เธอกับผม

"อ่าวพวกเธอสองคนรู้จักกันหรอ" ครูถาม

"ผมเจอเธอเมื่อเช้าหนะครับ แล้วไปทำเรื่องอะไรให้นิดหน่อย" ฮิเดะตอบ

"งั้นก็พอดีเลย เมย์กะคนนี้ชื่อฮิเดะเขาพึ่งย้ายมา ส่วนฮิเดะคนนั้นชื่อ เมย์กะนะ" ครูพูด

"งั้นฮิเดะก็ไปนั่งข้างๆเมย์กะก็แล้วกันนะ" ครูบอกฮิเดะ

"ครับ" ฮิเดะตอบกลับครูไป

ฮิเดะก็ได้เดินเข้าไปนั่งข้างเมย์กะ

"นี่นาย!! ขยับโต๊ะมานี่สิ" เมย์กะพูด "ไม่มีหนังสือไม่ใช่หรอ มาอ่านด้วยกันสิ"

"ครับ เรียกผมฮิเดะก็ได้ครับ" ฮิเดะตอบพร้อมกับขยับโต๊ะไปติด

"เรื่องเมื่อกี้ ขอโทษนะครับเป็นอะไรมากไหมครับ?" ฮิเดะถามด้วยความเป็นห่วง

"ไม่เป็นไรคะ" เมย์กะหันหน้ามายิ้มตอบ

"ตึก ตึ๊ก" เสียงหัวใจฮิเดะเต้นรัวๆไม่เป็นจังหวะ :เธอน่ารักจัง ดวงตาอันมีเสน่ ริมฝีปากสีชมพูอันอวบอิ่ม ผิวขาว ไว้ผมยาว ทำไมเธอน่ารักอย่างนี้ เมื่อวานเพราะอยู่ไกลเลยไม่ได้สังเกตุขนาดนี้ แต่พอมาอยู่ใกล้ใจมันก็: ฮิเดะเอามือจับหัวใจ

"เป็นอะไรหรือเปล่าคะ??" เมย์กะพูดอย่างเป็นห่วง

"ฮิเดะ หน้าแดงมากเลย" เมย์กะพูดพร้อมเอามือไปแตะหน้าผาก

"อ๊ะ!!! ร้อนจัง" เป็นไข้แน่เลย

"เปล่า!! ครับผมไม่เป็นไร" ฮิเดะยิ้มอย่างเขินอาย

"เดี๋ยวฉันพาไปห้องพยาบาล" เมย์กะบอกก่อนที่จะ "ครูคะ ฮิเดะไม่สบายหนูพาไปห้องพยาบาลนะคะ" 

"ผมไม่เป็นไร จริงๆนะครับ" ฮิเดะบอก

"ได้สิ" ครูพูด

"ไปกันเร็ว!!" เธอพูดพร้อมกับดึงมือผมให้ตามไป

เสียงผู้ชายในห้องตะโกน"อิจฉาจัง"

"เดี๋ยวนะ!! นี่เธอกำลังจูงมือผมหรอ??" ฮิเดะมองที่มือ :เขินจังเลย:

ผมตามเธอไปเมื่อรู้ตัวก็อยู่หน้าห้องพยาบาลแล้ว

"ครูคะ เพื่อนหนูรู้สึกจะไม่สบายหนะค่ะ" เมย์กะพูดกับครูห้องพยาบาล

"ไหน!! ครูขอดูอาการหน่อย" ครูแตะหน้าผาก

"เธอกลับไปก่อนนะ" ครูบอกเมย์กะ

"ค่ะ ฝากดูแลเพื่อนหนูด้วยนะคะ" เมย์กะยิ้มให้

"ครูครับ ผมเป็นไข้อะไรหรอครับ ทำไม? เวลาที่ผมเจอเธอหัวใจผมเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ แถมผมไม่กล้ามองหน้าเธอ กันหนะครับ" ฮิเดะบอกครู

"โรคไข้ใจหนะ" ครูตอบกลับ

"เธอนอนพักที่นี่ ก่อนละกันนะ" พอเลิกเรียนแล้วก็กลับบ้านซะละ

ผมเผลอหลับไป ตื่นขึ้นมามันก็เย็นซะแล้ว

:เธอนอนเฝ้าผมหรอ: ฮิเดะคิดหลังจากเห็นเมย์กะนอนเฝ้าเขาอยู่

"ตื่นแล้วหรอ" เมย์กะพูดกับผม

"ครับ" ผมพูดไปก่อนที่จะบอกว่า

"เรา......."

ขอบคุณที่อ่านไว้จะมาเขียนต่อนะครับ