รักนี้เทพก็มา

                ข้ามีนามว่าฮาเดส หรือพลูโต ข้าเป็นเทพแห่งทรัพย์ที่คอยรักษามวลธาตุล้ำค่าที่อยู่ใต้พิภพ และ เป็นผู้ดูแลเมืองบาดาล(ยมโลก) เนื่องจากข้าเป็นเทพแห่งความตาย เมื่อข้าเข้าใกล้สิ่งใด สิ่งนั้นจะอ่อนแอลง และอาจตายไปในที่สุด จึงน้อยมากที่ข้าจะขึ้นมายังพื้นโลก แค่ข้าก้าวขาไปข้างหน้าก้าวหนึ่งสิ่งแวดล้อมรอบกายข้าจะพังลง ต้นไม้ ดอกไม้ ใบหญ้าต่างล้มตาย ผู้คนส่วนมากถึงไม่อยากเข้าใกล้ข้า   แต่....นี่มันจะเหงาไปแล้วนะโว่ยยยยยย!                          อะไรกัน! ข้าก็แค่อยากมีชีวิตที่เดินไปไหนก็ไม่มีใครต้องบาดเจ็บแท้ๆ จะมีใครบ้างมั้ยที่จะสามารถทำให้โลกของข้านั้นสวยงามมากขึ้น

               ตรู๊ดดดด... ตรู๊ดดดด... "ท่านฮาเดส มีวิญญานใหม่มารอการตัดสินโทษ ท่านช่วยลงมาที่ยมโลกตอนนี้ได้หรือไม่"

ฮาเดส:ได้ๆ ข้าจะรีบไป

                                                   ณ ยมโลก

                  (ระหว่างการพิพากษา ผู้ตัดสินความ :แรดา แมนธัส,ไมนอส,ออรคัส)

วิญญาน1:ท่านเทพทั้งสามได้โปรดให้อภัยข้าด้วย ข้าผิดไปแล้ว ข้าไม่น่าขโมยกางเกงในสาวมาเลย ฮือออออออ

แรดา:แต่อย่างใด เจ้าก็กระทำผิด ในเมื่อมีโอกาศแก้ตัวแล้ว ใยเจ้าถึงไม่ทำ

ไมนอส:วิญญานตนนี้ชั่งไร้ยางอาย ขโมยกางเกงในสตรีมาได้ ก๊ากกกกกๆๆ

ออร์คัส:เก็บอาการหน่อยไมนอส  ข้าว่าวิญญาณตนนี้สมควรแล้วที่จะโดนลงโทษ

ฮาเดส:เดี๋ยวก่อนท่านทั้งสาม ดูจากตราชั่งความดีความชั่วแล้ว เจ้าวิญญานตนนี้ได้ทำความดีไว้มากกว่าความชั่ว ข้าว่าเราควรให้โอกาศเขา

ไมนอส:ไหนๆก็เป็นสิ่งที่ท่านตัดสิน ข้าก็ไม่ปฎิเสธ ไป!เจ้าดวงวิญญาณจงไปที่ทุ่งเอลิเซียน

 วิญญาณ1:ขอบคุณท่านทั้งหลายมากกกก ฮืออออออออTT

ฮาเดส:เฮ้ออ.. เหนื่อยเป็นบ้าเลย  ลองไปบนโลกดูดีกว่า

                                         จบตอนที่หนึ่งนาจา

ปล.ถ้าเกิดมีข้อผิดพลาดใดใดก็ติเตือนด้วยนะคะ ผู้เขียนมือใหม่สดๆเลย