แม่มดกับเรื่องวุ่นวาย

สามวันผ่านไปไวยิ่งกว่าลมตด หมดโปรโมชั่นเห่อของใหม่เสียที

อารียา รู้สึกว่าวันนี้เธอสบายใจไม่มีใครมาขอเบอร์เธอ หรือจ้องเธอเหมือนตัวประหลาดอีก ตอนนี้เธอกำลังลงมือทำงานที่อาจารย์สั่ง เพื่อที่จะส่งในวันถัดไป ยามบ่ายที่สวนของมหาลัยช่างร่มรื่นย์ เหมาะแก่การสเก็ตภาพ

ภาพบางอย่างก็ฉายขึ้นในหัวและนั่นก็ทำให้เธอต้องโชว์เหนือโดยการเบี่ยงตัวพร้อมผลักเพื่อนสาวที่นั่งใกล้ๆหลบแก้วน้ำที่บินมาได้ทันการไม่งั้นงานเปียก

อ้อมโวยทันที"ใครเนี่ย ถังขยะก็มีไม่ทิ้ง"

จินนี่"พอเถอะ คนมันต่ำ มันก็คิดก็ทำอะไรต่ำๆแบบนี้แหละ"

อารียาหันไปมองตัวต้นเหตุ....คนนิสัยเสีย ยังไงก็ต้องมี ทุกทีสินะ...เธอรู้ นั่นคือฝีมือพวกรุ่นพี่ปีสองของคณะอื่น ขนาดหลบมาที่มุมสวนยังตามจองเวรไม่ผิดผีเปรตที่ตามอาฆาต ถามว่าพวกเค้าอาฆาตใครก็เธอไง  เหตุมาจากเพราะแฟนของพี่คนนั้นมาจีบเธอและขอเลิกกับพี่คนนั้น เออ เจ๋ง อยู่ดีไม่ว่าดีก็มีเรื่องมากวนถึงที่แต่จะไม่ทำอะไรเลยมันก็น่ารำคาญและจะระรานเธอกับเพื่อนหนักกว่าเดิมแน่ ขอสั่งสอนเบาะๆนะ

หญิงสาวหันหน้ากลับมาก้มหน้าก้มตาเขียนงานแต่ในใจนั้น....นะเปิด โมเผย พุทธคลาย ธัมผาย สังออก โอม...เธอว่าคาถาครบสามครั้งระหว่างที่ว่าก็นึกหน้าคนที่ทำตัวเป็นศัตรูกับเธอ

.....

แอนรู้สึกขัดใจที่แกล้งโยนแก้วน้ำใส่แต่ไม่โดนยัยเด็กนั่น เพราะมันทำให้แฟนของเธอมาขอเลิกแล้วจีบเธอ

ยังไม่ทันทำอะไร

ปรู๊ด!

เหล่าเพื่อนสาวที่นั่งด้วยกันอุดจมูกไม่ทัน ชื่นใจกันท้วนทั่ว "อีแอน นี่แกตดเหรอ"

"ชั้นเปล่า"แต่ร่างกายไม่ให้ความร่วมมือกลับตดหนักและดังกว่าเก่างานนี้คนทั้งบริเวรมองเป็นตาเดียว

แอนแสนจะอาย เธอรีบไปปลดทุกข์เป็นการด่วน

จินนี่เอ่ยขึ้น"พี่แอนไปไหนนะ"

อ้อม"ไปขรี้มั๊ง คนที่ตดดังปรู๊ดดังแบบนั้น น่าจะเป็นเค้าแหละ"

อารียา"ช่างเค้าเถอะน่า ทำงานต่อเถอะ"

...

ทุกครั้งที่แอนจะพยายามระรานทำร้ายอารียา ก็จะเกิดอาการริสซี่มาหาตลอด วิ่งเข้าห้องน้ำแทบไม่ทัน จนเธอโดนตั้งฉายาจากคนที่เกลียดเธอว่า แอน .ห.ส หรือ แอนหาส้วม ทำเอาสาวสวยดีกรีดาวคณะนิเทศ เอกการแสดง แทบจะแทรกแผ่นดินหนีกันเลยทีเดียว

...

ณ ร้านหนังสือแห่งหนึ่ง ที่นี่มีบริการห้องเก็บเสียงเพื่อความเป็นส่วนตัว

"ฮ่าๆเธอนี่มันร้ายนะ ทำเอาผู้หญิงคนหนึ่งอายด้วยคาถาธนูดินแบบนั้นน่ะ"

"ก็...แค่สั่งสอน ไม่ได้ผิดกฏด้วย เพราะถ้าปล่อยไว้ ชั้นแย่แน่"

หนุ่มผมสีอ่อนยิ้มหวาน"ใครใช้ให้เธอสวยล่ะ"

อารียาชี้ที่ตัวเอง"สรุปชั้นผิด ชั้นก็อยู่เฉยๆของชั้นนะ ไม่ได้ยุ่งกับแฟนเค้าเลย ชั้นผิดอะไร"

เมฆายิ้มหวาน"เออ ก็นะ คนพาลมันเยอะ แต่ เธอไม่เห็นต้องช้คาถาธนูดินทุกครั้งที่ผู้หญิงคนนั้นจะประทุษร้ายทุกครั้งเลยล่ะ"

"อ้าว ไม่ทำ มันก็ทำร้ายชั้นสิ หลายครั้งที่ยัยนั่นจะดักตบชั้น ไม่ก็ส่งคนมาดักตบ"ยังดีที่ไอ้กรณีหลัง เมฆามาช่วยไว้นะนั่น ก่อนเธอจะจัดการลบความจำของคนพวกนั้นให้ลืมเรื่องของเธอจะได้ไม่เกิดปัญหา

คาถาธนูดิน เป็นคาถาที่จะภาวนานึกถึงใครจะทำให้คนๆนั้นท้องเสียชนิดที่ว่า ถ้าไม่เข้าห้องน้ำล่ะก็ ขรี้ราดแน่ เป็นคาถาที่ไม่อันตราย

"คราวนี้ พี่คนนั้นคงจะเลิกยุ่งกับชั้นสักที"

ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ"นั่นสินะ"

ปล.คาถาอาคมที่กล่าวมาไม่มีจริงนะ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นเพื่อสนองนีทนิกซ์เท่านั้น

ปล1 ไม่ได้มีเจตนาลบหลู่อะไรด้วยนะคะ อ่านให้สนุกค่ะ