Fresh Sans x Connect Sans.

"แฮ่กๆๆ..."ผมสะดุ้งตื่นมากลางดึกด้วยสภาพชุ่มเหงื่อไปทั้งตัว

นี่ผมฝันร้ายอีกแล้วสินะ ทำไมในฝันมันถึงเหมือนจริงได้ขนาดนั้น...

แอ๊ดดด~

เสียงเปิดประตูดังขึ้น สามารถเรียกสติผมให้กลับมาก่อนจะหันไปพบกับนายโครงกระดูกใส่แว่นตากันแดดที่เลนแว่นเขียนคำว่าYOLO 

"ไงนอนเต็มอิ่มหรือยังจ๊ะ"เขาพูดด้วยน้ำเสียงกวนๆแล้วเดินมานั่งข้างๆเตียงที่ผมนอนอยู่

"เฟรชทำไมนายถึงพาผมมาขังไว้แทนที่จะฆ่าผมทิ้งซะตั้งแต่ตอนนี้"ผมหันไปมองหน้าพร้อมพูดด้วยท่าทางจริงจัง

"..ฉันเคยบอกนายไปแล้วนี่"เขาบอกแล้วยื่นมือมาจับปลายคางผมไว้ก่อนจะดึงผมเข้าหาพร้อมประกบจูบอันเล้าร้อนลงมา

"อึก!! อื๊มมม!!!"ผมพยายามปฏิเสธจูบของคนตรงหน้าด้วยกำลังที่มีแต่ไม่สำเร็จ

เฟรชสอดลิ้นเข้ามาภายในโพลงปากเพื่อควานความหวานก่อนจะผลักผมลงบนเตียงนุ่ม แล้วตามมาจูบซ้ำ ก่อนจะรวบข้อมือของผมไคว้ไว้เหนือหัว
แล้วค่อยๆถอนจูบออกเชื่องช้า พร้อมมองดูสภาพผมที่นอนหอบหายใจไม่เป็นจังหวะพร้อมน้ำสีใสที่เริ่มเอ่อล้นบริเวณขอบตา

"ฉันจะไม่ปล่อยนายไปไหนแน่ซี"

"แฮ่กๆ พอถะ-เถอะ ฮึก!! ฟะ-เฟรช"ผมเปล่งเสียงออกมาอย่างยากลำบากแต่ดูเหมือนคนตรงหน้าจะไม่สนใจคำพูดนั้นเลย

"ซี"เขาก้มลงมากระซิบชื่อของผม น้ำเสียงของเขามันทำให้ไม่สามารถขยับตัวไปไหนได้เลย

ผมจ้องมองใบหน้าจองเขาอยู่นานจนเริ่มสัมผัสถึงมือที่ล่วงเข้ามาในสาบเสื้อพร้อมกับลูบคลำบริเวณซีกโครง

"อึก!! อือ!! ยะ-หยุดนะ!!!"ผมพยายามดิ้นเพื่อจะให้คนตรงหน้าหยุดการกระทำต่างๆกับร่างกายตัวเองทว่ามันดันส่งผลตรงกันข้าม

พรึบ!!!

เขาถอดเสื้อผมออกแล้วโยนมันลงพื้น ก่อนจะล้วงมือเข้าไปในกางเกงพร้อมจับส่วนอ่อนไหวแล้วลูดขึ้นลงอย่างช้าๆ

"นายรู้สึกดีมั้ยซี"

"อืม!! มะ-ไม่ อ่ะ!!"ผมร้องเสียงหลงทันทีเมื่อเฟรชเร่งจังหวะในการกระตุ้นอารมณ์ให้ถึงจุดสูงสุด

"อืมมมม!!"

"ฟะ-เฟรช อ่าาาา!!"ของเหลวสีข้นพวยพุ่งออกมาเลอะมือของเฟรชเต็มไปหมด ผมไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาจะทำเรื่องแบบนี้กับผม

เมื่อทุกอย่างผ่านไป ผมลองมานั่งทบทวนเรื่องราว
ผมต้องเจอเรื่องแบบนี้ซ้ำไปซ้ำมาอีกสักกี่ครั้งนายถึงจะยอมปล่อยผมไป

ผมครุ่นคิดเรื่องราววนไปวนมาอยู่ได้หลายสัปดาห์ ผมเริ่มจำไม่ได้แล้วว่าครั้งแรกที่ผมเจอกับเฟรชนั้นคือเมื่อไร...
ผมมองไปรอบๆห้องสีดำสนิทก่อนนั่งกอดเข่าอยู่ในห้องนั่นเพียงลำพัง...