เชื่อไหมว่า ' หัวใจบินได้ '

ฉันชื่อ ' บัสทาร์ด ' เพื่อนๆชอบเรียกว่า บัส ส่วนใครที่ไม่ค่อยชอบขี้หน้าฉันก็เรียกว่า ' ทาส ' ฉันเป็นนักเรียนมัธยมในโรงเรียนนานาชาติแห่งหนึ่ง เมื่อพูดถึงนานาชาติแล้ว ก็ต้องมีเพื่อนต่างชาติ ซึ่งก็คงรู้แล้วสินะว่าเพื่อนที่ไม่ค่อยลงลอยกับฉันสักเท่าไหร่จะเรียกฉันว่าอะไร...ก็น้อง Bastard ไงละ T^T แต่ก็เอาเถอะ ฉันคงทำได้แค่ทำใจและพยายามเป็นมิตรกับทุกคน
พูดถึงชีวิตตอนนี้ มันดีม๊ากกกกมากกกกเลย ! เพราะฉันรับรู้ได้ว่าช่วงนี้หัวใจฉันพองโต เต้นดุ๊กดิ๊ก และอยากบินออกจากร่างทุกครั้งที่เจอพี่อัส รุ่นพี่ชาวจอร์แดนที่โรงเรียน พี่เขาหน้าเหมือน Zyan นักร้องที่เคยอยู่วง One Direction ที่ฉันชอบมากๆ มันทำให้ทุกทีที่ฉันมองพี่เขา ฉันอยากจะตะโกนไปว่าพี่หล่อไปแล้วน๊าาาาา !!! แต่รู้ไหม เรื่องที่มหัศจรรย์กว่านั้นคือ พี่เขาเดินมาบอกฉันในวันกีฬาสีว่า ' พี่ชอบน้องมานานแล้วนะ แล้วพี่ก็รู้ว่าน้องก็ชอบพี่ เราลองมาคบกันไหม ' ตะลึ่งสิคะ รออะไร say YES !!! แบบไม่ได้คิดเลย
เวลาผ่านไปหนึ่งเทอม พี่เขาก็ยังคงน่ารักเหมือนเดิม...จนกระทั่งช่วงปิดเทอมฤดูหนาว ต่างคนต่างแยกย้ายกลับบ้าน ตัวพี่เขาเองก็ต้องกลับไปเยี่ยมยายที่จอร์แดน พี่เขาบอกฉันก่อนไปว่า ' รอพี่นะ ปิดเทอมแปปเดียวเดี่ยวก็ได้เจอกันแล้ว อย่าดื้อล่ะ ' ตัวฉันเองก็ไม่ได้คิดอะไร ทำได้แค่ส่งข้อความหาพี่เขาทุกวัน แต่หลังๆมานี้พี่เขาก็นานๆตอบที บอกว่ายุ่งบ้าง เวลาต่างกันบ้าง ตื่นนอนไม่พร้อมกันมันเลยทำให้ลำบากหน่อย ฉันก็โอเคพยายามเข้าใจ จนกระทั่งเปิดเทอมเราพบกัน ฉันเชื่อว่าผู้หญิงทุกคนมีเซ็นต์รับรู้ได้ถึงความเปลี่ยนแปลงของคนี่ตัวเองรัก แต่กเวยความที่รักมาก ก็ยอมที่จะหลอกตัวเองว่าไม่มีอะไรหรอกมั้ง เพราะกลัวที่จะเจ็บ ฉันเองก็รับรู้ได้ถึงความค่อยๆห่างออกไปของพี่อัส จนถึงขีดสุด ฉันเลยตัดสินใจยอมถามตรงๆ...พี่เขาบอกฉันว่า ' พี่ว่าเราสองคนต่างกันเกินไป เราพูดกันคนละภาษา เรามาจากต่างที่กัน เรามีวัฒนธรรมที่ต่างกันมากมาย พี่ว่าเราสองคนคงปรับตัวเข้าหากันยาก ' สรุปแล้วพี่อยากเลิกกับฉันเพราะการปรับตัวเข้าหากัน มันยากเกินกว่าที่ความรักจะช่วยได้สินะ ฉันจะทำอะไรได้ล่ะนอกจาก ' พยายาม ' เข้าใจ
สามวันให้หลัง ห้องฉันมีสมาชิกใหม่ ชื่ออนิส เป็นนักเรียนสาวน่ารักมาจาก ' จอร์แดน ' เธอบอกว่าเธอย้ายมาเพราะทางบ้านย้ายมาทำงานที่ประเทศไทย เธอดุเป็นคนตลกน่ารักอารมณ์ดี ซึ่งก็คงดีมากพอที่ทำให้พี่อัสทิ้งฉันไปหาเขาได้ เพื่อนฉันที่อยู่บ้านใกล้พี่อัส เล่าให้ฉันฟังว่า อนิสกลับมาจากจอร์แดนพร้อมพี่อัส ทางบ้านทั้งสองอยากให้สองคนแต่งงานกัน เลยให้มาเรียนด้วยกันก่อน จะได้ต่อมหาวิทยาลัยที่เดียวกัน ซึ่งพี่อัสก็ยินดีมากเพราะน้องเขาสวย ครอบครัวก็รวยที่ถึงขนาดติดอันดับต้นๆของจอน์แดน แล้วสองครอบครัวนั้นก็เจอกันทุกวันเทียวรับเทียวส่ง ไปกินข้าวด้วยกันตลอด ต่อให้ชายใจแข็งดั่งหินยังไง สุดท้ายน้ำเซาะทุกวันก็กร่อนอยู่ดี
เมื่อรับรู้ถึงความจริงแล้วก็อึ้งไปแปดวันแปดคืนเลยบัสทาร์ด...ทุกๆสิ่งที่เกิดขึ้นมันทำให้ฉันรู้ว่า ต่อให้รักมากแค่ไหน ถ้ามันเกิดจากแค่หัวใจของฝ่ายเดียว สุดท้ายก็ไม่รอด บางทีคนที่ประกาศหลาว่าจะไม่มีวันเปลี่ยน เทียวบอกให้คนนู้นคนนี้รอ สุดท้ายสิ่งแวดล้อมใกล้ตัวที่กระทบจิตใจทุกวันๆ มันก็คงชนะลมพัดไกลๆเพียงแผ่วเบาอยู่แล้วสินะ ประสบการณ์นี้สอนให้ผู้หญิงคนนี้รู้ว่าความรักมั่นคงแสนยืนยาวกับระยะทางแสนหมื่นลี้ มีแต่ในซีรี่ย์น้ำเน่าจริงจริง...