ปากกาสามหัว

9.7

เขียนโดย นางแกงพเนจร

วันที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2561 เวลา 01.59 น.

  2 chapter
  1 วิจารณ์
  4,230 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2561 11.49 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

1) End Games

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

                    ตรอกถนนธรรมดาแห่งหนึ่งภายในเมืองแห่งหนึ่ง บุรุษสองคนที่มีบุคลิกแตกต่างกันปรากฏกายขึ้นกลางถนนอย่างน่าอัศจรรย์ สายตาของพวกเขาเปี่ยมไปด้วยความโกรธเกลียดและอาฆาตแค้น ดูเหมือนเป็นเรื่องตลกเพราะท่าทีของทั้งสองไม่ต่างอะไรกับชายคู่อริกำลังดวลปืนกันแบบที่เราเห็นหนังคาวบอยอย่างไรอย่างนั้น

ชายหนุ่มคนแรกหน้าตาหล่อใช้ได้ไว้หนวดเคราเล็กน้อยเพิ่มเสน่ห์ให้กับรูปหน้า ตัดผมซอยสั้น สวมใส่เสื้อยืดธรรมดาสีขาวคู่กับกางเกงขายาวสีครีมตามด้วยรองเท้าหุ้มส้นสีน้ำตาล เขาทำท่าทางผายมือออกราวกับว่ากำลังควบคุมอะไรบางอย่างอยู่ จู่ๆท้องฟ้ามืดครึ้มราวกับมีพายุปีศาจถาโถมเข้าใส่เมืองอันแสนสุข สายลมกระชากอย่างรุนแรง ก้อนเมฆเคลื่อนไหวเหมือนกับหมอกควันที่กำลังคืบคลานและกลืนกินไปทั่วทั้งเมือง

ส่วนชายหนุ่มอีกคนไม่มีท่าทีตกใจแต่อย่างใด เขากลับยกแขนขวาขึ้นเหนือศีรษะแล้วแบมือออกก่อนที่แสงอาทิตย์จะสาดส่องลงมาจนทำให้หมู่มวลก้อนเมฆปีศาจจางหายไปอย่างรวดเร็วและเขายิ้มที่มุมปาก รูปร่างของเขาสูงใหญ่เปี่ยมไปด้วยมัดกล้าม ดวงตาสีฟ้าสวยงาม ทรงผมตัดสั้นเข้ากับกรอบหน้าทรงไข่ สวมใส่แจ็คเก็ตหนังสีดำเงาวับคู่กับยีนส์สีเข้มขายาวพร้อมด้วยรองเท้าหนังหุ้มส้นหนาทึบ

“กูรู้ทันมึงหรอก ลูกเล่นตื้นๆ” หนุ่มหล่อเสื้อขาวพูดขึ้นมาโดยใช้การกระแทกเสียงก่อนที่จะสะบัดแขนทั้งสองข้างออก ทันใดนั้นพลังงานบางอย่างที่มีขนาดมหึมาบนท้องฟ้าได้สลายหายไปจนหมดสิ้นอย่างรวดเร็ว

                ชายหนุ่มอีกคนหยุดยิ้มแล้วหยิบกระจกสี่เหลี่ยมพื้นผ้าแนวตั้งที่เขียนคำว่า “AKAS 1.11.1119” ด้วยน้ำตาเทียนสีดำจากกระเป๋าด้านในของเสื้อแจ็คเก็ตหนังที่สวมใส่อยู่ออกมา

“กระจก!” หนุ่มหล่อเสื้อขาวพูดขึ้นก่อนที่เขาจะ “Malatre!” สิ้นเสียงของเขาพลังงานบางอย่างพุ่งเข้าใส่ชายหนุ่มอีกคนอย่างรวดเร็ว โชคดีที่หนุ่มร่างใหญ่สร้างพลังงานเป็นเกาะป้องกันต้านแรงกระแทกไว้ได้แบบฉิวเฉียด เขาจึงแค่ล้มลงไปกระแทกกับพื้นเท่านั้น กระจกนั่นปลอดภัยดีและอยู่ในอ้อมแขนของเขา

“ส่งกระจกมา!” หนุ่มหล่อเสื้อขาวพูดขึ้นระหว่างที่กำลังก้าวเท้าเข้าหาชายหนุ่มที่นอนกองอยู่ที่พื้น

“Patiffalana Palas” หนุ่มร่างใหญ่พูดพึมพำไปที่กระจกและทำท่าทางเหมือนกับจะส่งให้อีกฝ่ายแต่โดยดี ใช่ซะที่ไหนจังหวะนี้ที่อีกฝ่ายยังไม่ทันได้เอะใจใดๆเขาบิดกระจกให้กระทบกับแสงแล้วเล็งไปที่ดวงตาของหนุ่มหล่อคนนั้นอย่างรวดเร็ว

“โอ๊ย!!” หนุ่มหล่อเสื้อขาวแสบตาและสับสนขึ้นมาทันที เขาเริ่มเดินเสและดิ้นไปมา เขาพยายามลืมตาแต่ภาพที่เห็นกลับพร่ามัว เขาพยายามมองสิ่งของใกล้ตัวต่างๆ ข้างกายเขาทั้งด้านซ้ายและด้านขวาของถนนมีรถยนต์จอดนิ่งอยู่ 2 คัน เขาจึงดีดนิ้วทั้งสองมือให้เกิดเสียง ทันใดนั้นรถยนต์ทั้งสองคันถูกสตาร์ทขึ้นมาเองอย่างน่าอัศจรรย์ก่อนที่มันจะถอยเกียร์และกลับรถพุ่งเข้าหาหนุ่มร่างใหญ่ที่ลุกขึ้นยืนพอดีอย่างรวดเร็ว

                    หนุ่มร่างใหญ่ยืนมือซ้ายออกไปแล้ว “Katuila!” รถยนต์ทั้งสองคันถูกอัดกระแทกกับพลังงานหนาบางอย่างจนหน้ารถพังยับเยินและหยุดนิ่งไปไม่เกิน 20 เมตรห่างจากตัวของเขาก่อนที่เขาจะรีบเก็บกระจกเข้ากระเป๋าในเสื้อแจ็คเก็ตทันที หนุ่มหล่อที่สายตาพร่ามัวอยู่นั้นไม่ยอมแพ้ เขาควบคุมซากรถยนต์ทั้งสองให้ทับถมใส่กันจนเป็นก้อนเศษเหล็กขนาดใหญ่แล้วบังคับให้มันพุ่งเข้าใส่อีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว หนุ่มร่างใหญ่จึงควบคุมพลังงานบางอย่างยกพื้นถนนให้ชันขึ้นจนรับแรงกระแทกจากเศษเหล็กได้ทันท่วงที เขาโต้กลับด้วยการควบคุมพื้นถนนที่ถูกยกขึ้นมาให้สลายตัวจนละเอียดเท่าเม็ดทรายก่อนจะส่งให้มันพุ่งกลับไปหาอีกฝ่ายเช่นกัน กองฝุ่นทรายพุ่งเข้ามาราวกับฝูงแมลงกลุ่มใหญ่ หนุ่มหล่อเสื้อขาวสายตากลับมาเป็นปกติแล้ว เขาจึงก้มลงกับพื้นมือขวาทาบลงไปที่ถนน ทันใดนั้นพื้นถนนรอบตัวของเขาถูกยกขึ้นสูงเท่าตึก 3 ชั้นทันที กองฝุ่นทรายเมื่อกระทบกับเสาดินหนาก็เท่ากับไร้ความหมาย หนุ่มหล่อยิ้มภูมิใจโดยที่ยังไม่รู้ตัวว่า

“เปรี้ยง!” สายฟ้าขนาดใหญ่ฟ้าผ่าเข้ามาที่เสาดินจนมันพังทลายลงมาในที่สุด หนุ่มหล่อหล่นลงมาด้วยความเร็ว แน่นอนว่าเขายังไม่อยากตายตอนนี้ หนุ่มหล่อรีบตั้งสติแล้วหยิบกริชด้ามสีทองออกจากที่คาดเอวก่อนที่จะปักลงไปที่เสาอย่างสุดแรงเกิด ร่างของเขาสไลด์ลงมากริชที่ปักกับเสาช่วยลดแรงดิ่งที่ตกลงมาได้เป็นอย่างดีเลยทีเดียว หนุ่มหล่อสไลด์ถึงพื้นอย่างปลอดภัยแต่ทำไมเขากลับเหมือนรู้สึกว่าตัวกำลังจม

“เฮ้ย!” หนุ่มหล่อก้มมองจึงรู้ว่าเขากำลังตกอยู่ท่ามกลางโคลนดูดขนาดยักษ์ เขาพยายามจะตะกายตัวออกแต่มันไม่ได้ผล ร่างกายของเขาจมลงไปจนถึงต้นคอและเริ่มขยับไม่ได้ในที่สุด เขาจึงพึมพำบางอย่างออกมา

“Heba Hera Kutivel”

“Kacy...” หนุ่มร่างใหญ่เข้ามาอย่างช้าๆพร้อมกับพูดบางอย่างสวนออกมาเช่นกัน สายตาของเขาจ้องเขม็งไปที่อีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว หนุ่มหล่อรู้สึกใจสั่นอย่างรุนแรงและควบคุมตัวเองไม่ได้ หนุ่มร่างใหญ่หยุดอยู่ตรงหน้าร่างที่จมโคลน หนุ่มหล่อสั่นแรงขึ้นเรื่อยๆแล้วจู่ๆร่างของเขาก็หายไปในชั่วพริบตา

“อ๊าก!!” เสียงร้องของหนุ่มร่างใหญ่ เขาถูกกริชเชือดคออย่างรวดเร็วจากด้านหลัง หนุ่มหล่อเสื้อขาวปรากฏตัวขึ้นเนื้อตัวสะอาดสะอ้านปกติดี หนุ่มร่างใหญ่ตาเหลือกก่อนที่จะล้มลงไปกับพื้นร่างของเขาแตกสลายเป็นเสี่ยงๆราวกับเศษของกระจก

“ไอ้บ้าเอ้ย!!!” หนุ่มหล่อเสื้อขาวพอเห็นแบบนั้นก็แทบคลั่งขึ้นมาทันที เขากระทืบเท้าและกำหมัดแน่น

                อีกตรอกถนนธรรมดาแห่งหนึ่งในเมืองแห่งหนึ่ง ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ หยิบกระจกกระจกสี่เหลี่ยมพื้นผ้าแนวตั้งที่เขียนคำว่า “AKAS 1.11.1119” ด้วยน้ำตาเทียนสีดำจากกระเป๋าด้านในของเสื้อแจ็คเก็ตหนังสีดำเงาวับที่สวมใส่อยู่ออกมา มือขวาของเขาชูค้อนเหล็กขึ้นก่อนที่จะทุบเจ้ากระจกนี้ให้แตกคามือ

                หนุ่มหล่อเสื้อขาวในตรอกถนนเดิมรู้สึกเจ็บปวดและดิ้นทุรนทุรายขึ้นมาทันที เลือดของเขาค่อยๆไหลออกมาจากทุกรูทวารในร่างกายจนน่าสยดสยอง “ไอ้โง่” คำพูดสุดท้ายก่อนเขาล้มลงไปกับพื้นและสิ้นใจตายในที่สุด

                กลับมาที่อีกตรอกถนนหนุ่มร่างใหญ่ยิ้มที่มุมปากอีกครั้ง ทันใดนั้นตัวของเขารู้สึกร้อนขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ความร้อนทวีคูณขึ้นอย่างรวดเร็วจน “ฟูม!”

“อ๊ากกกกก” เปลวไฟปริศนาเผาร่างของเขาทั้งเป็นจนเสียชีวิตเช่นกัน

End Game.

นามปากกา Red Serpent, จันทร์ซ่อน และ D.O.V

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา