ผมขอโทษครับ

< เรื่องสั้นเรื่องนี้ถูกเขียนขึ้นมาเพื่อความบันเทิง และเรื่องสั้นเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เข้าใจยาก โปรดใช้ จักรยานในการรับชม>

"หาวว " เสียงเด็กหนุ่มหาวพลางกินเนยเล่น
"เฮ้นายจะกินเนยเล่นไปถึงเมื่อไหร่เนี่ย " เด็กหนุ่มอีกคนเดินมาแล้วถาม
"ก็มันอร่อยนี่นา "
"เออๆ ชั่งมันเถอะ แล้วนายต้องการอะไรหละถึงมาบ้านชั้นเนี่ย"
"นายลืมไปแล้วรึไง เครื่องเกม N.G VR ของชั้นซ่อมที่บ้านนายนี่นา"
"นั่นสินะ ชั้นลืมไปเลย เวลาพึ่งตื่นแบบนี้ชั้นไม่ค่อยจำอะไรได้ดีเท่าไหร่นัก
ไม่กี่ชั่วโมงผ่านไป
"เอ้า ซ่อมเสร็จแล้ว " เพื่อนของเด็กหนุ่มโยนเครื่อง N.G VR ให้
"แต้งกิ้ว ชั้นไปหละ "
ไม่กี่นาทีผ่านไป
"เอาหละ ได้เวลาเข้าเกมแล้ว " เด็กหนุ่มได้ล็อกอินเข้าสู้เกม MMORPG ที่เขาชอบเล่น
ณ เกม MMORPG
เมืองเมืองหนึ่ง
"โย่ ชั้นกลับมาแล้ว "
"สวัสดีค่ะ ท่าน" ผู้หญิงคนหนึ่งกล่าวทักทาย
"ไม่ต้องสุภาพขนาดนั้นก็ได้นะ ชั้นบอกแล้วนี่ยังไงเราก็คบกันแล้วนี่บัท "
"ค่ะ…"
"และอีกอย่างนะ เธอรับแอดเฟสบุ๊กชั้นด้วยสิ"
"เอ๋ ชั้นรับตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะคะ"
"หา… สงสัยชั้นคงจำผิดคน คงเป็นคนที่ชั้นนับถือแต่เหมือนเขาหายไปจากชั้นหนะ ชื่อคล้ายกันซะด้วย"
"อย่างงั้นหรอคะ" บัทเริ่มทำแก้มป่อง
"เฮ้ ชั้นไม่ได้นอกใจนะเฟ้ย ก็แค่พี่ชายไม่แท้หนะ "
"อย่างงั้นหรอคะ"
"ใช่แล้วหละ งั้นเราไปดันเจียนกันต่อเถอะ บัท "
"ค่ะ"
(ยังไงซะผมต้องโทษที่ดองนะครับ ท่านบัท) เด็กหนุ่มคิดในใจ