Love time story

                                  ดาวเคียงดิน

   ดาวที่อยู่บนท้องฟ้าจะมีสักกี่ดวงหนา ที่จะชายตามองดิน 

ดาวดวงใดคงสวยเท่าดาวดวงนี้ไม่ได้ ดาวที่ส่องแสงสว่างระยิบระยับบวกกับความสวยงามของท้องฟ้าในยามราตรี จะต้องรออีกสักกี่พันปี ที่ดาวดวงนี้จะลงมาเคียงดิน...

ผมชื่อ"ทามฮาน" เป็นลูกของช่างตีเหล็ก ในทุกๆเช้าผมต้องเอาเหล็กที่พ่อผมตีเสร็จ ไปขายที่ตลาด ระหว่างทางเดินไปตลาดผมก็มักจะมอง'ดาว'เสมอ  ดาวที่ผมว่านี้หมายถึงผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมชอบ เธอทั้งสวยและนิสัยดีมากๆผิวที่ขาวผ่องดุจแสงจันทร์ ผมดำขลับเหมือนท้องฟ้าในยาราตรี ริมฝีปากอวบอิ่มและดวงตาที่เป็นประกายเหมือนดังดวงดาวที่ทอแสงระยิบระยับ ผมชอบเธอมาก แต่ติดตรงที่บ้านเธอฐานะค่องข้างดี แถมมีเชื้อผู้ดีเก่ามาก่อนด้วย คนบ้านๆอย่าผมคงทำได้แค่เฝ้ามองในทุกๆวัน และเฝ้าฝันในทุกๆคืน ผมคงทำได้แค่นั้นจริงๆ จากวันเป็นเดือนจากเดือนกลายเป็นปี ที่ผมยังเฝ้ามองเธอผ่านทางหน้ารั้วบ้าน หรือถ้าวันไหนไม่เห็นเธอก็ขอแค่มองเพียงหลังคาบ้านก็ยังดี แต่ก็เหมือนที่บอกว่าผมคงทำได้แค่เฝ้ามองเท่านั้น ละแล้ววันที่ผมกลัวก็ได้มาถึง วันที่ดวงดาวที่ผมเฝ้ามองกำลังตกไปเป็นของคนอื่น ผมเสียใจเหลือเกินที่ต้องทนเห็นคนที่ผมรักไปแต่งงานกับคนอื่น ทำไมกันทำไมโชคชะตาถึงได้ลิขิตให้เราได้เจอกัน แล้วทำไมถึงไม่กำหนดให้เราได้รักกัน แต่จะโทษโชคชะตาอย่างเดียวก็ไม่ได้ในเมื่อผมมันไม่เจียมตัวเอง ดาวที่ไหนเขาจะลงมาเคียงดินที่ต่ำต่อยแบบเรา...

จากวันล่วงลับกลายเป็นเดือนจากเดือนหลับหายกลายเป็นปี แต่ถึงเวลาจะผ่านไปนานเพียงใดมันก็ไม่ได้ช่วงเยียวยาหัวใจของทามฮานได้เลย แต่ในทางกลับกันหัวใจของทามฮานมันยิ่งช้ำและบาดแผลในหัวใจของเขานั้นก็ไม่เคยจางหายไปได้เลยจนในที่สุดเขาก็ตรอมใจและได้ลาลับจากโลกนี้ไปด้วยใบน่าที่อาลัยกับหัวใจที่เหี่ยวเฉา. ข่าวนี้ดังออกไปทั่วทั้งตลาดว่าลูกของช่างตีเหล็กได้เสียชีวิตลงแล้ว ไม่นานข่าวพวกนี้ก็ได้ลือไปถึงหูของดาว ทำให้ดาวขออนุญาติสามีเพื่อที่จะไปยังหลุมศพของทามฮาน เมื่อดาวได้เดินไปถึงหลุมศพของทามฮานเขาก็ได้พูดว่า" ทำไมกัน ทำไมที่ผ่านมาคุณถึงไม่เคยบอกว่าคุณรักฉันเลย ทั้งที่คุณก็แอบมองฉันมานานหลายปี คุณไม่คิดบ้างหรือว่าฉันก็แอบชอบคุณมาตั้งนานแล้ว  ถ้าคุณเปรียบตัวเองเหมือนดินที่ต่ำต่อย ดาวอย่างฉันก็พร้อมที่จะลงมาเคียงดิน เพราะแท้จริงดินอย่างคุณทำให้หัวใจของดาวดวงนี้มันเข้าใจกับคำว่ารักอย่างแท้จริง"

  #จากเรื่องราวนี้มันทำให้ฉันได้รู้ว่า ถ้าเราอยากจะทำอะไรหรือบอกอะไรเราก็ควรที่จะลงมือทำมันเลยถึงแม้ว่าจะไม่สำเร็จแต่เราก็ยังได้ลงมือทำ ดีกว่ามานั่งเสียใจที่หลังกับการที่เราไม่ยอมทำอะไรเลย

«การที่เราทำอะไรแล้วไม่สำเร็จไม่ใช่สิ่งที่น่าอาย เพราะมันดีกว่าการที่เราไม่เคยลงมือทำอะไรเลย"»

#Story Diary