รักนะนายเจ้าชายสายหมอก

[Kirino talk]

     ผมเดินมาโรงเรียนตามปกติ เมื่อผมเดินขึ้นห้องเรียนผมก็ทักทายเพื่อนตามปกติ

"นักเรียนนั่งที่ได้เวลาเรียนแล้ว"ครูประจำชั้นบอกให้นักเรียนนั่งที่ ตอนนี้ได้เวลาเรียนคณิตศาสตร์ แต่ผมได้แต่เหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง

"คิริโนะคุง"

"..............."

"คิริโนะคุง"

"..............."

"คิริโนะคุง!!!"

"ครับ!!"ผมตกใจมากแล้วยืนขึ้นเมื่อครูเรียก

"ตั้งใจเรียนหน่อยสิ อย่ามัวแต่เหม่อ"ครูตักเตือนผม แล้วผมก็นั่งลง

12:00 น.

     เมื่อเรียนช่วงเช้าเสร็จ ผมหยิบกล่องข้าวของผมแล้วเดินลงไปข้างล่าง

"รุ่นพี่คิริโนะ"คาริยะตะโกนเรียกผมพร้อมกับฮิคารุ"มีอะไรหรอคาริยะ"ผมถามผู้ที่เป็นรุ่นน้องของผม"รุ่นพี่จะไปกินข้าวที่ไหนอ่ะ"คาริยะถามผม"บนด่านฟ้ามะ"ฮิคารุบอก"อื้มไปกัน"คาริยะบอก พร้อมจับมือผมแล้วลากขึ้นไปบนด่านฟ้า

ณ ด่านฟ้า

     พวกเราเปิดกล่องข้าวแล้วนั่งกินข้าวกันบนด่านฟ้า"กินแล้วนะคับ"ทุกคนพูดพร้อมกัน แล้วก็กินข้าวที่เตรียมมา แต่ผมมัวแต่นั่งเหม่อจนรุ่นน้องสงสัย

"รุ่นพี่คิริโนะ"

"................."

"รุ่นพี่คิริโนะ"

"................."

"รุ่นพี่คิริโนะ!!"

"ห๊ะ!?..มีอะไร"ผมตอบรุ่นน้องที่ตะโกนเรียกผม พร้อมเขย่าตัวผม"รุ่นพี่เป็นอะไรเดี๋ยวนี้เหม่อตลอดเวลา"คาริยะพูด"นั่นสิคับ รุ่นพี่น่ะเดี๋ยวนี้เวลาซ้อมก็ไม่มีสมาธิ"ฮิคารุพูด"ใช่ แล้วรุ่นพี่ก็ซุ่มซ่ามบ่อยด้วย"คาริยะพูด"ตั้งแต่ที่รุ่นพี่ชินโดไปรุ่นพี่ก็ไม่มีสติจะทำอะไรเลย"ฮิคารุพูด

'พวด!...'

"แอ้ก..แอ้ก"ผมสำลักน้ำทันทีที่พูดถึงชินโด"รุ่นพี่เป็นอะไรรึป่าวครับ"ฮิคารุพูดด้วยความเป็นห่วง"ชั้นไม่เป็นไร"ผมพูด"งั้นผมบ่นต่อ"คาริยะพูด

"พอๆ ชั้นขี้เกียจฟังพวกนายบ่นและ ชั้นไปดีกว่า"ผมพูดจบผมก็ปิดกล่องข้าวแล้วเดินไปห้องเรียน

"งั้นเราก็ไปกันเถอะ"คาริยะพูด"อื้ม"ฮิคารุพูด แล้วทั้งสองคนก็ปิดกล่องข้าวแล้วเดินกลับห้องเรียน

15:00 น.

     ผมเดินกลับบ้านคนเดียวตามปกติ แล้วก็เหม่ออีกแล้ว

"ปี๊ดด"เสียงรถบีบแตใส่ผมเพราะตอนนี้ผมเดินมาอยู่กลางถนน ด้วยอาการเหม่อ ผมรีบวิ่งกลับบ้าน

เมื่อผมกลับมาถึงบ้าน ผมเดินขึ้นห้องของผมแล้วก็มีข้อความเข้ามาในโทรศัพท์ ผมเปิดดูข้อความนั้น

'ไงคิริโนะ สบายดีมั้ย? ส่วนชั้นสบายดี อีกไม่กี่วันชั้นก็กลับแล้วนะรอตอนรับด้วยล่ะ'ข้อความจากชินโดเพื่อนสนิทของผม แล้วผมก็ยิ้มออกเมื่อมีข้อความจากชินโดมา

"รันมารุคุง ลงมากินข้าวได้แล้วจ้ะ"แม่ผมเรียกไปกินข้าว

"ครับ"ผมตอบแม่ไปพร้อมเดินลงไปกินข้าว

     เมื่อผมกินข้าว อาบน้ำเสร็จผมล้มลงบนเตียง แล้วได้แต่นอนยิ้มคนเดียว ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วส่งข้อความไปหาชินโดว่า'ชั้นสบายดี ตอนนี้ชั้นก็จะนอนแล้วล่ะ อยู่ที่นั่นก็ดูแลตัวเองดีๆนะ จาก คิริโนะ'เมื่อผมพิมพ์เสร็จ ผมก็ส่งข้อความไปหาชินโด ผมนอนเอาผ้าคลุมตัวแล้วหลับตาลง

เช้าวันต่อมา..

     วันนี้เป็นวันหยุด ผมตื่นขึ้นมาแล้วลุกจากเตียงนอน แล้วเดินไปอาบน้ำกินข้าว เมื่อผมทำทุกอย่างเสร็จผมขออนุญาตแม่ออกไปข้างนอก เมื่อผมเดินออกมาจากบ้าน ผมก็เห็น คาริยะ ฮิคารุ ไทโย ยูคิมูระ รออยู่หน้าบ้าน ผมเดินไปหาพวกเค้าแล้วเริ่มถามว่า"พวกนายรู้ได้ไงว่าบ้านชั้นอยู่ที่นี่"ผมถามอย่างสงสัย"ก็รู้มาจากรุ่นพี่ชินโดน่ะสิ"คาริยะตอบคำถามผม

"ชินโด?"

"ใช่รุ่นพี่ชินโด"

     แล้วนายรู้ทางมาบ้านชั้นจากชินโดตอนไหน"ผมถามอีกรอบ"นานแล้วล่ะ"คาริยะตอบผมอีกครั้ง"เอ่อ..แล้วว่าแต่พวกนายมาทำไม"ผมถามอีก"ก็จะมาพาไปเล่นฟุตบอลน่ะสิ"ยูคิมูระพูด"อืมงั้นดีเลย ชั้นหาอะไรทำอยู่พอดี งั้นไปกันเถอะ"เมื่อผมพูดจบก็พากันวิ่งไปที่สนามฟุตบอลในโรงเรียนไรมงทันที

_______________________________________________