WE

          “แมวของน้องไม่เป็นไรมากหรอกแค่ไม่สบายเลยเบื่ออาหารแต่พี่ฉีดยาบำรุงให้แล้วเดี๋ยวสองสามวันก็คงดี” “ขอบคุณหมอมากนะครับ” “เฮ้ยไม่เป็นไรว่าแต่ทำไมแมวน้องถึงไม่สบายได้ละ” “ความจริงมันเป็นแมวจรจัดในมหาลัยครับผมแค่ไปคอยให้ข้าวให้น้ำเฉยๆ” “อ้าวหรอ...แล้วไม่เอาไปเลี้ยงที่บ้านละ” “พอดีฟลุ๊คอยู่หอนะพี่ออฟเขาห้ามเลี้ยงสัตว์” “งั้นมึงก็เอาไปเลี้ยงดิไอ้กันต์มึงก็ชอบแมวนี่” ผมหันไปมองคนข้างๆที่คุยกับลูกพี่ลูกน้องที่เป็นสัตวแพทย์ก่อนจะหันไปมองหน้าคนพี่อีกครั้ง “ไม่รบกวนดีกว่ามั่งครับ” “รบกงรบกวนอะไร...ถ้าน้องอยากไปหาเจ้าเหมียวเมื่อไรก็แค่ไปหามันที่บ้านไอ้กันต์แค่นั้นเอง...เอาละไปลงทะเบียนก่อนไปตกลงใครจะรับเป็นเจ้าของแล้วแมวชื่ออะไร” “ผมรับเป็นเจ้าของก็ได้พี่ออฟว่าแต่ลงทะเบียนนี้ต้องใช้ชื่อแมวด้วยหรอ” “อ้าวไอ้นี่มึงไปโรงพยาบาลยังต้องลงแล้วทำไมหมาแมวจะไม่ลงว่ะ” “ครับ...เออฟลุ๊คว่าแต่จะให้เจ้าเหมียวชื่ออะไรดีอ่ะ” “แล้วแต่ดิ...ก็ตอนนี้มึงเป็นเจ้าของมันแล้วนี่อยากให้ชื่อไรก็เรื่องของมึง” “งั้น...แรมโบ้แล้วกันมันจะได้ดูแข็งแรงด้วย”