เวลาของความสำเร็จ

     ผมชื่อดนัย ผมชื่นชอบการร้องเพลงเป็นอย่างมาก  ผมร้องเพลงทุกเวลาผมที่ว่าง  ผมมีรุ่นน้องที่สนิทอยู่หนึ่งคนเค้าชอบร้องเพลงเหมือนกับผมมันชื่อไอ้ต้น  ต้นเป็นรุ่นน้องผมอยู่ 2 ปี  พวกเราเคยคุยกันไว้ว่าจะไปเเข่งร้องเพลงด้วยกัน  เเละจะเป็นนักร้องอันดับหนึ่งของประเทศให้ได้

     หลังจากผมจบ ม.6 ผมตั้งใจจะสานฝันตัวเองด้วยการไปเเข่งขันต่างๆจนได้รับรางวัลมากมาย  รวมทั้งเป็นนักน้องกลางคืนที่ผับเเห่งหนึ่ง  สาวๆพากัันกรี๊ดทุกครั้งที่ผมขึ้นร้องเพลง  คงเป็นเพราะความหล่อของผมล่ะสินะ  ( ไม่มีใครชม ก็ชมตัวเองซะเลย )

  ผมทำงานกลางคืนพร้อมกับเรียนมหาลัยไปด้วย  ผมเลือกเรียนวิศวะเพราะพ่อเเม่ต้องการให้เรียน  ร่างกายของผมเริ่มอ่อนเเอลงเนื่องจากพักผ่อนน้อย  ผมจึงตัดสินใจบอกกับพ่อเเม่ว่าปมจะดรอปเรียนไว้ก่อนเเละทำตามความฝันของผม  พ่อกับเเม่ไม่ยอมเเละเราก็มีปากเสียงกันอย่างหนัก  ผมจึงไปปรึกษากับไอ้ต้นซึ่งตอนนั้นมันเรียนจบ ม.6 พอดี

ผมยังคงต้องเรียนต่อไป  พร้อมกับความเหนื่อยอย่างมากจากการทำงานเเละเเรงกดดันจากพ่อเเม่ที่ไม่ต้องการให้ผมเป็นนักร้อง  

ผมเหนื่อยเเละท้อมาก  ผมจึงต้องพับความฝันของผมไปก่อน  จนวันนี้ผมเรียนจบเเล้ว  เเละทำงานตามสาขาวิชาที่เรียนมา  

     ตอนนี้ผมอายุจาก 30 กว่าเเล้ว  ผมห่างหายจากการร้องเพลงไปนาน  ในขณะที่ไอ้ต้นรุ่นน้องของผมได้เป็นนักร้องดังอย่างที่มัน

ต้องการเเล้ว  ผมได้เเต่เสียดายวันเวลาที่ผ่านมา หากผมมีความพยามมากพอเเละตั้งใจเดินตามความฝัน  ฝันของผมคงจะเป็นจริง