ตาบอด แต่รักไม่บอด
เขียนโดย ปากกาผู้ล่าผลงาน
วันที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2560 เวลา 15.24 น.
แก้ไขเมื่อ 25 กันยายน พ.ศ. 2560 15.41 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
2) รักด้วยใจ ใช่ด้วยสายตา Amm story
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความคูณเข้าใจนิยามของคำว่าความรักไหม นิยามนี้คุณอาจแปลได้หลายความหมายในความคิดของคุณ และถ้าความรักที่คุณนิยามนั้น ถูกปิดกั้นด้วยอุปสรรค์ละ คุณจะมองเข้าไปในความรักนั้นได้อย่างแท้จริงหรือไม่
แอ๋ม หญิงสาววัย 28ปี เธอมีความพิการทางสายตามาตั้งแต่สมัยเรียนชั้นมัธยมปลาย เธอเป็นคนที่มีหน้าตาที่ไม่ได้สวยอะไรมากมาย แต่เธอกลับเป็นเป็นคนที่ใจบุญ นั่นจึงเป็นเหตที่ทำให้ใครหลายๆคนหลงไหลในความดีของเธอ
แอ๋มได้เรียนต่อระดับชั้นอุดมศึกษาจนจบปริญญาตรี เธอมีความพยามสูง ไม่ย่อท้อต่อสิ่งที่เธอเป็น เธอมีความฝันที่จะเป็นนักวิชาการ ด้วยความสามารถของเธอทำให้เธอมีศักยภาพที่ครบถ้่วน ทั้งด้านวิชาการ และ คุณธรรม
แต่โชคชตาก็ใช่ว่าจะเข้าข้างเธอ และยังเล่นตลกร้าย แอ๋มถูกปฏิเสธงานหลายๆด้านที่เธออย่ากจะทำ จนทำให้เธอกลายเป็นคนตกงานเนือ่งจากไม่สมประกอบทางสายตา
แม้เธอจะเสียน้ำตา และเกิดความท้อแท้ จนเกือบคิดฆ่าตัวตาย แต่ฟ้าก็ใช่ว่าจะมึดครึ้มแปดด้านเสมอไป เธอหยิบความโชคร้ายของเธอมาเป็นแรงผลักดันชีวิตของเธอให้เ)็นเสมือนสายตาที่มองเห็นทางสว่างได้
เธอตัดสินใจหันมาเป็นนักประพันธ์ เธอเร่ไปตามสถานีรถไฟฟ้า เสียงที่เธอบรรยายออกมานั้น เธอพูดมันออกมาจากใจพร้่อมน้ำตา โดยนำสิ่งที่เธอเรียนมาใช้พูดโน้มน้าวใจของผู้คน จนผู้คนเกิดความเข้าใจ และหันมาให้ความสนใจกับคนตาบอด รวมถึงทำให้ผู็คนตาบอดมากมาย ที่เเม้ว่าจะไมไ่ด้เห็นหน้าของเธอ แต่ได้เห็นใจของเธอที่เปรี่ยมไปด้วยความเข้มเเข็ง จนกระทั่ง..
วันหนึ่งเธอได้มาสถานีสยามเพื่อมาประพันเมหือนทุกครั้งๆ เจ้าหน้าที่พาเธอมาอยู่ตรงหน้าประตู ซึ่งเธอจะดูเป็นจุดเด่นมากที่สุด หารู้ไม่ นั่นเป็นเสมือนสนามหัวใจครั้งแรกของเธอ เสียงฝีเท้าเดินมา
เธอจับเสียงผีเท้าที่เดินมาอยู๋ชิดข้างหลังเธอได้อย่างชัดเจน พร้อมกับเสียงเจ้าหน้่าที่บอกว่าา คนนี้เขาก็ลงที่เดียวกับคุณนะครับ เดี๋ยวพอถึงสถานีแล้่ว เขาจะมาีับคึุณทั้งสองคนนะครับ
เธอจึงรู้ทันทีว่านั้นเอง ก็คือคนตาบอดเหมือนกับเธอ เธอจึงกล่าวคำทักทาย อย่างคนมีอัธยาศัยดี
แอ๋ม : สวัสดีค่ะ
โจ :สวัสดีครับ คุณแอ๋ม
แอ๋ม :เอ๋ คุณรู้จักฉันได้ยังไงเหรอค่ะ
โจ : ก็วันก่อน ตอนที่คุณบรรยายเรื่องคนตาบอดหนะสิครับ คุณรู้ไหม ว่าคุณกำลังตอ่ชีวิตให้กับผม ซึ่งเป็นเหมือนกับคุณ ผมก็เคยคิดนะครับ ที่จะฆ่าตัวตาย
แอ๋มและโจจึงเกิดความรู้สึกที่พวกเขามีต่อกันได้ โดยใช่สายตาไม่ แต่เป็นความเข้าใจอันแท้จริงในเบื้องลึกของพวกเขาทั้งสอง
เสิร่มม ** คนตาบอดทุกคนย่อมมีความทัดเทียมกับบุคคลปกติทั่วไป ทั้งความรัก อารมร์ความรู้สึก ด้วยคำว่าหัวใจ ที่ไม่เเพ้คนปกติ
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ