ไดอารี่ของนายหัวยุ่ง

 23.00 น.

เเกร๊กๆ ปึง!"ในที่สุดก็จบสักที่สินะการฝึกงาน 6 เดือนของเรา เฮ้ออ กลับไปคงคิดถึงที่นี่เเน่ๆเลย"ผมทิ้งตัวลงนอนหมดสภาพบนเตียงนอนห้องเช่าเท่ารูหนูของผม เพื่อผักผ่อนหลังเลิกงานที่เเสนทรหด เเต่! ตั้งเเต่วันนี้ไปผมจะบอกลางานบ้าๆนี่เเล้วเเหละ เพราะวันนี้ป็นวันสุดท้ายที่ผมจะทำงานอยู่บริษัทเเห่งนี้ เเละเตรียมตัวที่จะกลับบ้านที่ทรหดกว่าเดิมเเทน "ฮ่าาาา นอนนานไปเเล้วนะไปเก็บของดีกว่า"ผมลุกจากที่นอน เเละเริ่มเก็บของสัมภาระลงกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ของผมเองพร้อมเก็บกวดทำความสะอาดห้องเมื่อทำเส็จผมก็ทำกิจวัตของตัวเองเเล้วเข้านอนผมยอมรับนะว่าการเดินทางกลับบ้านของผมนั้นช่างเป็นเรื่องตื่นเต้นสำหรับผมเพราะผมไม่มีทางรู้ว่าเมื่อวันพรุ่งนี้มาถึงมันจะเป็นอย่างไร เเล้วคนที่บ้านเมื่อเขาเห็นผมเเล้วเขาจะตื่นเต้นเหมือนผมรู้สึกตอนนี้อยู่รึเปล่านะ?ในขณะที่หัวสมองของผมคิดไปต่างๆนาๆอยู่นั้นตาของผมก็เริ่มที่จะปิดลงๆจนเหลือเเต่ความมืดมิดของหวงราตรียามค่ำคืนที่พร้อมจะเข้าสู่ความฝัน.

"ฝันดีครับ".

ขอฝากเรื่องไดอารี่ของนายหัวยุ่งไว้ในอ้อมใจด้วยนะครับ.

ติดตามตอนต่อไป.