เมื่อเธอจะไป

สวัสดีเราชื่อฝันข้าว เรามีเรื่องจะมาเล่า ก่อนอื่นขอแนะนำเพื่อนๆเราก่อนนะ เรามีเพื่อนสนิทอยู่3คนชื่อ มะเฟื่อง พราว และเมี้ยว เราสามคนสนิทกันตั้งแต่มัธยมเลย แต่ตอนนี้เรากำลังจะเข้ามหาลัยกัน กลุ่มเราถือเป็นกลุ่มเด้กที่แรดนะ ไม่ใช่กลุ่มเด็กเรียน แต่เรากผ้ไม่เคยทิ้งการเรียนนะแค่เล่นมากกว่าเรียน มาบอกลักษณะกันหน่อย เราเป็นคนตัวเล็กค่ะ ส่วนสูง157 น้ำหนัก40 ดัดฟัน แก้มเยอะมาก55555 ส่วนมะเฟื่อง นางเป็นคนอวบเลยดูตุ๊ต๊ะหน่อย อวบระยะสุดท้าย ทั้งเตี้ยและอวบ แต่หน้านางสวยแค่ไม่ยอมลดน้ำหนัก พราวเป็นคนอวบแต่สูงเลยดูไม่อ้วนออกจะเป็นคนตัวใหญ่มากกว่านางผมสั้นไม่ยอมไว้ตั้งแต่มัธยม และเมี้ยว นางตัวสูง ผมสั้นฟันเกแต่นางมีแฟนนะ

มาเริ่มกันเลย ก่อนเราจะเข้ามหาลัยเราก็มีแฟนอยู่แล้วคบกันมาตั้งแต่ม.ต้น ตอนนี้ก็จะ6ปีแล้ว นางชื่อนีน นีนมันเป็นคนหล่อนะแต่ออกจะปากสุนัขไปหน่อย เราเหมือนเพื่อนกันมากกว่าแฟนอีก แต่ถ้าถามว่ารักกันมั้ยก็รักนะ

วันแรกที่เราเข้ามหาลัยแน่นอนว่ามีการรับน้องเราเรียนคณะเดียวกันหมดเลย4คน คือคณะอักษรศาสตร์ บริหารและธุรกิจการบิน ที่จริงเพื่อนๆไม่อยากเรียนหรอกแต่เราเป็นคนอยากเรียนเพราะอยากเป็นแอร์เพื่อนเลยตามใจ วันรับน้องแน่นอนว่าต้องโหดอยู่แล้วมีไอพี่หน้าหนวดคนนึงเดินตรงมาที่แถวที่เรานั่งอยู่ตอนนั้นยอมรับว่ากลัวพี่แกมากก

ไอพี่หนวด:เฮ้ยน้องอะป้ายชื่อไรวะ น้อง

พี่แกเรียกอยู่นานเรียกน้องๆอยู่่นั่นแหละใครจะไปรู้ว่าเรียกใคร บ้ารึป่าว

ไอพี่หนวด:เฮ้ยน้องชื่อไรวะฟันขาวๆอะไรอะ

เรา:ชื่อฝันข้าวค่ะพี่ไม่ใช่ฟันขาว

ทุกคน:55555555555555555555555555

เอาจริงๆตอนนั้นเราเคืองพี่แกนะชื่อเราออกจะเพราะพริ้งมีความหมายดีเป็นชื่อที่พ่อแม่และตัวเรายินดีนำเสนอมาก ดูนางเอามาเรียก หมดกันชื่อสวยๆดีๆที่สะสมมา

ไอพี่หนวด:เอาล่ะ น้องฝันข้าวลุกขึ้นยืนครับ

เราก็ยืนตามพี่เค้าสั่งนางพูดเสียงปกตินะทีก่อนหน้านี้ล่ะว้ากแทบตายไอหนวดเอ๊ย

ไอพี่หนวด:พี่ชื่อภูนะครับน้องฝันข้าว น้องคงจำพี่ไม่ได้พี่อยู่โรงเรียนเดียวกับน้องตอนมัธยมพี่แก่กว่าน้องสองปีเพราะฉะนั้นตอนนี้พี่อยู่ปี3 พี่แอบชอบน้องตั้งแต่น้องอยู่ม.1แต่ไอเชี้ยนีนแม่งแย่งขอคบซะก่อน และตอนนี้น้องก็มาอยู่ตรงหน้าพี่แล้ว พี่จะจีบน้อง

เรา:ห้ะ อะไรของพี่ พูดไรอะ แอบชอบตั้งแต่ม.1 บ้าบอออะไร 6ปีแล้วเนี่ยนะ

พี่ภู:คับพี่ชอบน้องมานานมาก วันนี้ฟ้าส่งน้องมาให้พี่

เรากับเพื่อนเราก็กำลังยืนเอ๋อกับคำพูดพี่แกอยู่ แล้วก็มีเสียงที่ออกจะคุ้นหูเป็นอย่างดีพูดแทรกแทนเรา

นีน:ขอโทษนะครับ ฟ้าจะส่งแฟนผมมาให้พี่ได้ไง

พี่ภู:อ้าวนีน ยังไม่ตายอีกหรอมึง ยังเกาะฝันข้าวเป็นปริงเลยนะ ปล่อยฝันข้าวไปเจอคนดีๆเหอะว่ะ

นีน:ผมไม่ถือที่พี่พุดหรอกนะ เพราะยังไงฝันก็เป็นของผมไม่ใช่ของพี่

พี่ภู:แต่แกอยู่คนละคณะกับฝัน ข้าเป็นพี่รหัสฝัน ใครใกล้กว่าวะ

ทั้งเราและทุกคนยืนงงกันเป็นแถบพี่รหัสบ้าบออะไรมายอมรับว่าเป็นพี่รหัสของเรา แบบนี้เราก็ไม่ได้ของเทคไม่ได้คำใบ้น่ะสิ ไม่นะ!!!!!

เฟื่อง:เอาแล้ว อิฝันมาวันแรกศึกชิงนางก็มาว่ะ พี่ภูกับไอนีน มึงเอาใครวะฝัน

เรา:เอาใครห่านไร กุยังเอ๋ออยู่เลยอิหอย นี่เค้าแย่งกุเหมือนแย่งรองเท้าคู่เดียวกันที่ตลาดเลยว่ะ

พราว:ยังมีหน้ามาเล่นมุขนะอิฝัน เดี๋ยวเค้าต่อยกันแล้วห้ามไม่ทันน้ะเว้ย

เมี้ยว:กุว่ามึงไปพานีนออกมาก่อนเหอะว่ะ

เราก็เดินไปแยกสองคนนั้นออกตามคำแนะนำของเมี้ยวมัน

เรา:เทอไปเหอะ //หันหน้าไปหาพี่ภู// พี่ภูฝันขอตัวก่อนนะคะพี่ หวัดดีค่ะพี่ๆ

พี่ภู:คืนนี้มีเลี้ยงเทคสายรหัส ผับ95ชิดรมย์นะครับ น้องฝัน พาเพื่อนๆมาด้วยแต่ไม่ต้องพาไอหน้าอ่อนนี่มานะคะ////มีคะมีขาเว้ยเฮ้ยยย คนหน้าเถื่อนพูดคะขาา แพ้เรียบ

เฟื่อง:งั้นพวกหนูไปด้วยนะพี่ เพื่อนน้องรหัสอ้ะ สถานะนี้ได้ป้ะพี่

พี่ภู:พี่ชวนเพื่อนน้องฝันทุกคนยกเว้นไอหน้าอ่อนครับน้องเฟื่อง

เราก็พานีนเดินอกมาก่อนคงไม่เสียมารยาทหรอกเพราะว่าขอตัวและสวัสดีมาแล้ว ดูก็รู้ว่านีนไม่ไพอใจแต่กำลังข่มอารมณ์อยู่เพราะเราทะเลาะกันเรื่องใจร้อนของนีนบ่อยมากนางเลยสัญญาว่าจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง 

เรา:เทอ กินไรก่อนไปส่งเค้ามั้ย เผื่อเทอหิวอะ

นีน:ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวเทอก็ไปเทคกับไอพี่รหัสเทออยู่แล้ว คงไม่ต้องกินอะไรก่อนหรอก

เรา:เค้าหมายถึงเทอจะกินมั้ยล่ะจะได้ไปกินกัน เผื่อเทอหิว นี่เข้าใจประโยคป้ะเทอ

เราเริ่มหัวร้อนเพราะรู้สึกว่านีนมางอนเรื่องงี่เง่าเรื่องนิดเดียวแค่นี้ก็มานอยด์ไร้สาระเราไม่ได้ผิดอะไรเลยด้วยซ้ำ

นีน:แค่มันมาบอกชอบบอกจะจีบเทอต้องหัวเสียใส่เค้าด้วยหรอ

เรา:ก็เทอไร้สาระเรื่องแค่นี้เทอมานอยด์อะไรเค้า เค้าผิดอะไรหรอ มาพูดประชดใส่นี่เทอต้องการอะไรอะ มีไรเทอก็บอกสิพี่เค้าแค่มาพูดอะไรของพี่เค้าไป แล้วเค้าผิดอะไรหรอเค้าได้ตอบโต้รึเปล่านีน

พูดจบเราก็เดินออกมาเลย จริงๆตอนนั้นโกรธค่ะ โกรธนางมากที่มาพูดประชดใสเพราะเราไม่ชอบให้ใครมาประชดใส่มีอะไรควรจะบอกกันตรงๆ

เดินออกมาจากคณะได้ไม่ไกลกะจะนั่งวินกลับหอก็มีบิ๊กไบค์มาจอดตรงหน้าทางที่กำลังจะเดิน อะไรของไอหมอนี่ มาจอดอะไรหน้าทางม้าลายแล้วจะเดินข้ามไปยังไงเนี่ยทำตัวแบบนี้นี่ไงภาระสังคม ไอหมอนั่นถอดหมวกกันน็อคออก หน้าคุ้นๆนะมองไปมองมานั่นมันพี่ภู หล่อมาก

พี่ภู:กำลังด่าพี่อยู่ในใจใช่มั้ยน้องฝัน ฮะๆจะไปไหนคะคนดี กลับหอใช่มั้ยเดี๋ยวพี่ไปส่ง

เรา:ไม่เป็นไรค่ะพี่ภูเดี๋ยวฝันกลับเอง

พี่ภู:ไปพี่ไปส่งขึ้นมาเลยกระโปรงเราไม่สั้นมาก หรือจะเอากางเกงเซฟอย่าเถียงพี่นะคะ ขึ้นมาม้ะ

เราก็ขึ้นบิ๊กไบค์พี่แกไปอ่ะ ยื่นคำขาดขนาดนั้นใครจะกล้าเถียงล่ะ เดี๋ยวโดนอุ้มขึ้นรถจะทำไงล่ะ

พี่ภูก็มาส่งเราที่หอค่ะ พอถึงหอพี่แกก็ถอดหมวกดูแลเทคแคร์อย่างดี ยังกะแฟนแต่บังเอิญไม่ใช่ตอนนั้นใครจะเห็นมั้ยเราก้ไม่ทันคิด...