๆ ๆ อู๊ยย" เสียงของหญิงสาววัยรุ่นที่นอนหงายอยู่บนเตียง ในสภาพเปลือยเปล่า มือซ้ายของเธอกำขวดโรออนและเขย่าอยู่เป็นจังหวะ ส่วนมือขวาถือโทรศัพท์ iPhone บนหน้าจอปรากฏเป็นภาพของผู้ชายหน้าหวาน ท่าทางอบอุ่น

"โอ๊ โอ๊ โอ๊ยยย ..อ๊ะ อ๊ะ" ร่างเธอกระตุก นิ้วเท้าจิกเกร็ง และถอนหายใจยาว
เธอลุกออกจากเตียง และเดินไปยังห้องน้ำ สักพักก็มีเสียงเปิดฝักบัวและน้ำตกลงที่พื้น เธออาบน้ำอย่างสบายใจ...