รักแรกเป็นอย่างไร

     ตั้งแต่วันนั้นดูเหมือนทุกอย่างระหว่างฉันกับเมฆจะเปลี่ยนไป ระยะห่างของเราดูมากขึ้น เราคุยกันน้อยลง และที่สำคัญเรื่องระหว่างเมฆกับดิวก็เป็นประเด็นอีกครั้ง มันเห็นชัดตั้งแต่วันที่ไปดื่มกันวันนั้น เมฆนั่งข้างดิว ส่วนฉันก็อยู่ตรงข้าม 

     ทุกวันสองคนนั้นยิ่งดูสนิทกันมากกว่าเดิม เวลาว่างเมฆก็มักจะเดินไปหาดิว ทั้งที่เมื่อก่อนจะชอบมากวนฉัน ในกลุ่มเคมีที่เราอยู่ด้วยกัน ไม่แม้แต่มองมาที่ฉัน มีก้มจดแล้วก็มองกระดาน เราคุยกันแค่เรื่องเรียนเท่านั้น ทำไมมันทำให้ฉันอึดอัดใจจัง ทำไมฉันจึงอยากร้องไห้นะ

     ในแต่วันฉันได้แต่มองคนสองคน ฉันว่าฉันเริ่มแน่ใจแล้วล่ะว่าฉันรักเมฆเข้าจริงๆ เพราะฉันรู้สึกเจ็บทุกครั้งที่เมฆอยู่กับดิว คนที่เดินข้างเมฆวันนี้มันไม่ฉัน ฉันเดินกลับบ้านคนเดียว ถึงแม้ฉันจะได้ไปบ้านพักเมฆบ้าง แต่เราคุยกันนับคำได้

     จนซัมเมอร์มาถึง พวกเราต่างลงเรียนพิเศษ ในวันเรียนวันแรก ฉันนั่งเล่นอยู่กับกลุ่มฉัน แต่สายตาฉันกับมองหาเมฆ ปกติเขาไม่เคยมาเรียนสายแบบนี้และอีกอย่างเพื่อนในกลุ่มก็มากันหมด และสิ่งที่ไม่คาดคิดคือ

      ตั้ม : เมฆโทรมาบอกว่า ต้องย้ายไปเรียนโรงเรียนอื่นแล้วนะ

      เหมือนฟ้าผ่าลงมากลางใจ นี่มันเรื่องอะไรอีก ทำไมมันเร็วแบบไม่ให้ตั้งตัว ทำไมฉันไม่เคยรู้มาก่อน นี่ฉันจะไม่ได้เจอกับเมฆแล้วหรอ แล้วสิ่งที่ฉันคิด ความรู้สึกของฉัน ฉันไม่เคยที่จะบอกไปเลยสักครั้ง 

      และมันก็เป็นอย่างนั้น ฉันไม่ได้เจอกับเมฆอีกเลย ฉันไม่รู้แม้แต่เบอร์ติดต่อ ไม่รู้อะไรเลย แต่มีสิ่งหนึ่งที่ฉันรู้และฉันเสียใจมาก

       ฉันคือผู้หญิงคนแรกที่ได้จับคู่กับเมฆ

       ฉันคือผู้หญิงคนแรกที่ได้ดอกไม้จากเมฆ

       เมฆไม่ที่จะอยู่กับผู้หญิงลำพังยกเว้นฉัน

       เมฆไม่เคยให้ใครทำงานแทนยกเว้นฉัน

       แต่คือฉันเองที่คิดว่าตัวเองทำสิ่งที่พลาดไป และทำไมถึงฉันถึงได้รู้ตัวช้านัก ทำไมต้องพยายามปิดกั้นตัวเองกั้นความรู้สึก ทั้งที่ฉันก็รู้สึกมากมาย 

       และแม้วันนี้ จะไม่ได้เจอเมฆอีก ฉันก็ยังคงจำได้ในทุกเรื่องราว โต๊ะที่ประตูที่ฉันนั่ง ฉันเคยนั่งมองเขา ดอกไม้ที่ได้วันนั้น มาวันนี้มันก็แห้ง แต่ยังถูกเก็บไว้ในหนังสือเล่มเดิม ม้านั่งตัวเดิมทีี่เคยนั่งด้วยกัน สนามบาสที่เคยพยุงในวันที่เจ็บ คนที่อยู่ในที่เดิมอย่างฉันมันยังคงเป็นสิ่งที่เตือนความจำเสมอ

        สุดท้ายแล้ว เวลาก็ผ่านไป 4 ปี ฉันคนนี้ยังคงไม่เคยลืมเมฆเลยสักครั้ง และต่อไปหากฉันจะมีความรักอีกครั้ง ฉันคงต้องกล้าที่จะบอกความรู้สึกออกไป เพราะฉันเข้าใจแล้วกับประโยคที่ว่า การบอกรักไม่ได้รักตอบเป็นทุกข์ แต่การไม่ได้บอกรักเป็นทุกข์มากกว่า

        หากวันนั้นหนึ่งเราได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง ฉันอยากบอกนายนะว่าฉันเข้าใจในสิ่งที่นายทำแล้วว่าหมายความว่าอย่างไร และฉันก็เข้าใจความรู้สึกของฉันดีแล้วว่า ฉันรักนาย และรักนายมาก ขอบคุณนะที่ทำให้ฉันรู้ว่าความรักจริงๆแล้วมันยังคงดีและสวยงามเสมอ