เด็กชายกับปู่โสม(เฝ้าทรัพย์)

หลังจากที่ผม วาโย ศิริกุล หนุ่มอยุธยาที่ธรรมด๊า ธรรมดา?มาเป็นมือปราบวิญญาณ ยมทูตในคราบมนุษย์ ในตอนแรกผมก็งงว่าทำไมต้องใช้มนุษย์มาทำงาน เหตุผลง๊ายง่าย ก็คือ มนุษย์น่ะไม่ถูกระแวง วิญญาณไม่ไหวตัวหนีได้ ถ้าเป็นยมทูตล่ะก็ วิญญาณจะหนีได้ เดือดร้อนตามจับไม่ไหว พ่วงด้วยปัญหาจุกจิกอีกมาก แถมยมทูตจริงๆก็ไม่เยอะเลยต้องใช้มนุษย์ที่มีพลังวิญญาณบริสุทธิ์มาช่วยงาน  ผมเลยถึงบางอ้อ และภารกิจที่ผมจะได้รับเป็นภารกิจที่ผมไม่มีทางลืมเลย เพราะภารกิจนี้ทำให้ผมเข้าใจความรักของพ่อ มาบ้างล่ะนะ

…

ในปรภพ

 ขณะที่เหล่ายมบาลกำลังคัดแยกวิญญาณเพื่อส่งไปใช้กรรม ไปสวรรค์และไปเกิดนั้น ได้เกิดปัญหาขึ้น วิญญาณกลุ่มหนึ่งมีแต่จิต มีตั้งร้อยกว่าคน เกือบครึ่งเป็นจิตที่ไม่สมบูรณ์ นรกช่วย เยอะไปไหม!

งานนี้เดือดร้อนไปหมดกว่าจะหาที่มาได้ เพราะจิตกับวิญญาณนั้นยากที่แยกกันออก จะมารู้ก็เอาตอนวิญญาณจะไปใช้กรรม ไปสวรรค์ไม่ก็จะไปเกิด แต่ยังดีที่องค์กรพิทักษ์วิญญาณมีDeath messenger แค่ใช้เวลาไม่นานก็ทำให้รู้สาเหตุ คือเทวรูปสีดำปริศนา และได้ระบุสถานที่เอาไว้  ช่วยได้มาก …

เหล่ามือปราบวิญญาณระดับสูง สามคน คือ วิชิต อุบลรัตน์และคฑาวุธ ถูกเรียกตัวมาปฏิบัติภารกิจกระทันหัน

เสียงทรงอำนาจได้มอบหมายภารกิจให้ตามหาและกำจัดเทวรูปสีดำ เพื่อปลดปล่อยวิญญาณแต่ วิชิตกับบัวไม่สะดวกจึงได้ปฏิเสธ ทางเบื้องบนจึงให้คฑาวุธเลือกลูกทีมเอง

…

งานนี้ผมได้ถูกเรียกตัวมากะทันหันพร้อมหมาแมวคู่ใจให้มาหารุ่นพี่ ถึงบ้านพักส่วนตัว ส่วนสองดำก็กำลังนอนเล่นกับเจ้ากาแฟ

บ้านของคฑาวุธเป็นบ้านปูนสองชั้นสีฟ้าดูธรรมดาๆ ผมรู้จากพี่พายุว่า คฑาวุธเป็นลูกเมียน้อยเศรษฐี เจ้าของบริษัทผลิตอาวุธปืน ซึ่งแม่ได้เสียแล้ว คนที่อุปการะเค้าคือ เมียหลวงของพ่อ ที่เรียกว่าแม่ใหญ่ ซึ่ง แม่ใหญ่ได้ซื้อบ้านให้เค้าอยู่กับหมาคู่ใจ

ผมนั่งลงบนโซฟาตัวใหญ่”พี่มี’ไรครับ”

“มีภารกิจจะขอให้ช่วย พอดีพี่ชิตกับพี่บัวเค้าไม่ว่าง ไปดูงานต่างประเทศ เบื้องบนเลยชั้นเลือกลูกทีมเอง”

พายุที่ถูกเรียกมากะทันหันเอ่ยขึ้น”ท่าทางจะเป็นภารกิจใหญ่นะครับ ให้พี่กัลย์ไม่พี่เต๋าไปก็ได้นี่ครับ”

“ไม่ได้ จะบอกให้รู้ไว้ ถ้าไม่จำเป็นห้ามสองคนนั้นไปปฏิบัติภารกิจ สองคนนั้นเป็นผู้พิทักษ์องค์กร จะไปปฏิบัติภารกิจอย่างมือปราบทั่วไปไม่ได้ อืม…งานนี้ต้องให้พวกนายช่วยเยอะเลย เพราะหน่วยอินทร์เทพจะไปด้วย”

ผมคิด…หรือจะเป็นยัยแมวอ้วนนั่น…

คฑาวุธเอ่ยดักความคิด“ไม่ใช่ deathน่ะ เบื้องบนจะไม่ให้ทำภารกิจนอกสถานที่เด็ดขาดยกเว้นสถานการณ์ฉุกเฉิน ภาระมันหนักไปแค่ให้หาที่มาของปัญหากับชี้สถานที่ก็แย่แล้ว แต่ที่ชั้นจะให้ไปด้วย คือไอ้ชัย”

พายุเลิกคิ้ว”ชัย ไหน?”

“พี่พายุไม่รู้จักเหรอ”

“นี่ หน่วยอินทร์เทพนอกจากพี่รามแล้ว คนในหน่วยนั้นชั้นก็ไม่ค่อยรู้จักหรอก  หรือว่า…จะเป็นเด็กที่มีวิชาพิเศษ”

“ใช่ งานนี้อาจต้องใช้เลือด ต้องให้ไอ้ชัยมาช่วย งานนี้ พวกแกสองคนให้ตายก็ต้องคุ้มครองมัน ห้ามมันเจ็บหรือตาย วาโย นายก็ให้เจ้าหมาหรือแมวของนายอยู่ประกบมันเลยนะ”

พายุยิ้มร่า”นี่เป็นครั้งแรกเลยนะครับที่ผมได้ทำภารกิจกับหน่วยนี้น่ะ”

“เออ ชั้นอยากให้พวกแกมีประสบการณ์แบบนี้ เพราะอนาคตไม่แน่ พวกแกอาจจะได้ทำภารกิจร่วมกับหน่วยนี้อีกก็ได้ เข้าใจไว้ด้วยว่า คนในหน่วยนี้ไม่สามารถใช้ไสยฯดำได้ ไม่ได้เลย ป้องกันตัวไม่ค่อยได้ พวกแกต้องหัดคุ้มกัน”

ผมเลิกคิ้ว”ทำไมครับ”

“มันมีความเสี่ยงที่พลังวิญญาณจะแปดเปื้อน เลยต้องออกกฎห้าม แต่อนุญาตเป็นบางคาถาเท่านั้น แต่พวกเค้าจะไม่สามารถใช้คาถาบู๊ล้างผลานแบบพวกเราได้  Deathเตือนมา ภารกิจนี้ อย่าเลือดออกโดยไม่จำเป็น เพราะศัตรูมันตามองไม่เห็นแต่จมูกมันดียิ่งกว่าฉลาม และจะฆ่าเราได้”

พายุงง”ตกลง เราต้องไปปราบอะไรล่ะครับ”

เราต้องกำจัด“เทวรูปสีดำ…ทางปรภพบอกว่า มันคือเทวรูปปีศาจ ที่กินเลือด กินเครื่องในของมนุษย์ มันกลัวแสงอาทิตย์ Death ให้เราไปที่ชายแดนเขมร ตามหาหมู่บ้านที่คนนอนกลางวัน ตื่นกลางคืน แล้วเราจะพบเทวรูปสีดำ เธอระบุสถานที่ไม่ได้  แต่รู้ขนาดนี้ก็ดีแล้ว ภารกิจครั้งนี้เราต้องนำวิญญาณที่ไอ้เทวรูปนั่นกินไป นำไปสู่ร่างจิตให้ได้”

ผมยกมือถาม”พี่ วิญญาณกับจิต มันต่างกันยังไง”

“จิต เป็นความคิด วิญญาณคือร่างกาย เคยเห็นคนที่เป็นเจ้าหญิงนิทราหรือเคยได้ยินคำว่า ขวัญหายบ้างรึเปล่า”

วาโย”จิตก็คือขวัญ ขวัญก็คือจิต”

คฑาวุธหยิบกาแฟมาจิบก่อนจะอธิบาย“ใช่ วิญญาณเปรียบเสมือนภาชนะ และทำให้จิตอยู่ในร่างได้ เป็นเหมือนกรงขัง ไม่ให้จิตหลุด แต่ในปรภพ จิตกับวิญญาณแยกกันไม่ออก จะแยกออกก็ตอนที่ต้องไปใช้กรรม ไปสวรรค์ หรือไปเกิดเนี่ยแหละ แต่ ถ้าจิตไม่มีวิญญาณ ตอนไปเกิดหรือไปนรกสวรรค์ จิตอาจจะถูกทำลายได้ บางคนจิตแข็งแต่พอไปเกิดอายุจะไม่ยืน งานนี้จิตที่ไม่มีวิญญาณมีมากถึงร้อยกว่าดวง”

วาโยกับพายุอุทาน”ร้อยดวง!”

พายุเสยผม”แสดงว่า…ไอ้เรื่องเทวรูปมารก็มีจริง”เค้าเกาศีรษะ”มันเป็นเรื่องสยองในอินเตอร์เน็ตครับ ความจริง ผมลองนั่งฟังตอนไปนอนเป็นเพื่อนตาที่ บ้านพักคนชราครับ ตาเล่าว่า มันเป็นศาสตร์ที่ควรทำลายทิ้ง เป็นภัยกับมนุษย์อย่างแท้จริง เดิมทีเป็นพิธีอัญเชิญทาสแห่งกาลี เป็นการอัญเชิญปีศาจมาสิงสถิตในเทวรูปสีดำแล้วนำเทวรูปนั้นไปฝังดินเพื่อ บันดาลความอุดมสมบูรณ์แก่พื้นที่นั้นๆ โดยต้องเซ่นสังเวยเลือด ลงดินทุกวัน แต่มีข้อแม้ว่าห้ามเลือดมนุษย์หยดลงพื้นดินผืนนั้นแม้แต่หยดเดียว เพราะปีศาจนั่นมันจะไม่พอใจเลือดสัตว์…ต้องการกินเลือดกินมนุษย์แทน”

คฑาวุธคิด”อืม..ท่าทางวิญญาณจะอยู่ที่ตัวเทวรูปนะ เห็นdeathบอกว่า เราต้องหาเทวรูปนั่นมาทำลายให้ได้”

ผมเสนอ”แต่มันอาจจะหนีได้นะครับ เรื่องนั้นผมก็เคยฟัง มันท่าจะรวดเร็วพอดู เราต้องหาทางจับมันให้ได้ ไม่งั้นวิญญาณไม่ได้มาแน่”

จู่ๆก็มีเด็กหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกับวาโยเปิดประตูเข้ามา”หวัดดี เราชื่อชัยวุธ  เรียกเราว่า ชัย ก็แล้วกันนะ เราคือคนที่มาร่วมภารกิจครั้งนี้”

วาโยมองแล้ว ชัยถือว่า เป็นเด็กหนุ่มหน้าตาดี ร่างผอมและคล้ำกว่าเค้ามาก ดูท่าจะเป็นคนใต้ เพราะสำเนียงนั้นชัดมาก

“หวัดดี”

พายุทักด้วยรอยยิ้ม”หวัดดี”

ชัยนั่งลงบนโซฟาข้างๆพายุโดยที่สะพายเป้ใบโตมาด้วย”Death ฝากมาบอก งานนี้ถ้า มีพระมาขอติดรถไปด้วย ให้ท่านขึ้นรถไป ท่านจะช่วยอะไรเราเยอะ”

พี่วุธเลิกคิ้ว”ปกติเค้าน่าจะติดต่อชั้นนะ”

“พอดี เค้าบอกว่าพี่ไม่อ่านข้อความเลยส่งข้อความมาหาผมครับ”

“เหรอ”คฑาวุธนำโทรศัพท์มาดู”เออ จริงด้วยวุ้ย สงสัยเผลอหรี่เสียง..งั้น ชัยแกมาค้างที่นี่ ส่วนไอ้สองตัว ไปเก็บของ พรุ่งนี้มาที่นี่ ชั้นขี้เกียจเอารถไปรับ”

“ครับ”

วาโยถามชัยทันที”นายเจอDeath เหรอ”

“เปล่า เค้าส่งข้อความมาบอก คนๆนั้นเค้าไม่ต้องการพบใครหรอกนะ นายสินะ ที่เค้าร่ำลือกันน่ะ”

“เอ่อ…”นี่เค้าถูกร่ำลือไปในทางไหนเนี่ย

คฑาวุธอมยิ้ม”ก็นาย…เข้ามาเป็นมือปราบเพราะdeath นี่นาแถมนอกจากชั้น ราม และไอ้เมฆ ก็มีนายเนี่ยแหละที่ได้เจอเจอdeathตรงๆไง ไอ้ชัยคงอยากจะรู้แล้วแหละว่า Deathสวยไหม”

“ชอบเหรอ”

“อยากรู้ก็เท่านั้นแหละว่า ผู้หญิงที่ไอ้เมฆบอกว่าเป็นศิลปะแห่งความเศร้าที่งดงามมันเป็นยังไง”

วาโยนึกถึงแววตาของยัยนั่น”ดูซุกซนและไฮเปอร์มากกว่า”

“น่าสนใจ เจอกันพรุ่งนี้”

…

ผมไม่ได้เตรียมอะไรไปมาก แค่เสื้อผ้าที่จำเป็นและของกินของลูกรักทั้งสอง เท่าที่ดู เจ้าทองดำกับเจ้ากาแฟ เข้าขากันได้ดี ดูแล้วเจ้ากาแฟมันอายุมากกว่า ทองดำเยอะเลย  งานนี้พี่วุธสั่ง แบ่งให้สัตว์อาคมตัวใดตัวหนึ่งของผมอยู่ประกบไอ้ชัย ส่วนพี่พายุนั้น พี่วุธก็ให้ประกบไอ้ชัย เพราะพี่พายุถนัดการแก้พวกคุณไสยฯ เก่งกว่าผมอีก สายคาถาผมจะเป็นบู๊ และใช้ไสยฯดำ พี่พายุเคยบอกว่า เคยรับจ๊อบปราบผี แก้ของเลยต้องหาฝึกเอาตอนนี้เลิกแล้ว เดี๋ยวผิดกฎ กฏของมือปราบวิญญาณข้อที่1 ห้ามมือปราบวิญญาณใช้ไสยฯดำทำร้ายคนบริสุทธิ์บาดเจ็บหรือถึงชีวิต ยกเว้นกรณีฉุกเฉิน  บทลงโทษคือ กักพลัง ก็ดีนะ แต่สำหรับผมน่ะ ตั้งแต่ย้ายมากรุงเทพฯผมแทบไม่ใช้คาถาอาคมเลย แต่ผมก็ต้องฝึกอยู่ตลอดกันของเสื่อม ผมระวังมาก  แถมหลวงพ่อปลื้มท่านเอาดวงผมไปตรวจเช่นเดียวกับปู่ของผม พวกท่านเตือนอย่าให้ผมชิงสุกก่อนห่าม  หรือ ห้ามมีแฟนก่อนสิบแปด ต้องเลยวันเกิดสิบแปดถึงจะมีได้ ผมไม่สนใจเรื่องนี้อยู่แล้ว

วันต่อมา ผมและทีมก็พากันไปที่บ้านพี่วุธซึ่ง พี่แกเตรียมออกรถแล้ว เหลือแต่พี่พายุ ครึ่งชั่วโมงต่อมา พี่พายุวิ่งมาแต่ไกลให้เดา ท่าทางจะตื่นสาย และผมก็เดาถูก งานนี้พี่พายุโดนพี่วุธบ่นเป็นชุด เค้าขับรถไม่ช้าหรือเร็วจนเกินไป

ชัยนั่งเงียบอยู่ข้างคนขับ ผมกับพี่พายุนั่งกลาง และเหล่าหมาๆแมวๆครองเบาะท้ายไป

การเดินทางช่างเงียบเหงาแต่เราก็คงต้องเตรียมพร้อม เพราะงานนี้ไม่หมูเลยน่ะนะ